Super God Gene 2991-2992

 ตอนที่ 2991 ชอบฆ่าหมู

 

ปัง!

ร่างกายของหานเซิ่นที่ถูกบีบโดยมือของชายหนุ่มนั้นเป็นเหมือนกับฟองน้ำ แต่ทันใดนั้นก็มีอีกร่างปรากฏตัวที่ด้านหลังของชายหนุ่ม

 

พลังประหลาดออกมาจากปลายนิ้วมือของหานเซิ่น ขณะที่เขาแตะที่ด้านหลังหัวของชายหนุ่ม

 

ชายหนุ่มหัวเราะ “ถ้าสี่สปิริตศักดิ์สิทธิ์รวมเป็นหนึ่ง บางทีมันอาจจะใช้ได้ผลกับข้าอยู่นิดหน่อย แต่ลำพังแค่สปิริตศักดิ์สิทธิ์ของกิเลนศักดิ์สิทธิ์ เจ้าไม่มีทางสร้างความเสียหายกับร่างกายเทพสปิริตศักดิ์สิทธิ์ของข้าได้”

 

แต่ทันใดนั้นสีหน้าของชายหนุ่มก็เปลี่ยนไป เขาสังเกตเห็นว่าหานเซิ่นไม่ได้ใช้พลังของกิเลนศักดิ์สิทธิ์ หานเซิ่นแค่แตะที่หลังหัวของเขา หลังจากนั้นหานเซิ่นก็ถูกส่งกระเด็นออกไป

 

ชายหนุ่มหันกลับมามองไปที่หานเซิ่น “ข้าบอกเจ้าแล้วว่าข้าเหนือกว่าฉินซิว ข้ามีร่างกายเทพสปิริตศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นอมตะอย่างแท่จริง พลังของเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้”

นิ้วของหานเซิ่นไม่แม้แต่จะสร้างรอยขีดข่วนกับเขา

 

หานเซิ่นไม่ได้พูดอะไร เขาแค่มองมาที่ชายหนุ่มอย่างเงียบๆ

 

“หยุดเสียเวลา หลังจากที่ข้าฆ่าเจ้า ข้าจะส่งลูกชายของเจ้าไปพบกับเจ้าในนรก ข้าจะทำให้แน่ใจว่าเจ้าไม่โดดเดี่ยวที่นั่น” ชายหนุ่มยกมือขึ้น เขาต้องการรวมพลังของร่างกายศักดิ์สิทธิ์และเทพสปิริตเข้าด้วยกัน

 

ในตอนที่ชายหนุ่มยกมือขึ้น ดวงตาของเขาก็หดเล็กลงไป เขาเห็นว่านิ้วมือของเขากำลังสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ มันสั่นเร็วขึ้นเรื่อยๆ มันเหมือนกับว่านิ้วมือของเขากำลังเล่นเปียโนในอากาศ

 

มันไม่ใช่แค่มือของเขาเท่านั้น ชายหนุ่มค้นพบอย่างรวดเร็วว่าทั้งร่างกายของเขากำลังสั่นไหว กล้ามเนื้อของเขาบิดเบี้ยวและเส้นเลือดของเขาก็เต้นแรง เขาตัวสั่นราวกับคนที่เป็นโรคพาร์กินสัน

 

ร่างกางของชายหนุ่มสั่นไหวอย่างรุนแรง แต่ชายหนุ่มสัมผัสถึงสิ่งผิดปกติไม่ได้ มันเหมือนกับว่าร่างกายที่กำลังสั่นนั้นไม่ใช่ร่างกายของเขา

 

ชายหนุ่มจับมืออีกข้างเอาไว้ แต่เขาก็หยุดมันจากการสั่นไหวไม่ได้ เขาตะโกนใส่หานเซิ่น “เจ้า! นี่เจ้าทำอะไรกับข้า?”

