War sovereign Soaring The Heavens 2297-2300

 ตอนที่ 2,297 : เมฆมงคลเบญจรงค์!

 

ฟู่มมม!!

 

มวลเพลิงสีทองสว่างเจิดจ้าประหนึ่งดวงตะวัน พุ่งทะยานสู่ฟ้าก่อเส้นแสงสีทองลากยาวขึ้นไปปานจะเชื่อมฟ้าดินด้วยสภาวะอันน่าเกรงขาม!

 

และเมื่อมวลเพลิงสีทองดังกล่าวอยู่ห่างจากจุดที่เมฆหายนะสู่สวรรค์มาบรรจบกันไม่ไกล มวลเพลิงดังกล่าวก็เริ่มก่อลักษณ์กลับกลายไปเป็น วิหกตัวเขื่องที่ประหนึ่งมีเปลวเพลิงสีทองลุกโชนท่วมร่าง!!

 

ทันใดนั้นวิหกเพลิงพลันกระพือปีกฉับไว และก่อนที่ทุกผู้คนจะทันได้รู้สึกตัวอะไร ร่างวิหกเพลิงสีทองตัวเขื่องดังกล่าวก็พุ่งทะลวงเมฆหายนะสู่สวรรค์ดำทะมึน จมหายเข้าแพเมฆดำไปในพริบตาไร้ซึ่งการกระเพื่อมไหวใดๆ ดังหนึ่งหินร่วงหล่นจมสมุทร!

 

“เปลวไฟสีทองนั่น…มันคืออะไรกันแน่!?”

 

“ข้ามิรู้! มันคืออันใดข้าไม่อาจเข้าใจได้จริงๆ!”

 

“ข้ามิเคยได้ยินมาก่อนเลยว่า การเผชิญหน้ากับหายนะทัณฑ์สวรรค์จะมีอะไรเช่นนี้ด้วย”

 

“เมื่อครู่พวกเจ้ามองทันหรือไม่ ก่อนที่มวลเพลิงสีทองนั่นจะจมหายไปในเมฆหายนะสู่สวรรค์ ข้าเห็นมันก่อลักษณ์เป็นนกไฟบางอย่าง! แต่ข้ามั่นใจว่าเกิดมามิเคยเห็นนกไฟเช่นนั้นมาก่อน! แล้วพวกเจ้าเล่าเคยมีผู้ใดเห็นมันหรือไม่?”

 

“นกไฟนั่น…ข้าเกิดมาก็มิเคยพบเห็นมาก่อน!”

 

“ข้าเองก็ไม่เคยเห็น”

 

…

 

เปลวเพลิงสีทองที่ลุกโชนท่วมร่างต้วนหลิงเทียน และอยู่ๆก็พุ่งออกจากร่างเขาทะยานขึ้นฟ้า ก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นวิหกไฟนั้น แน่นอนว่าย่อมเป็นพลังสุริยันส่วนใหญ่ที่แยกตัวออกมาจากร่างเขา! หากทว่าสำหรับทุกผู้คนในที่นี้แล้วไม่มีใครล่วงรู้เลยว่ามันคืออะไรกันแน่!!

 

กระทั่งยังไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่า นกไฟสีทอง นั่นที่แท้คือตัวอะไรกันแน่!

 

และไม่ใช่แค่ระดับล่างๆเท่านั้นที่ไม่รู้!

 

กระทั่งชนชั้นอาวุโสระดับสูงๆของ 3 วัง 6 ตำหนักไม่เว้นจ้าววังวิญญาณอสุรา ฉีหนานฟง เองก็ไม่อาจบอกได้เลยว่านกไฟนั่นคือนกอะไรกันแน่!

 

กระทั่งด้านจ้าววังเซียนสัญจร อวี่เหวินฮ่าวเฉิน ที่สงบจิตใจเตรียมข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ ก็ถูกฉากเรื่องราวของพลังสุริยันที่แปรเปลี่ยนไปเป็นวิหกเพลิงสีทองทะยานสู่ใจกลางเมฆหายนะสู่สวรรค์ดึงดูดไปเช่นกัน

 

สำหรับวิหกเพลิงสีทองที่ก่อร่างขึ้นมานั้น เป็นนกอะไรมันก็ไม่รู้เหมือนกัน!

 

อย่างไรก็ตามแต่พอมันเห็นว่าแม้วิหกเพลิงตัวเขื่องนั่นจะจมหายไปในเมฆหายนะสู่สวรรค์ แต่ก็ไร้ซึ่งความเปลี่ยนแปลงใดๆ มันก็ไม่ได้ให้ความสนใจต่อวิหกเพลิงสีทองนั่นอีกต่อไป เพราะมันมีเรื่องสำคัญที่กำลังจะต้องกระทำ…

 

เตรียมตัวข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์!

 

ถึงแม้ว่าในฐานะจ้าววังเซียนสัญจร ตัวมันจะมีความมั่นใจเต็มสิบส่วนในการข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ แต่วิธีการที่ถ่ายทอดกันมาในบรรดาจ้าววังเซียนสัญจรจากรุ่นสู่รุ่นนั้น มุ่งเน้นไปกับการรับมือหายนะทัณฑ์สวรรค์ในช่วงหลังๆ!

 

ช่วงแรกๆสำหรับหายนะทัณฑ์สวรรค์ที่ยังไม่รุนแรงมาก มันจำต้องเอาชนะด้วยตัวเอง!!

 

‘อีกาทองคำ 3 ขางั้นเหรอ!?’

 

ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเปลวไฟสีทองที่ก่อร่างเป็นวิหกเพลิงที่ทะยานสู่ฟ้านั่นคืออะไรกันแน่ หากแต่ต้วนหลิงเทียนย่อมรู้ดี

 

หลังจากที่รู้แล้ว เขาเองก็อดประหลาดใจไปไม่ได้

 

อย่างไรก็ตามเพียงประหลาดใจได้ไม่นาน ต้วนหลิงเทียนก็นึกถึงบางอย่าง ค่อยระบายลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก ‘เกือบลืมไปแล้ว…พลังสุริยันเป็นผู้เฒ่าหั่วถ่ายทอดให้ข้า การที่พลังสุริยันจะก่อลักษณ์เป็นอีกาทองคำ 3 ขาก็ไม่แปลกอะไร’

 

‘เพราะสุดท้ายแล้วร่างที่แท้จริงของผู้เฒ่าหั่วก็คืออีกาทองคำ 3 ขา และพลังสุริยันก็เป็นพลังเอกลักษณ์ของ วิหกเทพสุริยัน!’

 

พอนึกถึงเรื่องนี้ต้วนหลิงเทียนย่อมโล่งใจเป็นธรรมดา

 

“ท่านแม่! มันเป็นนกตัวนั้นอีกแล้วล่ะ!!”

 

ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนกำลังโล่งใจ เสียงต้วนซือหลิงที่ดังขึ้นก็ทำให้เขาถึงกับสะดุ้ง

 

อะไรกัน! ซือหลิง รู้จักอีกาทองคำ 3 ขาด้วย? ได้ยังไง?!

 

“ซือหลิง นี่ลูกรู้จักนกตัวนั้นด้วยหรือ?”

 

ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะหันมามองถามลูกสาวของเขาด้วยความแปลกใจ

 

“เอ๋า! ท่านพ่อไฉนท่านเลอะเลือนไปแล้วเล่า! ตอนที่ท่านปิดด่านบ่มเพาะ มิใช่ว่าเจ้านกไฟตัวนั้นมันคอยปกป้องท่านหรือไร ทำให้กระทั่งท่านป้ายังไม่อาจปลุกท่านได้…”

 

ต้วนซือหลิงกล่าว

 

“หืม? มันปกป้องข้าหรือ?”

 

ต้วนหลิงเทียนหันไปมองก่านหรูเยี่ยนทันที

 

หลังจากนั้นก่านหรูเยี่ยนกับเผิงไหลที่อยู่ข้างๆ ก็อธิบายเรื่องราวทั้งหมดให้ต้วนหลิงเทียนฟัง

 

‘ฟังจากที่ทั้งคู่บอก ดูเหมือนว่ามันจะเกิดขึ้นตั้งแต่ปีที่แล้ว…ตอนนั้นด่านพลังฝึกปรือของข้าสมควรบรรลุถึงเซียนสวรรค์ 8 เปลี่ยน แต่ตอนนั้นมันมีอีกาทองคำ 3 ขาปรากฏร่างขึ้นมาคุ้มครองข้าด้วยงั้นเหรอ?’

 

‘ฟังไปแล้วอีกาทองคำ 3 ขาที่ทุกคนได้เห็น…ก็น่าจะเหมือนกันกับอีกาทองคำ 3 ขาตัวเมื่อครู่ ล้วนก่อเกิดขึ้นมาจากพลังสุริยันไม่ต่าง’

 

‘ผู้เฒ่าหั่วเองก็ไม่เคยบอกไว้เลย ว่าจะมีเรื่องแบบนี้…’

 

พอเผลอนึกถึงผู้เฒ่าหั่วขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ต้วนหลิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะเศร้าใจขึ้นมาอีกครั้ง

 

เพราะจนถึงบัดนี้ ต้วนหลิงเทียนยังคิดว่าผู้เฒ่าหั่วได้ตกตายไปพร้อมกับเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติเพื่อช่วยเหลือเขา

 

“เปลวไฟสีทองนั่น มันพุ่งออกมาจากร่างต้วนหลิงเทียน!”

 

หากจะถามว่า ยังมีผู้ใดอีกบ้างนอกเหนือจากคนรอบกายต้วนหลิงเทียน ที่รู้ว่าเปลวเพลิงสีทองมาจากไหนล่ะก็…ย่อมเป็นจ้าววังวิญญาณอสุรา ฉีหนานฟง!

 

ถึงแม้ตอนนี้ความสนใจของฉีหนานฟงเองก็อยู่กับเมฆหายนะสู่สวรรค์เบื้องบน…

 

อย่างไรก็ตามมันยังคงแบ่งสมาธิส่วนหนึ่งไปเฝ้าจับตาดูต้วนหลิงเทียนเอาไว้ ดังนั้นจึงเห็นถึงฉากที่เปลวไฟสีทองลุกท่วมร่างต้วนหลิงเทียน ก่อนที่จะปราฏมวลเพลิงพุ่งขึ้นฟ้าจนกลายร่างเป็นวิหกเพลิงพุ่งหายไปในเมฆหายนะสู่สวรรค์ได้ชัดถนัดตา

 

“นั่นมันคืออะไรกันแน่?!”

 

อย่างไรก็ตามแม้จะสังเกตเห็นฉากเรื่องราวแต่ต้นจนจบ หากแต่ฉีหนานฟงก็ไม่อาจเข้าใจได้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น เพราะไม่ใช่แค่มันจะเห็นฉากดังกล่าวเป็นครั้งแรก กระทั่งยังไม่เคยได้ยินจากที่ไหนกระทั่งพบเห็นในบันทึกใดๆเลย…

 

“แล้วนกไฟที่ก่อลักษณ์จากเปลวเพลิงสีทองนั่น ที่แท้มันเป็นตัวอะไรกัน?”

