Super God Gene 3024-3026

ตอนที่ 3024 สันหลังศักดิ์สิทธิ์

 

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เวลาหนึ่งปีผ่านไปในชั่วพริบตา แต่เสี่ยวฮวาไม่มีความเปลี่ยนแปลงใดๆ มันเหมือนกับว่าพลังแห่งกาลเวลานั้นไม่มีผลอะไรต่อเขา

 

ดวงตาของพระเจ้าชั่วพริบตาหดเล็กลง ขณะที่เธอมองไปที่เสี่ยวฮวา มือของอีกฝ่ายค่อยๆยกขึ้นมา ด้วยนิ้วทั้งห้าที่กางออก พลังของแม่น้ำแห่งกาลเวลาไหลที่ย้อนกลับก็ปรากฏขึ้นภายใต้มือของเขา มันถูกปล่อยกลับไปหาพระเจ้าชั่วพริบตา

 

พระเจ้าชั่วพริบตาตกอยู่ในแม่น้ำแห่งกาลเวลาที่ไหลย้อนกลับ ร่างกายของเธอได้รับผลกระทบจากกาลเวลาและเริ่มจะดูแก่ลงอย่างรวดเร็ว

 

“โอ้มายก็อด! เขาเป็นใครกัน? ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้รับผลจากพลังกาลเวลาของพระเจ้าชั่วพริบตา เขายังใช้พลังกาลเวลาโจมตีกลับไปอีกด้วย”

 

ทั้งจักรวาลตกใจเมื่อเห็นว่าเทพสปิริตขั้นแอนนิฮิเลชั่นที่ทรงพลังนั้นถูกไล่ต้อนโดยสิ่งมีชีวิตจากจักรวาลแบบนั้น มันเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อ

 

ขณะเดียวกันสิ่งมีชีวิตจากโบราณกาลที่รู้เกี่ยวกับเรื่องของเซเคร็ดนั้นตกใจจนอ้าปากค้าง พวกเขาร้องตะโกนออกมาว่า

“นี่มันพลังกาลเวลาของร่างกายศักดิ์สิทธิ์! คนที่อยู่ภายในชุดเกราะนั่นคือผู้นำเซเคร็ดฉินซิวหรอเนี่ย!”

 

พระเจ้าชั่วพริบตาหยุดการไหลย้อนกลับของกาลเวลาเอาไว้ไม่ได้ ใบหน้าของเธอดูซีดเผือก ในตอนที่เธอตัดสินใจจะใช้ชั่วพริบตาไร้สิ้นสุด ประตูของจีโนฮอลล์ก็เปิดออกอีกครั้ง มีใครบางคนเดินออกมา

 

“พระเจ้าชั่วพริบตา เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา เจ้าควรปล่อยเขามาให้ข้า ข้าจะเป็นคนจัดการเกี่ยวกับเรื่องเซเคร็ดเอง”

ฉินหลานออกมาจากจีโนฮอลล์พร้อมกับเปลวเพลิงสีฟ้าที่ลุกโชน ร่างกายของเขาดูเหมือนกับคริสตัลสีดำที่ตกผนึก เขาปลดปล่อยออร่าที่ทรงพลังและแปลกประหลาดออกมา

 

เมื่อได้เห็นฉินหลาน พระเจ้าชั่วพริบตาก็ขมวดคิ้ว เธอถอยกลับไปที่ประตูของจีโนฮอลล์ แต่เธอไม่ได้เข้าไปข้างใน เธอรอดูการต่อสู้

 

“ไม่สำคัญว่าเจ้าจะใช่ฉินซิวตัวจริงหรือไม่ วันนี้เจ้าต้องตายด้วยมือของข้า โลกใบนี้มีฉินหลานเพียงคนเดียวก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีฉินซิว พวกเราไม่จำเป็นต้องมีทายาทของเซเคร็ด เซเคร็ดควรจะล่มสลายไปนานแล้ว” ฉินหลานพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย

 

“เจ้าเป็นคนฆ่าอาเหมย อีแร้งแก่และคนอื่นๆใช่หรือไม่?!” เสี่ยวฮวาจดจำได้ในทันทีว่าอีกฝ่ายคือฉินหลาน

 

ฉินหลานแปลกใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินแบบนั้น เขาหัวเราะออกมาและพูด

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ใช่ฉินซิว เจ้ามันก็แค่คนโง่เขลาที่ถูกหลอกใช้โดยฉินซิว ยังไงก็ตาม มันไม่สำคัญว่าเจ้าจะเป็นใคร ในเมื่ออีกเดี๋ยวเจ้าก็จะต้องตาย”

 

“เจ้าเป็นคนฆ่าอาเหมย อีแร้งแก่และคนอื่นๆใช่หรือไหม?” เสี่ยวฮวาถามอีกครั้งอย่างไร้ความรู้สึก

 

“ข้าฆ่าพวกเขาแล้วจะทำไม? พวกเขาเป็นแค่ทาสรับใช้ที่ไร้ประโยชน์” ฉินหลานมองไปที่เสี่ยวฮวาอย่างดูถูก

