Perfect World โลกอันสมบูรณ์แบบ 1311-1312

 บทที่ 1311 อมตะ

โดย

Ink Stone_Fantasy

“ข้าเจอเฮ่ออู่ซวงจริงหรือ?” สือฮ่าวไม่อยากเชื่อเลย

“ทั้งถูก และไม่ถูก” อีกาอธิบาย

คนคนนั้นมีพลังต่อสู้ไร้พ่าย ไม่ใช่ร่างจริงแต่อย่างใด เพราะทั้งคู่ห่างกันหนึ่งภพ จะเจอกันง่ายๆ ได้อย่างไร?

หากได้เจอกันจริงๆ ผลลัพธ์จะเหนือความคาดหมาย

เฮ่ออู่ซวงบำเพ็ญเวลา หากปรากฏกายในภพนี้ มันจะน่าเหลือเชื่อจริงๆ!

ด้วยเหตุนี้ หากต้องการคัมภีร์อมตะ จะแพ้ให้กับเฮ่ออู่ซวงชายหนุ่มคนนั้นไม่ได้ มิเช่นนั้น มันจะเปล่าประโยชน์ ไล่ตามไม่ทัน ต่อให้ศึกษาจนลุล่วงแล้วก็ยากจะพลิกฟ้าได้

“ทำไมสมจริงปานนั้น ที่นี่ที่ไหน เฮ่ออู่ซวงจะปรากฏกายอีกหรือ?”

“นี่เป็นการสะท้อนของประวัติศาสตร์ เจ้าถือว่าได้เจอกับเฮ่ออู่ซวงแล้ว แต่ก็มีบางส่วนถือว่าเห็นอีกคนกำลังต่อสู้กับเขา” อีกาถอนหายใจ เสียใจอย่างมาก

ไยจึงพูดแบบนี้ สือฮ่าวไม่เข้าใจ

“เพราะในช่วงปลายยุคเซียนโบราณ หลังดินแดนนี้แพ้พ่าย เคยมีชายหนุ่มคนหนึ่งขี่สัตว์พาหนะมาที่นี่ ตามหารุ่นพ่อ ปะทะกับเฮ่ออู่ซวง”

คนคนนั้นแข็งแกร่งมาก ยิ่งใหญ่นัก เป็นมือดีอันดับต้นๆ ของโลก ถูกตั้งความหวัง อยากให้เจริญเติบโตขึ้นมา

“เขาถูกซ่อนตัวในตระกูลอมตะ ปรากฏว่าตอนสิ้นโลก เขาสัมผัสได้ ราวกับมีมีดบาด น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว เขารู้ว่าครอบครัวของตัวเองรบจนตัวตาย ถูกฆ่าในสนามรบ!”

“ตระกูลอมตะหรือ?” สือฮ่าวทำหน้าแปลกใจ ยืนยันได้ตั้งแต่ยุคสิ้นโลกแล้วหรือว่ามีตระกูลอมตะเหล่านั้นอยู่?

“ใช่ ตระกูลอมตะ ความเก่าแก่ของพวกเขาเกินกว่าเจ้าจะจินตนาการได้ แต่พวกเจ้าไม่มีทางรู้ว่าตระกูลอมตะบางตระกูลดำรงอยู่ได้อย่างไร หึหึ ฮ่าฮ่าฮ่า!” เสียงของอีกาชราบาดหูอย่างบอกไม่ถูก

มันไม่พูดอะไรต่อ แต่เล่าอดีตของชายหนุ่มคนนั้นต่อไป

ชายหนุ่มคนนั้นทนไม่ไหว หลังสงครามสิ้นโลกสิ้นสุด เงียบสงบลง ก็รีบรุดไปที่สนามรบ อยากเก็บศพของครอบครัว ปรากฏว่า เขาเจอกับเฮ่ออู่ซวง

เฮ่ออู่ซวงถือกาหลอมเซียน เก็บเลือดลมของผู้กล้าทั้งหลาย เดิมทีควรไปจากที่นี่นานแล้ว แต่เขาสัมผัสได้ พบคัมภีร์อมตะ และเปิดผนึกได้สำเร็จ

เฮ่ออู่ซวงวนเวียนอยู่ที่นี่หลายวัน

เห็นได้ชัดเจนว่า เมื่อชายหนุ่มคนนั้นมาถึง ทั้งสองประมือกันไม่ยอมเลิกรา สุดท้ายต่อสู้จนคลุ้มคลั่ง เลือดสาดกระจาย!

