Super God Gene 2211-2214

ตอนที่ 2211

 

ภายในยานอวกาศที่มุ่งหน้าสู่ระบบจักรวาลเคออส หานเซิ่นและหานเหยียนกำลังเล่นไพ่กันอยู่ พวกเขาเดินทางมาเป็นเวลานาน และความน่าเบื่อก็เริ่มเข้าครอบงำ

 

อัศวินไอซ์บลูไม่สามารถเล่มไพ่ได้ ถึงแม้พวกเขาจะรู้สึกเบื่อสักแค่ไหนก็ตาม

 

แต่ในตอนนนี้หานเซิ่นและคนอื่นๆเป็นองครักษ์ส่วนตัวของมิสเตอร์ไวท์ ดังนั้นพวกเขาสามารถเล่นอะไรก็ได้ ตราบใดที่มิสเตอร์ไวท์อนุญาต และตอนนี้มิสเตอร์ไวท์ก็กำลังเล่นอยู่กับพวกเขาด้วย

 

หานเซิ่น มิสเตอร์ไวท์ หานเหยียน จีชิงและเป่าเอ๋อกำลังเล่นไพ่อยู่ด้วยกัน ซีโร่และนางฟ้าไม่สนใจ หานเมิ่งเอ๋อกำลังหมกมุ่นอยู่กับธนูสุดที่รักของเธอ ส่วนจิ้งจอกสีเงินและอสูรกาแล็คซี่กำลังนอนพัก

 

ภายในห้องที่พวกเขากำลังเล่นไพ่กันอยู่นั้น บุคคลที่ไม่ได้ใกล้ชิดกับหานเซิ่นมีแค่มิสเตอร์ไวท์กับองครักษ์อีกคนหนึ่ง องครักษ์คนนั้นเป็นผู้ชายที่มีชื่อว่าครามจากเผ่าเลน

 

เขาสูงถึง 3 เมตร ร่างกายดูผอมแต่แข็งแรง เขามีผมทองที่ยาวมาถึงไหล่ของเขา ใบหน้าสี่เหลี่ยมดูจริงจังอย่างน่าหวาดกลัว และดวงตาของเขาก็เปล่งประกายอย่างเจิดจรัส

 

ชุดเกราะสีดำของเขามีเครื่องหมายสีทอง และดาบสิงโตทองเล่มหนึ่งคาดอยู่ที่เอวของเขา มันดูเป็นอาวุธที่ทนทานอย่างมาก

 

เขาแตกต่างไปจากหานเซิ่น ครามเป็นหนึ่งในองครักษ์ของมิสเตอร์ไวท์เช่นเดียวกัน แต่เขาเป็นระดับราชัน เขาเป็นบุคคลที่ชาญฉลาด แต่ทุกครั้งที่เขามองหานเซิ่นและคนอื่น เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

 

กลุ่มของมาร์ควิสและแม้แต่เอิร์ลกลายเป็นองครักษ์ มันดูเหมือนเป็นมุขตลกที่แย่ เขาไม่คิดว่าพวกหานเซิ่นคู่ควร พวกเขาคงจะช่วยอะไรไม่ได้นอกจากก่อปัญหา และเมื่อพวกหานเซิ่นก่อปัญหาขึ้น คนที่ต้องคอยตามแก้มันก็คือเขา

 

แต่ครามไม่ได้คัดค้านอะไร เพราะการตัดสินใจมาจากมิสเตอร์ไวท์ เขาแค่ทำหน้าที่ของตัวเองเท่านั้น และในขณะเดียวเขาก็คอยจับตามองคนอื่นเอาไว้

 

“พอกันที นี่มันน่าเบื่อ” หานเซิ่นพูดเมื่อเขาแพ้อีกครั้ง เขายืดแขนของตัวเองอย่างช้าๆ

 

เหรียญทั้งหมดบนโต๊ะกองอยู่ใกล้ๆกับเป่าเอ๋อ มันเหมือนกับว่าเธอกำลังนั่งอยู่ข้างภูเขาเล็กๆ ตอนนี้หานเซิ่นติดหนี้เธออยู่เป็นจำนวนมาก

 

จีชิง หานเหยียนและมิสเตอร์ไวท์ก็เสียเงินเช่นเดียวกัน แต่เขาไม่ได้สูญเสียมากอย่างหานเซิ่น

 

“ขออีกตาหนึ่ง…” จีชิงพูด เธอเป็นหนี้มากกว่าหานเซิ่นซะอีก

 

ดวงของจีชิงไม่เคยแย่แบบนี้มาก่อน ทุกคนสูญเสียเว้นแต่เป่าเอ๋อคนเดียว และเธอเกือบจะคิดว่าเป่าเอ๋อกำลังเล่นขี้โกง

 

หานเซิ่นอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่เขาจะได้พูด เสียงสัญญาณเตือนภัยก็ดังขึ้นมา หานเซิ่นรีบลุกขึ้นในทันที

 

มิสเตอร์ไวท์ยิ้มและพูด “อย่าได้กังวล นี่ไม่ใช่สัญญาณเตือนภัยว่ามีการต่อสู้เกิดขึ้น พวกเราไปที่ห้องควบคุมกันเถอะ“

 

คนอื่นๆรออยู่ในห้อง ขณะที่หานเซิ่นไปที่ห้องควบคุมพร้อมกับมิสเตอร์ไวท์และคราม

 

เมื่อหานเซิ่นไปถึงห้องควบคุม เขาสังเกตเห็นว่าราชาอัศวินไอซ์บลูอยู่ที่นั่น สมาชิกอัศวินคนอื่นก็อยู่ด้วยเช่นเดียวกัน และนั่นรวมถึงราชาไนท์ริเวอร์ด้วย

 

ราชาไนท์ริเวอร์มองหานเซิ่นด้วยสายตาที่เย็นชา เขาไม่ได้ดูโกรธ แต่หานเซิ่นรู้ว่ารีเบทคนนั้นต้องการจะฆ่าเขา

 

ราชาอัศวินไอซ์บลูก้าวมาหามิสเตอร์ไวท์และอธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

“มิสเตอร์ไวท์ พวกเรามองเห็นแมงมุมหลุมดำ พวกเราจึงได้เข้าสู่โหมดเงียบเพื่อหลีกเลี่ยงการไปรบกวนมัน”

 

หานเซิ่นมองไปที่หน้าจอและเห็นแมงมุมสีดำตัวหนึ่งลอยตัวอยู่ในอวกาศ มันมีขนาดใหญ่โตพอๆกับดวงดาว และใยของแมงมุมก็ห้อมล้อมดวงดาวจำนวนมากทำให้บริเวณแห่งนั้นดูเหมือนกับตาข่ายที่มีขนาดใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ แมงมุมหลุมดำนั้นกำลังนอนอยู่ที่ศูนย์กลางของตาข่าย