 

“ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ข้าไม่ชอบความยุ่งยาก การต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังเป็นอะไรที่น่าเบื่อหน่าย นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าชอบเปลี่ยนสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังให้กลายเป็นหมู หลังจากนั้นข้าก็จะฆ่าพวกเขา แบบนั้นมันเป็นอะไรที่ง่ายกว่า” หานเซิ่นมองชายหนุ่มอย่างสงบนิ่ง ขณะที่เปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์บนใบมีดเหตุและผลกำลังลุกโชน

 

“เจ้ากล้าดียังไงมาพูดแบบนั้นต่อหน้าข้า ตายซะเถอะ!” ชายหนุ่มปลดปล่อยแสงสีฟ้าออกมา และพุ่งออกไปเพื่อคว้าตัวหานเซิ่น

 

แต่เมื่อเขาเริ่มเคลื่อนไหว กระดูกและเนื้อหนังของเขาก็ดูเหมือนจะเสื่อมถอย แสงแห่งเทพสีฟ้าของเขาเริ่มจางหายไป ร่างกายคริสตัลของเขาเล็กลงกว่าเดิม ตอนนี้เขากลับมาอยู่ในร่างกายที่ดูธรรมดาๆ

 

“นั่นเป็นไปได้ยังไง… เป็นไปไม่ได้… ร่างกายเทพสปิริตศักดิ์สิทธิ์ของข้า…” ชายหนุ่มตกตะลึงอย่างที่สุดขณะที่เขาก้มมองมือตัวเอง

 

ไม่เพียงแค่ร่างกายของเขาจะออกจากโหมดเทพสปิริต พลังชีวิตและออร่าของเขาก็ลดน้อยลงไป เขาร่วงจากขั้นทรูก็อตลงมาสู่ขั้นบัตเตอร์ฟลาย

 

“ในตอนนี้เจ้าไม่ใช่หมูสำหรับให้ข้าหรอกหรอ?” หานเซิ่นยกมีดขึ้นและฟันลงมา

 

สายธารมีดแสงมากมายในท้องฟ้าเคลื่อนที่ตามการฟันของหานเซิ่นและตรงไปที่ชายหนุ่ม

 

“อ้า” ชายหนุ่มพยายามใช้พลังกาลเวลาและอวกาศของร่างกายศักดิ์สิทธิ์ แต่พลังขั้นบัตเตอร์ฟลายนั้นไม่เพียงพอจะหยุดสายธารมีดแสงของหานเซิ่นได้

 

ปัง!

ร่างกายของชายหนุ่มที่ถูกสายธารมีดแสงระเบิดกลายเป็นแสงสีฟ้า แสงสีฟ้านั้นหายเข้าไปในความมืดมิดอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็มีเสียงตะโกนของชายหนุ่มดังออกมาจากความมืด “หานเซิ่น ข้าจะฆ่าเจ้า!”

 

หานเซิ่นวิ่งตามเข้าไปในความมืด แต่เขาก็ต้องขมวดคิ้ว เนื่องจากหาตัวชายหนุ่มไม่พบ

 

หานเซิ่นมองกลับมาและเห็นชิปโลหะสีฟ้าจำนวนหนึ่งกองอยู่บนพื้น หานเซิ่นใช้วิญญาณอสูรผีเสื้อเนตรม่วงเพื่อมองไปที่ชิปพวกนั้นและค้นพบว่าพวกมันเป็นชิ้นส่วนของตุ๊กตาโลหะที่เป็นสมบัติหายากสำหรับใช้ในการหนีเอาตัวรอด

 

“น่าเสียดายที่เขาหนีไปได้” หานเซิ่นมองไปที่ร่างกายของปีศาจสาวและคนอื่นๆ เขาสะบัดมือและเก็บร่างของพวกเขามาไว้ในหอคอยแห่งโชคชะตา

 

หานเซิ่นไม่ได้ชอบพวกเขามากนัก ถ้าไม่ใช่เพราะเสี่ยวฮวา หานเซิ่นก็คงจะฆ่าพวกเขาไปในตอนที่ทำลายปราสาทศักดิ์สิทธิ์แล้ว

 

ตอนนี้เมื่อพวกเขาตายไป หานเซิ่นก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไร ร่างกายของพวกเขาเป็นขั้นทรูก็อต หานเซิ่นต้องการจะเอาพวกเขากลับไปด้วยและดูปฏิกิริยาของเสี่ยวฮวาในตอนที่เสี่ยวฮวาเห็นพวกเขา ถ้าเสี่ยวฮวาไม่คัดค้านอะไร หานเซิ่นก็ยินดีจะเปลี่ยนพวกเขาเป็นจีโนฟลูอิด

 

หานเซิ่นมองไปที่ซากปรักหักพังของปราสาทศักดิ์สิทธิ์เป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะเดินทางออกจากระบบจักรวาลร้างและกลับไปยังสเปชการ์เด้น

 