น่าเสียดายนัก ชายหนุ่มคนนั้นตายไปแล้ว เฮ่ออู่ซวงฆ่าอย่างเลือดเย็น สู้เขาไม่ได้ หนึ่งในเมล็ดพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเซียนโบราณสิ้นชีพที่นี่ เหลือเพียงความอาฆาตแค้น

และสิ่งที่สือฮ่าวประสบพบเจอ บางส่วนเกิดจากการประลองกับร่องรอยของเฮ่ออู่ซวง บางส่วนถูกลากเข้าไปในการต่อสู้อันโหดเหี้ยมของชายหนุ่มคนนั้น

“เฮ่ออู่ซวงยังมีชีวิตอยู่!” อีกาพูด ประโยคนี้ทำให้ใจของสือฮ่าวหนักอึ้ง มดน้อยหายใจลำบาก

ตอนนี้ เขาอยู่ในขั้นไหนแล้ว ยังมีคนสู้ได้อีกหรือ?!

มดน้อยขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน “ที่พวกเราพบเจอ หากเป็นความจริง สิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริงหรือ? เขาสังหารพี่น้องข้าหรือ?”

“เป็นความจริง เป็นการกระทำของเขาจริง” อีกาพูด

สือฮ่าวคลางแคลงใจ “ไยข้ารู้สึกว่านั่นไม่ใช่ร่องรอย แต่เป็นความจริง ราวกับย้อนเวลา!”

“เรื่องนี้…ข้าก็ยืนยันไม่ได้ ตามความเข้าใจของข้า เจ้าประมือกับความทรงจำของเขาเท่านั้น แต่ยอดเขาลูกนี้ไม่ธรรมดา นามว่ายอดเขาอมตะ บางทีอาจกระทบต่อความสมดุลของกาลเวลาได้จริง ทำให้พวกเจ้าได้เห็นยุคเซียนโบราณ พบเจอกับร่างจริงของเฮ่ออู่ซวงก็ได้!”

สือฮ่าวก้มหน้า มองอินวัฏจักรทั้งห้าบนฝ่ามือ เขาไม่พูดอะไร ความจริงเป็นอย่างไร เว้นแต่ว่าจะได้เจอเฮ่ออู่ซวงสักวัน ถึงจะกระจ่างอย่างสิ้นเชิง

และเมื่อถึงเวลานั้น เขาก็จะยืนยันความลับของอินวัฏจักรทั้งสี่ได้!

“เฮ่ออู่ซวง เจ้าเป็นตาแก่แล้ว ยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม ข้าจะบั่นคอเจ้าด้วยมือข้าเอง!” มดน้อยตะโกนลั่น ลั่นคำสาบานที่นี่

เพียงแต่ว่า ไม่ว่ามันหรือสือฮ่าว ต่างก็หนักอึ้งในใจ

เพราะหากมีเฮ่ออู่ซวงคนนี้อยู่จริง เช่นนั้นจะเป็นปัญหาใหญ่ ผ่านไปเนิ่นนานปานนี้แล้ว เขาต้องกลายเป็นผู้ที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่งแน่

บางที แม้แต่เก้าสวรรค์สิบพิภพก็ต้องสั่นคลอนใต้เท้าเขา หากเขาปรากฏกายอีกครั้ง ไม่อยากจะคิดถึงผลลัพธ์เลย

เวลา!

พวกเขาต้องการเวลา จำต้องไล่ตามให้ทัน!

สือฮ่าวเกิดความรู้สึกสิ้นหวัง ทำอย่างไรจึงจะผงาดได้ จะทำให้ตัวเองบรรลุขั้นสุดยอดอย่างรวดเร็วได้อย่างไร หากมิเช่นนั้น ต้องตายอย่างเคียดแค้น ทำอะไรไม่ได้แน่นอน

เขาสู้เวลาไม่ได้ เช่นนั้นก็ทำได้แค่หลุดพ้นจากขีดจำกัด เดินบนเส้นทางที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อนจนจบในเวลาที่รวดเร็วที่สุด

“เขาต้องการคัมภีร์อมตะ!” สือฮ่าวพูด โอ้เอ้ไม่ได้แล้ว ต้องชิงคัมภีร์อมตะมาให้ได้ ทำให้ตัวเองแข็งแกร่ง เวลามีค่าสำหรับเขาเหลือเกิน

“คัมภีร์อมตะอยู่ที่ใด?” มดเขาสวรรค์ถามต่อ นี่เป็นเป้าหมายที่สำคัญที่สุดของพวกเขา อย่างอื่นล้วนไม่สำคัญ

“ถูกเฮ่ออู่ซวงเอาไปแล้ว” อีกาถอนหายใจ

“อะไรนะ?!” มดเขาสวรรค์ร้องเสียงหลง

เส้นผมสีดำของสือฮ่าวปลิวไปข้างหลัง เขากำหมัดแน่น ข้อมูลนี้เลวร้ายเหลือเกิน ศัตรูแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน ชะตาไร้พ่าย แต่พวกเขากลับพลาดเสียแล้ว

มดน้อยโกรธจนแผดร้อง ออกแรงทุบยอดเขา เจ็บใจยิ่งนัก ไยจึงเป็นเช่นนี้?