 

นี่เป็นครั้งแรกที่หานเซิ่นได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่ใหญ่โตแบบนั้น มนุษย์ดูเหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่เล็กยิ่งกว่าแบคทีเรียเมื่อเทียบกับขนาดของมันแล้ว

 

กองทัพยานของหน่วยอัศวินไอซ์บลูเข้าสู่โหมดเงียบ และไฟทุกดวงของพวกเขาก็ถูกปิด เครื่องมือสแกนและเครื่องมือสื่อสารทั้งหมดของพวกเขาก็ถูกปิดเช่นเดียวกัน แถมยานอวกาศของพวกเขาใช้พลังงานขับเคลื่อนที่ต่ำที่สุดเพื่อเคลื่อนที่ผ่านแมงมุมหลุมดำไปอย่างช้าๆและเงียบเชียบ

 

‘ระบบจักรวาลเคออสนี่น่ากลัวกว่าที่เราจินตนาการเอาไว้’ หานเซิ่นคิด แมงมุมหลุมดำนั่นต้องเป็นสิ่งมีชีวิตระดับเทพเจ้าอย่างไม่ต้องสงสัย และแม้แต่อัศวินของเอ็กซ์ตรีมคิงก็ไม่กล้าไปรบกวนมัน

 

ยานอวกาศค่อยๆขับเคลื่อนเข้าไปใกล้แมงมุมหลุมดำอย่างช้าๆ และขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปนั้น หานเซิ่นก็ขมวดคิ้ว มันมีสิ่งมีชีวิตที่เล็กกว่าจำนวนมากอาศัยอยู่บนตัวเจ้าแมงมุมหลุมดำ

 

เมื่อเห็นอย่างนั้นหานเซิ่นก็ดูประหลาดใจ มิสเตอร์ไวท์จึงอธิบายให้เขาฟัง

“ตัวแมงมุมหลุมดำไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไร มันไม่คิดจะเสียเวลาล่าสิ่งมีชีวิตที่เล็กกระจิดริดอย่างพวกเราด้วยซ้ำ มันจะกินดวงดาว อุกกาบาตหรือแม้แต่ยานรบ แต่ตราบใดที่พวกเราไม่เข้าไปในบริเวณของมัน พวกเราก็จะปลอดภัย แต่ทว่ามันมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนแมงมุมหลุมดำนั่น รวมถึงซีโน่เจเนอิคระดับราชันด้วย สำหรับพวกเราแล้วพวกมันเป็นภัยคุกคามยิ่งกว่าตัวแมงมุมเองซะอีก”

 

“ถ้ามันมีซีโน่เจเนอิคอาศัยอยู่บนเจ้าแมงมุมหลุมดำเป็นจำนวนมาก พวกเราล่าพวกมันได้ไหม?” หานเซิ่นถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

 

“แน่นอนว่าได้ ถ้าเจ้าไม่กลัวว่าจะไปดึงความสนใจของแมงมุมหลุมดำเข้าล่ะก็นะ” อัศวินคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังราชาอัศวินไอซ์บลูพูด

 

มันใช้เวลากว่า 3 ชั่วโมงก่อนที่ยานอวกาศของพวกเขาจะเคลื่อนที่ผ่านแมงมุมหลุมดำไปได้อย่างปลอดภัย พวกเขาไม่ได้ทำให้เจ้าแมงมุมหลุมดำรู้สึกถึงตำแหน่งของพวกเขา และพวกเขาก็ไม่ได้ดึงความสนใจของสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนนั้นเช่นเดียวกัน

 

ทุกคนรู้สึกโล่งใจที่ผ่านมาได้โดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดูเหมือนว่าหน่วยอัศวินไอซ์บลูจะไม่ต้องการรับมือกับแมงมุมหลุมดำและสิ่งมีชีวิตบนตัวมัน

 

หานเซิ่นคิดว่าอันตรายสิ้นสุดลงแล้ว แต่ทันใดนั้นก็มีการระเบิดเกิดขึ้นจากด้านหลังของพวกเขา ทำให้ยานอวกาศทั้งลำสั่นไหว เสียงสัญญาเริ่มดังขึ้นมา

 

“มันคือกุ้งกาแลกติก บอกยานทุกลำของพวกเราให้เข้าสู่รูปขบวนและเตรียมตัวต่อสู้!” ราชาอัศวินไอซ์บลูออกคำสั่ง

 

ยานลำอื่นในกองทัพเริ่มยิงอาวุธของพวกเขาใส่ภัยที่เข้ามา ลำแสงพุ่งออกมาทุกหนทุกแห่งผ่านอวกาศ ขณะที่แรงระเบิดปะทุขึ้นรอบด้านของพวกเขา

 

หานเซิ่นสามารถเห็นจากวิดีโอถ่ายทอดสดที่แสดงภาพถึงสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนกับกุ้ง เพียงแต่ว่าพวกมันเรืองแสงสีฟ้าออกมาและมีความยาวราวๆสิบเมตร พวกมันว่ายเข้ามารอบๆยานอวกาศ

 

เมื่อไรก็ตามที่พวกมันเข้ามาใกล้ได้มากพอ เหล่ากุ้งก็จะกลายเป็นแสงสีฟ้าที่พุ่งเข้าชนกับยานอวกาศ และเปลือกของพวกมันก็สามารถระเบิดที่กว้างกว่า 50 เมตร

 

ปืนหนักที่ทรงพลังของยานอวกาศหันไปยิงใส่กุ้งกาแลกติก แต่ละลูกนั้นเป็นเหมือนกับดวงอาทิตย์ที่สามารถกลืนกินฝูงของกุ้งกาแลกติกได้ในนัดเดียว แต่ถึงอย่างนั้นมันก็มีพวกมันตรงเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ

 

แสงสีฟ้าจำนวนมากส่องสว่างรอบๆพวกเขา กุ้งกาแลกติกดูเหมือนมีจำนวนไม่จำกัด

 

ตูม! ตูม! ตูม!