 

“ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องใช้ชดใช้ด้วยชีวิต!” เสี่ยวฮวาเกรี้ยวโกรธ เปลวเพลิงสีขาวบนร่างกายของเขาลุกโชน เขายื่นมือออกไปเพื่อจะคว้าคอของฉินหลาน

 

กาลเวลาถูกเร่งให้เร็วขึ้น มิติของอวกาศถูกหดให้สั้นลง ร่างกายของฉินหลานถูกดึงเข้าไปหามือของเสี่ยวฮวา

 

“พลังกาลเวลาและอวกาศของร่างกายศักดิ์สิทธิ์อาจจะใช้ได้ผลกับคนอื่น แต่มันไม่ได้ผลกับข้า”

ฉินหลานพูดขณะที่มองไปที่คู่ต่อสู้อย่างดูถูก เขาเมินเฉยต่อกาลไหลของเวลา เขาโยกหัวหลบมือของเสี่ยวฮวาและชกสวนกลับใส่ท้องของอีกฝ่าย

 

ปัง!

เสี่ยวฮวาใช้ชกมืออีกข้างออกไปปะทะกับหมัดของฉินหลาน ทันใดนั้นคลื่นกระแทกสีฟ้าและสีขาวก็ระเบิดออกจากจุดศูนย์กลางของการปะทะ และส่งพวกเขาทั้งคู่กระเด็นถอยหลังออกไป

 

“ไม่เลวหนิ ข้าอยากรู้จริงๆว่าฉินซิวสอนอะไรให้กับเจ้า” ฉินหลานพูดอย่างเย็นชา เขาเปลี่ยนเป็นแสงสีฟ้าขณะที่วิ่งเข้าไปหาเสี่ยวฮวา

 

เสี่ยวฮวาต่อสู้กับฉินหลานโดยไม่เสียเปรียบ พลังสีฟ้าและสีขาวนั้นปะทะกันซ้ำไปซ้ำมาตรงหน้าจีโนฮอลล์ สิ่งมีชีวิตในจักรวาลที่อยู่ต่ำกว่าระดับเทพเจ้านั้นมองไม่เห็นการเคลื่อนไหวของพวกเขา พวกเขาเห็นเพียงแค่แสงสองสีที่พุ่งเข้ามาชนกัน

 

จักรพรรดิมนุษย์มองดูการต่อสู้ด้วยความสนใจ

“น่าสนใจจริงๆ ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งคู่ต่างก็สืบทอดมาจากฉินซิว แต่ถึงอย่างนั้นพลังของพวกเขาก็แตกต่างกันอย่างมาก ร่างกายของฉินหลานเป็นการรวมยีนเลือดเซเคร็ดกับยีนเทพสปิริต ขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งน่าตลกยิ่งกว่า เขามีพลังของร่างกายศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาไม่มีเลือดสีฟ้า นั่นเป็นอะไรที่แปลกมากๆ”

 

“เขาจะทำลายจีโนฮอลล์ได้ไหม?” ผู้หญิงชุดแดงที่กำลังถือร่มอยู่ถาม

 

“ข้าคิดว่าไม่ พลังของพวกเขาใกล้เคียงกับฉินซิวในอดีตมากๆ ถ้ามันเป็นบางสิ่งที่แม้แต่ฉินซิวยังทำไม่ได้ พวกเขาจะทำสำเร็จได้ยังไง?” จักรพรรดิมนุษย์พูด

 

“มันใกล้จะถึงเวลาที่หานจิงจื่อได้ทำนายเอาไว้แล้ว” ผู้หญิงชุดแดงพูดอย่างเย็นชา

“ถ้าเขาทำลายจีโนฮอลล์ไม่ได้ นั่นก็หมายความว่าหานจิงจื่อหลอกพวกเรา ข้าจะรีบไปจับตัวเขา”

 

“ไม่มีความจำเป็นต้องรีบร้อน รอดูไปก่อนว่าจะเกิดอะไรขึ้น” จักรพรรดิมนุษย์พูด ขณะที่มองดูการต่อสู้ของเสี่ยวฮวาและฉินหลาน

 

พลังกาลเวลาและอวกาศของเสี่ยวฮวานั้นดูเหมือนจะใช้ไม่ได้ผลกับฉินหลาน แต่ในขณะเดียวกันพลังของฉินหลานเองก็ทำอะไรร่างกายศักดิ์สิทธิ์ของเสี่ยวฮวาไม่ได้เช่นกัน การต่อสู้กันอย่างดุเดือดของพวกเขาทำให้กาลเวลาและอวกาศยุ่งเหยิง แต่มันไม่มีฝ่ายไหนที่ได้เปรียบ

 

“ถ้าเจ้าอยากจะตายมากขนาดนี้ ข้าจะทำให้เจ้าสมหวังเอง”

ฉินหลานถอยออกไประยะหนึ่งก่อนที่เปลวเพลิงสีฟ้าจะลุกโชนอย่างรุนแรงยิ่งขึ้น ดวงตาของเขาดูเหมือนกับดวงอาทิตย์สีฟ้า มือของเขากางออกราวกับว่าเขาถือท้องฟ้าเอาไว้ เขาคำรามขึ้นไปสู่ท้องฟ้า