 

ฉีหนานฟงลองถามตัวเองดูก็ตอบได้ว่ามันเป็นคนที่มีความรู้ไม่น้อย ทว่ากับเปลวเพลิงสีทองที่สามารถก่อร่างเป็นนกไฟตัวเขื่องแบบนั้น มันไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อน ทำให้มันอดไม่ได้ที่จะสับสนงุนงง กระทั่งสงสัยใคร่รู้นัก

 

หากมันล่วงรู้ล่ะก็…

 

ว่าวิหกเพลิงที่มันแลเห็นนั้น หาใช่สิ่งมีชีวิตที่ดำรงอยู่ในระนาบโลกียะไม่ หากแต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่มาจากระนาบเทวโลก บางทีมันอาจจะไม่สับสนทั้งสงสัยขนาดนี้!

 

“ต้วนหลิงเทียน อีกไม่กี่วันหลังจากนี้เมื่ออวี่เหวินฮ่าวเฉินสามารถข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ได้สำเร็จล่ะก็ ข้าจะรอดูวาระสุดท้ายของเจ้า!!”

 

หลังดึงสติกลับมาได้ มองไปยังต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง ลูกตาฉีหนานฟงก็ฉายแววเย็นชาราวมีดดาบ ประหนึ่งจะสับสะบั้นทุกสิ่งให้แหลกเป็นชิ้นๆ!

 

เรียกว่าหาสายตาของฉีหนานฟงสามารถฆ่าคนได้ ไม่ทราบต้วนหลิงเทียนจะตกตายเพราะสายตามันไปแล้วกี่ครั้ง

 

ต้วนหลิงเทียนเองก็ย่อมสังเกตเห็นสายตาที่จับจ้องมองมาของฉีหนานฟงได้เป็นธรรมดา

 

และเมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาจับจ้องของฉีหนานฟง ต้วนหลิงเทียนก็คิดจะหันไปมองมันตามสัญชาตญาณ

 

แต่ทว่าอยู่ๆร่างต้วนหลิงเทียนก็ผงะไป คล้ายพบเห็นอะไรบางอย่าง

 

“นี่มัน…”

 

วินาทีนี้ต้วนหลิงเทียนสามารถตระหนักได้ถึงบางสิ่งชัดเจน…

 

ตอนนี้พลังสุริยันบางส่วนที่ยังหลงเหลืออยู่ในพลังเซียนต้นกำเนิดของเขา คล้ายสัมผัสได้ถึงการเชื่อมโยงประการหนึ่ง ทำให้มันบังเกิดความพุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง และพาลให้พลังเซียนต้นกำเนิดในร่างเขากลายเป็นพุ่งพล่านขึ้นมาด้วย!

 

และในขณะที่พลังเซียนต้นกำเนิดในร่างเขากำลังเดือดพล่านไปเพราะพลังสุริยันที่หลงเหลืออยู่ในร่างนั้น ต้วนหลิงเทียนก็พบว่า…

 

สำนึกรู้ฟ้าดินของเขา…กำลังบังเกิดความเปลี่ยนแปลงไปอย่างมหาศาล!

 

เขารู้สึกว่าในเวลาแค่ชั่วพริบตา สำนึกรู้ฟ้าดินของเขาก็ยกระดับขึ้นไปอย่างมากมาย ยังเป็นการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด!

 

การพัฒนาด้วยความเร็วแบบนี้ มันช่างเหลือเชื่อเกินจริง และทำให้เขาตระหนักถึงความเปลี่ยนแปลงได้ชัดเจน

 

‘ต้องเป็นผลพวงจากพลังสุริยันที่ออกจากร่างข้าไปไม่ผิดแน่…นี่มันพุ่งขึ้นไปทำอะไรอยู่กันแน่?’

 

จังหวะนี้ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะนึกย้อนถึงพลังสุริยันที่พุ่งออกจากร่างก่อนที่จะก่อตัวเป็นอีกาทองคำ 3 ขาแล้วจมหายไปในเมฆหายนะสู่สววรรค์

 

ต้วนหลิงเทียนตระหนักได้ชัดเจนว่าความเปลี่ยนแปลงอันใหญ่หลวงของสำนึกรู้ฟ้าดินเขา ต้องเกี่ยวข้องกับพลังเซียนสุริยันขุมนั้นอย่างแยกไม่ออก!

 

‘สำนึกรู้ฟ้าดิน…ยังคงพัฒนาต่อไปไม่หยุดยั้ง!’

 

ขณะเดียวกันต้วนหลิงเทียนก็ตระหนักได้อีกว่า

 

สำนึกรู้ฟ้าดินของเขา ยังคงก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด และตอนนี้มันก็ได้ทะลวงสู่อีกขอบเขตหนึ่งไปแล้ว…

 

ทุกคราที่สำนึกรู้ฟ้าดินทะลวงขอบเขต ทำให้เขารู้สึกว่าฟ้าดินคล้ายแปรเปลี่ยนกลับกลายไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

 

ตอนแรกๆตัวเขายังคงรู้สึกว่าความเชื่อมโยงระหว่างเขากับฟ้าดินยังคลุมเคลือไม่แน่ชัด ทว่าบัดนี้มันก็กลายเป็นคุ้นเคยและลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น…

 

ความเปลี่ยนแปลงดังกล่าวมันใหญ่หลวงนัก ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความแตกต่างหน้ากับหลังได้อย่างชัดเจน!

 

และในขณะที่ต้วนหลิงเทียนกำลังตระหนักได้ว่าสำนึกรู้ฟ้าดินของเขากำลังก้าวหน้าด้วยความเร็วสูงล้ำนั้นเอง

 

“นั่นมันอะไรกัน…”

 

เหนือขึ้นไปบนฟ้าหลังแพเมฆหายนะสู่สวรรค์ ร่างทั้ง 2 ที่ลอยล่องอยู่ตรงนี้ได้สักพัก ต่างอดไม่ได้ที่จะงุนงงเมื่อได้แลเห็นฉากเรื่องราวเบื้องหน้า…

 

ร่างทั้ง 2 ร่างดังกล่าวก็ไม่ใช่ใครอื่น

 

เป็นประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ กับชายชราในชุดสีเทาซึ่งถูกประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์เรียกหาว่า อาจารย์!

 

“ท่านอาจารย์…สิ่งนี้…มันคืออะไรกัน?”

 

ประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ที่มองฉากเรื่องราวเบื้องหน้าด้วยสายตางุนงงไม่เข้าใจ ก็อดหันไปมองถามชายชราชุดเทาที่อยู่ด้านข้างไม่ได้

 

“ข้าเองก็ไม่รู้…”

 

ทว่าชายชราในชุดสีเทาก็ได้แต่ส่ายหัวไปมากล่าวตอบวว่าไม่รู้ออกมาตรงๆ หากแต่สองตาของมันกลับทอประกายสว่างจ้าราวกับมันเข้าใจบางสิ่ง…

 

ตอนนี้ภายใต้สายตาของประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์และชายชราในชุดสีเทา…

 

ก็จับจ้องไปยังเมฆหลากสีที่ลอยล่องอยู่เหนือเมฆหายนะสู่สวรรค์ทะมึนมืด ที่เมื่อครู่อยู่ๆมันก็แตกกระจัดกระจายออก และตอนนี้กำลังเคลื่อนตัวไปควบรวมปิดช่องโหว่นั่น!

 

และตัวการที่ทำให้เมฆหายนะสู่สวรรค์แยกออกเป็นช่องทางก็ไม่ใช่ใดอื่น เป็นวิหกเพลิงสีทองที่อยู่ๆก็พุ่งทะลวงเมฆหายนะสู่สวรรค์ขึ้นมา!

 

ทั้งประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์และชายชราชุดเทาผู้เป็นอาจารย์ ไม่มีใครรู้จักวิหกเพลิงเบื้องหน้าเลย…

 

พวกมันเองก็พึ่งพบเห็นวิหกเพลิงสีทองประหลาดตัวนี้เป็นครั้งแรก

 

และสิ่งที่ทำให้พวกมันประหลาดใจมากที่สุดก็คือ

 

วิหกเพลิงสีทองตัวนี้ พอพุ่งทะลุเมฆหายนะสู่สวรรค์ขึ้นมา มันก็โผเข้าใส่เมฆหลากสี! อีกทั้งหลังพุ่งเข้าไปภายในเมฆหลากสีแล้ว มันก็บินวนเวียนทะลุไปมาไม่หยุดราวกับจะละเล่นกับเมฆหลากสี!!

 

แต่ต้องทราบด้วยว่าเมฆหลากสีนี้ไม่ใช่เมฆธรรมดาที่มีหลายสีสัน แต่มันคือ ‘เมฆมงคลเบญจรงค์’ ที่จะปรากฏตัวขึ้นหลังผู้ฝึกตนสามารถเอาชนะหายนะทัณฑ์สวรรค์ได้สำเร็จ!!

 

ตามข่าวลือที่มาแต่สมัยโบราณ การถือกำเนิดของเมฆมงคลเบญจรงค์นั้น มีความเกี่ยวข้องกับระนาบเทวโลกอย่างแยกไม่ออก!

 

“นกไฟตัวนี้ที่ก่อร่างขึ้นมาจากเปลวเพลิงสีทองเมื่อครู่…หากข้าสัมผัสไม่ผิด ดูเหมือนเปลวเพลิงสีทองนั่นมันจักเป็นพลังอำนาจที่อยู่เหนือพลังเซียนต้นกำเนิด! ในแง่ของพลังอำนาจแล้วมันไม่ได้ด้อยไปกว่าพลังเซียนอมตะต้นกำเนิดแม้แต่น้อย!!”

 

ชายชราที่เหม่อมองวิหกเพลิงหยอกล้อกับเมฆมงคลเบญจรงค์ อดกล่าวพึมพำออกมาไม่ได้

 

“อะไรนะท่านอาจารย์!?”

 

เสียงพึมพำของชายชราชุดเทา พอประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ได้ยินก็ทำให้มันตื่นตกใจนัก

 

วิหกเพลิงเบื้องหน้า…มันก่อร่างขึ้นมาจากพลังอำนาจที่ไม่ได้ด้อยไปกว่า พลังเซียนอมตะต้นกำเนิด งั้นเหรอ!?

 

หากเป็นคนอื่นพูดเรื่องนี้ออกมา มันไม่มีทางเชื่อ!

 

อย่างไรก็ตาม ผู้ที่พูดเรื่องนี้ออกมากลับเป็นอาจารย์ของมัน ซึ่งในตัวอาจารย์ของมันนั้นก็มีพลังเซียนอมตะต้นกำเนิดเริ่มก่อเกิดขึ้นมาแล้ว เช่นนั้นมันจึงไม่สงสัยในวาจาของผู้เป็นอาจารย์แม้แต่น้อย

 

เพราะเหตุนี้มันถึงได้ตื่นตกใจ!

 

“มิคิดเลย…ว่าเปลวเพลิงสีทองที่ก่อร่างเป็นนกไฟตัวนี้ จะมาจาก…”

 

ในขณะที่ประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์กำลังจะมองลอดเมฆหายนะสู่สวรรค์ไปยังตำแหน่งที่ต้วนหลิงเทียนกำลังลอยร่างอยู่นั้น

 

เปรี๊ยงงงง!!

 

เสียงอัสนีฟ้าลั่นดังสะท้านโลกพลันอุบัติขึ้นอีกครั้ง เป็นเมฆหายนะสู่สวรรค์ที่ควบรวมหนาแน่นนั้น ได้ปลดปล่อยพลังอำนาจออกมาอีกครา อัสนีสีม่วงแล่นวาบแปลบปลาบยิ่งกว่าครั้งใด!

