Super God Gene 2319-2322

ตอนที่ 2319

 

หานเซิ่นรู้ว่าตัวเองตัดสินใจผิดพลาด ราชองครักษ์ระดับราชันคนนั้นมีธาตุน้ำ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพลังของเขาจะเกี่ยวเนื่องกับพลังหยินและความหนาวเย็น


 


ธาตุไฟเป็นที่รู้กันว่าเป็นธาตุที่ยับยั้งธาตุน้ำได้ แต่ภายใต้เงื่อนไขที่ถูกต้อง พวกมันสามารถทำให้อีกฝ่ายกลายเป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัว


 


เหมือนกับเครื่องจักรไอน้ำ น้ำสามารถเปลี่ยนไฟเป็นไอน้ำความดันสูงได้ แสงแห่งเทพของราชองครักษ์เองก็มีความสามารถนั้นเช่นเดียวกัน อุณหภูมิที่สูงของลาวาเพิ่มพลังให้กับแสงแห่งเทพธาตุน้ำ และทำให้สถานการณ์ของหานเซิ่นคับขันยิ่งกว่าเดิม


 


น้ำรอบๆตัวหานเซิ่นร้อนขึ้นและเปลี่ยนเป็นไอน้ำความดันสูง ซึ่งจำกัดการเคลื่อนไหวของร่างกายของหานเซิ่นยิ่งกว่าเดิม และความร้อนก็ยากจะทนได้


 


ถ้าหานเซิ่นไม่ใช้กายหยกอย่างเต็มกำลัง เขาก็คงจะสุกเพราะแสงแห่งเทพของราชองรักษ์ไปแล้ว


 


“เหล่าราชันพวกนี้รับมือยากจริงๆ” หานเซิ่นบ่นในหัวใจ แต่เขายังคงจดจ่ออยู่กับการต่อสู้และใช้พลังทุกอย่างที่มีอยู่


 


วิญญาณอสูรอีกาอัคคีจากระบบจักรวาลเคออสสร้างวงแหวนไฟขึ้นมาและมอบพลังธาตุไฟให้กับหานเซิ่น แถมมันยังเพิ่มความต้านทานต่อธาตุไฟให้กับเขาอีกด้วย


 


แต่น่าเสียดายที่วิญญาณอสูรนั้นเป็นแค่ระดับมาร์ควิสเท่านั้น ผลของมันจึงไม่ได้เด่นชัดอะไร มันแค่ทำให้หานเซิ่นรู้สึกดีขึ้นมาหน่อยเท่านั้น


 


ต่อจากนั้นหานเซิ่นก็เรียกวิญญาณอสูรตุ๊กตาโลหะออกมา ถึงแม้เขาจะยังไม่รู้ว่ามันทำอะไรได้ แต่เขาก็เข้าตาจนเกินกว่าจะมามัวกังวลถึงเรื่องนั้น ถ้ามันอาจจะช่วยได้ มันก็จะถูกเรียกออกมา


 


หานเซิ่นได้มอบวิญญาณอสูรใบเสมาราชาแมลงปีศาจให้กับหานเหยียนและคนอื่นๆไปเผื่อในกรณีที่พวกเขาเจอเข้ากับปัญหา ส่วนรังนกของอันดายอิ้งเบิร์ดก็ถูกนกแดงน้อยดูดซับไปแล้ว ตอนนี้หานเซิ่นไม่มีพลังป้องกันอื่นอีกแล้ว


 


วิญญาณอสูรตุ๊กตาโลหะถูกใช้ และวงแหวนสีดำที่คล้ายกับรอยฟันก็ปรากฏขึ้นรอบเท้าของหานเซิ่น เมื่อวงแหวนนั้นหมุนเหมือนกับวงล้อ ร่างกายของหานเซิ่นก็ห่อหุ้มด้วยโลหะสีดำ


 


หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่าเขาได้รับพลังเสริมและมีความคมกริบในทุกการเคลื่อนไหว เมื่อเขากวัดแกว่งอาวุธ ไอร้อนแรงดันสูงที่จำกัดการเคลื่อนไหวของเขาก็เป็นอะไรที่ง่ายที่จะฉีกผ่าน


 


“วิญญาณอสูรตุ๊กตาโลหะเพิ่มพลังและความคมให้กับผู้ใช้หรอเนี่ย?”


แต่หานเซิ่นไม่มีเวลาจะมามัวคิดเกี่ยวกับมัน เขากัดฟันและดำลึกลงไปในทะเลลาวา


 


หานเซิ่นไม่มีหนทางจะกลับขึ้นไปสู่พื้นดิน เขามีแผนที่จะดำลงไปยังเกาะที่อยู่ใต้ลาวาและลองดูว่าจะหาเหล่ามังกรหินผาและหมาป่าโลหะสีฟ้าได้ไหม ถ้าเขาชักใยพวกมันให้เข้าร่วมการต่อสู้ได้ เขาก็อาจจะมีโอกาสโต้กลับ


 


หานเซิ่นสะบัดธันเดอร์ก็อตสไปค์เพื่อทิ้งสายฟ้าเอาไว้เบื้องหลัง แต่สายฟ้านั้นไร้ประโยชน์ภายในแสงแห่งเทพของอีกฝ่าย ราชองครักษ์ระดับราชันสามารถใช้พลังของเขาทำลายมันได้อย่างง่ายดาย


 


ปัง!