 

ด้วยการคำรามนั้น เปลวเพลิงสีฟ้าบนร่างกายของฉินหลานก็ปะทุขึ้นเหมือนกับภูเขาไฟ แม้แต่ชุดเกราะบนร่างกายของเขาก็เริ่มจะละลาย มันเผยให้เห็นร่างกายที่ทุกอย่างเป็นสีฟ้าใสเหมือนกับคริสตัล มีเพียงแค่กระดูกสันหลังของเขาที่เป็นสีน้ำเงินเข้ม มันเหมือนกับสันหลังมังกร มันกำลังปลดปล่อยพลังที่น่ากลัวไปทั่วร่างกายของเขา มันทำให้พลังภายในร่างกายของฉินหลานเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ

 

ฉินหลานใช้มือฉีกเข้าไปในอกของตัวเองและดึงเอากระดูกสันหลังออกมา เขาถือเอาไว้ในมือเหมือนกับมีดดาบ

“ฉินซิวหลงตัวเองมากเกินไป เขาคิดว่าข้าเป็นความล้มเหลว เขาคงจะไม่เคยคาดฝันว่าข้าจะรวมยีนเลือดเซเคร็ดเข้ากับยีนเทพสปิริตเพื่อสร้างสันหลังศักดิ์สิทธิ์นี้ขึ้นมา มันคือยีนที่แข็งแกร่งที่สุดในจักรวาล ข้าควรจะได้เป็นผู้นำเซเคร็ดตัวจริง”

 

ฉินหลานมองไปที่สันหลังศักดิ์สิทธิ์ด้วยความภาคภูมิใจก่อนที่จะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้ากำลังสวมใส่ชุดเกราะของฉินซิว ดังนั้นเจ้าต้องเป็นทายาทของเขา วันนี้ข้าจะฆ่าเจ้า ข้าจะบดขยี้สิ่งที่ฉินซิวฝากความหวังเอาไว้ แบบนั้นเขาจะไม่มีวันสงบสุขภายในนรก เขาจะต้องเสียใจกับสิ่งที่เขาทำกับข้า”

 

หลังจากนั้นฉินหลานก็ยกสันหลังศักดิ์สิทธิ์ในมือขึ้น มันเป็นสันหลังสีฟ้าเข้มที่ประหลาด เปลวเพลิงสีฟ้าลุกโชนออกมา มันเหมือนกับว่าทั้งจักรวาลกำลังสั่นสะเทือนเพราะสันหลังศักดิ์สิทธิ์นั่น

 

 

 

ตอนที่ 3025 ข้ากลับมาแล้ว

 

“ไม่สำคัญว่าฉินซิวจะแข็งแกร่งขนาดไหน เขาถูกทอดทิ้งโดยโลกใบนี้ ไม่สำคัญว่าเขาจะพยายามมากสักแค่ไหน เขาก็ไม่ได้รับการยอมรับจากโลกใบนี้ ส่วนข้าต่างออกไป ข้าไม่ได้แค่มีพลังของเขา ข้ายังมียีนของเทพสปิริต มันทำให้ข้าเป็นราชาของจักรวาลนี้ ทั้งจักรวาลจะต้องรับใช้ข้า”

 

มันเหมือนกับว่าโลกใบนี้ตอบสนองต่อฉินหลาน พลังประหลาดนับไม่ถ้วนทั่วทั้งจักรวาลหลั่งไหลเข้าไปในสันหลังศักดิ์สิทธิ์ มันทำให้พลังของฉินหลานและสันหลังศักดิ์สิทธิ์เพิ่มสูงขึ้นจนถึงระดับที่ยากจะหยั่งถึงได้

 

พลังของเสี่ยวฮวาถือว่าเป็นอะไรที่น่าตกใจมากๆ แต่เมื่อเทียบกับพลังของฉินหลานในตอนนี้ เขาดูด้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด มันเหมือนกับคนธรรมดากับยักษ์ที่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว

 

สีหน้าของเสี่ยวฮวายังคงสงบนิ่ง แทนที่จะถอยออกไป เปลวเพลิงสีขาวและดำบนร่างกายของเขากลับลุกโชนอย่างรุนแรงยิ่งกว่าเดิม มันพยายามต่อสู้กับพลังที่น่ากลัวของอีกฝ่าย

 

“ไปลงนรกซะเถอะ!” ในที่สุดสันหลังในมือของฉินหลานก็เริ่มเคลื่อนไหว มันเหมือนกับดาบที่แทงไปสู่หัวใจของเสี่ยวฮวา

 

เสี่ยวฮวาต้องการจะยกมือขึ้นมาป้องกันการโจมตีนั้น แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าร่างกายถูกล็อคเอาไว้โดยจักรวาล เขาไม่สามารถขยับได้

 

ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา มันไม่มีเวลาให้เสี่ยวฮวาตอบสนองได้ทัน สันหลังประหลาดนั้นแทงเข้าไปที่อกของเขา แม้แต่ชุดเกราะของผู้นำเซเคร็ดก็ต้านทานพลังของสันหลังศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ สันหลังแทงทะลุผ่านมันเข้าไป

 

“อะไรที่ควรจะมา ในที่สุดก็จะมาถึง” ในสิ่งก่อสร้างเก่าๆบนภูเขาลูกหนึ่ง หมอดูแก่ปิดตาหลังและถอนหายใจออกมา

 

“ในที่สุด… มันก็เริ่มแล้ว…” เฒ่าแมวที่อยู่ตรงหน้าปราสาทศักดิ์สิทธิ์ดูตื่นเต้นอย่างมาก

 

ใบหน้าของฉินหลานในตอนนี้ดูเหมือนกับคนบ้า เขาหัวเราะออกมาขณะที่แทงสันหลังศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในอกของเสี่ยวฮวา

“แล้วจะยังไง? ถึงมันจะเป็นชุดเกราะของฉินซิวแล้วยังไง? ถึงแม้เจ้าจะถูกเลือกโดยฉินซิว เจ้าก็ไม่ได้ดีเท่าข้า ข้าเป็นเพียงคนเดียวที่เหนือกว่าฉินซิว”

 

หลังจากนั้นความบ้าคลั่งของฉินหลานก็ถูกหยุดไปกลางคัน ในวินาทีต่อมาสีหน้าที่เหมือนกับคนบ้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ซีดเผือกด้วยความตกใจ

 

ฉินหลานหวาดกลัวจนส่งเสียงร้องออกมา ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะปล่อยสันหลังศักดิ์สิทธิ์ออกไปจากมือ แต่เหมือนกับว่าเขาถูกไฟฟ้าช็อต เขาไม่สามารถปล่อยมือออกจากมันได้

 

พลังของฉินหลานถูกดูดเข้าไปในสันหลังศักดิ์สิทธิ์ ขณะเดียวกันสันหลังศักดิ์สิทธิ์ที่ปักอยู่บนอกของเสี่ยวฮวาก็ดูเหมือนจะละลาย มันกลายเป็นของเหลวสีฟ้าที่ไหลเข้าไปในร่างกายของเสี่ยวฮวา

 

“ไม่… เป็นไปไม่ได้…” ใบหน้าของฉินหลานบิดเบี้ยว เขาทั้งรู้สึกสิ้นหวัง หวาดกลัว เกรี้ยวโกรธและเกลียดชัง

 

แต่ไม่สำคัญว่าเขาจะคิดยังไง เขาก็ปล่อยมือออกจากสันหลังศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ พลังชีวิตของเขายังคงถูกดูดเอาไปอย่างไม่หยุด เขาดูแก่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ใบหน้าที่เคยดูหนุ่มและหล่อเหลาเปลี่ยนเป็นใบหน้าของชายวัยกลางคน แม้แต่เส้นผมของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาว

 

สีหน้าของพระเจ้าชั่วพริบตาเปลี่ยนไป เธอพยายามจะรวบรวมพลังกาลเวลาเพื่อโจมตีใส่เสี่ยวฮวา แต่ไม่ว่าจะผ่านไปนานสักแค่ไหน พลังกาลเวลาของเธอก็ไม่สามารถเข้าไปใกล้เสี่ยวฮวาได้ มันเหมือนกับว่าพลังของเธอตกลงไปในมิติของอวกาศที่ไร้ที่สิ้นสุด

 

ทุกสิ่งมีชีวิตในจักรวาลมองดูฉินหลานแก่ตัวลงไปเรื่อยๆ ชายที่ครั้งหนึ่งดูเหมือนกับคนที่ไร้เทียมทานกลายเป็นคนแก่ผมขาวที่ใกล้จะสิ้นใจ พลังชีวิตของเขาอ่อนแอมากๆ มันเหมือนกับว่าเขาแทบจะไม่เหลือพลังชีวิตอยู่อีกแล้ว

 

ปัง!

ในที่สุดฉินหลานก็ปล่อยมือออกจากสันหลังศักดิ์สิทธิ์ เขาล้มลงไปบนพื้น ในตอนนี้เขาแก่ชราจนลุกกลับขึ้นมาไม่ได้

 

สันหลังศักดิ์สิทธิ์ละลายอย่างสมบูรณ์และกลายเป็นของเหลวภายในร่างกายของเสี่ยวฮวา ชุดเกราะบริเวณที่ถูกแทงจนทะลุนั้นฟื้นตัวเรียบร้อยแล้ว ในตอนนี้นอกจากแสงสีขาวและสีดำ ภายในตัวเสี่ยวฮวายังคงมีพลังสีฟ้าไหลอยู่ มันรวมเข้ากับร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

 

นอกจากนั้นชุดเกราะเองก็ดูเหมือนกับว่าถูกย้อมด้วยสีฟ้า ชุดเกราะที่เคยเป็นสีขาวบริสุทธิ์เริ่มจะมีลวดลายสีฟ้าปรากฎขึ้นมาให้เห็น

 

ตูม!