 

ทันใดนั้นเอง! ท่ามกลางอัสนีสีม่วงพลันอุบัติแสงขาวสว่างวาบปานจะย้อมโลกหล้า!!

ตอนที่ 2,298 : หายนะทัณฑ์สวรรค์ของต้วนหลิงเทียน?

 

แสงขาวที่ส่องสว่างวาบขึ้นมาปานจะย้อมโลกหล้านั้น ได้ปิดกั้นสายตาของทุกผู้คน ไม่เว้นประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ที่กำลังจะมองลอดเมฆหายนะไปยังเบื้องล่าง

 

และทันใดนั้นเอง

 

พร้อมๆกันกับที่ประกายสีม่วงพร้อมแสงขาวส่องสว่างวาบออกมา จนสายตาทุกผู้คนเบื้องล่างเมฆหายนะสู่สวรรค์ตาพร่าไม่อาจแลเห็นสิ่งใดได้ชั่วขณะนั้น

 

เปรี๊ยงงงงง!!!

 

เสียงอัสนีฟาดผ่าลั่นดังสะท้านปฐพีพลันอุบัติขึ้น!พาลให้แก้วหูทุกผู้คนสะท้านไปแทบดับ!!

 

หลังจากนั้น พวกมันก็หยีตาที่ค่อยๆหายจากอาการพร่ามัวจนแลเห็นได้รางๆ

 

สูงขึ้นไปบนฟ้า แพเมฆหายนะสู่สวรรค์นั่น…ปรากฏอัสนีสีม่วงเส้นหนาเท่าแขนผู้ใหญ่! ฟาดถล่มลงมาจากฟากสูงจี้ตรงไปยังร่างของจ้าววังเซียนสัญจร อวี่เหวินฮ่าวเฉิน ที่ลอยร่างตระหง่านกลางหาวใต้จุดศูนย์กลางของเมฆหายนะสู่สวรรค์!!

 

“เป็นหายนะทัณฑ์สวรรค์!!”

 

“อัสนีทัณฑ์สวรรค์สายแรก ฟาดผ่าลงมาแล้ว!!”

 

เมื่อเห็นฟ้าคำรามลั่นหล้า ทั้งอุบัติอัสนีฟาดเปรี๊ยงลงมาสะท้านแก้วหู ทุกผู้คนก็ตระหนักได้ทันที

 

อย่างไรก็ตาม ลูกตาของพวกมันจำต้องหดเล็กลงทันใด

 

นั่นเพราะพวกมันกำลังตกตะลึงกับสิ่งที่สองตาแลเห็น

 

ว่าในขณะที่อัสนีสีม่วงหนาเท่าแขนผู้ใหญ่ ได้ฟาดผ่าลงมาจากฟากฟ้าจี้ตรงเข้าหาอวี่เหวินฮ่าวเฉินนั้น ไม่ทันที่อัสนีจะฟาดบรรลุถึงและให้อวี่เหวินฮ่าวเฉินต่อต้านเอาชนะอะไร…

 

แสงสีม่วงทั้งประกายแสงสีขาวเจิดจ้าพลันสว่างวาบออกมาอีกครั้ง! เสียงสนั่นก็ดังขึ้นอีกครา!

 

เปรี๊ยงงงง!!

 

และแทบจะพร้อมกันกับที่เสียงอัสนีฟาดผ่าสนั่นลั่นปานฟ้าระเบิดดังขึ้นนั้น!

 

กลับมีอัสนีสีม่วงเส้นหนาเท่าแขนผู้ใหญ่อีกสาย ฟาดผ่าลงมาจากเมฆหายนะสู่สวรรค์!!

 

อัสนีสายนี้ไม่ว่าจะพลังอำนาจและขนาด กลับเหมือนกันกับเส้นสายอัสนีสายแรกที่ฟาดผ่าไปยังอวี่เหวินฮ่าวเฉินไม่ผิดเพี้ยน!!

 

ช่างน่าอัศจรรย์ใจนัก! มันกลับเป็นอัสนีทัณฑ์สวรรค์อีกสายหนึ่ง!!

 

“นี่มันอะไรกัน!?”

 

“อัสนีทัณฑ์สวรรค์สายแรกฟาดมายังไม่ได้ใกล้เคียงกับจะผ่าโดนร่างจ้าววังอวี่เหวินสักนิด ไฉนอัสนีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 2 จึงปรากฏขึ้น!?”

 

“นี่คงมิใช่อัสนีทัณฑ์สายที่ 2 หรอกนะ เพราะพลังอำนาจของมันนั้นหากจะเทียบกับอัสนีทัณฑ์สายแรกแล้วช่างเหมือนกันทุกประการ…นี่มันเกิดอะไรขึ้น!?”

 

“หรืออัสนีทัณฑ์แรกจักฟาดผ่า 2 ครั้ง?”

 

“เป็นไปไม่ได้! หายนะทัณฑ์สวรรค์นั้นมีเก้าชุดเก้ากระบวนรวมทั้งสิ้น 81 สาย! แต่ละอัสนีทัณฑ์นั้นแบ่งแยกออกชัดเจน อีกทั้งยังจะฟาดผ่าลงมาหลังเว้นช่วงระยะเวลาไปพักหนึ่ง…หากผ่าติดกันแบบนี้มิใช่จะจบในครึ่งวันหรือไร ใยยังต้องรอ 2-3 วัน!?”

 

“นั่นก็จริง…แต่เรื่องราวเบื้องหน้าจักให้อธิบายอย่างไรเล่า?”

 

…

 

ตอนนี้ไม่ใช่แค่คนอื่นๆ กระทั่งตัวจ้าววังเซียนสัญจรอย่างอวี่เหวินฮ่าวเฉินเองยังไม่อาจเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

 

ถึงแม้จะเป็นชนชั้นรองจ้าววังและรองจ้าวตำหนักทั้งหมด ไม่เว้นตัวจ้าววังวิญญาณอสุราอย่างฉีหนานฟงเอง แม้ในห้วงคิดของพวกมันจะฉับไวเท่าทันอัสนีสวรรค์ หากแต่พวกมันก็ไม่อาจทำความเข้าใจสถานการณ์ตรงหน้าได้!

 

“ไฉนอัสนีทัณฑ์สายแรกของจ้าววังเซียนสัญจรกลับมีอัสนีที่มีพลังทัดเทียมกัน 2 สายเล่าท่านอาจารย์?”

 

เหนือขึ้นไปบนฟ้าสูงด้านหลังแพเมฆหายนะสู่สวรรค์ ประมุขเผ่าปีศาจที่ในที่สุดก็สามารถมองลอดเมฆหายนะสู่สวรรค์มายังเบื้องล่างได้สำเร็จ พอได้เห็นว่าอัสนีทัณฑ์แรกกลับฟาดผ่าออกไป 2 คำรบก็อึ้งไปอีกครั้ง อดถามอาจารย์ออกมาไม่ได้ราวกับเด็กน้อย…

 

เพราะจังหวะนี้มันไม่เข้าใจจริงๆ

 

ต้องทราบด้วยว่าตัวมันเองก็คือผู้ที่ข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์มาแล้ว ถึงได้บรรลุครึ่งก้าวเซียนอมตะอยู่แบบนี้! มันจึงรู้ดีว่าหลังอัสนีทัณฑ์สายแรกฟาดลงมา กว่าอัสนีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 2 จะฟาดผ่าลงมา ก็มีช่วงเวลารอคอยถึง ครึ่งชั่วยาม…

 

ยิ่งไปกวว่านั้นอัสนีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 2 ก็สมควรทวีความรุนแรงและทรงพลังยิ่งกว่าอัสนีทัณฑ์สายแรก!

 

ทว่าตอนนี้ไม่เพียงแต่เมฆหายนะสู่สวรรค์จะฟาดผ่าอัสนีทัณฑ์ลงไป 2 สายติดๆ กระทั่งอัสนีทัณฑ์สายที่ 2 กลับมีพลังอำนาจทัดเทียมกับสายแรกไม่ผิดเพี้ยน!

 

มันไม่อาจเข้าใจได้จริงๆ!

 

เรื่องราวตอนนี้มันช่างแตกต่างจากครั้งที่มันเผชิญหน้ากับหายนะทัณฑ์สวรรค์อย่างสิ้นเชิง พลิกคว่ำความรู้ความเข้าใจของมันไปหมดสิ้น!

 

“มิได้มีใดผิดแปลก เมื่อมีผู้ที่พร้อมเผชิญหน้ากับหายนะทัณฑ์สวรรค์ 2 คนมารวมตัวอยู่ในจุดเดียวกัน…ก็เป็นธรรมดาที่อัสนีทัณฑ์จะฟาดผ่าออกมา 2 ชุด”

 

ชายชราชุดเทา มิคาดคราวนี้กลับสามารถตอบคำถามของประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์ได้!

 

ขณะเดียวกันสายตาของชายชราชุดเทาก็คล้ายจะมองผ่านแพเมฆหายนะสู่สวรรค์ ตัดระยะไปตกลงบนร่างของชายหนุ่มในชุดสีม่วงด้านล่าง…

 

ภายใต้เมฆหายนะสู่สวรรค์

 

ในขณะเดียวกันกับที่ทุกผู้คนกำลังสับสนงุนงงและไม่เข้าใจว่าไฉนอัสนีทัณฑ์แรกถึงมี 2 สาย

 

ทั้งหมดก็พบว่าอัสนีทัณฑ์สายที่ 2 นั้น ไม่ได้ฟาดผ่าลงไปทางอวี่เหวินฮ่าวเฉินแต่อย่างใด!

 

อัสนีทัณฑ์ที่ฟาดผ่าลงมา กับฟาดจี้ลงไปยังร่างอื่นที่อยู่ไกลจากอวี่เหวินฮ่าวเฉิน!

 

“นายท่านระวัง!!”

 

ต้วนหลิงเทียนที่กำลังจมจ่อมกับภวังค์รู้แจ้งฟ้าดิน อยู่ๆก็ได้ยินเสียงโพล่งตะโกนด้วยความร้อนใจของเผิงไหลดังขึ้น ทำให้เขาสะดุ้งตกใจจนหลุดออกจากภวังค์ทันที

 

หลังจากที่กลับมารู้สึกตัว เขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายพลังขุมหนึ่งกำลังจี้เล็งมายังร่างเขา

 

“นี่มัน…”

 

ดุจละอองไฟวาบดับ ต้วนหลิงเทียนพลันตระหนักได้ถึงบางสิ่ง ทำให้เขาตื่นตระหนกนัก!

 

อัสนีทัณฑ์สวรรค์สีม่วงเส้นหนาเท่าแขนผู้ใหญ่กำลังฟาดผ่าลงมาทางเขา ด้วยสภาวะประหนึ่งมังกรเกรี้ยวกราด แหวกฟ้าลงมาก่อสำเนียงหวีดหวิว ราวกับปากกระหายเลือดหนึ่งที่กำลังจะกลืนร่างเขาในหนึ่งคำ!!

 

‘หายนะทัณฑ์สวรรค์!?’

 

‘ไม่ใช่มันต้องฟาดผ่าไปที่อวี่เหวินฮ่าวเฉินรึไง?!’