หอกแทงเข้ามาถูกร่างกายของหานเซิ่น ถึงแม้ความเสียหายจะไม่ได้หนักหนาอะไร แต่ตอนนี้น้ำก็ไหลเข้าไปในร่างกายของเขาและทำให้เส้นเลือดของเขาบวมขึ้น


 


หานเซิ่นใช้พลังอีเทอร์นิตี้ของเรื่องราวของยีนทำให้เลือดแข็งตัวเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา


 


หานเซิ่นได้รับบาดแผลอีกหลายแผล แต่พวกมันไม่ถูกจุดสำคัญอะไร ราชองครักษ์รู้สึกตกใจที่ยังปิดชีวิตของหานเซิ่นไม่ได้ เขากำลังใช้วิชาจีโนที่เป็นพิษอยู่ ใครก็ตามที่ถูกหอกของเขาจะเป็นอัมพาต พิษของเขาเป็นอะไรที่ร้ายแรงต่อคู่ต่อสู้ระดับราชัน ซึ่งดยุกนั้นไม่มีทางทนต่อมันได้


 


แต่หานเซิ่นยังคงต่อสู้ได้ เขาดูไม่ได้รับผลจากพิษนั่นเลย ซึ่งนั่นทำให้ราชองครักษ์สับสนอย่างมาก


 


หานเซิ่นขมวดคิ้ว ตอนนี้เขาใกล้จะไปถึงเกาะนั่นแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เห็นมังกรหินผาเลยสักตัว


 


ขณะที่หานเซิ่นกำลังคิดอยู่นั้น ร่างกายของเขาก็ผ่านลาวาและเข้ามาสู่ดินแดนด้านล่างที่คุ้นเคย ราชองครักษ์คนนั้นก็ตามหลังหานเซิ่นมาติดๆ เมื่อเขาเห็นท้องฟ้าลาวาด้านบนและเกาะด้านล่าง เขาก็ตกตะลึงและพึมพำกับตัวเอง “อะไรกัน? ใจกลางของดาวคิงคองมีสถานที่แบบนี้อยู่ด้วยหรอเนี่ย?”


 


หานเซิ่นมองไปที่ทะเลสาบ แต่เขาไม่เห็นหมาป่าโลหะสีฟ้าที่เคยอาบน้ำอยู่ในนั้นอีกแล้ว และมันก็ไม่มีมังกรหินผาบินวนอยู่รอบๆเกาะเลยสักตัว เขารู้สึกแย่และคิดกับตัวเอง ‘ทำไมเราถึงได้โชคร้ายขนาดนี้? ทำไมถึงไม่มีพวกมันอยู่เลยสักตัว?”


 


หานเซิ่นเทเลพอร์ตอีกครั้งและเข้าไปใกล้ๆกับทะเลสาบ เขากวัดแกว่งธันเดอร์ก็อตสไปค์เพื่อปัดป้องการโจมตีของราชองครักษ์ระดับราชันและใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนสแกนบริเวณรอบๆอย่างเร่งรีบ


 


ทันใดนั้นหานเซิ่นก็สังเกตได้ถึงบางสิ่งที่อยู่ภายใต้ผิวของทะเลสาบ รอยยิ้มที่ดูโล่งใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา


 


เจ้าหมาป่าโลหะสีฟ้ายังคงอยู่ที่นี่ มันเพียงแค่หลับใหลอยู่ใต้น้ำเท่านั้น


 


โดยไม่ลังเลหานเซิ่นปล่อยให้ตัวเองถูกฟาดด้วยหอกของราชองครักษ์ แรงของมันส่งเขาพุ่งลงไปในน้ำราวกับลูกธนู เขารีบว่ายตรงเข้าไปหาหมาป่าโลหะสีฟ้า


 


ราชองครักษ์ระดับราชันรีบตามหานเซิ่นไป เนื่องจากดาวคิงคองไม่มีซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าอาศัยอยู่ เขาจึงไม่คิดว่ามันมีอะไรต้องหวาดกลัว


 


แต่เมื่อเขาลงไปในน้ำ เขาก็ปลุกหมาป่าสีฟ้าที่หลับใหลให้ตื่นขึ้น


 


ในตอนที่หานเซิ่นร่วงลงมาในน้ำ เขาได้ใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนเพื่อซ่อนตัวตนของตัวเอง และเขายังพยายามระงับการกระเพื่อมของน้ำเพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้เจ้าหมาป่ารู้สึกตัว


 


แต่ราชองครักษ์ระดับราชันนั้นไม่ได้ระมัดระวังอย่างหานเซิ่น เขาลงมาในน้ำพร้อมกับปกคลุมทะเลสาบด้วยแสงแห่งเทพ ซึ่งมันไปถูกเจ้าหมาป่าโลหะสีฟ้าเข้า


 


หมาป่าที่หลับใหลตื่นขึ้นมาด้วยความโกรธ มันลุกขึ้นด้วยขนโลหะที่ตั้งตรงและคำรามออกมา


 


ทะเลสาบระเบิดราวกับบ่อน้ำพุที่เพิ่งถูกขุดขึ้นมาด้วยเสียงคำราม หานเซิ่นห่อตัวเองเหมือนกับทารกในครรภ์และถืออาวุธเอาไว้ตรงหน้าเพื่อป้องกันตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นคลื่นกระแทกก็ยังรุนแรงพอที่จะส่งเขากระเด็นออกไปพร้อมกับน้ำในทะเลสาบ


 


โชคดีที่เขายังคงสวมใส่ชุดเกราะกุ้งมังกรกาแลกติกอยู่ มันเป็นชุดเกราะระดับราชัน ถ้าเขาไม่ได้สวมใส่มันเอาไว้ล่ะก็ พลังที่หมาป่าโลหะสีฟ้าปลดปล่อยออกมาก็คงจะทำลายกระดูกทุกชิ้นในร่างกายของเขา


 


“เป็นพลังที่สุดยอดอะไรขนาดนี้! ระดับของเจ้าหมาป่าโลหะสีฟ้าตัวนี้คืออะไรกัน?” หานเซิ่นสงสัย


 


อีกด้านหนึ่งตอนนี้ทางราชองครักษ์ระดับราชันนั้นดูหวาดกลัว เขาแข็งทื่อในอากาศ ตอนนี้หมาป่าโลหะสีฟ้ากำลังยืนอยู่ที่ก้นทะเลสาบ และดวงตาของหมาป่าก็จ้องตรงมาที่เขา ราชองครักษ์รู้สึกราวกับว่าเขากำลังถูกมองโดยยมทูต ร่างกายของเขากำลังสั่นและสิ่งเดียวที่เขาต้องการก็คือหนีไปจากที่นี่


 


แต่เขาไม่กล้าจะทำแบบนั้น เขาแน่ใจว่าถ้าเขาหันหลังกลับ หมาป่าโลหะสีฟ้าจะกระโดดเข้าใส่เขา


 


น้ำของทะเลสาบตกลงมา ขณะที่ราชองครักษ์และหมาป่าโลหะสีฟ้าจ้องหน้ากันและกัน หน้าผากของราชองครักษ์นั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ 

 

 


ตอนที่ 2320

 

แสงแห่งเทพไม่ได้ทำให้ราชองครักษ์รู้สึกปลอดภัยเลย ขณะที่ดวงตาของหมาป่าโลหะสีฟ้าจ้องมาที่เขา


 


หลังจากนั้นหมาป่าสีฟ้าก็หอนขึ้นมา ขาทั้ง 4 ของมันรวบรวมพลังจนพื้นแตกร้าว แสงแห่งเทพของราชองครักษ์ได้รับพลังเสริมจากน้ำของทะเลสาบที่กำลังตกลงมา แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่เพียงพอจะสร้างปัญหาต่อหมาป่าโลหะสีฟ้า


 


ร่างของหมาป่าโลหะสีฟ้าเบลอๆ หลังจากนั้นมันก็อ้าปากและกัดร่างของราชองครักษ์


 


ปัง!