มีปีกคู่สีฟ้ากางออกจากด้านหลังของเขา พวกมันยื่นออกไปสู่ความว่างเปล่าราวกับว่ามันเชื่อมต่อกับจักรวาล

 

ตอนนี้ดวงตาของเสี่ยวฮวาเปลี่ยนเป็นสีฟ้า ก่อนหน้านี้พวกมันดูเต็มไปด้วยความอาฆาต แต่ตอนนี้พวกมันดูสงบนิ่ง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา

 

“เจ้า… เจ้าคือ… เจ้าคือ…” เมื่อฉินหลานที่กำลังจะตายเห็นใบหน้าของเสี่ยวฮวา ร่างกายของก็เริ่มจะสั่นรัว มันเหมือนกับว่าเขาเห็นบางสิ่งที่น่ากลัวอย่างที่สุด

 

“ภารกิจของเจ้าสิ้นสุดเพียงแค่นี้ เจ้าทำได้ดีมาก” เสี่ยวฮวามองไปที่ฉินหลานด้วยความเมตตา มันฟังดูเหมือนกับการที่ผู้อาวุโสเอยชมคนรุ่นเยาว์

 

“เป็นไปไม่ได้… เป็นไปไม่ได้… นั่นเป็นไปไม่ได้…”

ฉินหลานดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่ง อารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดภายในตัวของเขาผลักดันให้เขาเป็นบ้า เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะพยุงร่างกายที่แก่ชราของตัวเองขึ้นมา เขาต้องการจะกระโดดเข้าจู่โจมเสี่ยวฮวา แต่เขาล้มลงบนพื้นหลังจากที่เดินไปได้เพียงแค่สองก้าว เขามองไปที่เสี่ยวฮวาอย่างเกรี้ยวโกรธ แต่ในขณะเดียวกันใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เขาพยายามจะเอื้อมมือไปจับเท้าของเสี่ยวฮวา แต่เขาสิ้นใจไปซะก่อน ดวงตาของเขายังคงเบิกกว้างและไม่สามารถปิดลงได้

 

“เด็กน้อยที่น่าสงสาร เจ้าไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้” เสี่ยวฮวาถอนหายใจ แต่เขาไม่ได้เหลียวมองไปที่ฉินหลานอีก เขามองไปยังจีโนฮอลล์ที่อยู่ตรงหน้าของเขา

 

ภายในปราสาทพยุหะโลหิต จักรพรรดิมนุษย์ลุกขึ้นมาจากบัลลังก์ สีหน้าของเขาดูแปลกๆขณะที่เขาพูดขึ้นว่า “ฉินซิวยังไม่ตายจริงๆด้วย ฉินหลานเป็นคนที่น่าสงสาร เขาคิดว่าตัวเองหลุดพ้นจากการควบคุมของฉินซิว เขาไม่รู้ตัวเลยว่าสิ่งที่เขาทำคือสิ่งที่ฉินซิวต้องการ ถ้าเขาไม่ได้เข้าไปในจีโนฮอลล์และรวมตัวเองเข้ากับยีนเทพสปิริตเพื่อสร้างสันหลังศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมา ฉินซิวก็คงจะวิวัฒนาการไม่สำเร็จ ตอนนี้เขาไม่ได้ถูกปฏิเสธโดยกฎของจักรวาลอีกแล้ว ใครจะคิดว่าคนทรยศของเซเคร็ดจะเป็นกุญแจในการเกิดใหม่ของฉินซิว? ฉินซิวใช้ร่างกายนั้นเพื่อเกิดขึ้นมาใหม่ ตอนนี้เขามีร่างกายที่แข็งแกร่งและไม่ถูกปฏิเสธโดยจักรวาล เขาเป็นเหมือนกับเหล่าเทพสปิริต เขามีพลังของจักรวาล…ดีมากฉินซิว… เป็นแผนการที่ดีมากๆ”

 

“พระเจ้า… ข้า… ฉินซิวกลับมาแล้ว” เขายิ้มขณะที่เดินออกไปหาจีโนฮอลล์

 

พระเจ้าชั่วพริบตาต้องการจะโจมตี แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลัง มันตามมาด้วยการเปิดของประตูจีโนฮอลล์ มีมือข้างหนึ่งยื่นมาจับไหล่ของเธอเอาไว้ ซึ่งทำให้เธอไม่สามารถพุ่งออกไปจู่โจมได้

 

“พระเจ้า…” พระเจ้าชั่วพริบตาหันไปและเห็นร่างกายที่สัมผัสไหล่ของเธอ เธอรีบโค้งคำนับในทันที

 

“เจ้ากลับไปที่วิหารพระเจ้าของตัวเองก่อน” พระเจ้าตบไหล่ของพระเจ้าชั่วพริบตาด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น พระเจ้าชั่วพริบตาโค้งคำนับอีกครั้งและรีบกลับไปที่วิหารพระเจ้าชั่วพริบตา

 

ทั้งจักรวาลเห็นว่าร่างกายที่ออกมาจากจีโนฮอลล์นั้นเป็นร่างกายของหญิงสาวที่ดูไร้ซึ่งออร่าของความแข็งแกร่ง แต่ไม่รู้ว่าทำพระเจ้าชั่วพริบตานั้นดูจะเคารพอย่างมาก

 

ในตอนที่ไผ่เดียวดายเห็นใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น เขาก็รู้สึกตกใจและตะโกนขึ้นมาว่า “หว่านเอ๋อ!”