 

‘ไฉนมันฟาดผ่ามาที่ข้าได้? ข้าอยู่ใกล้เกินไปจนชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์มาด้วยงั้นเหรอ!?’

 

……

 

ในห้วงเวลาชั่วพริบตา ความคิดมากมายผุดขึ้นในหัวต้วนหลิงเทียน อัสนีเส้นเขื่องก็กำลังฟาดลงมาใกล้เขาทุกขณะ!

 

‘ไม่ได้การแล้ว! อยู่ตรงนี้ไม่ได้!!’

 

‘หากมันฟาดลงมาตรงนี้ซือหลิงกับเค่อเอ๋อและคนอื่นๆตายแน่!’

 

‘ในเมื่อมันเล็งฟาดมาที่ข้า เช่นนั้นข้าสมควรล่อมันได้!’

 

ต้วนหลิงเทียนตัดสินใจได้ในห้วงเวลาเสี้ยวพริบตา อานุภาพชีพจรเซียน 99 สายเผยให้เห็นความล้ำเลิศชัดเจน พลังเซียนต้นกำเนิดในร่างปะทุออกกฉับไว ใช้ออกด้วยปีกอีกาทองคำได้เท่าทันความคิด!

 

อย่างไรก็ตามปีกอีกาทองคำที่งอกออกมากลางหลังต้วนหลิงเทียนยามนี้ มันแตกต่างกับปีกอีกาทองคำก่อนหน้าอยู่บ้าง…

 

ปีกอีกาทองคำที่เขาสร้างขึ้นจากพลังเซียนสุริยันต้นกำเนิดนั้น มีสีทองเข้มนัก!

 

หากทว่าตอนนี้ปีกอีกาทองคำที่สร้างขึ้นด้วยพลังเซียนต้นกำเนิดของเขา กลับมีเพียงสีทองอ่อนๆ!

 

เหตุผลที่ไฉนบังเกิดความแตกต่างกันขนาดนี้ นั่นเพราะตอนนี้ในร่างต้วนหลิงเทียนเหลือพลังสุริยันเพียงน้อยนิดเท่านั้น ส่วนใหญ่ได้พุ่งออกจากร่างเขาหายขึ้นไปในเมฆหายนะสู่สวรรค์ ทำให้พลังเซียนสุริยันต้นกำเนิดในร่างเขา แทบจะไม่แตกต่างใดจากพลังเซียนต้นกำเนิดทั่วไป

 

อย่างไรก็ตามพลังเซียนต้นกำเนิดที่ต้วนหลิงเทียนเร่งเร้าปะทุออกครานี้ เสมือนมันกำลังสั่นพ้องกับฟ้าดินอย่างรุนแรง! ทรงพลังอำนาจเหนือล้ำผิดจากกาลก่อนลิบลับ!

 

ต้วนหลิงเทียนนในฐานะผู้ที่ใช้ออกโดยตรง ย่อมสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงดังกล่าวชัดเจน

 

‘เมื่อครู่ข้ากำลังสงสัยอยู่พอดี ว่าสำนึกรู้ฟ้าดินของข้าที่เพิ่มพูนขึ้นด้วยความเร็วสูงนั้น อยู่ๆไฉนกลับติดจุดรอคอยไม่ทะลวงไปเสียที…’

 

‘ที่แท้นั่นกลับไม่ใช่จุดรอคอยอะไร แต่น่าจะเป็นขีดจำกัด!’

 

‘จากสำนึกรู้ฟ้าดินของข้าตอนนี้ และการสั่นพ้องของฟ้าดินกับพลังเซียนต้นกำเนิดข้า…ดูเหมือนมันจะไม่แตกต่างจากการสั่นพ้องของพลังเซียนต้นกำเนิดกับฟ้าดินของอวี่เหวินฮ่าวเฉินเมื่อ 3 ปีก่อนแม้แต่น้อย!’

 

‘เช่นนั้นหมายความว่า…สำนึกรู้ฟ้าดินของข้าบรรลุถึงขีดจำกัดเท่าที่จะทำได้ในตอนนี้แล้ว?!’

 

เมื่อตระหนักได้ถึงระดับการสั่นพ้องกับพลังฟ้าดินยามใช้ออกด้วยพลังเซียนต้นกำเนิด ต้วนหลิงเทียนย่อมตระหนักได้ทันที

 

ว่าสำนึกรู้ฟ้าดินของเขา มิคาดมันได้บรรลุถึงขีดจำกัดอย่างงงๆ!!

 

การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวทำให้ต้วนหลิงเทียนรู้สึกเสมือนตัวเองได้ใช้ ‘สูตรโกง’ ในการเล่นเกมเมื่อชีวิตที่แล้ว…

 

ต้องทราบด้วยว่า ตัวเขานั้นพึ่งจะทะลวงถึงเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนวันนี้หยกๆ!

 

หากแต่ภายในวันเดียวกัน สำนึกรู้ฟ้าดินของเขา กลับบรรลุถึงขีดจำกัดของตัวตนขอบเขตเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยน!

 

ต้องทราบด้วยว่าปกติแล้วผู้ฝึกตนขอบเขตเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนนั้น หลังทะลวงมาถึงด่านพลังได้สำเร็จ จำต้องใช้เวลาไม่น้อยเพื่อค่อยๆหยั่งถึงฟ้าดิน ทั้งเนิ่นนานกว่าจะเริ่มบังเกิดสำนึกรู้ต่อฟ้าดิน และกว่าจะเพิ่มพูนสำนึกรู้ดังกล่าวให้บรรลุถึงขีดจำกัด ไม่ทราบต้องใช้เวลากี่สิบกี่ร้อยปี…

 

ทว่าเขา ต้วนหลิงเทียน กลับใช้เวลาไม่ถึงวัน!!

 

แน่นอนว่าจากทั้งหมดที่กล่าวมา ย่อมเป็นอะไรที่ทำให้ต้วนหลิงเทียนสับสนและอื้ออึงไม่น้อย

 

นั่นเพราะเขาไม่ทันได้เตรียมตัวเตรียมใจอะไรเลยด้วยซ้ำ สำนึกรู้ฟ้าดินของเขากลับบรรลุถึงขีดจำกัด อย่างงงๆ!

 

‘ทั้งหมดเป็นเพราะพลังเซียนสุริยันที่พุ่งออกจากร่างข้าไป!!’

 

ตอนนี้ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะบังเกิดความสงสัยหนักหนา ว่าที่แท้พลังสุริยันเขามันขึ้นไปทำอะไรอยู่ด้านบนกันแน่…!

 

อย่างไรก็ตามด้วยภัยคุกคามจากอัสนีทัณฑ์สวรรค์ที่จี้เข้ามาเจียนผ่าหัวเขาอยู่รอมร่อ! ทำให้เขาไม่อาจคิดถึงเรื่องดังกล่าวได้อีกต่อไป!!

 

“ปีกอีกาทองคำ!!”

 

เพียงห้วงคิด ต้วนหลิงเทียนก็กางม่านพลังไร้สภาพปกคลุมพวกสตรีทั้ง 3 ก่อนกระตุ้นการทำงานของปีกอีกาทองคำที่งอกเงยกลางแผ่นหลัง ปีกเขื่องกระพือสะบัดฉับไว ส่งร่างเขาให้พุ่งทะยานแหวกฟ้าออกไปด้วยความเร็วสูง!!

 

‘ความรู้สึกตอนใช้ปีกอีกาทองคำตอนนี้ช่างต่างจากเมื่อก่อนราวกับหน้ามือเป็นหลังมือจริงๆ…ทุกอย่างกลับเสมือนเป็นธรรมชาติประหนึ่งปีกมันมีติดตัวข้ามาตั้งแต่เกิด โดยเฉพาะพลังเซียนต้นกำเนิดตอนนี้มันช่างควบคุมง่ายประหนึ่งแขนขา!!’

 

หลังจากที่สำนึกรู้ฟ้าดินของต้วนหลิงเทียนบรรลุขีดจำกัด พลังเซียนต้นกำเนิดในร่างของเขาก็กลายเป็นควบคุมได้ขึ้นง่ายดายประหนึ่งมันไม่ต่างใดจากแขนขา ทั้งพลังอำนาจยังเพิ่มพูนขึ้นไม่น้อยประหนึ่งได้รับพลังอำนาจหนุนเสริมจากฟ้าดิน!

 

หากจะบอกว่าตอนแรกที่เขาทดลองใช้พลังเซียนสุริยันต้นกำเนิดในฝ่ามือหลังบังเกิดสำนึกรู้ฟ้าดินเล็กน้อย ทำให้เขารู้สึกเสมือนว่ายามใช้พลัง มันมีความเชื่อมโยงกับฟ้าดินเล็กน้อยล่ะก็

 

ตอนนี้ยามเขาใช้พลังเซียนต้นกำเนิดออกมา เขารู้สึกว่าการเชื่อมโยงระหว่างฟ้าดินกับพลังเขามันชัดเจนมาก! ที่สำคัญยามพลังปรากฏ ยังบังเกิดการสั่นพ้องยากมองเห็นกับฟ้าดินชัดเจน! ราวกับยามเขาเคลื่อนพลัง พลังฟ้าดินก็คล้อยตามพลังเขาไปด้วย!!

 

การเปรียบเทียบระหว่าง 2 อย่างนั้น ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันคนละโลก!!

 

ซู่ม! ซู่ม! ซู่ม!!

 

…

 

เมื่อต้วนหลิงเทียนกระตุ้นใช้ปีกอีกาทองคำจนร่างพุ่งตัดฟ้าฉีกระยะออกจากกลุ่มเค่อเอ๋อ อัสนีทัณฑ์สวรรค์ก็คล้ายดั่งจะมีดวงตางอกเงย มันหักเหทิศทางกลางอากาศ ส่งเสียงแหวกฟ้าหวีดหวิวดังสนั่น จี้เข้าใส่เขาอย่างไม่ลดละ!

 

“มีอัสนีทัณฑ์สวรรค์อีกสายหรือ!?”

 

ด้วยเรื่องราวมันเกิดขึ้นในชั่วพริบตา ต้วนซือหลิง เค่อเอ๋อ และก่านหรูเยี่ยนที่พลังฝึกปรือไม่ถึงขั้นย่อมไม่อาจตระหนักได้ถึงเรื่องราวใดๆ ทั้งหมดเห็นเพียงมีอัสนีฟาดผ่าลงมาอีกสาย กระทั่งยังไม่รู้ว่าต้วนหลิงเทียนได้วูบร่างหายไปแล้วและทั้งหมดก็เพราะต้วนหลิงเทียนกางม่านพลังกั้นสายลมแรงที่อาจทำร้ายพวกนางได้ไว้

 

ส่วนอีกด้านหนึ่งนั้น อวี่เหวินฮ่าวเฉิน ก็กำลังจะเผชิญหน้ากับอัสนีทัณฑ์สวรรค์สายแรก

 

ทั้งหมดเห็นเพียงอวี่เหวินฮ่าวเฉินยกมือขึ้นสะบัดออกไปส่งๆ ปลดปล่อยพลังเซียนต้นกำเนิดที่สั่นพ้องกับพลังฟ้าดินอย่างรุนแรง ก่อเกิดเป็นมวลพลังมหาศาลพุ่งไปหักหาญกับอัสนีฟ้าที่กำลังฟาดมาอย่างกล้าแข็ง เป่าทำลายเส้นสายอัสนีจนสลายหายไปอย่างง่ายดาย!!