 

กุ้งกาแลกติกยังคงพุ่งชนยานอวกาศเหมือนกับกระสุนปืนใหญ่และสร้างแรงระเบิดขึ้นมาในทุกๆครั้ง 

 

 

ตอนที่ 2212

 

การต่อสู้เป็นอะไรที่เลวร้ายกว่าที่พวกเขาคาดการณ์เอาไว้ ยานอวกาศของพวกเขามีพลังทำลายล้างอันน่ากลัว และพวกมันก็สามารถทำลายดาวทั้งดวงได้อย่างง่ายดาย แต่การจู่โจมของกุ้งกาแลกติกอยู่เหนือศักยภาพของพวกมัน

 

กุ้งมังกรขนาดยักษ์จะปรากฏตัวออกมาในหมู่กุ้งขนาดเล็กกว่าเป็นระยะๆ กุ้งมังกรมีพลังชีวิตที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งบ่งบอกว่าพวกมันเป็นระดับราชัน

 

หานเซิ่นสังเกตเห็นกุ้งมังกรระดับราชัน 2 ตัวกำลังมุ่งหน้ามาทางพวกเขา แต่อาวุธของยานอวกาศมีพลังไม่เพียงพอที่จะเจาะทะลุเปลือกของกุ้งมังกรระดับราชันได้

 

ปืนหนักยิงใส่กุ้งมังกรกาแลกติกรอบแล้วรอบเล่า แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ไม่สามารถทำอะไรเหล่ากุ้งมังกรได้ หนึ่งในพวกกุ้งยกก้ามขึ้นมาและตัดส่วนหนึ่งของยานอวกาศขาดออกเป็น 2 ส่วน

 

“นอกจากโอเปอเรเตอร์ของยาน อัศวินระดับราชันและดยุกทุกคนตามข้ามา!”

ราชาอัศวินไอซ์บลูพูด หลังจากนั้นเขาก็กระโดดผ่านประตูใหญ่เพื่อออกไปนอกยานอวกาศ

 

อัศวินไอซ์บลูหลายคนตามราชาอัศวินไอซ์บลูออกไป หลังจากนั้นมีดแสงสีฟ้าที่เจิดจ้าจนแสบตาก็ตัดผ่านโครงสร้างของอวกาศ ทำให้กุ้งกาแลกติกจำนวนนับไม่ถ้วนถูกฆ่าตาย

 

กลุ่มของอัศวินไอซ์บลูรวมถึงราชาไนท์ริเวอร์เคลื่อนที่ไปตรงหน้ายานอวกาศเพื่อเปิดทางผ่านให้ยานอวกาศหนีไปได้

 

ในตอนนี้ราชาไนท์ริเวอร์เกลียดชังหานเซิ่นยิ่งกว่าที่เคย ถ้ามันไม่ใช่เพราะหานเซิ่นล่ะก็ เขาก็คงจะเพลิดเพลินกับชีวิตภายในแนร์โรว์มูนและไม่ต้องมาทำการต่อสู้อะไรแบบนี้

 

ขณะที่คิดถึงความเกลียดชังนั้น ราชาไนท์ริเวอร์ก็ใช้จิตใจฉายภาพของหานเซิ่นไปที่กุ้งกาแลกติกทุกตัวที่อยู่ใกล้ ขณะที่เขายกมีดเสี้ยวพระจันทร์ที่ดูเหมือนกับฟันปา 2 เล่มขึ้น กงล้อน้ำสีดำก็ถูกส่งออกไปฆ่ากุ้งกาแลกติกจำนวนมาก

 

ตูม!

 

กงล้อน้ำสีดำพุ่งเข้าไปปะทะกับเปลือกกุ้งมังกรและส่งประกายสีฟ้าออกมา กุ้งมังกรระดับราชันตอบโต้ด้วยก้ามของมันและตัดกงล้อน้ำสีดำขาดเป็น 2 ท่อน หลังจากนั้นมันก็พุ่งเข้าไปหาราชาไนท์ริเวอร์ราวกับจรวดมิสไซล์

 

ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!

เลือดสาดกระจายไปทุกหนทุกแห่ง ยานอวกาศกำลังเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆภายใต้การคุ้มกันโดยเหล่าอัศวินไอซ์บลู แต่ถึงอย่างนั้นยานอวกาศก็ถูกพุ่งเข้าชนอยู่หลายครั้ง และในแต่ละครั้งก็เกิดเป็นแรงระเบิดขึ้น

 

พลังงานมหาศาลระเบิดในอวกาศด้วยทุกสีของสายรุ้ง แต่ละการระเบิดนั้นสว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ที่กลืนกินชีวิตมากมาย

 

หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากขณะที่มองดูทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในยานอวกาศ เขาคิดกับตัวเอง ‘สงครามของจริงมันต้องอย่างนี้สิ’

 

“มิสเตอร์ไวท์ ข้าไปเข้าร่วมการต่อสู้ได้ไหม?” หานเซิ่นถามมิสเตอร์ไวท์

 

หานเซิ่นไม่ได้ต้องการฆ่าฟันเพื่อความสนุก แต่เขากำลังมองดูกุ้งกาแลกติกถูกฆ่าตายไปเป็นฝูง เขาไม่ต้องการจะพลาดโอกาสแบบนี้ไป

 

อย่างน้อยๆกุ้งกาแลกติกก็เป็นระดับมาร์ควิส และมันยังมีพวกที่เป็นระดับดยุกอีกเป็นจำนวนมาก นอกจากนั้นมันยังมีกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันอีก ถ้าเขาสามารถปิดชีวิตมันได้ เขาก็อาจจะมีโอกาสได้รับวิญญาณอสูร

 

ครามยังคงไม่คุ้นเคยกับท่าทางประหลาดต่อสิ่งต่างๆของหานเซิ่น เขาเลยพูดขึ้นมา

“เจ้าเป็นองครักษ์ส่วนตัวของมิสเตอร์ไวท์ หน้าที่ของเจ้าก็คือปกป้องเขา เจ้าเป็นแค่มาร์ควิสคนหนึ่ง ถ้าเจ้าออกไปข้างนอกนั่น เจ้าก็มีแต่จะสร้างปัญหา”

 

มิสเตอร์ไวท์ยิ้มและพูด “หานเซิ่นอาจจะมาอยู่ที่นี่ในฐานะนั้นก็จริง แต่เขาไม่ได้เป็นเพียงแค่องครักษ์ ถ้าเขาอยากจะออกไปข้างนอกนั้น เขาก็จะได้รับการอนุญาตจากข้า แต่ถ้าเจ้าต้องการจะไปล่ะก็ ได้โปรดระวังตัวและทำให้ดีที่สุด”

 

“ขอบคุณมาก” หานเซิ่นพูด

 

หลังจากนั้นหานเซิ่นก็รีบออกจากยานอวกาศไป ขณะที่ในหัวใจของเขาตะโกนขึ้นว่า ‘วิญญาณอสูรจ๋า พี่มาแล้ว!’