“เขาเอาคัมภีร์อมตะไปแล้ว ไม่มีข่าวใดที่เลวร้ายไปกว่านี้แล้ว!” สือฮ่าวอุทาน จากนั้นย้อนถามว่า ในเมื่อคัมภีร์หายไปแล้ว ทำไมยังต้องทดสอบเข้าอีก?

“เฮ่ออู่ซวงเอาคัมภีร์ไปแล้ว ไม่ได้แปลว่ามรดกของที่นี่จะหมดสิ้น” อีกาพูด

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?” มดน้อยถาม

“คัมภีร์อมตะคืออะไร?” อีกาสงบนิ่ง จากนั้นก็พูดขึ้นด้วยท่าทางน่าเกรงขาม “มันทำให้เป็นอมตะ อยู่ยงคงกระพันได้! สำหรับตัวมันเองแล้ว ยิ่งเป็นเช่นนี้ ได้ชื่อว่าเป็นอมตะ นั่นหมายความว่าคัมภีร์นั้นเป็นอมตะ!”

สือฮ่าวกับมดน้อยมึนงง นี่มันหลักการอะไร มันเรื่องอะไรกัน?

“คัมภีร์อมตะที่แท้จริง สลักอยู่บนยอดเขาอมตะ!” อีกาชี้ไปที่ภูเขามหึมาลูกนั้น

มันเผยความลับอันน่าตกใจ คัมภีร์อมตะถูกสลักบนยอดเขา นอกจากจะมีคนบำเพ็ญเพียรจนสำเร็จอย่างสิ้นเชิงเท่านั้น มิเช่นนั้นมันจะอมตะ คงอยู่ตลอดกาล

ตอนนั้น หลังเปิดผนึก กระดาษหนังสัตว์สีทองที่ปรากฏขึ้นบนยอดเขา ล้วนเกิดจากอักขระของมัน ไม่มีหนังสัตว์ที่เป็นรูปธรรมแต่อย่างใด

“หากต้องการคัมภีร์เล่มนี้ ต้องได้รับการยอมรับ ต้องหากุญแจคัมภีร์ให้เจอจึงจะอ่านได้!” อีกาชี้แจง

สือฮ่าวกับมดน้อยฟังอย่างเหม่อลอย ไม่คิดเลยว่าที่นี่จะซับซ้อนแบบนี้ อยากอ่านคัมภีร์ลำบากเช่นนี้เชียวหรือ

พวกเขาสงสัยว่า ในเมื่อยากเย็นปานนี้ มีเงื่อนไขต่างๆ นานา เฮ่ออู่ซวงเอาคัมภีร์อมตะไปได้อย่างไร?

อีกาถอนหายใจ รำพันว่าอีกแดนแข็งแกร่งมากจริงๆ มีสิ่งมีชีวิตน่ากลัว เคยร่วมมือกับผู้อมตะหลายคนมาเยือนที่นี่

“พวกเขาลงมือพร้อมกัน เปิดยอดเขาลูกนี้ ทำให้พบคัมภีร์!”

สุดท้าย หลังพวกเขาได้คัมภีร์ให้เฮ่ออู่ซวง ก็ใช้กาหลอมเซียนที่ทำขึ้นเพื่อสังหารเซียนโดยเฉพาะกับวิชาสูงส่ง โจมตีภูเขา ทำลายที่นี่

พวกเขาไม่ได้อยากให้คนรุ่นหลังได้คัมภีร์ไปอีก จึงทำลายมันเสีย!

“เพียงแต่ว่า เพราะพวกเขาเป็นคนต่างแดน ไม่รู้ความเหนือชั้นของคัมภีร์เล่มนี้ เมื่อเวลาผ่านไป ยอดเขาอมตะก็ฟื้นฟู คัมภีร์จมหายไป ปรากฏให้เห็นอีกครั้ง มันเป็นอมตะ!” อีกาพูด

นี่หรือคัมภีร์อมตะ? แม้แต่ตัวมันเองก็ไม่เสียหาย ดำรงอยู่คู่ปฐพี!