 


เขี้ยวของหมาป่าฝังไปในร่างของราชองครักษ์ แต่ในจังหวะนั้นร่างกายของเขาก็ระเบิดราวกับน้ำ ชุดเกราะและอาวุธของเขาถูกกลืนเข้าไป หลังจากนั้นร่างกายที่เปลี่ยนเป็นน้ำของเขาก็ไหลออกจากปากของหมาป่าและรวมตัวกันกลับมาเป็นร่างเดิม ชายคนนั้นรีบหนีขึ้นไปสู่ท้องฟ้าลาวา


 


“เขาเป็นหนึ่งในเอ็กซ์ตรีมคิง! นั่นคงจะเป็นร่างกายแห่งราชันธาตุน้ำของเขา”


หานเซิ่นมองดูราชองครักษ์ระดับราชันกลายเป็นมนุษย์น้ำ หลังจากนั้นเขาก็ตรงไปที่ท้องฟ้าลาวาเช่นกัน หานเซิ่นไม่คิดจะปล่อยให้อีกฝ่ายหนีไปได้


 


“ข้าคือองค์ชายสิบหก หลีกทางให้ข้าเดี๋ยวนี้!” ราชองครักษ์ระดับราชันตะโกน


 


เขาไม่ได้หวาดกลัวต่อหานเซิ่น เขาแค่หวาดกลัวต่อหมาป่าโลหะสีฟ้าเท่านั้น มันกินชุดเกราะและหอกของเขาไป ตอนนี้มันก็กำลังตามเขามาพร้อมกับดวงตาที่หิวกระหาย


 


ถ้าเขาถูกหยุดโดยหานเซิ่น หมาป่าโลหะสีฟ้าก็จะโจมตีเขาอีกครั้ง เขารู้ว่าหมาป่าต้องเป็นสิ่งมีชีวิตระดับเทพเจ้าอย่างแน่นอน ตัวเขาไม่สามารถเอาชนะมันในการต่อสู้ได้ ร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์จะเป็นอะไรที่ไร้ประโยชน์เมื่ออยู่ต่อหน้าศัตรูระดับเทพเจ้า เขาคิดว่าตัวเองโชคดีมากแล้วที่หนีจากการโจมตีครั้งแรกได้


 


“งั้นข้าก็คือพ่อของเจ้า ราชาไป๋” หานเซิ่นไม่เชื่อ เขาตีบลัดสกอร์เปี้ยนเจดดรัมและแทงอีกฝ่ายด้วยธันเดอร์ก็อตสไปค์ เขาต้องการจะหยุดราชองครักษ์เอาไว้ให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม


 


ราชองครักษ์เห็นหมาป่าสีฟ้ากำลังเข้ามาหาเขา เขาไม่มีเวลามาลังเล เขากัดฟันและวิ่งผ่านธันเดอร์ก็อตสไปค์ของหานเซิ่นไป


 


“ดีมาก” หานเซิ่นไม่คิดจะออมมือ ธันเดอร์ก็อตสไปค์แทงตรงเข้าไปที่ร่างของราชองครักษ์ พลังของธันเดอร์ก็อตสไปค์นั้นแม้แต่คนที่อยู่ในระดับครึ่งเทพก็ไม่สามารถทนได้ ดังนั้นหานเซิ่นไม่เชื่อว่าร่างกายแห่งราชันของราชองครักษ์จะก้าวข้ามสายฟ้าของธันเดอร์ก็อตสไปค์ได้


 


ธันเดอร์ก็อตสไปค์แทงเข้าไปในร่างน้ำนั้น สายฟ้าสีเงินของมันวูบวาบทั่วทั้งร่างของราชองครักษ์ ร่างน้ำของเขาเริ่มจะสว่างไสวขึ้นมา


 


หานเซิ่นได้ยินเสียงกรีดร้องของอีกฝ่าย แต่ร่างน้ำที่ถูกช็อตไฟฟ้านั้นไม่ได้ถอยกลับไปหาหมาป่าโลหะสีฟ้า ร่างน้ำของราชองครักษ์ยังคงตรงเข้ามาและชนเข้ากับหานเซิ่น


 


ร่างน้ำของราชองครักษ์ที่ชนเข้ากับหานเซิ่นจนแตกกระจายเต็มร่างกายของหานเซิ่น


 


“อ้า!” หานเซิ่นกรีดร้องออกมา สายฟ้าที่อยู่ในน้ำไหลมาสู่ตัวเขา ดังนั้นเขาจึงถูกช็อตไฟฟ้าด้วยเช่นกัน ผมของเขาตั้งตรงและเขาก็เกือบจะร่วงจากท้องฟ้า


 


หมาป่าโลหะสีฟ้าหอนใส่พวกเขาทั้งคู่ มันดูเตรียมพร้อมจะปลดปล่อยการโจมตีอีกครั้ง หานเซิ่นต่อสู้กับความชาที่เข้าครอบงำร่างกายและกระพือปีกเพื่อเทเลพอร์ต


 


หลังจากที่หานเซิ่นเทเลพอร์ตกลับเข้าไปในลาวา เขาก็รีบว่ายขึ้นไปด้านบน เขารู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติกับร่างกายของเขา ราชองครักษ์กลายร่างเป็นน้ำและกระเด็นมาท่วมตัวของเขา ด้วยเหตุนั้นหานเซิ่นจึงถูกไฟฟ้าช็อตไปด้วย ตอนนี้น้ำตามร่างกายของเขาได้หายไปแล้ว แต่เขารู้สึกราวกับว่ามันกำลังอยู่ภายในร่างกายของเขา