 

หานเซิ่นเรียกปีกมังกรบนหลังและหูออกมา ร่างกายของเขาปลดปล่อยออร่าศาสตร์ตงเสวียนออกไปเพื่อสแกนบริเวณรอบๆ หลังจากนั้นเขาก็บินตรงเข้าไปหาราชาอัศวินไอซ์บลู

 

หานเซิ่นรู้ว่าไม่สามารถต้านทานฝูงของกุ้งกาแลกติกได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเข้าไปอยู่ใกล้ราชาอัศวินไอซ์บลูเพื่อรอคอยโอกาสที่ดีที่สุด เขาจะโจมตีใส่กุ้งกาแลกติกที่บาดเจ็บและปิดชีวิตของพวกมัน

 

ท่ามกลางการต่อสู้ที่ยุ่งเหยิง หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียน หมากล้อมสวรรค์และวิชามีดใต้นภาประสานเข้าด้วยกัน พวกมันทั้ง 3 เป็นอะไรที่มีประโยชน์อย่างมากในสถานการณ์แบบนี้ พวกมันทำให้เขามองเห็นภาพรวมของการต่อสู้ และพวกมันยังทำให้เขามองเห็นจุดที่ปลอดภัยที่สุดท่ามกลางสนามรบ

 

ครามประหลาดใจอย่างมากเมื่อเห็นว่ามิสเตอร์ไวท์อนุญาตให้หานเซิ่นออกไปเข้าร่วมการต่อสู้ได้ มาร์ควิสเป็นเพียงแค่อัศวินสำรองสำหรับหน่วยอัศวินไอซ์บลูเท่านั้น โดยปกติแล้วถ้าไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้น พวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการต่อสู้

 

อัศวินไอซ์บลูอย่างเต็มตัวจะต้องเป็นระดับดยุกขึ้นไปเท่านั้น

 

แต่หานเซิ่นโชดดี หลังจากที่เข้าไปใกล้พวกราชาอัศวินไอซ์บลูได้อย่างปลอดภัย หานเซิ่นก็ฆ่ากุ้งกาแลกติกตัวหนึ่งที่ผ่านเข้ามาโดยไม่ได้ถูกโจมตี

 

ขณะที่เคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ หานเซิ่นก็พยายามคาดเดาว่าการต่อสู้จะดำเนินต่อไปยังไงเพื่อที่เขาจะได้เตรียมตัวฆ่ากุ้งกาแลกติกที่เล็ดลอดเข้ามา

 

“ซีโน่เจเนอิคกุ้งกาแลกติกระดับมาร์ควิสถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกค้นพบ”

 

หานเซิ่นฆ่ากุ้งกาแลกติกตัวหนึ่ง เลือดสีฟ้าสาดออกมาที่ตัวของเขา ในเวลาเพียงไม่นานเขาก็ฆ่าพวกมันได้กว่า 30 ตัว แต่มันไม่มีตัวไหนที่มอบวิญญาณอสูรให้กับเขา และเขาก็ไม่มีเวลามาเก็บยีนซีโน่เจเนอิคเช่นกัน เขาเคลื่อนที่ไปพร้อมกับราชาอัศวินไอซ์บลูและคอยสังหารกุ้งกาแลกติกที่เล็ดลอดมา

 

มันมีกุ้งกาแลกติกอยู่จำนวนมากเกินไป และหานเซิ่นจำเป็นต้องเทเลพอร์ตเพื่อจัดตำแหน่งของเขาอยู่บ่อยๆ เขาพยายามเคลื่อนที่ไปยังจุดที่ปลอดภัยที่สุดเพื่อทำให้ตัวเองได้พักหายใจ

 

การต่อสู้ของราชาอัศวินไอซ์บลูอันตรายเกินกว่าที่จะเข้าไปใกล้ หานเซิ่นเห็นว่าราชาอัศวินไอซ์บลูฆ่ากุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันได้ในชั่วพริบตา ซึ่งทำให้หานเซิ่นไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ทันเวลา

 

หานเซิ่นยังคงต่อสู้ต่อไปขณะที่มองไปรอบๆ และเขาก็เห็นว่าราชาไนท์ริเวอร์กำลังต่อสู้อยู่กับกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันตัวหนึ่ง มันเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด

 

ราชาไนท์ริเวอร์ถือมีด 2 เล่มอยู่ในมือขณะที่ใช้เทคนิคพิเศษใส่กุ้งมังกร พวกมันกัดกร่อนเปลือกของกุ้งมังกรจนเปิดออกและเผยให้เห็นเนื้อสีฟ้าที่อยู่ภายใน มันดูเหมือนว่ากุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันไม่แข็งแกร่งพอที่จะต้านทานการโจมตีของเขา

 

หานเซิ่นยังคงต่อสู้ต่อไป และในขณะที่ทำแบบนั้น เขาก็เข้าไปหาราชาไนท์ริเวอร์

 

‘ราชาไนท์ริเวอร์ผู้ชั่วร้าย! ไอ้แก่นี่กำลังต่อสู้อยู่กับกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชัย แต่เขาเลือกอยู่ในที่ที่ปลอดภัย เขาจะไม่ถูกโจมตีโดยกุ้งกาแลกติกตัวอื่นๆ มันดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจว่าการต่อสู้กับกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันถึงแม้จะอันตราย แต่มันก็เป็นอะไรที่ปลอดภัยกว่าการต้องรับมือกับกุ้งกาแลกติกทั้งหมด แต่เพราะแบบนั้นทำให้เรามีโอกาส’ หานเซิ่นค่อยเข้าไปใกล้ๆกับราชาไนท์ริเวอร์

 

นี่ไม่ใช่เวลาที่จะโจมตีราชาไนท์ริเวอร์ ถ้าทางอัศวินไอซ์บลูรู้ว่าเขาทำอะไรลงไป มันก็จะถูกตราว่าเป็นอาชญากรรม

 

เป้าหมายของหานเซิ่นคือกุ้งมังกรกาแลกติกที่กำลังต่อสู้กับราชาไนท์ริเวอร์ เขาต้องการใช้ประโยชน์จากความบาดเจ็บของมัน 

 

 

ตอนที่ 2213

 

พลังของราชาไนท์ริเวอร์ไม่ได้น่าประทับใจอะไรเมื่อเทียบกับราชันคนอื่นๆ แต่วิชาที่เขากำลังใช้อยู่ตอนนี้เป็นอะไรที่ทรงพลังอย่างมาก ขณะที่เขาต่อสู้ แม้แต่กุ้งกาแลกติกระดับราชันก็ยังได้รับบาดเจ็บจากการโจมตีของเขา เปลือกหลายส่วนของมันแตกกระจายและเผยให้เห็นเนื้อหนังที่เริ่มจะเน่าเปื่อยในทันที