มันวิเศษจริงๆ ถึงว่าเมื่อศึกษาจนลุล่วง จะเป็นใหญ่ไร้เทียมทาน เรียกได้ว่าอยู่ยงคงกระพันอย่างแท้จริง

“เฮ้อ!” มดเขาสวรรค์ถอนหายใจ หมดอาลัยตายอยาก

ในความคิดมัน สถานการณ์ยังคงเลวร้าย ย่ำแย่สุดแสน เพราะเฮ่ออู่ซวงได้คัมภีร์ตัดหน้าไป ไม่รู้ว่าฝึกจนถึงขั้นไหนแล้ว หากไล่ตาม จะมีประโยชน์หรือ?

แต่ครู่เดียวมันก็ได้สติ “เจ้าหมายความว่า หากมีคนทำสำเร็จ คัมภีร์ก็จะหายไปจากที่นี่?”

ในเมื่ออีกาบอกว่าคัมภีร์ยังอยู่ ยอดเขางอกขึ้นใหม่ นั่นหมายความว่า…เฮ่ออู่ซวงทำไม่สำเร็จ หรืออาจจะไม่บรรลุขั้นสมบูรณ์!

“เขาไม่มีวันทำสำเร็จได้อย่างสิ้นเชิง ไม่อาจเดินไปถึงปลายทางของเส้นทางได้ เพราะเขาเป็นเหมือนมดเขาสวรรค์ในสิบอสูร หยั่งรู้ได้ยาก” อีกาพูด

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?!” มดน้อยไม่สบอารมณ์ ถลึงตาแล้ว

“คัมภีร์ไม่สมบูรณ์ ที่นี่มีกระดาษสีทองแค่สี่หน้าที่พวกเจ้าเคยเห็น ไม่ใช่ทั้งหมด ต้องมีเก้าหน้าจึงจะถูก!” อีกาอธิบาย

“หือ?” มันทำให้สือฮ่าวชะงัก

คัมภีร์อมตะมีทั้งหมดเก้าหน้าหรือ? อีกฝ่ายนำไปแค่สี่หน้า ท่าทางไม่อาจสำเร็จได้

ถึงว่ามดเขาสวรรค์ชราในสิบอสูรก็ทำไม่สำเร็จ เป็นอย่างที่มันพูด คัมภีร์ไม่สมบูรณ์ ไม่ครบถ้วน

“ห้าหน้าที่เหลืออยู่ที่ไหน?” มดน้อยถาม

“ว่ากันว่า อยู่ในเขตต้องห้ามที่น่ากลัวที่สุดของเก้าสวรรค์สิบพิภพ แม้แต่ดินแดนของเราก็มีแค่ไม่กี่คนที่รู้” อีกาถอนหายใจ

สือฮ่าวกับมดน้อยรู้ดีว่า ในแดนนี้มีเขตต้องห้ามที่น่ากลัว ย่างกรายเข้าไปไม่ได้ แม้แต่คนของตระกูลอมตะก็ต้องหลีกเลี่ยง

“เขตต้องห้ามแห่งใด ทำอย่างไรจึงจะได้คัมภีร์มา?” มดน้อยปรารถนายิ่งนัก

“อยากเข้าเขตต้องห้าม ต้องมีชะตาเท่านั้น ก่อนจะศึกษาห้าแผ่นที่เหลือ ศึกษาสี่หน้าก่อนเถอะ!” อีกาพูดบั่นทอนมัน

แต่เปิดผนึกยอดเขาอมตะได้ยากมาก เพราะพวกเขาทั้งสองรู้แล้วว่า ต้องมีกุญแจที่ว่า

มันคืออะไร มีรูปร่างอย่างไร?

“เจ้าผ่านการทดสอบแล้ว พรสวรรค์ไม่ด้อยกว่าเฮ่ออู่ซวง แค่เอากุญแจออกมาก็พอแล้ว” อีกาพูด

สือฮ่าวกับมดน้อยสับสนขึ้นมาทันที ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย จะไปตามหาที่ไหน?

พวกเขาไม่ใช่เฮ่ออู่ซวง มีผู้อมตะอยู่เบื้องหลัง มีมือดีสูงส่งคอยช่วยเหลือ จึงได้คัมภีร์ไปครอง ตอนนี้จะไปหามือดีแบบนั้นได้ที่ไหน?