‘ร่างกายเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดและท่าตบขั้นสุดยอดนั้นทรงพลัง แต่หลังจากที่ฆ่าเทพสปิริต ร่างกายของพวกเขาก็จะถูกทำลายไปด้วย นั่นเป็นอะไรที่เสียเปล่า เราจะไม่แข็งแกร่งขึ้น เราจะไม่ได้รับทั้งยีนเทพสปิริตและสิ่งประจำตัวพระเจ้า’ หานเซิ่นคิดว่าควรจะฆ่าเทพสปิริตระดับต่ำก่อนเพื่อหาอาวุธประจำตัวพระเจ้าที่เหมาะสม หลังจากนั้นเขาก็ค่อยไปช่วยโกลเด้นโกรวเลอร์

 

หลังจากที่กลับมาถึงสเปชการ์เด้น หานเซิ่นก็เห็นไนน์เทาซันด์คิง เขานำยีนซีโน่เจเนอิคมาส่งที่สเปชการ์เด้น ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาไม่ได้ถูกฆ่าตายไปพร้อมกับคนอื่นๆ

 

หานเซิ่นบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับปีศาจสาวและคนอื่นๆ ในตอนที่ไนน์เทาซันด์คิงได้ยินเรื่องทั้งหมด เขาก็โกรธอย่างมาก เขากัดฟันและพูดขึ้นว่า “เจ้าคนทรยศนั่น”

 

“เจ้ารู้จักเขาอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นถาม

 

“เขาเป็นลูกศิษย์คนโปรดของท่านผู้นำ ท่านผู้นำยังมอบชื่อให้กับเขา พวกเขาใช้ชื่อสกุลเดียวกัน ชื่อของเขาคือฉินหลาน ท่านผู้นำปฏิบัติกับเขาเหมือนกับเป็นลูกแท้ๆ ชื่อเสียงของเขาสูงยิ่งกว่าสิบขุนพลซะอีก ข้าไม่คิดเลยว่าเขาจะทรยศเซเคร็ดแบบนี้”

ไนน์เทาซันด์คิงดูโกรธมากๆ เขาต้องการจะถลกหนักของฉินหลานทั้งเป็นและกำจัดคนทรยศของเซเคร็ดคนนี้ไปซะ

 

หานเซิ่นถามไนน์เทาซันด์คิงเกี่ยวกับฉินหลาน แต่ไนน์เทาซันด์คิงไม่ได้รู้อะไรมาก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉินหลานเป็นร่างโคลนของฉินซิว

 

ยีนซีโน่เจเนอิคที่ไนน์เทาซันด์คิงนำมานั้นทำให้หานเซิ่นต้องประหลาดใจ พวกมันมียีนซีโน่เจเนอิคขั้นบัตเตอร์ฟลายและขั้นทรูก็อตอยู่เป็นจำนวนมาก มันมากพอที่จะทำให้นางฟ้าเลื่อนสู่ขั้นทรูก็อตได้

 

‘ทรัพยากรที่เหลือคงพอที่จะสร้างขั้นทรูก็อตได้อีกคน แต่เราควรจะมอบพวกมันให้ใครก่อนเป็นคนแรก?’

หานเซิ่นคิด นอกจากนางฟ้าที่รวมร่างกับเขาได้แล้ว คนอื่นๆนั้นช่วยเหลือเขาได้ในทางอ้อมเท่านั้น

 

‘ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน ก่อนอื่นเราควรเอาสิ่งประจำตัวพระเจ้าพวกนี้ไปเปลี่ยนเป็นอาวุธประจำตัวพระเจ้าซะก่อน’ เมื่อคิดได้แบบนั้น หานเซิ่นก็ใช้ตัวตนของดอลลาร์อีกครั้งและนำสิ่งประจำตัวพระเจ้าไปที่ปราสาทของพระเจ้า

 

 

 

ตอนที่ 2992 ได้รับอาวุธประจำตัวพระเจ้า

 

หานเซิ่นมีสิ่งประจำตัวพระเจ้าอยู่สามชิ้น เป็นของพระเจ้าเกราะนภากับอีวิลโลตัสที่เป็นขั้นเดสทรัคชั่น และของคิลสกายก็อตที่ขั้นแอนนิฮิเลชั่น

 

หานเซิ่นไปที่วิหารของอีวิลโลตัสก่อนเป็นคนแรก เขาอยากรู้ว่าอาวุธประจำตัวพระเจ้าของอีวิลโลตัสจะเป็นอาวุธชนิดไหน

 

“ทำไมดอลลาร์ปรากฏตัวออกมาอีกแล้ว? เขาเพิ่งจะฆ่าโมเม้นก็อตไปไม่ใช่หรอ?”