 

‘ราชาไนท์ริเวอร์นี่ก็มีฝีมือเหมือนกันหนิ’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง ขณะที่เขาเคลื่อนไหวไปรอบๆสนามรบและรอโอกาสที่ดีที่สุดที่จะจู่โจม

 

เนื่องจากวิชาจีโนของราชาไนท์ริเวอร์ไม่ได้มีพลังทำลายล้าง หานเซิ่นจึงมีโอกาสสูงที่จะได้เป็นคนโจมตีปิดชีวิตของกุ้งมังกรกาแลกติกถ้าเขากะเวลาได้ถูกต้อง ถ้ามันเป็นราชาคนอื่นที่มีพลังทำลายล้างละก็ หานเซิ่นก็จะไม่มีโอกาส การโจมตีของระดับราชันที่มีพลังทำลายล้างสูงจะฉีกร่างของกุ้งมังกรกาแลกติกเป็นชิ้นๆเร็วเกินกว่าที่หานเซิ่นจะเข้าไปฉวยโอกาสโจมตีเป็นคนสุดท้ายได้

 

“ซีโน่เจเนอิคกุ้งกาแลกติกระดับมาร์คริสถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกค้นพบ คุณได้รับวิญญาณอสูรกุ้งกาแลกติก”

 

หานเซิ่นโล่งใจ ในที่สุดเขาก็ได้วิญญาณอสูรมาสักดวง ‘หลังจากฆ่ากุ้งกาแลกติกไปมากมาย อย่างน้อยหนึ่งในพวกมันก็ยินดีที่จะมอบบางสิ่งให้กับฉัน’

 

แต่ในตอนนี้หานเซิ่นไม่มีเวลาจะมาตรวจดูวิญญาณอสูรนั้น เขาต้องใช้สมาธิไปกับการต่อสู้รอบๆ เขาไม่อยากจะตกอยู่ในอันตรายขณะที่ความสนใจของเขาไปอยู่ที่อื่น

 

หานเซิ่นไม่อยากจะใช้ใบเสมาราชาแมลงปีศาจนอกซะจากว่ามันจะจำเป็นจริงๆ มีดเขี้ยวผีสิงของเขาเรืองแสงด้วยแสงสีม่วงคล้ำ มีดลมปราณที่ถูกปลดปล่อยออกมาสามารถสังหารกุ้งกาแลกติกได้เป็นจำนวนมาก แต่ฝูงของซีโน่เจเนอิคกระจัดกระจายไปทั่วอวกาศ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถฆ่าพวกมันทั้งหมดได้

 

ขณะที่หานเซิ่นจับตาดูการต่อสู้ที่เกิดขึ้นโดยรอบ เขาก็สังเกตเห็นอัศวินไอซ์บลูระดับดยุกคนหนึ่งกำลังต่อสู้อยู่กับกุ้งกาแลกติกตัวหนึ่งที่ดูแตกต่างไปจากตัวอื่นๆ

 

มันไม่ได้ใหญ่โตเหมือนอย่างกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชัน แต่มันก็ตัวใหญ่กว่ากุ้งกาแลกติกธรรมดาและร่างกายของมันก็เป็นสีฟ้าที่โปร่งใส

 

“ซีโน่เจเนอิคกลายพันธุ์?” ความสนใจของหานเซิ่นถูกดึงไปที่การต่อสู้นั้นในทันที

 

หน่วยอัศวินไอซ์บลูนั้นแข็งแกร่ง อัศวินทุกคนในหมู่พวกเขาล้วนแต่เป็นยอดฝีมือ อัศวินที่กำลังต่อสู้อยู่กับกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์อยู่ในตอนนี้คือหนึ่งในอัศวินไอซ์บลูระดับดยุกที่เก่งกาจที่สุด ขณะที่เขาเริ่มต่อสู้กับกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ เขาก็สามารถโจมตีถูกตัวของมันได้ก่อนหลายครั้ง

 

แต่หลังจากนั้นสถานการณ์ก็พลิกกลับ เขาเริ่มเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบต่อกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ตัวนั้น มันเห็นได้ชัดเจนว่าเขาไม่ได้เป็นฝ่ายที่จะได้รับชัยชนะ

 

เมื่อหานเซิ่นมองสิ่งที่เกิดขึ้นและสังเกตเห็นว่าอัศวินไอซ์บลูคนนั้นออกจากรูปขบวนมาตรฐานของหน่วยอัศวินไอซ์บลูเพื่อไปขัดขวางเส้นทางของกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์เอาไว้ เขาทำแบบนั้นก็เพื่อดึงความสนใจจากกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ เพื่อไม่ให้มันไปทำลายรูปขบวนของสมาชิกคนอื่นในทีมของเขา

 

กุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์มีร่างกายที่แข็งแกร่ง และมันก็ยังรวดเร็วอย่างมากอีกด้วย การโจมตีแต่ละครั้งของมันเป็นเหมือนกับการทุบด้วยค้อน อัศวินไอซ์บลูคนนั้นไม่สามารถหลบหลีกการโจมตีของมันได้ ดังนั้นเขาจึงพยายามใช้โล่เพื่อป้องกันการโจมตีของกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ แต่โล่ก็ถูกทำลายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว และหนามของกุ้งกาแลกติกก็ไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น มันทะลุผ่านการป้องกันของโล่และแทงผ่านชุดเกราะของดยุกเข้าไป เลือดไหลออกมาจากจุดที่ถูกแทง

 

อัศวินไอซ์บลูส่งเสียงคำรามออกมา เขาเมินเฉยต่อบาดแผลที่ได้รับ ขณะที่หมัดของเขาลุกโชติช่วงด้วยเปลวไฟที่สว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ ทุกหมัดถูกชกไปที่หัวของกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์

 

ดวงตาของกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ถูกชกจนยุบเข้าไปข้างใน เปลือกของมันบุบไปทั่วร่าง ซึ่งทำให้มีเลือดสีฟ้าที่เรืองแสงไหลออกมา

 

แต่มันยังไม่ตาย มันรวบรวมพลังและเรียกแสงสีเขียวออกมา หลังจากนั้นมันก็บินเข้าใส่อัศวินไอซ์บลูระดับดยุกคนนั้นด้วยความเร็วสูงจนเกิดเป็นภาพเบลอ

 

อัศวินไอซ์บลูระดับดยุกกระอักเลือดออกมา ชุดเกราะบริเวณอกของเขาแตกกระจาย หนามของกุ้งแทงทะลุผ่านอกของเขา และทำให้เขาถูกเสียบติดอยู่กับกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์