 

‘อัสนีเส้นนี้ไม่ใช่อัสนีทัณฑ์สวรรค์ของอวี่เหวินฮ่าวเฉินแน่แล้ว…’

 

‘หรือมันจะเป็นอัสนีทัณฑ์สวรรค์ของข้าจริงๆ…’

 

‘แล้ว…เรื่องแบบนี้มันเป็นไปได้ยังไง?’

 

ถึงแม้ต้วนหลิงเทียนจะไม่ทราบว่าไฉนถึงเกิดเรื่องราวทำนองนี้ขึ้นได้ แต่เขาก็ทำได้แค่ยอมรับความจริงตรงหน้า

 

และเมื่อมั่นใจแล้วว่าด้วยระยะห่างขนาดนี้อัสนีทัณฑ์สวรรค์ไม่ควรส่งผลกระทบอะไรให้พวกเค่อเอ๋อกับลูกสาวเขา เขาก็หยุดร่างลงทันที

 

“พัง!”

 

ทันใดนั้นสองตาต้วนหลิงเทียนทอประกายเยียบเย็น ฝ่ามือสะบัดตบฟาดออกไปปานมังกรสะบัดหาง!

 

ทันใดนั้นพลังเซียนต้นกำเนิดมหาศาลขุมหนึ่งก็พุ่งออกจากฝ่ามือต้วนหลิงเทียนไปราวคลื่นสมุทรสุดไพศาล!

 

ยังเป็นคลื่นสมุทรสุดไพศาลที่สั่นพ้องกับพลังฟ้าดินอย่างรุนแรง!

 

มววลพลังดั่งคลื่นสมุทรสุดไพศาลพริบตาก็ฟาดทำลายไปปะทะกับอัสนีทัณฑ์สวรรค์ ก่อนที่จะเป่ามันเป็นจุนไม่เหลือแม้แต่กระแสอัสนีเพียงเสี้ยว…

 

อัสนีทัณฑ์สวรรค์สายแรกทั้ง 2 ชุด ก็ถูกต้วนหลิงเทียนกับอวี่เหวินฮ่าวเฉินทำลายลงไปได้สำเร็จ

 

ยิ่งไปกว่านั้นกระบวนการสยบอัสนีทัณฑ์ของทั้งคู่ ยังแลดูง่ายดาย สบายๆราวกับเดินชมสวนหลังบ้าน…

ตอนที่ 2,299 : ต้วนหลิงเทียน เจ้าปกปิดพลังฝีมือไว้มิดชิดนัก!

 

‘ดูเหมือนข้าจะประเมินพลังของอัสนีทัณฑ์สูงไป…’

 

‘หรือจะเป็นข้าประเมินพลังของตัวเองตอนนี้ต่ำเกินไปกันนะ…’

 

ที่ต้วนหลิงเทียนเร่งรุดพุ่งร่างหลบหนีออกมาจ้าละหวั่นด้วยหมายล่ออัสนีทัณฑ์แบบนี้ ทั้งหมดเพราะเขากลัวว่าจะทำให้ซือหลิง เค่อเอ๋อ กับก่านหรูเยี่ยนตกอยู่ในอันตราย

 

เพื่อความปลอดภัยของสตรีทั้ง 3 เขาจึงเร่งกางม่านพลังป้องกันคลื่นลม ทั้งใช้ออกด้วยปีกอีกาทองคำเหินร่างปลีกตัวออกมาฉับไว

 

อย่างไรก็ตาม มาตอนนี้เขาพบว่าที่จริงเขาไม่ต้องหลบหนีมาก็ได้…

 

เพียงแค่สะบัดมือออกไปส่งๆ ไม่ต้องใช้วรยุทธ์เซียนหรือเวทย์พลังอะไร ยังไม่ต้องกล่าวถึงพลังกระบี่จากขอบเขตที่ 3 ของยอดใจกระบี่ อาศัยแค่ผนึกพลังเซียนต้นกำเนิดอย่างเรียบง่าย ก็เป่าทำลายอัสนีทัณฑ์สายแรกลงได้ง่ายๆ!

 

ภายใต้พลังเซียนต้นกำเนิดที่สุดไพศาลปานมหาสมุทร อัสนีลงทัณฑ์สายแรกไม่อาจแผลงฤทธิ์ใดๆได้ออก!

 

ดับสนิท!

 

“อวี่เหวินฮ่าวเฉิน…”

 

หลังเอาชนะอัสนีทัณฑ์สายแรก ต้วนหลิงเทียนพลันตระหนักได้ถึงสายตาคู่หนึ่งที่กำลังจับจ้องมองมาอย่างแหลมคม ทำให้เขาดึงสติจากภวังค์คิด และมองย้อนไปยังเจ้าของสายตาทันที

 

เป็นจ้าววังเซียนสัญจร อวี่เหวินฮ่าวเฉิน

 

อวี่เหวินฮ่าวเฉิน มีรูปลักษณ์เป็นชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างปานกลาง แม้หน้าตามันจะไม่ได้มีใดโดดเด่น แต่ด้วยฐานะจ้าววังเซียนสัญจร หว่างคิ้วมันก็แผ่พุ่งอำนาจบารมีออกมาไม่น้อย ทั่วร่างยังแผ่กลิ่นอายเจ้าคนนายคนอันน่าเกรงขามยากมองเห็น

 

และอวี่เหวินฮ่าวเฉินในวันนี้ ก็ยังเหมือนอวี่เหวินฮ่าวเฉินในวันแรกที่ต้วนหลิงเทียนได้พบ มันมาในชุดคลุมสีเงิน

 

ในขณะที่อวี่เหวินฮ่าวเฉินมองมายังต้วนหลิงเทียน ด้านต้วนหลิงเทียนก็มองจ้องตากลับไปอย่างไร้หวาดกลัว

 

ทันใดนั้นเขาก็พบว่าในสายตาของอวี่เหวินฮ่าวเฉินไม่เพียงคมกล้าปานมีดดาบ ยังแฝงเร้นไปด้วยเค้าลางความตกใจเจือถึงความไม่อยากจะเชื่อ!

 

เรื่องนี้เขาเองก็ไม่ได้แปลกใจอะไร

 

เพราะตอนนี้อย่าว่าแต่อวี่เหวินฮ่าวเฉินจะรู้สึกตกใจทั้งเหลือเชื่อเลย กระทั่งเขาเองที่ลงมือทำลายอัสนีทัณฑ์สวรรค์มาหยกๆ ก็ตกใจทั้งยังไม่อยากจะเชื่อมือตัวเอง…

 

‘เมื่อครู่ข้าคิดไว้แล้วว่าสำนึกรู้ฟ้าดินสมควรมาถึงขีดจำกัดและไม่ใช่แค่ติดจุดรอคอยอะไร…มาตอนนี้สามารถยืนยันได้ชัดเจนแล้วจริงๆ ว่ามันบรรลุถึงขีดจำกัดแน่นอน’

 

‘ฝ่ามือที่ฟาดทำลายอัสนีทัณฑ์สวรรค์เมื่อครู่ พลังเซียนต้นกำเนิดที่ซัดออกยังสั่นพ้องกับฟ้าดินรุนแรงยิ่งกว่าตอนที่อวี่เหวินฮ่าวเฉินใช้พลังเมื่อ 3 ปีก่อนเสียอีก!’

 

‘แต่นั่นก็เป็นอดีตไปแล้ว เพราะอวี่เหวินฮ่าวเฉินในตอนนี้ก็ไม่เหมือนเดิม จากการสั่นพ้องระหว่างพลังกับฟ้าดินของมันเมื่อครู่ ก็เผยระดับสำนึกรู้ฟ้าดินของมันชัดเจน…บรรลุขีดจำกัดเหมือนกัน!’

 

‘กล่าวได้ว่า…ตอนนี้ตัวข้าก็บรรลุเงื่อนไข ในการชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์ เพื่อบรรลุถึงครึ่งก้าวเซียนอมตะไม่ต่างอะไรจากมัน’

 

จังหวะนี้อารมร์ของต้วนหลิงเทียนช่างสับสนปนเปนัก

 

หายนะสู่สวรรค์

 

มาตอนนี้แม้จะยังอื้ออึงแต่เขาก็ตระหนักได้แล้ว…

 

หายนะสู่สวรรค์ของเขาเองก็มาแล้ว!

 

นั่นเพราะตั้งแต่วินาทีแรกที่เขาซัดทำลายอัสนีทัณฑ์สวรรค์สายแรก เขาพบว่ากลิ่นอายพลังจากเมฆหายนะสู่สวรรค์ทะมึนมืดบนฟ้า ไม่เพียงแต่เพ่งเล็งอวี่เหวินฮ่าวเฉินเท่านั้น มันยังเพ่งเล็งมาที่เขาอีกคน!!

 

กล่าวอีกอย่างได้ว่า…เขาเองก็กำลังเผชิญหน้ากับการก้าวข้ามหายนะทัณฑ์สวรรค์!

 

‘แล้วแบบนี้…ข้าต้องขอบคุณอวี่เหวินฮ่าวเฉินมันด้วยหรือไม่? ปกติแล้วคนอื่นแม้จะยกระดับสำนึกรู้ฟ้าดินถึงขีดสุด แต่ก็ยังต้องเฝ้ารอ โอกาส เมื่อคว้าโอกาสที่ว่าไว้ได้จึงจะชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์ให้ปรากฏ’

 

‘แต่ข้า ในขณะที่อวี่เหวินฮ่าวเฉินกำลังจะเผชิญหน้ากับหายนะทัณฑ์สวรรค์ของมัน สำนึกรู้ของข้าดันบรรลุถึงขีดจำกัดพอดี…แถมยังอยู่ในพื้นที่เดียวกันกับมันอีก ทำให้หายนะสู่สวรรค์นั่นเลือกที่จะทำการทดสอบข้าด้วยเช่นกัน…’

 

ตอนนี้ เมื่อตระหนักได้ว่าสำนึกรู้ฟ้าดินของตัวได้บรรลุถึงขีดจำกัดแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็สามารถคาดเดาเรื่องราวต่างๆได้

 

เหนือฟ้า ต้วนหลิงเทียนกับอวี่เหวินฮ่าวเฉินลอยร่างมองจ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ยังไร้คำใดเอ่ยเอื้อน พาลให้บรรยากาศที่มืดมัวเยียบเย็นเริ่มเปลี่ยนเป็นเหน็บหนาวทันที

 

หากแต่ทั้งคู่ไม่พูดไม่จา ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะไม่สนทนาพาที!

 

“สวรรค์! ใช่ข้ามองอันใดผิดไปหรือไม่ อัสณีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 2 เมื่อครู่กลับฟาดผ่าไปทางต้วนหลิงเทียน!!”

 

เป็นอาวุโสวังเซียนสัญจรคนหนึ่ง ที่โพล่งอุทานออกมาด้วยความตกใจ ทำลายบรรยากาศอันสงบเงียบ

 

“อัสนีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 2 งั้นเหรอ ข้าไม่คิดว่านั่นจักเป็นอัสณีทัณฑ์สวรรค์สายที่ 2…เพราะอัสนีทัณฑ์สวรรค์ที่ฟาดผ่าใส่ต้วนหลิงเทียนนั่น พลังทำลายมันเหมือนกันกับของท่านจ้าววังไม่ผิดเพี้ยน!”