 

“บางทีเขาอาจจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่กระหายเลือด””

 

“ครั้งนี้เขาจะท้าสู้กับเทพสปิริตระดับไหนกัน?”

 

“มันควรจะเป็นเทพสปิริตขั้นดิแซสเตอร์เป็นอย่างน้อย เขาเพิ่งจะฆ่าโมเม้นก็อตที่เป็นขั้นดิแซสเตอร์ไป ดังนั้นมันไม่มีทางที่เขาจะท้าสู้กับเทพสปิริตที่ระดับต่ำกว่านั้น”

 

ขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกัน หานเซิ่นก็บินตรงไปที่วิหารพระเจ้าของอีวิลโลตัส มันทำให้ผู้ชมรู้สึกแปลกๆ

 

“ทำไมดอลลาร์ถึงกำลังจะไปท้าสู้กับเทพสปิริตขั้นเดสทรัคชั่น?”

 

“ไม่! วิหารพระเจ้านั้นปิดตัวอยู่ในตอนนี้ เขายังท้าสู้กับเทพสปิริตไม่ได้ แบบนั้นทำไมเขาถึงไปที่นั่น?”

 

“เกิดอะไรขึ้น?” หลังจากผ่านไปสักพัก ทุกคนก็เห็นธงบนวิหารพระเจ้าเริ่มเรืองแสงออกมา ก่อนที่จะมัวลงไปอย่างรวดเร็ว เทพสปิริตที่อยู่ข้างในจะต้องถูกฆ่าตาย

 

หานเซิ่นออกมาจากวิหารของอีวิลโลตัสและมุ่งหน้าไปที่วิหารของพระเจ้าเกราะนภาต่อ หลังจากนั้นเหตุการณ์แบบเดียวกันเกิดขึ้นอีกครึ้ง ไม่นานหานเซิ่นก็เดินออกมาจากวิหารของพระเจ้าเกราะนภา

 

“โอ้มายก็อด! นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ดอลลาร์เข้าไปในวิหารพระเจ้าที่กำลังปิดตัวและสังหารเทพสปิริตที่อยู่ภายในได้ยังไง? นี่เขากำลังโกงอย่างนั้นหรอ?”

 

สิ่งมีชีวิตทั่วไปๆไม่ได้รู้ถึงความแตกต่างระหว่างวิหารพระเจ้าธรรมดาและวิหารพระเจ้าที่กำลังปิดตัว พวกเขาทุกคนกำลังตกตะลึง

 

“เขายังไม่กลับ ดอลลาร์กำลังมุ่งหน้าไปยังวิหารพระเจ้าที่อยู่ชั้นถัดไป นี่เขาคงจะไม่ได้ไปท้าสู้กับเทพสปิริตขั้นดิแซสเตอร์อีกครั้งหรอกใช่ไหม?”

 

“ไม่ ดอลลาร์กำลังบินข้ามวิหารพระเจ้าขั้นดิแซสเตอร์ไป นี่เขาต้องการจะท้าสู้กับเทพสปิริตขั้นแอนนิฮิเลชั่นอย่างนั้นหรอ?”

 

“เขาเข้าไปข้างในแล้ว”

 

ท่ามกลางสายตาของทุกคน หานเซิ่นเปิดประตูวิหารของคิลสกายก็อตที่กำลังปิดตัวและเดินเข้าไปข้างใน หลังจากนั้นประตูของวิหารพระเจ้าก็ปิดตัวเอง

 

วิหารพระเจ้าของเทพสปิริตที่ถูกฆ่าตายภายนอกปราสาทพระเจ้านั้นจะมีเฉพาะคนที่ครอบครองสิ่งประจำตัวพระเจ้าเท่านั้นที่จะเข้าไปข้างในได้ สิ่งมีชีวิตธรรมดาๆนั้นไม่เคยฆ่าเทพสปิริตที่จุติลงมา พวกเขาจึงไม่รู้ถึงเรื่องนี้

 

หลังจากที่เข้าไปในวิหารพระเจ้าของอีวิลโลตัสและพระเจ้าเกราะนภา หานเซิ่นก็ได้รับอาวุธประจำตัวพระเจ้ามาสองชิ้น อาวุธประจำตัวพระเจ้าของอีวิลโลตัสนั้นเป็นแว่นรูปดอกบัวสีม่วง ส่วนอาวุธประจำตัวพระเจ้าของพระเจ้าเกราะนภานั้นคือชุดเกราะครึ่งตัว มันแตกต่างไปจากสิ่งที่หานเซิ่นคิดเอาไว้