 

ทันใดนั้นมีดลมปราณสีม่วงคล้ำก็พุ่งเข้ามาหากุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ และเจาะเข้าไปในบาดแผลที่อยู่บนหัวของกุ้งกาแลกติก ทำให้มันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

 

หานเซิ่นดึงอัศวินไอซ์บลูคนนั้นออกจากหนามของกุ้งกาแลกติกและใช้มีดเขี้ยวผีสิงของเขาสร้างมีดเส้นไหมขึ้นมา เขาชักใยมีดเส้นไหมเหล่านั้นเพื่อฆ่ากุ้งกาแลกติกมาร์ควิสทั้งหมดที่เข้ามาใกล้พวกเขา

 

“ข้าไม่เป็นไร” อัศวินไอซ์บลูพยายามพยุงตัวเองให้ยืนตรง เลือดยังคงไหลจากอกของเขาไม่หยุด และมุมปากของเขาก็มีเลือดไหลออกมา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เตรียมตัวจะกลับไปต่อสู้อีกครั้ง

 

ร่างกายของเขาลุกเป็นไฟ และหมัดของเขาก็สว่างไสวราวกับพระอาทิตย์ เขาชกใส่กุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ไปอีกหลายหมัด

 

“บ้าเอ๊ย! นี่เขาบาดเจ็บหนักถึงขนาดนั้น แล้วเขายังจะต่อสู้อีกทำไม?”

หานเซิ่นรู้สึกสับสนแต่เขาก็ไม่กล้าจะชักช้า เขากวัดแกว่งมีดเขี้ยวผีสิงต่อไปและมุ่งมั่นที่จะเป็นคนโจมตีเป็นครั้งสุดท้ายให้ได้ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

 

อัศวินไอซ์บลูคนนั้นดูเหมือนกับเป็นหมีสีแดง เขาสูง 3 เมตรและมีพละกำลังที่มหาศาล พลังที่เขาเรียกออกมาดูเหมือนเปลวไฟ และแต่ละหมัดของเขาก็เป็นเหมือนกับว่าดวงอาทิตย์ทั้งดวงระเบิดออก การโจมตีของเขาทำให้หานเซิ่นพูดอะไรไม่ออก

 

ถ้าเขาไม่ได้ชกจนเปลือกของกุ้งกาแลกติกเปิดออกก่อนแล้วล่ะก็ หานเซิ่นก็คงจะไม่สามารถเจาะทะลุมันได้

 

แต่อัศวินไอซ์บลูกลับไปต่อสู้กับกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์อีกครั้ง หานเซิ่นวนไปรอบๆตัวกุ้งกาแลกติกลายพันธุ์ด้วยความรวดเร็ว เขาสามารถลดความเร็วของศัตรูลงเพื่อทำให้การต่อสู้ของอัศวินไอซ์บลูเป็นอะไรที่ง่ายขึ้น

 

ปัง! ปัง!

 

ขณะเดียวกันหานเซิ่นที่ลอยตัวอยู่ในอากาศก็ใช้คลื่นกระแทกออกไปในวงกว้าง มันแช่กุ้งกาแลกติกขนาดเล็กในบริเวณรอบๆให้กลายเป็นหิน แต่มันไม่สามารถทำอะไรกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ได้มากนัก พลังในการแช่แข็งของเขาทำได้แค่ชะลอความเร็วของมันลงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

หานเซิ่นเก็บมีดเขี้ยวผีสิงและเรียกมาตราออกมาในร่างปืนอาร์พีจี เขายิงจรวดหนึ่งลูกออกไปใส่กุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ทำให้เกิดควันระเบิดรูปเห็ด บนร่างของกุ้งกาแลกติกมีสัญลักษณ์รูปเต่าปรากฏขึ้นมาทำให้ความเร็วของกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ชะลอลงไปอีก

 

แต่ภายนอกอวกาศนั้น วิชาเต่าของเขาไม่สามารถทำอะไรกับกุ้งกาแลกติกได้มาก

 

ถึงอย่างนั้นการกระทำของหานเซิ่นก็ทำให้การต่อสู้ง่ายขึ้นมาก อัศวินไอซ์บลูระดับดยุกคนนั้นไม่ได้ตกเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบภายใต้แรงกดดันเหมือนกับก่อนหน้านี้ และนั่นก็เป็นเพราะกุ้งกาแลกติกช้าลงไปอย่างเห็นได้ชัด

 

อัศวินไอซ์บลูที่ลุกเป็นไฟคำรามและชกหมัดออกไปใส่หัวของกุ้งกาแลกติกราวกับระเบิดปรมาณู ทำให้ครึ่งหนึ่งของหัวกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์หายไป และเนื้อสีฟ้าที่เหลืออยู่ก็กำลังลุกไหม้ด้วยเพลิงสีแดงที่ร้อนแรง

 

‘ได้โปรดอย่าเพิ่งตาย! เหลือลมหายใจสุดท้ายของแกไว้ให้ฉัน’

หานเซิ่นภาวนา เขากลัวว่าอัศวินไอซ์บลูจะปิดชีวิตของกุ้งกาแลกติก เขารีบบินเข้าไปขวางทางอัศวินไอซ์บลู หลังจากนั้นก็ยิงจรวดเข้าใส่กุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์

 

จรวดที่บรรจุไปด้วยพลังของวิชาเบรกซิกซ์สกายพุ่งตรงเข้าไปในหัวที่ได้รับบาดเจ็บหนักของกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ จรวดนั้นระเบิดออกและสร้างความเสียหายอย่างหนักกับศัตรู

 

วินาทีต่อมา ร่างกายของกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ก็เริ่มปูดขึ้นมาก่อนที่จะระเบิดราวกับซุปเปอร์โนวา แสงสีเขียวครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่างภายในรัศมีหนึ่งไมล์และทำลายทุกสิ่งที่อยู่ภายในระยะนั้น

 

โชคดีที่หานเซิ่นและอัศวินไอซ์บลูอยู่ห่างออกไปจากกุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ที่ระเบิดตัวเอง พวกเขาหนีอย่างรวดเร็วและหลีกเลี่ยงแรงระเบิดไปได้อย่างเฉียดฉิว 

 

 

ตอนที่ 2214

 

“ซีโน่เจเนอิคกุ้งกาแลกติกระดับดยุกกลายพันธุ์ถูกฆ่า”

 