 

อาวุโสวังเซียนสัญจรคนอื่นๆกล่าวออก

 

“ที่แท้…ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

 

ศิษย์ของวังเซียนสัญจรหลายคนเผยสีหน้าว่างเปล่าไม่เข้าใจ พยายามมองอาวุโสมากความรู้ทั้งหลายเป็นแถว

 

“หากข้าเดาไม่ผิด…”

 

ตอนนี้เองชนชั้นรองจ้าววังเซียนสัญจรคนหนึ่ง พลันกล่าวออกเสียงหนัก “ต้วนหลิงเทียนก็อยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับท่านจ้าววังของพวกเรา…มันกำลังข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์!”

 

ต้วนหลิงเทียนกำลังข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์เหมือนกันหรือ!?

 

ทันทีที่รองจ้าววังเซียนสัญจรคนนั้นกล่าวออกมาแบบนี้ ฉากเรื่องราวก็กลับกลายเป็นเงียบงันลงทันใด

 

จากนั้นไม่นานก็มีคนกล่าวถามออกมาว่า “เรื่องแบบนี้…มันเป็นไปได้อย่างไร? ต้วนหลิงเทียนจักกำลังข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ได้ยังไง มิใช่ว่าหายนะทัณฑ์สวรรค์นี้ถูกท่านจ้าววังของพวกเราชักนำมาหรือ?”

 

“นั่นสิ! ในเมื่อหายนะทัณฑ์สวรรค์ครานี้เป็นท่านจ้าววังของพวกเราที่เป็นผู้ชักนำมา แล้วต้วนหลิงเทียนมันจะมาข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ด้วยได้อย่างไร…เรื่องพรรค์นี้เป็นไปไม่ได้!!”

 

“หากคิดจะชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์ มิใช่สำนึกรู้ฟ้าดินต้องสูงถึงขั้นหรอกหรือ…แต่ต้วนหลิงเทียนผู้นี้ สำนึกรู้ฟ้าดินของมันจะไปสูงถึงขนาดนั้นได้อย่างไร?”

 

…

 

เหล่าศิษย์และอาวุโสของวังเซียนสัญจรหลายคนเริ่มตั้งคำถาม

 

“สำนึกรู้ฟ้าดินของต้วนหลิงเทียนยังสูงไม่ถึงขั้นงั้นเหรอ?”

 

รองจ้าววังเซียนสัญจรคนหนึ่งกล่าวขึ้นอีกครั้งพลางส่ายหน้าไปมา “เมื่อครู่ยามต้วนหลิงเทียนลงมือทำลายทัณฑ์อัสนี การสั่นพ้องระหว่างพลังเซียนต้นกำเนิดของมันกับฟ้าดิน มิได้ด้อยไปกว่าการสั่นพ้องระหว่างพลังเซียนต้นกำเนิดของท่านจ้าววังกับฟ้าดินแม้แต่น้อย..”

 

“สิ่งนี้บ่งชี้ให้รู้ชัด…ว่าสำนึกรู้ฟ้าดินของมันหาได้ด้อยไปกว่าท่านจ้าววังของพวกเราไม่!”

 

ยามที่รองจ้าววังเซียนสัญจรผู้นี้กล่าว น้ำเสียงของมันมั่นใจนักไม่เหลือที่ว่างให้คลางแคลง!

 

“อะไรนะท่าน? สำนึกรู้ฟ้าดินของมันมิได้ด้อยไปกว่าของท่านจ้าววังงั้นเหรอ!?”

 

เหล่าอาวุโสและเหล่าศิษย์วังเซียนสัญจรที่ได้ยิน อดไม่ได้ที่จะนิ่งเงียบไปด้วยความตื่นตระหนกก

 

ตอนนี้เองรองจ้าววังเซียนสัญจรอีกคน ที่เป็นบิดาของหวงฉี่หลิงพลันกล่าวเสริมออกมาว่า “ข้าเคยอ่านเจอเรื่องหนึ่งในบันทึกเก่าแก่ เห็นว่ายามใดที่สำนึกรู้ฟ้าดินบรรลุถึงขั้นจนสามารถชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์ลงมาได้สำเร็จ หากมีผู้ที่บรรลุถึงสำนึกรู้ฟ้าดินถึงขั้นเช่นเดียวกันอยู่ในอาณาบริเวณใกล้เคียง มันอาจ ‘ฉวยโอกาส’ ของผู้ฝึกตนคนแรก เพื่อข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ได้เช่นกัน”

 

“จากที่ข้าเห็น…สถานการณ์ของต้วนหลิงเทียนเองก็เป็นดั่งเรื่องที่บันทึกเอาไว้!”

 

กล่าวถึงท้ายประโยค รองจ้าววังที่เป็นบิดาหวงฉี่หลิงก็หันไปมองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาซับซ้อน

 

มันไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลยจริงๆ ว่าพลังฝีมือต้วนหลิงเทียนจะบรรลุถึงขีดขั้นนี้แล้ว

 

มันยังจดจำได้ดี

 

มิใช่ลูกชายมันกล่าวบอกไว้เมื่อ 3 ปีก่อนหรอกหรือ ว่าต้วนหลิงเทียนนั้นมิใช่คู่ต่อสู้ของจ้าววังแม้แต่น้อย ถึงขั้นที่ทำอะไรจ้าววังไม่ได้เลย?

 

“มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือท่านรองจ้าววังหวง!?”

 

“ข้ากลับไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน!”

 

…

 

ได้ยินคำของบิดาหวงฉี่หลิง อาวุโสเหล่าศิษย์ไม่เว้นชนชั้นรองจ้าววังที่ไม่ทราบเรื่องนี้มาก่อน ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ

 

เช่นนี้ก็ได้หรือ?

 

พวกมันกลับไม่เคยได้ยินเรื่องราวทำนองนี้มาก่อนเลย!

 

ด้านรองจ้าววังที่เป็นบิดาหวงฉี่หลิง ตอนนี้ก็หันไปมองลูกชาย ทั้งเร่งส่งเสียงกล่าวถามออกไปทันที “หลิงเอ๋อ เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่าต้วนหลิงเทียนคนนี้เมื่อ 3 ปีก่อน มิใช่คู่ต่อสู้ของท่านจ้าววัง?”

 

“แล้วไฉนพลังฝีมือที่ต้วนหลิงเทียนสำแดงออกเมื่อครู่ กลับมิได้ด้อยไปกว่าจ้าววังของพวกเราเลยเล่า?”

 

หลังจากกล่าวถามลูกชายไปแล้ว บิดาหวงฉี่หลิงก็เต็มไปด้วยความสงสัยนัก

 

“ท่านพ่อ เรื่องนี้เป็นข้าเห็นมากับตาเมื่อ 3 ปีก่อนจริงๆ วันนั้นต้วนหลิงเทียนมิใช่คู่มือท่านจ้าววังแม้แต่น้อย…ส่วนเรื่องที่ไฉนฝีมือน้องหลิงเทียนถึงได้ก้าวหน้าขึ้นมาขนาดนี้ข้าก็มิอาจทราบได้ เป็นไปได้หรือไม่ที่น้องหลิงเทียนจะบังเกิดความก้าวหน้าอะไร หลังปิดด่านบ่มเพาะมา 3 ปี?”

 

หวงฉี่หลิงได้แต่กล่าวตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มขื่นขม

 

หากแต่แม้รอยยิ้มที่เผยจะแลดูขื่นขม ทว่าลึกลงไปในใจกลับตื่นเต้นนัก

 

ตอนแรกที่เห็นต้วนหลิงเทียนสำแดงพลังสยบทัณฑ์สวรรค์ได้อย่างง่ายดาย มันก็คิดว่าวันนี้ไม่แน่ว่าน้องหลิงเทียนของมันอาจจะไม่ต้องประสบหายนะก็เป็นได้ ยังมีความหวังว่าจะรอด!

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งพอมาได้ยินคำของบิดา

 

ทำให้มันได้รับทราบความจริงที่ว่าพลังฝีมือของน้องหลิงเทียนมัน ที่แท้กลับมิได้ด้อยไปกว่ารองจ้าววังเลย!

 

“นั่นเป็นไปไม่ได้!”

 

ได้ยินคำของหวงฉี่หลิง ผู้เป็นบิดาก็ได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ “ในเวลาแค่ 3 ปี ไม่มีทางที่อดีตผู้ที่มิมีทางสู้ท่านจ้าววัง จะมีพลังฝีมือกล้าแข็งสูงขึ้นถึงขั้นรับมือท่านจ้าววังได้ ให้พรสวรรค์ศักยภาพมันจะเลิศล้ำเพียงใด ก็ไม่มีทางเป็นไปได้!!”

 

“เช่นนั้นข้าก็ไม่รู้แล้วล่ะท่านพ่อ…”

 

หวงฉี่หลิงก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยอับจน ส่งเสียงกล่าวตอบด้วยรอยยิ้มแห้งๆ

 

ส่วนอีกด้านนั้นเหล่าคนของ 2 วัง 6 ตำหนัก ต่างก็ตกตะลึงกับพลังฝีมือที่ต้วนหลิงเทียนเผยออกนัก เผยให้รู้ว่าการข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ของต้วนหลิงเทียน อาจไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เสียแล้ว!

 

พวกมันเองก็สนทนาหารือกันไม่น้อย สุดท้ายก็สรุปความได้ไม่ต่างอะไรกับด้านวังเซียนสัญจร

 

“สำนึกรู้ฟ้าดินของมัน…สูงถึงเพียงนี้แล้วหรือ?”

 

ตอนนี้สีหน้าของจ้าววังวิญญาณอสุรา ฉีหนานฟง นั้นอัปลักษณ์ปั้นยากถึงขีดสุด!

 

ด้วยเพราะตัวมันไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลย

 

ว่าคนที่มันแทบรอฆ่าให้ตายไม่ไหว ที่แท้พลังฝีมือกลับเหนือกว่ามันเสียอีก!

 

นอกจากนั้น มองจากเรื่องราวที่เกิดขึ้น มันย่อมรับทราบได้ทันที

 

ต้วนหลิงเทียน นายน้อยตำหนักเมฆาคราม ขุมพลังของผู้ฝึกตนมนุษย์ในภูมิภาคเบื้องล่าง กำลังฉวยโอกาสข้ามผ่านหายนทัณฑ์สวรรค์ที่อวี่เหวินฮ่าวเฉินชักนำมา!

 

และตราบใดที่ข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์ไปได้สำเร็จ ต้วนหลิงเทียน นายน้อยตำหนักเมฆาครามอันเป็นขุมพลังของมนุษย์ผู้นี้ ก็จะบรรลุถึงขอบเขตครึ่งก้าวเซียนอมตะเช่นกัน!

 

ถึงยามนั้น หากอีกฝ่ายคิดฆ่ามันทิ้ง ก็คงลำบากเพียงยกมือ!

 

แน่นอนว่าตอนนี้มันตระหนักได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง ว่าอาศัยพลังฝีมือของมัน…ไม่อาจเข่นฆ่าต้วนหลิงเทียนได้อีกต่อไป!

 

“ให้ตายเถอะ! ตัวบัดซบต้วนหรูเฟิงนั่นไฉนถึงได้มีลูกชายร้ายกาจถึงขนาดนี้!?”