 

หานเซิ่นไปที่วิหารของคิลสกายก็อตต่อในทันที เมื่อเข้าไปข้างใน เขาก็เห็นร่างกายพระเจ้าที่เป็นเปลือกเปล่าของคิลสกายก็อต มันดูทรงพลังมากๆ

 

แต่หานเซิ่นไม่ได้รู้สึกหวาดกลัว เขารู้ว่าเปลือกที่ว่างเปล่านี้ไม่สามารถตอบโต้อะไรได้

 

หานเซิ่นจ้องมองไปที่คิลสกายก็อต ถ้าเขาต้องการจะฆ่าเทพสปิริต เขาก็จำเป็นต้องทำลายรากฐานพระเจ้าของเทพสปิริตคนนั้น ไม่อย่างนั้นเทพสปิริตก็จะฟื้นตัวเรื่อยๆ

 

อีวิลโลตัสและพระเจ้าเกราะนภาเป็นเทพสปิริตระดับต่ำ หานเซิ่นสามารถฟันเปิดร่างกายพระเจ้าของพวกเขาเพื่อหารากฐานพระเจ้าได้อย่างง่ายดาย แต่เทพสปิริตขั้นแอนนิฮิเลชั่นอย่างคิลสกายก็อตนั้นต่างออกไป มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆสำหรับเขา

 

โชคดีที่หานเซิ่นได้เห็นตอนที่หว่านเอ๋อร์ฆ่าคิลสกายก็อต เขาจึงรู้ว่ารากฐานพระเจ้าของอีกฝ่ายอยู่ที่ไหน

 

ครั้งนี้หานเซิ่นไม่คิดจะใช้ท่าตบขั้นสุดยอด เขากลัวว่ามันจะไปทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง หลังจากที่ลังเลอยู่ชั่วครู่ หานเซิ่นก็เรียกหอกสกายไวน์แรดิชก็อตออกมา และใช้มันแทงใส่ร่างกายพระเจ้าของคิลสกายก็อต

 

หอกสกายไวน์แรดิชก็อตถูกแทงเข้าไปบริเวณอกของเปลือกที่ว่างเปล่าของคิลสกายก็อต ประกายไฟปะทุขึ้นทุกหนทุกแห่ง แต่การแทงของหานเซิ่นแค่สร้างรอยขีดข่วนเท่านั้น เขาไม่สามารถทำให้ร่างกายพระเจ้าของคิลสกายก็อตมีเลือดไหลออกมาได้ด้วยซ้ำ

 

“ร่างกายจริงๆของคิลสกายก็อตนั้นแข็งกว่าร่างกายที่เขาใช้ในตอนที่เขาจุติลงไปมาก”

หานเซิ่นรู้ว่าลำพังแค่พลังของหอกสกายไวน์แรดิชก็อตนั้นไม่สามารถทำลายรากฐานพระเจ้าของคิลสกายก็อตได้แน่ เขาลังเลอยู่ชั่วครู่และเรียกสปิริตศักดิ์สิทธิ์ของกิเลนศักดิ์สิทธิ์ออกมา เขาให้มันเข้าสิงหอกสกายไวน์แรดิชก็อตและทำให้หอกลุกไหม้ด้วยเปลวไฟสีขาว

 

หลังจากนั้นหานเซิ่นก็แทงออกไปอีกครั้ง ครั้งนี้ปลายหอกเจาะทะลุผ่านผิวหนังเข้าไปได้สำเร็จ แต่สุดท้ายแล้วมันก็ยังคงติดกล้ามเนื้อและกระดูก

 

หานเซิ่นแทงใส่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาแทงอยู่สักพักหนึ่งก่อนที่จะแทงผ่านกล้ามเนื้อและกระดูกไปได้สำเร็จ เขามองเข้าไปในอกและเห็นหัวใจที่ปลดปล่อยควันสีดำออกมา

 

“ไม่ผิดแน่!” หานเซิ่นแทงใส่หัวใจนั้นและสังเกตเห็นว่าหัวใจของคิลสกายก็อตนั้นแข็งยิ่งกว่ากระดูกและเนื้อหนังที่ปกป้องมันอยู่ซะอีก

 