 


หานเซิ่นสัมผัสได้ถึงพลังน้ำประหลาดภายในร่างกาย มันซึมเข้าไปในร่างกายและพยายามจะรวมเข้ากับเซลล์ของเขา


 


“นี่เจ้ากำลังจะทำอะไร? ออกไปจากตัวข้าเดี๋ยวนี้!” หานเซิ่นตะโกนด้วยความโกรธ


 


“ฮ่า! เจ้าคิดว่าข้าต้องการทำแบบนี้อย่างนั้นหรอ? ถ้าเจ้าไม่ต้อนข้าให้จนมุม ข้าก็คงจะไม่ใช้รีเทิร์นทูออริจินเพื่อรวมเข้ากับร่างกายของเจ้า ข้าเป็นหนึ่งในเอ็กซ์ตรีมคิง เจ้าควรจะรู้สึกเป็นเกียรติที่ร่างกายของเจ้าได้รวมกับร่างกายของข้า ฮ่า…แปลกจริงๆ… เจ้ามีเลือดของเอ็กซ์ตรีมคิงอยู่ภายในตัวด้วย แม้แต่พระเจ้าก็เข้าข้างข้า! ถึงมันจะเจือจาง แต่มันก็ดีกว่าไม่มีเลย”


เสียงของราชองครักษ์ดังก้องภายในร่างกายของหานเซิ่น มันเป็นเหมือนกับว่าเซลล์ของหานเซิ่นเองกำลังตะโกนใส่เขา


 


หานเซิ่นรู้สึกหดหู่ ถ้าเขารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เขาก็คงจะไม่มาหยุดอีกฝ่ายเอาไว้


 


ชายที่อ้างตัวว่าเป็นองค์ชายสิบหกคนนี้ไม่ได้ใช้วิชาที่เข้าครอบงำจิตใจ แต่วิชาของเขาทำให้เขาสามารถรวมเซลล์เข้ากับเป้าหมาย


 


“เจ้าคือองค์ชายสิบหกจริงๆอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นถามขณะที่พยายามใช้พลังต่อสู้กับพลังที่บุกเข้ามาในร่างกาย


 


“ฮ่า ชื่อของข้าคือไป๋อี้” เสียงพูดดังขึ้นมา


 


“องค์ชาย เอาแบบนี้เป็นไง พวกเรามาแกล้งทำเป็นว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น องค์ชายออกไปจากร่างกายของข้า และพวกเราก็แยกทางกันไป” หานเซิ่นพูด


 


“ตอนนี้เจ้ารู้สึกกลัวแล้วอย่างนั้นหรอ? แต่มันสายเกินไปแล้ว เมื่อรีเทิร์นทูออริจินเริ่มต้นขึ้น แม้แต่ข้าก็หยุดมันไม่ได้ ข้าจะเข้ายึดครองร่างกายของเจ้า” ไป๋อี้พูด


 


“พวกเรามาช่วยกันคิดหาทางหยุดมันกันเถอะ!” หานเซิ่นพยายามจะขับไล่ศัตรูออกไป แต่ทั้งกายหยกและโลหิตชีพจรไม่สามารถหยุดพลังที่บุกรุกเข้ามาในร่างกายของเขาได้


 


“พูดไปก็เสียเวลาเวลาเปล่า ข้าบอกเจ้าแล้วไงว่านี่คือรีเทิร์นทูออริจิน ตอนนี้ข้ากลายเป็นส่วนหนึ่งของเจ้าแล้ว ข้าจะกลายเป็นเจ้า ข้าจะแทรกซึมเข้าไปในเซลล์หรือแม้แต่ยีนของเจ้า และหลังจากนั้นข้าก็จะแทนที่เซลล์และยีนของเจ้าจนร่างกายของเจ้ากลายเป็นของข้า” ไป๋อี้พูด


 


หานเซิ่นหดหู่ ในตอนที่สิ่งมีชีวิตอื่นพยายามจะยึดครองร่างกายของเขา โดยปกติแล้วพวกเขาจะเข้าไปในจิตของหานเซิ่น แต่วิธีการของไป๋อี้นั้นต่างออกไป เขาเริ่มต้นจากร่างกายของหานเซิ่น ทำให้เขาไม่โดนกำจัดโดยชุดเกราะคริสตัลสีดำ


 


ในตอนนี้ร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของไป๋อี้อยู่ภายในเซลล์ของหานเซิ่นเรียบร้อยแล้ว ถ้าหานเซิ่นอยากจะกำจัดไป๋อี้ออกไป เขาก็ต้องทำลายเซลล์ของตัวเอง แต่นั่นก็หมายความว่าเขาจะทำลายร่างกายของตัวเอง ซึ่งมันจะทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก


 


เมื่อร่างแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์เริ่มจะมาแทนที่เซลล์ของหานเซิ่น เขาก็รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลง


 


“เพลิดเพลินกับช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต อีกไม่นานเจ้าก็จะกลายเป็นของข้า ข้าจะยึดครองทุกอย่างของเจ้า นั่นรวมทั้งร่างกาย จิตใจหรือแม้แต่ความทรงจำของเจ้า ทุกอย่างที่เป็นของร่างกายจะตกเป็นของข้า” ไป๋อี้พูดพร้อมกับหัวเราะอย่างชั่วร้าย


 


“เจ้าไร้เดียงสาเกินไปแล้ว” หานเซิ่นหัวเราะ เขาใช้วิชาเรื่องราวของยีนและสัญลักษณ์ปริศนาก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา


 


พลังในการแช่แข็งของอีเทอร์นิตี้ปกคลุมร่างกายของหานเซิ่น มันคงสภาพร่างกายของเขาเอาไว้และป้องกันการเปลี่ยนแปลงใดๆ


 


“นี่มันพลังแบบไหนกัน?” ไป๋อี้กรีดร้องด้วยความตกใจ

 

 

 


ตอนที่ 2321

 