“คนที่ชี้นำให้พวกเจ้ามาที่นี่ ต้องรู้ว่ามีกุญแจสิ เขาไม่ได้บอกพวกเจ้าหรือ?” อีกาขมวดคิ้ว ผิดหวังอย่างมาก

กุญแจคัมภีร์เป็นอย่างไรกันแน่? สือฮ่าวถาม

“กุญแจกระดูกดอกหนึ่ง เกลี้ยงเกลาดุจหยกไขมันแพะ ไม่ผุกร่อน”

เมื่อได้ยินคำตอบแบบนี้ สือฮ่าวก็ตกใจ รีบค้นหาทันที นำกุญแจกระดูกสีขาวออกมา

“เจ้ามีของชิ้นนี้ด้วยหรือ!” อีการ้องเสียงหลง

สือฮ่าวเข้าใจแล้ว มดเขาสวรรค์ชราต้องรู้สึกถึงกุญแจดอกนี้เป็นแน่ ถึงได้บอกสถานที่แก่เขา!

เขาได้ของชิ้นนี้มาจากสนามรบเซียนโบราณ ลูกศิษย์ทุกคนในสำนักเทพสวรรค์พากันเคลื่อนไหว ไปทดสอบเมื่อสามปีก่อน เคยเข้าไปในโบราณสถานแห่งหนึ่ง พบมันในถ้ำใต้พิภพ

ตรงนั้นเคยมีผีเสื้อจักรพรรดิเน่าเปื่อยตัวหนึ่ง และลุงหลานของตระกูลเฟิงยังเคยคิดจะแย่งชิง จนต้องตายอยู่ที่นั่น

นอกจากนี้ จักรพรรดินีที่สวมหน้ากากสำริด เคยปรากฏกายในสายน้ำแห่งกาลเวลาของสนามรบแห่งนั้น ช่วยสือฮ่าวโจมตีผู้ยิ่งใหญ่สมัยโบราณ

ที่นั่นลึกลับยิ่งนัก เต็มไปด้วยความลับ

เขาคิดไม่ถึงเลยว่า กุญแจกระดูกที่ได้มาในตอนนั้น จะสำคัญขนาดนี้ ถึงว่าเคยมีผีเสื้อจักรพรรดิตายที่นั่น

เมื่อนึกถึงเรื่องเหล่านี้ เขาก็คิดถึงผีเสื้อจักรพรรดิที่หลับใหลในตัวเขา หลายปีผ่านไป มันยังคงหลับใหล เช่นเดียวกับหินตีเทพเจ้าที่ยังไม่ตื่น

หนึ่งคือกำลังแปรสภาพจากการดูดซึมร่องรอยที่เหลือของซากผีเสื้อจักรพรรดิ อีกหนึ่งเป็นเพราะเขมือบวัตถุล้ำค่าของฟ้าดิน

“มีคัมภีร์ย่อมได้คัมภีร์อมตะไปครองได้!” อีกาชราพูดด้วยความมั่นใจ!

…………………………………………………….

บทที่ 1312 ได้คัมภีร์มาครอง

โดย

Ink Stone_Fantasy

คัมภีร์อมตะอยู่ที่นี่ ได้มันมาครองตอนนี้ได้!

ไม่มีเรื่องที่ดีไปกว่านี้แล้ว หลังมาถึงที่นี่ ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นประหลาดอย่างมาก ทำให้จิตใจระส่ำระสาย

ในที่สุดก็จะได้เห็นคัมภีร์อมตะแล้ว หวังว่าจะไม่คว้าน้ำเหลว

“เฮ่ออู่ซวงผู้น่ารังเกียจ เจ้าคิดว่าทำลายยอดเขา คนรุ่นหลังจะไม่ได้มันมางั้นหรือ? เจ้าคำนวณพลาดแล้ว รอให้ข้าทำสำเร็จ จะไปคิดบัญชีกับเจ้า!” มดเขาสวรรค์บดกราม หนี้แค้นที่สังหารพี่ชาย ความอาฆาตที่ปลิดชีพพี่สาว จะปล่อยวางได้อย่างไร?

สือฮ่าวก็ดีใจอย่างยิ่ง จิตใจลุ้นระทึก มองกุญแจกระดูกดุจหยกขาวในมือ เขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่า ผลลัพธ์จะเป็นเช่นนี้

ทั้งที่คิดว่าหมดหวังเสียแล้ว แต่กลับมีแสงสว่างสาดส่องขึ้นมา!