 

นอกจากความไม่ยินยอมพร้อมใจอย่างถึงขีดสุดแล้ว…

 

ในใจของฉีหนานฟง ยังเต็มไปด้วยความอิจฉา…อิจฉาถึงขีดสุด!!

 

ทว่าตั้งแต่ตอนไหนไม่ทราบ สายตาของฉีหนานฟง…กลับหันไปจับจ้องมองร่างสตรีทั้ง 3 อันเป็นคนข้างกายต้วนหลิงเทียน!

 

เค่อเอ๋อ ต้วนซือหลิง และก่านหรูเยี่ยน!

 

ลูกตาของมันฉายประกายคมกล้าปานมีดดาบ ราวกับคิดนำโทสะทั้งหมดที่ไม่อาจทำอะไรต้วนหลิงเทียนได้ ไปลงกับสตรีทั้ง 3!

 

ส่วนอีกด้าน

 

“ต้วนหลิงเทียน เจ้าปกปิดพลังฝีมือได้มิดชิดนัก!”

 

หลังจากที่ยืนมองจ้องตากับต้วนหลิงเทียนอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดอวี่เหวินฮ่าวเฉินก็เป็นฝ่ายกล่าวคำออกมาก่อน

 

และทันใดนั้นเอง แววตาที่อวี่เหวินฮ่าวเฉินใช้มองต้วนหลิงเทียนก็ทวีความดุร้ายมากยิ่งขึ้น!

 

3 ปีที่แล้ว ต้วนหลิงเทียนคนนี้ จากพลังที่เผยออก อาศัยมันซัดฝ่ามือด้วยพลังไม่กี่ส่วนก็สมควรฆ่าทิ้งได้ง่ายดาย…

 

หากทว่าตอนนี้อีกฝ่ายกลับเผยความแข็งแกร่งที่ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าตัวมันแม้แต่น้อยออกมา กระทั่งฉวยโอกาสกับหายนะทัณฑ์สวรรค์ที่ตัวมันเองเป็นผู้ชักนำ เพื่อข้ามผ่านหายนะทัณฑ์สวรรค์!

 

“จ้าววังอวี่เหวิน ฆ่ามันเสีย! หรือเจ้าคิดส่งเสริมให้พวกมนุษย์บรรลุถึงครึ่งก้าวเซียนอมตะ!?”

 

ทันใดนั้นเองเสียงตะโกนเยียบเย็นของฉีหนานฟงพลันดังขึ้น!

ตอนที่ 2,300 : ชำระล้างวังเซียนสัญจร!

 

เสียงตะโกนของจ้าววังวิญญาณอสุรา ฉีหนานฟง เมื่อครู่ มันแฝงเร้นไว้ด้วยพลังเซียนต้นกำเนิด ทำให้ดังสนั่นปานฟ้าร้อง กึกก้องไปทั่วอาณาบริเวณ!

 

“จ้าววังอวี่เหวิน ฆ่ามันเสีย! หรือเจ้าคิดส่งเสริมให้พวกมนุษย์บรรลุถึงครึ่งก้าวเซียนอมตะ!?”

 

นี่เป็นคำตะโกนก่อนหน้าของมัน

 

แน่นอนว่าทุกคนในที่นี้ย่อมสัมผัสได้ชัดเจน ว่าในเสียงตะโกนเยียบเย็นของฉีหนานฟงเมื่อครู่ มันสุมไว้ด้วยโทสะแค้นรวมถึงความอับจน!

 

สาเหตุที่ไฉนเสียงฉีหนานฟงถึงเต็มไปด้วยความแค้นและอับจนนั้นก็เดาได้ไม่ยาก…

 

“จ้าววังวิญญาณอสุราคงมิคิดว่าพลังฝีมือต้วนหลิงเทียนจะสูงถึงระดับนี้…หาไม่แล้วตอนแรกมันคงไม่กล่าวทำนองจะฆ่าต้วนหลิงเทียนหากออกนอกเขตวังเซียนสัญจรหรอก…”

 

“ทว่าพอมาเห็นพลังของต้วนหลิงเทียนที่เหนือกว่ามัน ไม่เพียงมันจะไม่ยินดี…มันสำนึกว่าตัวเองไม่อาจทำอะไรต้วนหลิงเทียนได้อีกต่อไป”

 

“พอมันรู้ตัวว่ามันทำเองไม่ได้ เช่นนั้นก็มีแต่ต้องยืมมีดฆ่าคน อาศัยจ้าววังเซียนสัญจรให้ลงมือแทน…”

 

…

 

เรียกว่าทุกคนไม่เว้นคนของวังวิญญาณอสุราเอง ก็พอจะคาดเดาความคิดของฉีหนานฟงได้

 

เพราะพวกมันเองก็เห็นได้ชัด

 

พลังฝีมือที่ต้วนหลิงเทียนเผยออกเมื่อครู่ เกรงว่าในที่นี้คงมีแต่จ้าววังเซียนสัญจรเท่านั้น…ที่รับมือได้!

 

แทบจะทันทีที่สิ้นคำตะโกนของฉีหนานฟง

 

ทุกสายตาหันไปจับจ้องยังร่างอวี่เหวินฮ่าวเฉินทันที ด้วยอยากรู้ว่าฉวี่เหวินฮ่าวเฉินจะตอบบสนองอย่างไรหลังได้ยินคำของฉีหนานฟง

 

อย่างไรก็ตาม แม้จะได้ยินคำตะโกนของฉีหนานฟงแล้ว แต่อวี่เหวินฮ่าวเฉินยังคงนิ่งเฉย ไม่เผยทีท่าอะไร

 

“ข้าปกปิดไว้มิดชิดหรือ?”

 

ต้วนหลิงเทียนเองก็ไม่ได้สนใจอะไรคำตะโกนเสียงเย็นของฉีหนานฟง เขาเลือกจะตอบคำถามอวี่เหวินฮ่าวเฉินก่อนหน้าด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ขออภัยแต่ข้าไม่รู้จริงๆว่าจ้าววังอวี่เหวินหมายความว่าอะไร?”

 

ได้ยินคำย้อนถามของต้วนหลิงเทียน สีหน้าอวี่เหวินฮ่าวเฉินเปลี่ยนเป็นถมึงทึงทันใด “เจ้าเป็นนายน้อยตำหนักเมฆาคราม ขุมพลังของพวกมนุษย์! แต่เจ้ากลับเสแสร้งทำเป็นคนของเผ่าปีศาจมนุษย์มาเข้าร่วมวังเซียนสัญจรของข้า ทั้งรับตำแหน่งรองจ้าววังได้หน้าตาเฉย! นี่ยังมิเรียกว่าปกปิดไว้มิดชิด?”

 

“เมื่อ 3 ปีก่อนตอนข้าลงมือทดสอบเจ้า เจ้าก็เสแสร้งว่ามิใช่คู่มือของข้าแม้แต่น้อย…หรือนี่ก็ยังไม่นับว่าปกปิดมิดชิด!”

 

เสียงอวี่เหวินฮ่าวเฉินยิ่งมายิ่งตะคอกดังจนแทบจะเป็นการคำรามอยู่รอมร่อ

 

“อ้อ ฟังจากที่จ้าววังอวี่เหวินพูด…ถ้างั้นดูเหมือนข้าจะปกปิดไว้มิดชิดจริงๆ”

 

ต้วนลิงเทียนกล่าววตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ

 

ระหว่างกล่าวคำ ไม่ว่าจะสีหน้าหรือน้ำเสียงสบายๆนั่น คล้ายไม่ได้สนใจสักนิดว่าอวี่เหวินฮ่าวเฉินจะพูดอะไร!

 

แน่นอนวว่าเขารู้ตัวดี ว่าเรื่องแรกเป็นความจริง…หากแต่เรื่องหลังนั้น อวี่เหวินฮ่าวเฉินมโนไปเองทั้งสิ้น!

 

อย่างไรก็ตาม ต้วนหลิงเทียนคร้านจะอธิบาย…

 

ทำไม?

 

หรืออวี่เหวินฮ่าวเฉินมีคุณสมบัติพอให้เขาต้องมัวมานั่งอธิบายให้ฟังด้วย?

 

เมื่อ 3 ปีที่แล้วเขาไม่ใช่คู่มืออวี่เหวินฮ่าวเฉิน เพราะเขาไม่แม้แต่จะบรรลุถึงเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยน จึงไร้ซึ่งสำนึกรู้ฟ้าดินอะไร

 

ทว่าวันนี้เขาไม่เพียงเป็นเซียนสวรรค์ 9 เปลี่ยนแล้ว กระทั่งสำนึกรู้ฟ้าดินยังมาถึงขีดจำกัดเท่าที่จะทำได้!

 

ตอนนี้ถึงแม้จะเป็นอวี่เหวินฮ่าวเฉินที่คว้าโอกาสในการชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์มา แต่ตัวเขาเองก็เป็นผู้ที่ทำให้หายนะทัณฑ์สวรรค์เลือกจะฟาดผ่าลงมาเช่นกัน!

 

กล่าวได้ว่าสำนึกรู้ฟ้าดินของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าอวี่เหวินฮ่าวเฉินแม้แต่น้อย!

 

ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว ไหนเลยเขายังต้องกลัวที่จะปะทะกับอวี่เหวินฮ่าวเฉินด้วย?

 

“เจ้าแลดูใจเย็นนักนะ!”

 

ได้ยินวาจาทั้งแลเห็นสีหน้าท่าทีสงบของต้วนหลิงเทียน อวี่เหวินฮ่าวเฉินย่อมสัมผัสได้ชัดเจนว่าอีกฝ่ายไม่ได้ยึดถือมันเป็นตัวอะไร!

 

ในฐานะจ้าววังเซียนสัญจร มันจะยอมทนกับการดูหมิ่นอย่างทำเป็นมองไม่เห็นหัวแบบนี้ได้อย่างไร?

 

เช่นนั้นพอกล่าวออกอีกครั้ง น้ำเสียงก็เย็นยะเยือกนัก!

 

เสียงเย็นยะเยือกของอววี่เหวินฮ่าวเฉิน ทำให้ผู้ที่ได้ยินถึงกับบังเกิดความรู้สึกหนาวสะท้านปานฤดูหนาวมาเยือน!

 

และเมื่ออวี่เหวินฮ่าวเฉินกล่าวจบคำ พลังเซียนต้นกำเนิดที่ราวกับมีอานุภาพสะท้านแดนดินพลันคุกรุ่นขึ้นมา!

 

มองไปคล้ายพลังเซียนต้นกำเนิดทั่วร่างนั่นประหนึ่งมังกรที่ถูกกล่ามโซ่เอาไว้ พร้อมทลายพันธนาการออกมาอาละวาดได้ทุกเวลา!

 

“ท่านจ้าววังคิดลงมือแล้ว!”

 

ความคิดดังกล่าววผุดขึ้นในหัวเหล่าคนวังเซียนสัญจรอย่างพร้อมเพรียง!

 

สองตาจ้าววังวิญญาณอสุรา ฉีหนานฟง ก็ทอประกายสว่างวาบขึ้นมาทันที

 

อวี่เหวินฮ่าวเฉินลงมือกับต้วนหลิงเทียนนับว่าเป็นอะไรที่มันอยากจะเห็นมากที่สุด! ถ้าให้ดีก็ขอให้อวี่เหวินฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตายๆไปเสีย!!

 

เพราะสุดท้ายแล้วหากวันนี้ต้วนหลิงเทียนไม่ตาย มันกับวังวิญญาณอสุราไม่มีทางรอดพ้นหายนะแน่นอน!!