 

 

 

ตอนที่ 3026 ก่อบาปกรรมมากมายและไม่เสียใจ

 

ไผ่เดียวดายหยิบดาบและบินขึ้นไปสู่ท้องฟ้าทันที

 

แต่ทันใดนั้นก็มีใบเสมาที่ทรงพลังปรากฏขึ้นมาขวางหน้าเขาเอาไว้ ไผ่เดียวดายพยายามจะฟันใส่ใบเสมา แต่การฟันของเขาไม่สามารถทำลายมันได้

 

“ท่านอาจารย์ได้โปรดปล่อยข้าไป! ข้าจำเป็นต้องพาตัวหว่านเอ๋อกลับมา!” ไผ่เดียวดายพูดอย่างแน่วแน่

 

เสียงของผู้นำปราสาทนภาดังก้องทั้งใบเสมา “ทุกอย่างจะกลายเป็นความว่างเปล่าในที่สุด ถ้าเจ้าเข้าใจความหมายที่แท้จริงของตำราไร้อักษร เจ้าจะทำลายใบเสมานั่นได้”

 

“หว่านเอ๋อ!” ไผ่เดียวดายร้อนรนราวกับเปลวไฟ เขาฟันใส่ใบเสมาซ้ำๆ แต่ใบเสมาดูเหมือนจะดูดซับพลังที่โจมตีใส่มันได้ ดาบของไผ่เดียวดายไม่สามารถทำอะไรใบเสมาได้แม้แต่น้อย

 

ตรงหน้าจีโนฮอลล์ ฉินซิวมองไปที่พระเจ้าอย่างสงบนิ่ง ในสายตาของเขารูปลักษณ์และร่างกายนั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญ เขาเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นคือพระเจ้า

 

“พระเจ้า เหตุผลที่ข้าพ่ายแพ้ก่อนหน้านี้ ก็เป็นเพราะโลกใบนี้ปฏิเสธข้า ตอนนี้เมื่อร่างกายของข้าได้รับการยอมรับจากโลกใบนี้ ข้ากับเจ้าอยู่ในระดับเดียวกันแล้ว มันถึงเวลาที่จะจบเรื่องนี้” ฉินซิวพูดอย่างเย็นชา

 

พระเจ้ายืนอยู่หน้าประตูของจีโนฮอลล์ เขามองไปที่ฉินซิวและพูดอย่างใจเย็น “เจ้าพ่ายแพ้ไปเรียบร้อยแล้ว”

 

“โอ้? ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องบอกข้าว่าข้าพ่ายแพ้ตรงไหนกัน” ฉินซิวมองไปที่พระเจ้าด้วยความสนใจ

 

พระเจ้ายิ้มและพูด “ข้ายังคงจำได้ว่าผู้นำเซเคร็ดชผู้ภาคภูมิคนนั้นเคยพูดเอาไว้ว่าเขาจะกลายเป็นผู้นำของโลกใบนี้ ถึงแม้โลกใบนี้จะปฏิเสธเขาก็ตาม แต่ตอนนี้เจ้ากลับเลือกที่จะยอมก้มหัวต่อโลกใบนี้ เจ้าอาจจะเอาชนะข้าได้ แต่เจ้าได้พ่ายแพ้ไปเรียบร้อยแล้ว”

 

ฉินซิวพูดอย่างจริงจัง “ใช่ ข้าพ่ายแพ้เรียบร้อยแล้ว ในตอนแรกข้าต้องการจะใช้ยีนดั้งเดิมเพื่อสร้างยีนที่เหนือกว่ายีนของพระเจ้าขึ้นมา แบบนั้นข้าก็จะอยู่บนจุดสูงสุดของโลกใบนี้ แต่ที่สุดแล้วข้าทำไม่สำเร็จ ด้วยเหตุนั้นข้าจึงต้องเปลี่ยนมาใช้ร่างกายเพื่อรวมเข้ากับยีนของพระเจ้า ตอนนี้ข้าเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งพระเจ้า ข้าเก็บรักษาพลังของตัวเองเอาไว้ ขณะเดียวกันข้าก็ได้รับการยอมรับจากโลกใบนี้”

 

ถึงเขาจะพูดแบบนั้น แต่ดวงตาของฉินซิวยังคงเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจขณะที่เขาพูดต่อ “เรื่องพวกนั้นไม่ได้สำคัญอะไรอีกแล้ว ถึงข้าต้องใช้วิธีการที่เลวร้ายทุกอย่าง และถึงแม้ข้าจะถูกเกลียดชังโดยทุกสิ่งมีชีวิต ถึงแม้ร่างกายนี้จะพ่ายแพ้ ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นก็ไม่สำคัญ ตราบใดที่ข้าทำให้ความปรารถนาของตัวเองเป็นจริงได้ ถึงแม้ข้าจะต้องแหลกสลายกลายเป็นผุยผง มันก็ยังคงเป็นอะไรที่คุ้มค่า”

 

พระเจ้าถาม “การทำให้คนอื่นต้องทนทุกข์เพื่อประโยชน์ของตัวเอง แบบนั้นจะเป็นอะไรที่คุ้มค่าจริงๆอย่างนั้นหรอ?”