คัมภีร์อมตะสำคัญสำหรับเขามาก เป็นของที่เขาปรารถนา ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาคิดว่าวันหน้าต้องอาศัยคัมภีร์นี้ข้ามผ่านอุปสรรคทั้งปวง จำต้องพึ่งพามัน

อย่างน้อย สำหรับเส้นทางที่เป็นของเขาเพียงผู้เดียว ไม่มีบรรพชนเคยเดินมาก่อน คัมภีร์เล่มนี้อาจเกี่ยวข้องกับชะตาของเขา มีอิทธิพลกว้างไกล

เพียงแต่ว่า เมื่อความตื่นเต้นผ่านไป สงบสติอารมณ์แล้ว สือฮ่าวก็จ้องอีกาไม่วางตา

ปักษาสีดำอัปมงคลตัวนี้เชื่อถือได้ไหม?

ทุกอย่างก่อนหน้านี้เป็นเช่นที่มันกล่าวทั้งหมด หากเกิดเหตุไม่คาดฝัน เช่นนั้นจะเป็นเรื่องที่เลวร้ายและน่ากลัวยิ่งนัก

ไม่ใช่เพราะสือฮ่าวสงสัยมากไป แต่ในสถานที่อันตรายแบบนี้ หลายสิ่งหลายอย่างผิดปกติ หากเขาบริสุทธิ์และไร้เดียงสา บางทีอาจสิ้นชีพวายชนม์ก็ได้!

เมื่ออีกาถูกเขาจับจ้อง ก็ไม่เดือดดาล กลับกันมันแสดงอาการชื่นชม “แม้จะตื่นเต้น แต่ก็ไม่ว่อกแว่ก สูญเสียความระมัดระวังไป นี่เป็นพื้นฐานของนักรบ มิเช่นนั้น ต่อให้มีพรสวรรค์สูงส่ง ก็อาจตายได้”

นับเป็นคำวิจารณ์ที่ใช้ได้ แฝงความชื่นชม สิ่งที่มันกังวลที่สุดคือ คนในยุคนี้ไม่เคยผ่านศึกใหญ่ ไม่เคยเห็นความโหดเหี้ยมของเลือดและไฟสงครามในยุคเซียนโบราณ ความโหดร้ายของกระดูกกองมหึมา กังวลว่าพวกเขาจะเป็นเหมือนดอกไม้ในโรงเรือน

ดูจากตอนนี้แล้ว สถานการณ์ดีกว่าที่มันคิดเสียอีก

“เจ้าทดลองใช้กุญแจกระดูกเปิดผนึกยอดเขาอมตะได้!”

ก้าวแรกต้องกระตุ้น ปลดพันธนาการชั้นนอก!

ครั้งนี้ สือฮ่าวกับมดเขาสวรรค์เข้าใกล้หน้าผาอย่างระแวดระวัง กระตุ้นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดเพื่อเปิดผนึก

ตูม!

อันที่จริงแล้ว มันเป็นความรู้สึกอย่างหนึ่ง เชื่อมต่อกับยอดเขาอมตะ ทำให้มันคืนชีพ

“เจ้ามาที่นี่นานแล้ว ทำศึกและไม่แพ้เฮ่ออู่ซวง ยอดเขาแห่งนี้ยอมรับเจ้านานแล้ว คงจะไม่ยากมากนัก” อีกาพูด มันหลบอยู่ไกลๆ

เป็นอย่างที่คิด สือฮ่าวเพิ่งลงมือทดลอง ราวกับภูเขามหึมามีชีวิตขึ้นมา คืนชีพทันใด เริ่มเปล่งแสง มีพลังชีวิตอย่างเต็มเปี่ยม

นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงอันอัศจรรย์!

ภูเขาหัวโล้นเดิมทีหม่นหมอง เป็นสีแดงคล้ำ มันเกิดจากการย้อมโดยเลือดเซียนเมื่อล้านล้านปีก่อน หมดสิ้นชีวิตชีวา

แต่ตอนนี้บนภูเขา มีต้นอ่อน เถาวัลย์เขียวงอกขึ้นมาจากพื้น ถึงขั้นว่าผุดออกจากหน้าผา เขียวชอุ่ม เจริญงอกงาม

ต่อมา ก็มีแสงทองอ่อนๆ ฉาบทับภูเขาทั้งลูก!

ยิ่งไปกว่านั้น แมกไม้ทั้งหมดกำลังเปลี่ยนแปลง ที่นี่สว่างไสว สาดแสงพุ่งทะลุชั้นเมฆ

ตูม!