หานเซิ่นไม่ตอบ เขาแพร่กระจายพลังอีเทอร์นิตี้ไปทั่วร่าง ร่างกายของเขากลายเป็นสิ่งที่แข็งตัวและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ การบุกรุกของไป๋อี้ถูกหยุดไปอย่างสมบูรณ์ อีเทอร์นิตี้นั้นแช่แข็งร่างแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์เช่นกัน มันไม่สามารถบุกรุกเข้าไปในเซลล์ของหานเซิ่นได้มากกว่านั้น และมันก็ไม่สามารถถอยออกไปได้เช่นกัน


 


แต่พลังของอีเทอร์นิตี้ทำได้แค่หยุดทุกอย่างให้คงอยู่ในสภาพเดิมเท่านั้น มันไม่สามารถขจัดร่างแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ที่อยู่ภายในร่างกายของหานเซิ่นได้


 


“ไป๋อี้ ข้าขอแนะนำให้เจ้าตอบคำถามของข้าแต่โดยดี ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าข้าโหดร้ายกับเจ้า”


หานเซิ่นบินขึ้นจากหุบเขาลาวาและหาสถานที่ซ่อนตัวเพื่อพูดคุยกับไป๋อี้


 


“เจ้าขู่ข้ากลัวไม่ได้หรอก” ไป๋อี้พูดกลับ


“ถึงแม้พลังของเจ้าจะหยุดกระบวนการของรีเทิร์นออริจินได้ แต่ร่างกายของเจ้าก็ถูกหยุดไปด้วยเช่นกัน เจ้าคงจะอยู่แบบนี้ไปตลอดไม่ได้ และเจ้าก็ทำอะไรกับตัวตนของข้าไม่ได้”


 


“เจ้าคือองค์ชายสิบหกจริงๆอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นถามอย่างสงสัยโดยเมินเฉยต่อสิ่งที่ไป๋อี้พูด


 


“มันเป็นความจริง เจ้าไปถามคนอื่นได้ถ้าต้องการ และเจ้าจะได้รู้ถึงชื่อเสียงของข้า” ไป๋อี้พูดอย่างอวดดี


 


“ถ้าเจ้าเป็นองค์ชาย แล้วเจ้ามาทำอะไรในพิมานของอัศวิน? และทำไมเจ้าถึงต้องต่อสู้เพื่อแย่งชิงตุ๊กตาโลหะ?” หานเซิ่นถาม เขารู้สึกว่าการกระทำของไป๋อี้นั้นผิดปกติ


 


พิมานของอัศวินเป็นสถานที่สำหรับราชองครักษ์ โดยปกติแล้วคนของราชวงศ์จะไม่เข้ามาที่นี่ มันดูบ้าบอที่องค์ชายคนหนึ่งจะมาต่อสู้กับหานเซิ่นเพื่อแย่งชิงตุ๊กตาโลหะระดับดยุก


 


นี่เป็นครั้งแรกที่หานเซิ่นมาที่นี่เช่นกัน ดังนั้นเรื่องทั้งหมดดูจะบังเอิญเกินไป


 


“มันเป็นเพราะไป๋หลิงซวงคนนั้น” ไป๋อี้พูดอย่างไม่พอใจ


“ไม่อย่างนั้นข้าจะมาที่นี่ไปทำไม?”


 


เมื่อหานเซิ่นได้ยินอย่างนี้ เขาก็เข้าใจ ไป๋หลิงซวงคือองค์หญิงสิบ เธอคือคนที่ไป๋เวยไม่ชอบหน้ามากที่สุด


 


เมื่อหานเซิ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น ตั้งแต่ที่เขามาถึง เขาก็ได้พบกับไป๋อู๋ฉางในสถานีอวกาศ และตอนนี้เขาก็พบกับไป๋อี้ที่นี่อีก มันไม่มีทางที่ทั้ง 2 เหตุการณ์จะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ เขากลัวว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจะเป็นเพราะการบ่งการของไป๋หลิงซวงด้วยเช่นกัน


 


ถึงแม้หานเซิ่นจะไม่เคยเจอกับไป๋หลิงซวงมาก่อน แต่เขาก็พอเข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนยังไง


 


“ไป๋หลิงซวงบอกให้เจ้ามาฆ่าข้าอย่างนั้นหรอ?” หานเซิ่นถาม


 


“ไม่ใช่ซะทีเดียว แต่จะยังไงก็ช่าง ข้าจะแก้แค้นนางให้ได้”


เห็นได้ชัดว่าไป๋อี้ไม่อยากจะพูดเกี่ยวกับมัน ไป๋หลิงซวงคงจะถูกหลอกให้มาติดกับ และตอนนี้สถานการณ์ก็ไปไกลเกินกว่าที่เขาคิดเอาไว้


 


ทั้งหมดเป็นเพราะหานเซิ่นและไป๋หลิงซวง เหตุการณ์นี้จะฝังลึกในหัวใจของไป๋อี้ไปตลอดการ ไป๋หลิงซวงคงจะต้องการให้พวกเขาทั้งคู่ตายด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน


 


“แต่ทั้งหมดนี่เป็นเรื่องราวในอนาคต พวกเรามาพูดถึงสถานการณ์ในตอนนี้กันดีกว่า เจ้าต้องการร่างกายของข้าใช่ไหม? ต้องเสียใจด้วยที่นั่นเป็นไปไม่ได้ บอกข้ามาว่าเจ้ามีแผนที่จะทำอะไรต่อไป” หานเซิ่นพูด


 


ไป๋อี้พูด “รีเทิร์นทูออริจินนั้นเป็นกระบวนการที่ไม่มีวันหวนกลับได้ ข้าจะยึดครองร่างกายของเจ้า มันขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น ไม่ช้าก็เร็วร่างกายของเจ้าจะกลายเป็นของข้าในที่สุด”


 


“เจ้าแน่ใจหรือว่ามันไม่มีหนทางอื่น?” หานเซิ่นถามอย่างจริงจัง


 


“มีแค่หนึ่งในพวกเราเท่านั้นที่จะรอดไปได้” ไป๋อี้ตอบอย่างเยือกเย็น เขาดูมั่นใจในความสามารถของรีเทิร์นทูออริจินอย่างมาก


 


“ข้าคิดจะปล่อยให้เจ้ามีชีวิตต่อไป แต่ถ้าเจ้าไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้ว อย่างน้อยก็รับรู้เอาไว้ว่าเจ้าทำตัวเจ้าเอง” หานเซิ่นถอนหายใจ