 

“ข้าไม่สนใจว่าต้องก่อบาปกรรมมากแค่ไหน ข้ายินดีที่จะแบกรับมัน ไม่ว่ายังไงจิตใจของข้าก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง”

หัวใจของฉินซิวแข็งแกร่งดังเหล็กกล้า จิตใจของเขาจะไม่มีวันแปรเปลี่ยน เขาเริ่มเดินไปหาจีโนฮอลล์

 

แต่ละก้าวของเขาสั่นสะเทือนทั้งท้องฟ้าและผืนดิน แม้แต่ปราสาทพระเจ้าที่ไม่เคยบุบสลายมาก่อนก็เริ่มจะมีรอยแตกร้าวนับไม่ถ้วนเกิดขึ้นมา

 

วิหารพระเจ้าที่อยู่ชั้นล่างสุดนั้นแตกก่อนเป็นอันดับแรก พวกมันบางส่วนเริ่มจะหลุดออกไปจากปราสาทพระเจ้า

 

“ปราสาทพระเจ้ากำลังพังทลาย เขาคือผู้นำเซเคร็ดฉินซิวตัวจริง” จักรพรรดิมนุษย์มองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความตื่นเต้น

 

“คำทำนายของหานจิงจื่อเป็นจริงหรอเนี่ย” ผู้หญิงชุดแดงพูดด้วยความตื่นเต้น

 

ขณะที่ฉินซิวเดินเข้าไปหาจีโนฮอลล์ ปราสาทพระเจ้าก็เริ่มแตกร้าวและพังทลาย มันดูเหมือนกับจุดจบของโลกใบนี้

 

พระเจ้ายืนอยู่ตรงหน้าจีโนฮอลล์ เขาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน ร่างกายของเขาเรืองแสงศักดิ์สิทธิ์เพื่อต่อสู้กับพลังของฉินซิว

 

แต่พลังของพระเจ้าไม่สามารถหยุดการเดินเข้ามาของฉินซิวได้ มันแค่ทำให้ฉินซิวเดินช้าลงไปเท่านั้น

 

ฉินซิวเดินเข้าไปเรื่อยๆขณะที่พูดขึ้นว่า “ในโลกนี้มีผู้คนไม่มากนักที่ข้านับถือ เจ้าเป็นหนึ่งในนั้น แต่น่าเสียดายที่เจ้าถูกผูกมัดโดยกฎ สิ่งที่เจ้าทำจึงถูกจำกัด ตอนนี้ข้าอยู่เหนือกฎเหล่านั้น ข้าไม่มีอะไรมาผูกมัด ข้าทำได้ทุกอย่าง พวกเราบอกได้ว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ แม้แต่เจ้าก็ต้องพ่ายแพ้ในวันนี้”

 

ปราสาทพระเจ้ากำลังพังทลาย แต่พระเจ้ายังคงสงบนิ่งขณะที่พูดขึ้นว่า

“ข้าไม่คิดว่าแบบนั้น เจ้าสร้างบางสิ่งขึ้นมาจากความว่างเปล่า มันต้องมีกฎอยู่ กฎให้กำเนิดความเป็นไปได้ ถ้าไม่มีกฎอยู่ มันก็ไม่มีอะไรอยู่ทั้งนั้น มันจะไม่มีทั้งเจ้าและข้า สิ่งต่างๆเป็นไปตามกฎของมัน มันไม่ใช่สิ่งที่ฝ่าฝืนได้”

 

“กฎของโลกใบนี้ไม่ยุติธรรม แบบนั้นพวกเราจะมีมันไปทำไม? ถ้าโลกใบนี้จำเป็นต้องมีกฎจริงๆล่ะก็ ข้าก็ควรจะเป็นคนที่กำหนดพวกมัน”

ดวงตาของฉินซิวเรืองแสงแห่งเทพออกมา เปลวเพลิงสีดำและขาวสว่างไสวขึ้นกว่าเดิม ลวดลายบนชุดเกราะเรืองแสงสีฟ้า มันเหมือนกับว่าพวกมันทั้งหมดมีชีวิตขึ้นมา

 

ตูม! ตูม! ตูม!