เสียงสวดมนต์ดังกระหึ่มบนยอดเขา บาดแก้วหู แทบจะบรรลุ ตกอยู่ในภวังค์การหยั่งรู้ขั้นลึกซึ้ง

เสียงสวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์และน่าเคารพ ราวกับมีสิ่งมีชีวิตอมตะเทศนาธรรมอยู่ตรงนั้น!

จากนั้นก็มีหนังสัตว์สีทองหลายแผ่นปรากฏขึ้นเหนือยอดเขา กลายเป็นกระดาษเต็มไปด้วยอักขระ แฝงพลังลึกลับจำนวนมหาศาล

อักษรเหล่านั้นเจิดจ้า ประหนึ่งดวงดาวกำลังเปล่งประกาย สือฮ่าวอยากจับจ้อง มองให้ชัดเจน แต่ทำไม่ได้

กระดาษสีทองสี่แผ่นพลิกไปพลิกมาดังพรึ่บพรั่บ ไม่อาจจับต้องความหมายของคัมภีร์ได้ เข้าใจเพียงรางๆ เท่านั้น

นี่แหละคัมภีร์อมตะ!

“เปิดผนึก!”

อีกาตะโกนลั่น เตือนสือฮ่าวว่าอย่าโอ้เอ้ให้เสียเวลา

ฝ่ามือของสือฮ่าวเปล่งแสง เขากระตุ้นพลัง ปลุกกุญแจกระดูกดอกนั้น ทำให้ที่นี่สว่างเจิดจ้าขึ้นมาโดยพลัน พร่างพรายยิ่งนัก

ชิ้ง!

กุญแจกระดูกกลายเป็นลำแสงสีขาว หายลับไปในยอดเขาอมตะ มันมุดเข้าไปในภูเขา อันตรธานหายไปแล้ว

แกรก!

เสียงสะเทือนปฐพีแว่วมา ยอดเขากำลังแตกระแหง มีลำแสงสีทองสาดออกมา ราวกับภูเขาไฟที่น่ากลัวที่สุดในโลกปริแตกในรัตติกาล รอยแยกเหล่านั้นสาดแสงร้อนระอุ เมื่อทอดมองไป เสมือนมีน้ำโลหะกำลังไหลหลั่ง

แสงสว่างทอประกาย สะท้อนไปทั่วฟากฟ้า

ตอนนี้ทุกสรรพสิ่งหม่นแสง กลายเป็นเครื่องประดับ มีแค่ภูเขาโบราณมหึมาลูกนี้สำแดงเดช แผ่กระจายกลิ่นอายลึกลับ

ครืน!

สุดท้าย ภูเขาก็ถล่ม ก้อนหินใหญ่เกลือกกลิ้งไปทั่วสารทิศ เผยให้เห็นภาพภายใน มันมีคัมภีร์ของจริง กระดาษสี่แผ่นสมจริงยิ่งนัก

“คัมภีร์อมตะ!” มดน้อยหายใจถี่กระชั้น ในที่สุดก็ได้เห็นคัมภีร์เล่มนี้แล้ว

คัมภีร์สี่หน้าเต็มไปด้วยอักขระ และมีริ้วรอยลึกลับนานาชนิด

ถึงว่าสิ่งมีชีวิตมากมายบำเพ็ญเพียรถึงขั้นสูงส่ง ส่วนใหญ่จะเลือกร่างมนุษย์ มันสมเหตุสมผล แม้แต่คัมภีร์อมตะก็เตรียมไว้เพื่อสิ่งมีชีวิตร่างมนุษย์

“เจ้าศึกษาได้ไหม?” สือฮ่าวถาม

มดเขาสวรรค์เชิดหน้า พูดอย่างมั่นอกมั่นใจว่า “ข้าไม่ใช่มดจริงๆ เสียหน่อย ข้าเป็นมดเขาสวรรค์ เป็นร่างมนุษย์อยู่แล้ว!”