เสียงประกาศดังขึ้นภายในหัวของหานเซิ่น แต่เขาไม่ได้รับวิญญาณอสูร และหลังจากที่กุ้งกาแลกติกกลายพันธุ์ระเบิดตัวเอง มันก็ไม่มีแม้แต่ยีนหลงเหลืออยู่ นั่นทำให้หานเซิ่นหดหู่

 

“ขอบคุณที่ช่วยเหลือ น้องชาย” ดยุกที่ลุกเป็นไฟตะโกนบอกหานเซิ่น หลังจากนั้นเขาก็กลับไปหาอัศวินคนอื่นๆ

 

หานเซิ่นรู้สึกตัวว่ามันเกิดอะไรขึ้น เขาต้องการจะแย่งฆ่าซึ่งเป็นเหตุผลที่เขาโฉบไปตรงหน้าของดยุก แต่อัศวินไอซ์บลูคนเข้าใจผิดและคิดว่าหานเซิ่นรู้ว่ากุ้งกาแลกติกจะระเบิดตัวเอง นั่นเป็นเหตุผลที่อัศวินไอซ์บลูขอบคุณหานเซิ่น ทั้งที่จริงๆแล้วหานเซิ่นแค่พยายามจะชุบมือเปิบเท่านั้น

 

“นั่นเป็นแค่การเข้าใจผิด” หานเซิ่นยิ้มแห้งๆออกมา แต่มันไม่มีใครรู้ถึงการมีอยู่ของวิญญาณอสูร และด้วยเหตุนั้นทำให้ไม่มีใครคาดเดาถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของเขาได้

 

แต่หานเซิ่นไม่ได้มีแผนจะอธิบายอะไร และถึงเขาต้องการ เขาก็ไม่มีเวลามาทำอะไรแบบนั้นอยู่ดี ฝูงของกุ้งกาแลกติกยังคงพากันมุ่งหน้าเข้ามาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และหานเซิ่นก็กำลังอยู่ท่ามกลางการต่อสู้ที่เลวร้าย

 

ขณะที่หานเซิ่นกำลังต่อสู้ เขาก็ได้ยินเสียงตะโกนจากอัศวินไอซ์บคนเดิม “น้องชาย ส่งจรวดลูกหนึ่งมาทางนี้!”

 

หานเซิ่นเห็นกุ้งกาแลกติกระดับดยุกหลายตัวกำลังเคลื่อนที่เข้ามาจู่โจมรูปขบวนที่เหนียวแน่นของเหล่าอัศวิน แต่ในตอนนี้มันเป็นเรื่องยากที่พวกเขาจะรักษารูปขบวนเอาไว้ได้เนื่องจากมีอัศวินหลายคนที่ได้รับบาดเจ็บ

 

หานเซิ่นรู้ว่าดยุกคนนั้นหมายความว่าอะไร เขากระพือปีกมังกรและเทเลพอร์ตเข้าไปใกล้ๆกับพวกเขา หลังจากนั้นหานเซิ่นก็ยิงจรวดใส่เหล่ากุ้งกาแลกติกระดับดยุก

 

ปัง!

 

ควันรูปเห็ดเกิดขึ้นมาจากแรงระเบิดท่ามกลางฝูงกุ้งกาแลกติก แต่มันไม่รุนแรงพอที่จะทำลายเปลือกของพวกกุ้งได้ แต่วิชาเต่ายังทำงานได้เป็นอย่างดีที่จะชะลอความเร็วของพวกมันลงไป เหล่าอัศวินไอซ์บลูรู้สึกโล่งใจขึ้นมาเมื่อเห็นแบบนั้น

 

แต่เปลือกของพวกกุ้งแข็งอย่างน่ารำคาญ หานเซิ่นพบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะสร้างความเสียหายกับกุ้งกาแลกติกระดับดยุกได้ แต่ถึงอย่างนั้นการร่วมมือกับเหล่าอัศวินไอซ์บลูก็ทำให้ทุกอย่างง่ายขึ้นกว่าเดิม

 

หานเซิ่นคอยยิงจรวดออกไปใส่กุ้งกาแลกติกที่จู่โจมเข้ามา เพื่อช่วยบรรเทาความกดดันของการต่อสู้ออกไปจากเหล่าอัศวินไอซ์บลู

 

ครามประหลาดใจกับสิ่งที่ได้เห็น หานเซิ่นเป็นเพียงแค่มาร์ควิสคนหนึ่ง แต่เขากับเป็นประโยชน์อย่างมากต่อเหล่าอัศวิน มันไม่ใช่แค่ทำให้ครามประหลาดใจเท่านั้น แต่มันยังสร้างความประทับใจให้กับเขาอีกด้วย

 

“ข้าไม่คาดคิดว่าเขาจะมีประโยชน์ถึงขนาดนั้น” ครามพูด

 

มิสเตอร์ไวท์ยิ้ม “เขาและไผ่เดียวดายของปราสาทนภาเป็นปรมาจารย์มีดและดาบร่วมกัน ถึงเขาจะเป็นแค่มาร์ควิสคนหนึ่ง แต่ความสามารถของเขาก็ทำให้เขาอยู่ในระดับเดียวกับดยุก”

 

ครามไม่ได้รู้เกี่ยวกับหานเซิ่น แต่เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับไผ่เดียวดาย การต่อสู้ระหว่างดอลลาร์ ไผ่เดียวดายและเนตรมารเป็นอะไรที่ค่อนข้างโด่งดัง และเอ็กซ์ตรีมคิงหลายๆคนก็ได้ดูมัน ครามเองก็เป็นหนึ่งในนั้น

 

ครามประหลาดใจ “เขาอยู่ในระดับเดียวกับไผ่เดียวดายอย่างนั้นหรอ?”

 

มิสเตอร์ไวท์หัวเราะ “เจ้าได้เห็นความสามารถของเขาแล้ว เจ้ายังจะบอกว่าเขาเป็นคู่แข่งกับคนอย่างไผ่เดียวดายไม่ได้อย่างนั้นหรอ?”