 

“หากต้วนหลิงเทียนนั่นมันตกตายไปสักคน…ขอเพียงข้าจ่ายราคางามๆ จ้าววังอวี่เหวินต้องยินดีส่งเจ้าพวกนั้นให้ข้าแน่!”

 

สายตาฉีหนานฟง หันกลับมาจับจ้องมองร่างพวกเค่อเอ๋อทั้ง 3 อีกครั้ง

 

คนอื่นๆในวังวิญญาณอสุราเอง ก็หวังว่าอวี่เหวินฮ่าวเฉินจะฆ่าต้วนหลิงเทียนได้เช่นกัน

 

เพราะในสายตาของพวกมัน

 

ต้วนหลิงเทียนนั้น เป็นมนุษย์ที่กำลังจะบรรลุถึงครึ่งก้าวเซียนอมตะ!

 

หากปล่อยให้อีกฝ่ายบรรลุถึงครึ่งก้าวเซียนอมตะได้ ไม่เพียงแต่วังวิญญาณอสุราของพวกมันจะฉิบหาย กระทั่งทั้งเผ่าพันธุ์ปีศาจอาจต้องพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่!

 

เผชิญหน้ากับอวี่เหวินฮ่าวเฉินที่ทั่วร่างระอุไปด้วยพลังเซียนต้นกำเนิดอันเกรี้ยวกราดราวมังกรพิโรธ สีหน้าต้วนหลิงเทียนที่ลอยล่องอยู่ยังคงสงบไม่แปรเปลี่ยน ประหนึ่งต่อให้ไท่ซานถล่มลงตรงหน้าก็ไม่ไหวติง!

 

ด้านหนึ่งเป็นจ้าววังเซียนสัญจร อวี่เหวินฮ่าวเฉิน ที่เร่งเร้าพลังออกมาทั่วร่าง รัศมีพลังของมันยามนี้แผ่พุ่งออกมาด้วยสภาวะอันน่าเกรงขาม! อีกด้านหนึ่งเป็นนายน้อยตำหนักเมฆาคราม ต้วนหลิงเทียน ที่ยังสงบไร้ท่าที ราวกับไม่เห็นอวี่เหวินฮ่าวเฉินอยู่ในสายตา!!

 

เรียกว่าบรรยากาศเปลี่ยนเป็นตึงเครียดถึงขีดสุด!

 

กลิ่นดินปืนคลุ้งไปทั่ว!

 

สงครามกำลัจะอุบัติ!

 

“เรื่องแบบนี้…มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน?!”

 

ห่างลงมายังผืนดินเบื้องล่าง รองจ้าววังเซียนสัญจร อวิ๋นฟู่เหย่ ศิษย์เอกของอวี่เหวินฮ่าวเฉิน ได้แต่มองแผ่นหลังต้วนหลิงเทียนที่ลอยบนฟ้าไกลตา ด้วยความตกใจทั้งเหลือเชื่อ

 

เรื่องที่ต้วนหลิงเทียนนั้นสามารถชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์ได้แล้ว เป็นอะไรที่มันยังยากจะยอมรับได้!

 

เพราะเท่าที่มันทราบ

 

นายน้อยตำหนักเมฆาครามผู้นี้ เมื่อ 10 ปีก่อนยังเป็นเพียงตัวอ่อนแอไม่ต่างมดปลวกที่ไม่แม้จะบรรลุถึงขอบเขตเซียนสวรรค์ด้วยซ้ำ!

 

ทว่าตอนนี้อีกฝ่ายกลับมีพลังฝีมือทัดเทียมกับอาจารย์ของมัน!

 

“มัน…”

 

ถัดไปจากอวิ๋นฟู่เหย่ ก็เป็นร่างหวงเหวินจิ้งที่กำลังมองร่างชายหนุ่มุชดม่วงไกลๆอย่างไม่วางตา ใบหน้างามแสนเย็นชาปานธิดาน้ำแข็งเผยความสั่นไหวอันหาได้ยาก

 

นางไม่คิดไม่ฝันมาก่อนเลย

 

ว่าบุรุษผู้นี้กลับทรงพลังถึงขนาดนี้!

 

“เมื่อ 3 ปีที่แล้ว…มันปกปิดพลังฝีมือเอาไว้จริงๆ…”

 

3 ปีก่อนหวงเหวินจิ้งเองก็ได้เห็นฉากอาจารย์ของนางประมือกับต้วนหลิงเทียนมากับตา เช่นนั้นนางจึงรู้ว่าเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ต้วนหลิงเทียนไม่ใช่คู่มืออาจารย์ของนางเลย

 

ด้วยเหตุนี้ทำให้นางเองก็เชื่อเรื่องที่ต้วนหลิงเทียนปกปิดพลังฝีมือเอาไว้เมื่อ 3 ปีก่อน!

 

“เจ้าบ้านั่น…ที่แท้ตอนนี้มันร้ายกาจถึงขนาดนี้เลยหรือ!?”

 

ก่านหรูเยี่ยนเองก็หน้าเหวอไปแล้ว

 

สำหรับเค่อเอ๋อกับต้วนซือหลิงไม่ได้เผยทีท่าแปลกใจอะไร ราวกับเรื่องราวสมควรเป็นแบบนี้อยู่แล้ว

 

“พลังของนายท่าน…”

 

เผิงไหลที่ตอนแรกในใจแทบไม่เหลือความหวัง พอได้เห็นพลังฝีมือต้วนหลิงเทียน ทั้งสำนึกรู้ที่สูงพอจะชักนำหายนะทัณฑ์สวรรค์ได้ ตอนนี้มันก็ยินดีจนเนื้อเต้น!

 

นายท่านของมันมิใช่ธรรมดาจริงๆ!!

 

ปาฏิหาริย์ที่ใจมันร่ำร้องเรียกหา ในที่สุดก็ปรากฏขึ้นแล้ว!!

 

“ต้วนหลิงเทียน!”

 

ในที่สุดอวี่เหวินฮ่าวเฉินก็เป็นฝ่ายทำลายบรรยากาศเงียบสงัดจนตึงเครียด ด้วยการกล่าวออกเสียงเย็นว่า “เมื่อ 3 ปีที่แล้วเป็นข้าที่เลือกจะยอมรับเจ้าเข้าร่วมกับวังเซียนสัญจร กระทั่งแต่งตั้งเจ้าให้เป็นรองจ้าววังด้วยตัวเอง…แต่วันนี้ข้า อวี่เหวินฮ่าวเฉิน จะฆ่าเจ้า ชำระล้างวังเซียนสัญจรของข้าให้สะอาด!!”

 

พออวี่เหวินฮ่าวเฉินกล่าวจบคำ พลังเซียนต้นกำเนิดของมันที่คุกรุ่นไปทั่วร่างก็ระเบิดทะลักออกมาปานมังกรพิโรธที่ทำลายพันธนาการได้สำเร็จ! พร้อมจะโบยบินท่องทะยานไปทั่วฟ้าเผยพลังอำนาจอันเกรี้ยวกราด!!

 

อีกทั้งยามพลังเซียนต้นกำเนิดระเบิดออกมา ยังบังเกิดเสียงครืนๆ จากการสั่นพ้องของพลังกับฟ้าดิน ประหนึ่งเสียงคำรามของมังกรพิโรธ!!

 

ฟุ่บบบ!!

 

ดั่งสายลมกรรโชแรงหอบหนึ่ง ในสายตาของผู้ที่พลังฝึกปรืออ่อนด้อย ร่างอวี่เหวินฮ่าวเฉิน ปานจะสลายหายไปในอากาศธาตุ!

 

ในสายตาของผู้ที่มีพลังฝึกปรือสูงถึงขั้น ยังพอเห็นเงาร่างของอวี่เหวินได้อยู่!

 

แน่นอนว่าเห็นเป็นภาพเงาเลือนราง ไม่อาจแลเห็นได้ชัด!

 

ในสถานที่แห่งนี้ผู้ที่สามารถแลเห็นอวี่เหวินฮ่าวเฉินได้ชัดเจน นอกจากจ้าววังวิญญาณอสุราฉีหนานฟงแล้ว ก็มีเพียงต้วนหลิงเทียนเท่านั้น

 

แน่นอนว่าหมายถึงทุกคนที่อยู่ในที่นี้เท่านั้น

 

ไม่ได้รวม 2 ร่างที่ซ่อนตัวเหนือแพเมฆหายนะสู่สวรรค์! ประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์แน่นอนว่าย่อมเห็นท่าร่างของอวี่เหวินฮ่าวเฉินได้ชัด ยังชัดเจนยิ่งกว่าต้วนหลิงเทียนเสียอีก!

 

“มนุษย์?”

 

แทบจะเป็นเวลาเดียวกันกับที่อวี้เหวินฮ่าวเฉินลงมือ ชายชราในชุดสีเทา อาจารย์ของประมุขเผ่าปีศาจมนุษย์พลันขมวดคิ้วเล็กน้อย

 

ใต้แพเมฆหายนะสู่สวรรค์

 

ในสายตาต้วนหลิงเทียน ร่างอวี่เหวินฮ่าวเฉินกำลังพุ่งทะยานเข้าใส่เขาราวกระสุนปืนใหญ่!

 

ขณะทะยานเข้ามา พลังเซียนต้นกำเนิดทั่วร่างอวี่เหวินฮ่าวเฉิน ยังแลคล้ายมังกรพิโรธที่เวียนวนรอบกายทั้งสั่นพ้องกับพลังฟ้าดิน ประหนึ่งมีพลังอำนาจแห่งฟ้าดินหนุนเสริมก็ไม่ปาน สภาวะเหี้ยมหาญดุร้ายนัก!

 

“ความเร็วนี่มัน…”

 

เมื่อเห็นว่าอวี่เหวินฮ่าวเฉินทะยานตัดระยะจรบรรลุห่างจากร่างเขาไม่ไกล สองตาต้วนหลิงเทียนก็หดหยีลงทันที

 

ซู่มมม!!

 

ขณะเดียวกันพลังเซียนต้นกำเนิดที่โคจรพร้อมพรั่งในร่างเขาแต่แรก ก็พลันปะทุระเบิดออกมา!

 

ทันทีที่พลังเซียนต้นกำเนิดปะทุออกมาท่วมร่าง มันก็สั่นพ้องกับฟ้าดินอย่างแรง อานุภาพประหนึ่งจะสะท้านไปทั่วฟ้าดินโดยรอบ!

 

“ปีกอีกาทองคำ!”

 

เมื่อจ่ายพลังใช้ออกด้วยเวทย์พลังเสริมเคลื่อนไหว กลางหลังต้วนหลิงเทียนพลันปรากฏปีกเขื่องที่ราวกับจะมีเปลวเพลิงลุกโชนโหมกระหน่ำงอกเงยออกมา!

 

หลังจากนั้นร่างต้วนหลิงเทียนก็กระพริบไหว อันตรธานหายไปจากสายตาของผู้ชมส่วนใหญ่!

 

ต้วนหลิงเทียนพร้อมปีกเพลิงมหึมาที่ลุกโชนเร่าๆกลางหลัง คนคล้ายกลับกลายเป็นอีกาทองคำ 3ขา! ทะยานเข้าใส่อวี่เหวินฮ่าวเฉินอย่างดุดัน!!