 


การฆ่าองค์ชายภายในอาณาจักรกษัตริย์นั้นเป็นอะไรที่น่ากลัว ราชาไป๋จะต้องสั่งตรวจสอบเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน


 


หรืออย่างน้อยๆเขาก็คงจะไม่ทำถ้ามันมีทางเลือกอื่นอยู่ ถ้าไป๋อี้ไม่สามารถออกไปจากร่างกายของเขาได้ อย่างนั้นแล้วเขาก็ต้องไปบอกให้ราชาไป๋ทราบว่าไป๋อี้เป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นมันก็มีโอกาสที่ราชาไป๋จะช่วยไป๋อี้ช่วงชิงร่างกายของหานเซิ่น


 


เมื่อไป๋อี้พูดอีกครั้ง เสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความดูถูก “ในตอนนี้ข้าเป็นส่วนหนึ่งของร่ายกายเจ้าแล้ว นอกซะจากเจ้าจะฆ่าตัวตาย ข้าก็จะยังอยู่ที่นี่ เจ้าทำอะไรกับมันไม่ได้”


 


“ถ้าทั้งตระกูลไป๋ไร้เดียงสาอย่างเจ้า มันก็จะเป็นอะไรที่เยี่ยมไปเลย”


หานเซิ่นถอนหายใจ ไป๋อี้เป็นคนที่โง่เขลาที่สุดในบรรดาคนตระกูลไป๋ที่เคยเขาพบ แม้แต่ไป๋เวยก็ฉลาดกว่าเขามาก


 


เขาถูกไป๋หลิงซวงหลอกใช้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังอวดดีอยู่ หานเซิ่นไม่รู้เลยว่าเขาสามารถเอาชีวิตรอดภายในราชวงศ์ของเอ็กซ์ตรีมคิงที่มีการแข่งขันสูงได้ยังไงกัน


 


‘จริงด้วย… บางทีมันจะไม่มีใครสนใจถ้าคนที่โง่เขลาอย่างเขาตายไป’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง หลังจากนั้นดวงตาของเขาก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว


 


แสงสีขาวลุกโชติช่วงขึ้นจากร่างของหานเซิ่น เขาเริ่มดูเหมือนกับเทพศักดิ์สิทธิ์


 


“นี่…นี่เป็นไปไม่ได้!” ไป๋อี้กรีดร้องออกมา เขาสังเกตได้ว่าร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์กำลังถูกขจัดออกจากเซลล์ของหานเซิ่น


 


ไป๋อี้เริ่มรู้สึกกลัวเมื่อรู้ตัวว่าร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของเขาด้อยกว่าพลังใหม่นี้


 


“นี่มันอะไรกัน…พลังนี่คืออะไรกัน?! ทำไมร่างกายแห่งราชันของข้ารู้สึกหวาดกลัว? นี่เป็นไปไม่ได้! ร่างกายแห่งราชันของพวกเราเป็นร่างกายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกนี้… พวกเรามียีนที่แข็งแกร่งที่สุด… มันไม่มีทางจะยีนไหนแข็งแกร่งกว่าของพวกเราไปได้…”


ไป๋อี้รู้สึกว่าร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของเขาเริ่มจะแยกจากร่างกายของหานเซิ่น เขาหวาดกลัวอย่างที่สุดและความเยือกเย็นก่อนหน้านี้ของเขาหายไปหมดแล้ว


 


หานเซิ่นเมินเฉยต่อเสียงกรีดร้องของไป๋อี้ ตอนนี้เขาเข้าสู่โหมดเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดแล้ว ในโหมดเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดเขาสามารถขจัดร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของไป๋อี้ออกไปได้อย่างง่ายดาย


 


ยีนของร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก แต่ต่อหน้าร่างกายเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอด ร่างกายแห่งราชันก็เป็นเหมือนกับดินโคลนสกปรก ยีนของพวกเขาทั้ง 2 ไม่สามารถรวมเข้าด้วยกันได้


 


ต่อหน้าร่างกายเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดของหานเซิ่น ไป๋อี้รู้สึกราวกับว่าร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของเขากลายเป็นยีนของสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำ ตอนนี้เขาได้แต่จ้องมองพลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้น


 


“ไม่ อย่าฆ่าข้า… ข้าจะออกไปจากร่างของเจ้า!”


ในที่สุดไป๋อี้ก็รับรู้ถึงความหวาดกลัวที่แท้จริง เขาไม่รู้ว่าดยุกคนหนึ่งมีพลังที่น่ากลัวอย่างนี้ได้ยังไง หานเซิ่นไม่ได้แข็งแกร่งและเป็นระดับราชันเหมือนกับเขา แต่ถึงอย่างนั้นไป๋อี้ก็พอจะบอกได้ว่ายีนของหานเซิ่นนั้นเหนือกว่ายีนของร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของเขา


 


“มันสายเกินไปแล้ว” หานเซิ่นพูดอย่างง่ายๆ ขณะที่ร่างกายเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดของเขาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ


 


เนื่องจากเขาใช้พลังนี้แล้ว เขาไม่คิดจะปล่อยให้ชายคนนี้รอดไปได้


 


“เจ้าจะฆ่าข้าไม่ได้! ข้าคือองค์ชายสิบหก! ข้าเป็นบุตรชายของราชาไป๋! ข้า…” เสียงของไป๋อี้ขาดหายไป

 

 

 


ตอนที่ 2322

 

ไม่นานหลังจากนั้นร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ก็กลายเป็นหยดน้ำหยดหนึ่งที่โปร่งใสราวกับเพชร


 


“ซีโน่เจเนอิคราชาออริจินอลวอเทอร์ระดับราชันกลายพันธุ์ถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกพบ”


 


หานเซิ่นออกจากโหมดเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดด้วยความรู้สึกอ่อนล้า เมื่อร่างกายของเขาเพิ่มระดับขึ้น ระยะเวลาที่เขาจะคงร่างเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดก็เพิ่มขึ้นไปด้วยเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เสียพลังไปมาก มันเป็นเรื่องยากที่เขาจะคงโหมดเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดได้เป็นเวลานาน