หานเซิ่นใช้หอกสกายไวน์แรดิชแทงต่อไปอีกกว่าครึ่งชั่วโมง ก่อนที่จะแทงทะลุผ่านหัวใจได้สำเร็จ เขาเช็ดเหงื่อที่อยู่บนหน้าผากและพูด

“โชคดีที่หมอนั่นเข้าสิงร่างของคนอื่นในตอนที่เขาจุติลงไป ถ้าเขาใช้ร่างกายพระเจ้านี้ต่อสู้กับเราล่ะก็ มันก็คงจะเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบากยิ่งกว่าเดิม”

 

หลังจากที่ทำลายหัวใจได้แล้ว หานเซิ่นก็รีบนำกระดูกแขนของคิลสกายก็อตออกมา ร่างกายพระเจ้าเปลี่ยนเป็นสสารแสงตรงเข้าไปในกระดูกแขนที่หานเซิ่นถืออยู่

 

รัศมีสีดำของกระดูกแขนแรงกล้าขึ้นเรื่อยๆ มันลอยขึ้นจากมือของหานเซิ่น ในตอนที่แสงถูกดูดเข้าไปในกระดูกจนหมด แสงสีดำของกระดูกก็เบาบางลงไป ในตอนที่แสงหายไปแล้ว หานเซิ่นก็เห็นว่ากระดูกแขนนั้นได้เปลี่ยนเป็นค้อนกระดูกสีดำ

 

แต่ทว่าค้อนกระดูกนั้นมีขนาดเล็กมากๆ หัวค้อนมีขนาดใหญ่กว่ากำปั้นแค่นิดเดียวเท่านั้น มันเหมือนกับค้อนยางที่ใช้กันตามบ้าน

 

“ทำไมค้อนนี่ถึงแตกต่างไปจากค้อนที่คิลสกายก็อตใช้? ค้อนของคิลสกายก็อตนั่นเป็นอะไรที่ทรงพลังมากๆ ค้อนเล็กๆนี่จะใช้ทำอะไรได้?”

หานเซิ่นบ่น แต่ทันใดนั้นก็มีแสงประกาศดังขึ้นในหัวของเขา

 

“คุณได้รับอาวุธประจำตัวพระเจ้าขั้นแอนนิฮิเลชั่น: ค้อนคิลสกาย”

 

หานเซิ่นมองไปที่ค้อนคิลสกาย ชื่อของมันฟังดูทรงพลัง แต่มันมีขนาดเล็กมากๆ หัวค้อนเป็นทรงกระบอกและทั้งสองด้านของหัวค้อนมีสัญลักษณ์บางอย่างอยู่ มันดูเก่าแก่และลึกลับ แต่หานเซิ่นไม่เข้าใจว่าสัญลักษณ์ทั้งสองนั้นมีความหมายว่าอะไร

 

ในตอนที่เขาต่อสู้กับคิลสกายก็อต ค้อนยักษ์ของคิลสกายก็อตก็มีสัญลักษณ์ทั้งสองนี้เช่นกัน พวกมันดูเหมือนจะเป็นตัวแทนที่บอกถึงพลัง

 

เมื่อเห็นว่าคิลสกายก็อตกำลังเกิดขึ้นมาใหม่ หานเซิ่นก็ไม่กล้าจะอยู่ต่อ เขาเก็บค้อนคิลสกายเข้าไปในจิตและรีบออกไปจากวิหารของคิลสกายก็อต

 

ทุกเผ่าพันธุ์กำลังมองไปที่วิหารนั้น ในตอนที่แสงธงพระเจ้าของวิหารดับไป พวกเขาก็เห็นหานเซิ่นเดินออกมาจากภายในวิหาร เห็นได้ชัดว่าเทพสปิริตที่อยู่ข้างในวิหารนั้นถูกหานเซิ่นฆ่าตาย

 

“จริงหรอเนี่ย? นี่ดอลลาร์ฆ่าเทพสปิริตขั้นแอนนิฮิเลชั่นและทำให้วิหารปิดตัวลงได้สำเร็จอย่างนั้นหรอ?”

 

“เขาทำแบบนั้นได้ยังไง?”

 

ทุกสิ่งมีชีวิตเบิกตากว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ ในตอนที่หานเซิ่นเพิ่งจะออกไปจากเขตของวิหารพระเจ้า เขาก็เห็นราชาไป๋กำลังลอยตัวอยู่ในอากาศและมองมาที่เขาด้วยรอยยิ้ม