ขณะที่ฉินซิวก้าวเดินต่อไป รอยร้าวก็ปรากฏบนปราสาทพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ ถึงแม้พระเจ้าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องจีโนฮอลล์เอาไว้ แต่พลังของเขาก็ทำอะไรฉินซิวไม่ได้มาก

 

ภายใต้แรงกดดันจากฉินซิว พระเจ้ากระอักเลือดออกมา

 

ฉินซิวยังคงเดินต่อไปข้างหน้าขณะที่พูดขึ้นว่า “ร่างกายของเจ้าถูกจำกัดโดยกฎ เจ้าสู้กับข้าไม่ได้ เจ้าจำเป็นต้องใช้ร่างกายเพื่อจุติลงมา แต่ร่างกายของเจ้าในตอนนี้อ่อนแอเกินไป ถึงอย่างนั้นเจ้าต้องเลือกเด็กผู้หญิงคนนี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำไมเจ้าไม่บอกข้ามา?”

 

“ชื่อของนางคือหว่านเอ๋อ” พระเจ้าพูด

 

ฉินซิวหยุดชะงักไปเมื่อได้ยินชื่อนั้น ดวงตาของเขาดูสับสนอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะกลับมากระจ่างใสอีกครั้ง เขามองไปที่พระเจ้าและพูด

“หว่านเอ๋อคนนี้ไม่ใช่คนเดียวกับหว่านเอ๋อที่ข้าเคยมี ถ้าเจ้าคิดจะใช้นางเพื่อหยุดข้าล่ะก็ เจ้าคิดผิดแล้ว”

 

หลังจากนั้นฉินซิวก็เริ่มเดินออกไปข้างหน้าอีกครั้ง พลังของเขาและพลังของพระเจ้ายังคงปะทะกันอยู่เรื่อยๆ มันทำให้ปราสาทขพระเจ้าพังทลายอย่างหยุดไม่ได้ วิหารพระเจ้ามากมายแตกกระจายและหล่นลงไปในอวกาศ ตอนนี้วิหารพระเจ้าชั้นล่างสุดนั้นหลุดออกไปจากปราสาทพระเจ้าเกือบจะหมดแล้ว

 

“ไม่ใช่แบบนั้น ข้าแค่ต้องการจะบอกเจ้าว่าเจ้าไม่ใช่คนเดียวในโลกใบนี้ที่มีครอบครัว” พระเจ้าพูด

 

“แล้วยังไง? ถึงแม้โลกนี้จะมีสิ่งมีชีวิตมากมายนับไม่ถ้วน แต่คนที่สำคัญสำหรับข้ามีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น” ความแน่วแน่ของฉินซิวยังไม่สั่นคลอน เขายังคงเดินต่อไปหาจีโนฮอลล์

 

จีโนฮอลล์เริ่มจะสั่นไหว ตะเกียงเผ่าพันธุ์ของเผ่าพันธุ์ต่างๆที่อยู่ภายในเรืองแสงอย่างเจิดจ้า พวกมันช่วยเหลือพระเจ้าเพื่อต่อสู้กับฉินซิว

 

ตูม! ตูม! ตูม!

ทั้งท้องฟ้าและผืนดินสั่นสะเทือน ตอนนี้แม้แต่หนึ่งในวิหารพระเจ้าขั้นแอนนิฮิเลชั่นก็หลุดออกไปจากปราสาทพระเจ้า มันร่วงลงไปสู่ความว่างเปล่าของอวกาศ

 

ทุกเผ่าพันธุ์ในจักรวาลตกใจอย่างที่สุด ในตอนที่ปราสาทพระเจ้าพังทลาย ทุกหนทุกแห่งในจักรวาลประสบกับหายนะ มันมีทั้งน้ำท่วม ทั้งภูเขาไฟระเบิด ทั้งพายุแม่เหล็ก มันเหมือนกับจุดจบของโลกใบนี้

 

บนดาวโคลด์ หานเซิ่นมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟ ร่างกายของเขากำลังสั่นรัว เขารู้ว่าที่อยู่ภายในชุดเกราะคือเสี่ยวฮวา แต่ในตอนนี้คนที่ควบคุมร่างกายนั้นอยู่คือฉินซิว มันเหมือนกับกู่หว่านเอ๋อที่ถูกเข้าสิงโดยพระเจ้า คนในชุดเกราะนั้นยังคงเป็นเสี่ยวฮวา แต่มันมีพลังที่เข้าควบคุมร่างกายของเขาอยู่

 

ถ้าหานเซิ่นขจัดพลังนั้นออกไป เขาก็จะช่วยเสี่ยวฮวาได้ แต่หานเซิ่นยังไม่สามารถเรียนรู้วิธีที่จะสงบนิ่งอย่างสมบูรณ์ได้ เขายังคงควบคุมพลังของเลือดสีฟ้าไม่ได้

 

“เราจะรอต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ในตอนนี้จิตใจของเสี่ยวฮวาแค่ถูกข่มเอาไว้เท่านั้น แต่พลังของฉินซิวกำลังเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เสี่ยวฮวาที่อยู่ภายในก็อาจจะทนรับไม่ไหว”

หานเซิ่นรู้ว่าเขาไม่มีเวลาอีกแล้ว เขาจำเป็นต้องเสี่ยง เขาใช้วิชาโลหิตชีพจรและปลุกพลังเลือดสีฟ้าภายในตัวให้ตื่นขึ้นมา