 


‘ถ้าเรากลายเป็นระดับเทพเจ้าแล้ว เราจะใช้โหมดเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดได้เป็นเวลานานไหมนะ?’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็กลืนหยดน้ำเข้าไปเพื่อดูดซับมันมัน


 


มันเหมือนกับกระบวนการดูดซับปีกมังกรของเขา หลังจากที่วิชาโลหิตชีพจรดูดซับหยดน้ำไปแล้ว หานเซิ่นก็ได้รับพลังยีนโลหิตชีพจรใหม่ แต่ครั้งนี้มันเป็นพลังยีนโลหิตชีพจรระดับราชัน


 


หัวใจของหานเซิ่นเต้นรัว เขารู้สึกว่าร่างกายกลายเป็นของเหลวที่โปร่งใส มันดูเหมือนกับว่าตัวเขาทำขึ้นมาจากน้ำ


 


“นี่คือพลังของร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์อย่างนั้นหรอ?”


หานเซิ่นดีใจ เขาใช้ร่างกายเพื่อสร้างแสงแห่งเทพธาตุน้ำขึ้นมา ซึ่งมันเหมือนกับที่ไป๋อี้ใช้ใส่เขาไม่มีผิด


 


“ถ้าเราได้ยีนซีโน่เจเนอิคระดับราชันกลายพันธุ์หรือยีนซีโน่เจโนอิคระดับเทพเจ้ากลายพันธุ์มา เราก็จะไร้เทียมทาน” หานเซิ่นหลงรักการรวมกันระหว่างวิชาโลหิตชีพจรและวิชาขโมยโลหิตชีพจร


 


แต่หานเซิ่นรู้สึกปวดหัวขึ้นมา เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับผลที่จะตามมา เขาได้รับผลประโยชน์นี้จากการฆ่าไป๋อี้ แต่ราชาไป๋จะต้องทำการสืบหาความจริงอย่างแน่นอน


 


แถมไป๋หลิงซวงก็รู้ว่าไป๋อี้มาพบกับหานเซิ่น และถึงไป๋หลิงซวงจะไม่รู้ ทางเอ็กซ์ตรีมคิงก็ต้องมีคนอย่างกุนซือไวท์อยู่ บางทีมันอาจจะมีวิชาจีโนพิเศษบางอย่างที่ช่วยพวกเขาสรุปได้ว่าหานเซิ่นคือคนที่ฆ่าไป๋อี้


 


หานเซิ่นใช้ออร่าศาสตร์ตงเสวียนและวิญญาณอสูรผีเสื้อเนตรม่วงเพื่อหลบร่องรอยในที่แห่งนั้น เขาสามารถวางใจได้ว่าโหมดเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดจะไม่ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้ มันไม่ควรจะมีใครหาความจริงได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่


 


ร่างเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอดนั้นไม่ทิ้งอะไรเอาไว้เบื้องหลังอย่างแท้จริง มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะถูกเปิดโปงโดยวิชาจีโนอย่างหนึ่ง


 


แต่ไป๋อี้ตายในสถานที่ที่หานเซิ่นปรากฏตัว และมันก็มีราชองครักษ์ไม่มากที่มาดาวคิงคอง แบบนั้นถึงแม้มันจะไม่มีหลักฐานที่บ่งบอกว่าเขาเป็นคนผิด ราชาไป๋ก็อาจจะตัดสินใจสังหารทุกคนที่ต้องสงสัยก็เป็นได้


 


หานเซิ่นไม่จะอยากอยู่บนดาวคิงคองนานกว่านั้น เขาเก็บร่างของตุ๊กตาโลหะขึ้นมาและรีบไปจากที่นั่น เขาจำเป็นต้องคิดหาทางหนีออกไปจากดินแดนของเอ็กซ์ตรีมคิง ถ้าการฆาตกรรมไป๋อี้ของเขาถูกเปิดโปงขึ้นมา


 


ความจริงแล้วการอยู่ที่นี่ต่อไปก็เป็นอันตรายมากเกินไปแล้ว


 


หานเซิ่นออกจากดาวคิงคองและกลับไปที่สถานีอวกาศ ขณะที่เขานั่งรอยานอวกาศ ทันใดนั้นผู้หญิงคนหนึ่งก็เดินเข้ามาและนั่งลงข้างๆหานเซิ่น เธอมองตรงมาที่เขา


 


“น้องสิบหก เจ้าใช้รีเทิร์นทูออริจินอย่างนั้นหรอ?” ผู้หญิงคนนั้นถามด้วยความแปลกใจ


 


หัวใจของหานเซิ่นเต้นรัว เขาพยายามจะลอกเลียนแบบเสียงของไป๋อี้ เขาพูดขึ้นมาอย่างเยือกเย็น


“หานเซิ่นคนนั้นเก่งกาจถึงขนาดที่บังคับให้ข้าต้องทำแบบนี้ ไป๋หลิงซวงนี่เจ้าหลอกข้าอย่างนั้นหรอ?”


 


ไป๋หลิงซวงหัวเราะ “น้องสิบหก เจ้าตัดสินใจจะไปที่นั่นเอง มันไม่ใช่ความผิดของข้าที่ผลลัพธ์ออกมาเป็นแบบนี้ แต่การรวมตัวเองเข้ากับหานเซิ่น… ข้าบอกได้ว่าตอนนี้เจ้าดูดีขึ้นมาก”


 


“ไป๋หลิงซวง” ใบหน้าของหานเซิ่นแข็งกร้าว เขาใช้ร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์และร่างกายทั้งร่างของเขาก็กลายเป็นน้ำที่โปร่งใส แสงแห่งเทพของเขาแพร่กระจายออกไปเพื่อปกคลุมทั้งสถานีอวกาศ


 


“น้องสิบหก ทำไมเจ้าถึงได้โกรธ?” ไป๋หลิงซวงนั่งอยู่ภายในแสงแห่งเทพ แต่เธอดูเหมือนจะไม่รู้สึกอะไร มันเหมือนกับว่าน้ำที่น่ากลัวนี้ไม่มีผลอะไรกับเธอ


 