 

“เขาแข็งแกร่งมากๆ” ครามพยักหน้าเห็นด้วย แต่เขาไม่ค่อยชื่นชอบลักษณะนิสัยของหานเซิ่น

 

ครามชื่นชอบคนที่สามารถเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ได้แบบตรงๆ เขาไม่สามารถยอมรับคนอย่างหานเซิ่นที่เปลี่ยนตำแหน่งไปมาเพื่อลอบโจมตี

 

แต่หานเซิ่นไม่ได้สนใจว่าคนอื่นจะมองเขายังไง เขาจะเคลื่อนไหวตามที่เห็นชอบ และขณะที่เขาเคลื่อนที่ไปนั้น เขาก็คอยยิงจรวดที่บรรจุพลังของวิชาเต่าออกไป

 

หานเซิ่นได้ลองยิงจรวดที่บรรจุพลังน้ำแข็งออกไป แต่กุ้งกาแลกติกนั้นทนทานต่อความหนาวเย็น ด้วยเหตุนั้นเขาจึงล้มเลิกความคิดที่จะใช้มัน

 

เหล่าอัศวินไอซ์บลูยังคงต่อสู้ต่อไป และขณะที่พวกเขาทำอย่างนั้น หานเซิ่นก็ยิงจรวดของเขา เขากำลังมีช่วงเวลาที่สนุกสนาน

 

ขณะที่หานเซิ่นกำลังเพลิดเพลินอยู่นั้น เขาก็สังเกตเห็นว่าสถานการณ์ของราชาไนท์ริเวอร์มีความเปลี่ยนแปลง รีเบทคนนั้นสามารถตัดก้ามของกุ้งมังกรกาแลกติกได้สำเร็จ กงล้อน้ำสีดำมากมายกำลังเฉือนร่างของกุ้งมังกรไปอย่างช้าๆ และมันก็คงจะอีกไม่นาน ก่อนที่เจ้ากุ้งมังกรกาแลกติกจะถูกหั่นเป็นชิ้นๆ

 

ตอนนี้หานเซิ่นอยู่ห่างไกลจากกุ้งมังกรกาแลกติกตัวนั้นมากเกินไป และเขาก็คงจะเข้าไปหามันได้ไม่ทันเวลา

 

เมื่อรู้อย่างนั้นหานเซิ่นก็เปลี่ยนมนตราให้กลายเป็นปืนไรเฟิลและเล็งไปที่หัวของกุ้งมังกรกาแลกติก หลังจากนั้นเขาก็เหนี่ยวไก

 

กระสุนไม่ได้มีพลังเต่าและมันก็ไม่ได้บรรจุพลังน้ำแข็งเช่นกัน มันถูกยิงออกไปด้วยกระสุนที่เต็มไปด้วยพลังของวิชาเบรกซิกซ์สกาย กระสุนนั้นพุ่งผ่านฝูงกุ้งกาแลกติกจนไปถึงกุ้งมังกรกาแลกติกตัวนั้น

 

ราชาไนท์ริเวอร์เกือบจะฆ่ากุ้งมังกรกาแลกติกได้สำเร็จแล้ว แต่ทันใดนั้นก็มีแสงบางอย่างพุ่งเข้ามา แสงนั้นเจาะทะลุเข้าไปในเปลือกและตรงเข้าไปในหัวของกุ้งมังกรกาแลกติก

 

ตูม!

 

ในตอนนี้กุ้งมังกรกาแลกติกดูไม่ต่างอะไรจากเนื้อเน่าๆแล้ว แต่จู่ๆมันก็ระเบิดออกอย่างกะทันหัน เศษสมองของมันกระจัดกระจายออกมา

 

ราชาไนท์ริเวอร์ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขามองตามเส้นทางของแสงกลับไป และที่นั่นเขาก็เห็นหานเซิ่นถือปืนไรเฟิลอยู่ในมือ เขารู้สึกโกรธขึ้นมาทันทีและคิดว่าหานเซิ่นพยายามจะยั่วยุเขา

 

แต่ท่ามกลางการต่อสู้แบบนี้ ราชาไนท์ริเวอร์ไม่สามารถทำอะไรเพื่อแก้แค้นหานเซิ่นได้ เขารีบเข้าไปหาร่างของกุ้งมังกรกาแลกติกและตัดเอายีนซีโน่เจเนอิคระดับราชันออกมา

 

“ซีโน่เจเนอิคกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกค้นพบ คุณได้รับวิญญาณอสูรกุ้งมังกรกาแลกติก”

 

เมื่อเสียงประกาศดังขึ้นภายในหัวของหานเซิ่น มันก็เขาให้เขาเกือบจะตะโกนออกมาด้วยความดีใจ หานเซิ่นยังไม่สามารถฆ่าซีโน่เจเนอิคระดับราชันด้วยตัวเองได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่ามกลางการต่อสู้ที่เขากำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้

 

“ฉันคือสุดยอดสไนเปอร์ที่ยิงกระสุนเข้าไปในดวงวิญญาณ” หานเซิ่นรู้สึกอวดดีเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

การต่อสู้ดำเนินต่อไปและกุ้งกาแลกติกจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกฆ่าตาย อัศวินเองก็ถูกฆ่าตายไปหลายคนเช่นกัน ภายใต้การจู่โจมของฝูงกุ้งกาแลกติก ในที่สุดก็ราชาอัศวินไอซ์บลูและอัศวินไอซ์บลูที่เหลือรอดอยู่ก็สามารถเคลียร์เส้นทางสำหรับยานอวกาศได้สำเร็จ

 

หานเซิ่นฆ่ากุ้งกาแลกติกไปเป็นจำนวนมาก และการต่อสู้ที่ยืดเยื้อก็ใช้พลังงานของเขาไปเป็นจำนวนมาก ในตอนที่ทุกอย่างจบลงแล้ว เขาก็รู้สึกชาและเหนื่อยล้าอย่างมาก

 

ยานอวกาศที่ครั้งหนึ่งดูเหมือนกับดวงดาวตกอยู่ในสภาพที่เละเทะ มันมีไฟลุกไหม้เต็มไปหมด และควันก็ถูกทิ้งเอาไว้ตามเส้นทาง

 

เมื่อยานอวกาศบินออกห่างไปได้มากพอ แสงสีฟ้ารอบๆก็ดับลงไปและพวกกุ้งกาแลกติกก็เริ่มถอยกลับไป

 

น่าแปลกที่ดูเหมือนกับว่าพวกกุ้งกาแลกติกจะถูกหยุดด้วยอะไรบางอย่าง พวกมันไม่ได้ตามมาอีก พวกมันรีบกลับสู่ถิ่นฐานของพวกมันอย่างรวดเร็ว

 

“ตอนนี้พวกเราออกจากเขตแดนของพวกมันแล้ว!” บางคนตะโกนขึ้นมา และอัศวินทุกคนก็ส่งเสียงเชียร์

 

อัศวินไอซ์บลูได้รับบาดเจ็บกันหลายคน และยานอวกาศของพวกเขาก็แทบจะถูกทำลาย สถานการณ์ดูไม่ดีนัก พวกเขาเพิ่งจะเข้ามาในระบบจักรวาลเคออสเท่านั้น และพวกเขายังต้องเดินทางไปอีกพอสมควร ก่อนที่พวกเขาจะไปถึงฐานทัพของหน่วยอัศวินไอซ์บลู