แสงสีฟ้าส่องสว่างรอบๆตัวไป๋หลิงซวง รอยยิ้มที่สวยงามและร่างกายที่เซ็กซี ทำให้เธอดูเหมือนกับเทพธิดาที่ลงมาจากท้องฟ้า มันดูเหมือนกับว่ามันไม่มีอะไรในโลกนี้ที่จะทำให้เธอแปดเปื้อนได้


 


แสงสีฟ้าของไป๋หลิงซวงแพร่ขยายออกไป และมันก็แช่แข็งแสงแห่งเทพธาตุน้ำของหานเซิ่น เธอสะบัดมือและทำให้แสงแห่งเทพของหานเซิ่นแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆจนหล่นลงมาเต็มพื้น


 


หานเซิ่นรู้สึกตกใจ ไป๋หลิงซวงเป็นครึ่งเทพ นอกจากนั้นเธอยังอยู่ในขั้นสูงสุดของระดับเช่นกัน เธอแข็งแกร่งกว่าไป๋อี้มาก


 


ไป๋หลิงซวงทำลายแสงแห่งเทพธาตุน้ำของหานเซิ่น หลังจากนั้นแสงสีฟ้าก็จางหายไป เธอพูดขึ้นมา


“เจ้าทำสิ่งนี้ด้วยตัวเอง แต่ไม่ต้องกลัว ข้าจะไม่ลืมสิ่งที่ให้สัญญากับเจ้า 2 คืนหลังจากนี้ไปที่เมืองไนท์ชาร์ม ข้าจะไม่จ่ายให้เจ้าน้อยไปกว่าที่ตกลงกันเอาไว้”


 


หลังจากนั้นไป๋หลิงซวงก็ลุกขึ้นและเดินจากไป แต่หลังจากเดินไป 2 ก้าว เธอก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เธอหันกลับมาและพูด


“น้องสิบหก ไหนๆเจ้าก็รวมเข้ากับร่างของหานเซิ่นแล้ว เจ้าควรจะใช้ตัวตนของเขาในขณะที่ยังทำได้”


 


“ตอนนี้เจ้าต้องการอะไรจากข้าอีก?” หานเซิ่นเกรี้ยวกราด


 


ไป๋หลิงซวงยิ้ม “หานเซิ่นพาซีโน่เจเนอิคครึ่งเทพตัวหนึ่งมาด้วย เจ้าควรจะไปเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามีอยู่มา ข้าเห็นเหล่าซีโน่เจเนอิคของเขาแล้ว ยีนของพวกมันดีมาก หนึ่งในพวกมันอาจจะเป็นระดับเทพเจ้าด้วย เจ้าจะได้รับผลประโยชน์อย่างมากจากการคว้าตัวซีโน่เจเนอิคแบบนั้นมา”


 


“เจ้าไม่จำเป็นต้องบอกข้าในเรื่องนั้น ข้ารู้ว่าต้องทำอะไร” หานเซิ่นมองเธอด้วยความดูถูก


 


“จำไว้ว่าในอีก 2 วันที่เมืองไนท์ชาร์ม” ไป๋หลิงซวงยิ้มและไม่ได้พูดอะไรอีก เธอเดินออกไปจากสถานีอวกาศ


 


ในหัวของหานเซิ่นเต็มไปด้วยความสับสน นี่เป็นสถานการณ์ที่ซับซ้อน และตอนนี้เขาก็จำเป็นต้องตัดสินใจ


 


ไป๋หลิงซวงคิดว่าไป๋อี้รวมร่างเข้ากับหานเซิ่น ดยุกคนหนึ่งไม่สามารถทนต่อเหตุการณ์ที่หานเซิ่นเพิ่งจะเผชิญได้ แม้แต่ยอดฝีมือระดับราชันส่วนใหญ่ก็ไม่มีทางรอดพ้นมือไป๋อี้ไปได้


 


ดูเหมือนไป๋หลิงซวงจะรู้ถึงรีเทิร์นทูออริจินของไป๋อี้ หลังจากที่เขาใช้รีเทิร์นทูออริจิน ไป๋อี้จะดูเหมือนกับหานเซิ่น แต่ที่สุดแล้วเขาจะเปลี่ยนกลับไปสู่รูปลักษณ์ดั้งเดิม แต่มันเป็นกระบวนการที่ช้า


 


ตอนนี้เมื่อหานเซิ่นมีร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ เขาสามารถปลอมตัวเป็นไป๋อี้ได้ เขาถูกเข้าใจผิดว่าเป็นองค์ชายสิบหกของเอ็กซ์ตรีมคิง


 


นี่ถือว่าปลอดภัยกว่าการที่ราชาไป๋รู้ว่าไป๋อี้ตายไปแล้ว


 


ถ้าไป๋อี้ใช้รีเทิร์นทูออริจินได้สำเร็จ เขาก็จะสามารถยึดครองทุกอย่างของหานเซิ่นได้ นั่นรวมถึงความทรงจำของหานเซิ่นด้วย


 


แต่หานเซิ่นแค่ดูดซับยีนกลายพันธุ์ของไป๋อี้เข้าไปเท่านั้น เขามีร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์อยู่ แต่เขาไม่มีความทรงจำของไป๋อี้ การพยายามจะปลอมตัวเป็นไป๋อี้จึงเป็นอะไรที่เสี่ยง มันมีโอกาสสูงที่เขาจะถูกเปิดโปง


 


“แต่เราทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้ เราคงต้องลองดู” หานเซิ่นพยายามสงบจิตใจและคิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะทำต่อไป เขาไม่อยากจะทำให้ตัวเองตกเป็นที่ต้องสงสัย


 


แต่หานเซิ่นไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับไป๋อี้ จากการสังเกตในช่วงเวลาสั้นๆ ไป๋อี้เป็นผู้คนที่ไม่รู้จักมองการไกล


 


“ไม่ว่ายังไง เราก็ต้องไปหากิเลนโลหิตและคนอื่น หลังจากนั้นเราก็จะไปที่บ้านของไป๋อี้” หลังจากที่หานเซิ่นทำการตัดสินใจ เขาก็ไม่ลังเลอีก

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Xian Ni ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน ตอนที่ 1-2088 (จบบริบูรณ์)

The Great Ruler หนึ่งในใต้หล้า (update ตอนที่ 1-1554)

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ (update ตอนที่ 1-1122)