พูดจบ มันก็ลุกขึ้นยืน สองมือไพล่หลัง วางท่าเหมือนมือดีสะเทือนโลกา

“หือ?” อีกาที่อยู่ไกลออกไปตกตะลึง จากนั้นก็พูดอย่างดีใจอย่างยิ่งว่า “ครั้งนี้ดียิ่งนัก คัมภีร์ฟื้นฟูได้ค่อนข้างสมบูรณ์ ไม่บกพร่อง”

“หมายความว่าอย่างไร หรือคัมภีร์อมตะทั้งเก้าแผ่นอยู่ที่นี่ทั้งหมด?” สือฮ่าวถาม

“ไม่ใช่!” อีกาส่ายหน้าปฏิเสธ “ข้าหมายความว่า กระดาษสีทองสี่แผนนี้ฟื้นฟูได้สมบูรณ์มาก”

ที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นมดเขาสวรรค์ชราหรือเฮ่ออู่ซวง ต่างก็เคยมาที่นี่ พวกเขาก็ได้คัมภีร์ทั้งสี่แผ่นเหมือนกัน เพียงแต่ว่ามีข้อบกพร่องไม่มากก็น้อย ขาดบทสวดมนต์ไม่กี่บรรทัดสุดท้ายไป

อีกากังวลว่ามันจะไม่ฟื้นฟูอย่างสิ้นเชิง ยังมีข้อบกพร่อง แต่เมื่อเห็นภาพตรงหน้ามันก็วางใจ

สือฮ่าวกับมดน้อยตื่นเต้น พุ่งออกไปทันที!

พวกเขาเดินทางไกลมาก็เพื่อคัมภีร์อมตะ ตอนนี้ได้มันมาแล้ว

กระดาษสีทองลอยอยู่ตรงนั้น และมีดวงดาวโคจรรอบๆ ภาพแบบนี้น่ากลัวไม่น้อยเลย

มันไม่เหมือนคัมภีร์เลยสักนิด หนังสัตว์ทุกแผ่นเป็นเหมือนจักรวาล เต็มไปด้วยดวงดาว ชวนให้รู้สึกหนักอึ้ง เสมือนจะทับที่นี่ให้ถล่ม

แท้ที่จริงแล้ว เมื่อสือฮ่าวกับมดน้อยสัมผัสคัมภีร์เล่มนี้ มันมีความรู้สึกแบบนี้จริงๆ หนักเหลือเกิน แตะต้องไม่ได้เลย!

สือฮ่าวกับมดน้อยตกใจอย่างมาก จากพละกำลังในตอนนี้ของพวกเขายังหมดแรง หากเป็นคนอื่นล่ะก็ ไม่มีทางสะเทือนมันได้เลยสักนิด

“ยกขึ้น!”

มดน้อยตะโกนลั่น พลิกกระดาษหนังสัตว์สีทอง พลังปราณไหลเวียน มันใช้แรงเยอะแล้ว

เจ้าสิ่งนี้เป็นของจริง มีรูปธรรมจริงๆ!

พวกเขาคิดว่าเป็นแค่ร่องรอย ไม่มีทางเป็นของจริงไปได้ ใครเล่าจะรู้ว่าเป็นวัตถุมีรูปร่างจริง

“ทำไมหนักขนาดนี้ พลังอย่างพวกเราขนสี่แผ่นได้ก็เกินขีดจำกัดแล้ว อีกหนึ่งแผ่นที่เหลือไม่ขยับเลย” มดน้อยพูด

อีกาพูดไม่ออก มองอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “คัมภีร์อมตะ เป็นคัมภีร์สูงส่ง ไม่ใช่ของทั่วไป เจ้าคิดว่าเป็นกระดาษหนังสัตว์จริงๆ หรือ? ใช้ใจจดจำก็พอแล้ว เท่ากับนำมันไปแล้ว”

“ก็ได้!” มดน้อยฝืนใจเล็กน้อย มันชอบความรู้สึกยามสัมผัสหนังสัตว์ หวังจะเก็บเป็นของสะสม

หนึ่งคนหนึ่งมดนั่งขัดสมาธิ เริ่มศึกษาอักษรเหล่านี้

“ไม่ใช่อักษรเซียนโบราณ ไม่ใช่อักษรยุคนี้เช่นกัน แต่…ข้าอ่านมันได้!” สือฮ่าวทำหน้าเคร่งขรึม

สมกับเป็นคัมภีร์สูงส่งจริงๆ อักษรเป็นการแสดงออกของธรรม เหนือขีดจำกัดของยุคสมัย ไม่ว่าคนยุคไหนก็ศึกษาได้

ช่างน่าตะลึงยิ่งนัก มันเป็นตำราสวรรค์ เป็นคัมภีร์สูงส่ง!

ทั้งสองต่างก็ไม่ใช่คนธรรมดา มีพรสวรรค์เหนือชั้น มิเช่นนั้นไม่มีทางผ่านการทดสอบ มาถึงที่นี่ได้

แม้บนกระดาษสีทองสี่แผ่นจะเต็มไปด้วยอักษร แต่พวกมันประทับลงในสมองของพวกเขาอย่างชัดเจน ไม่อาจลืมเลือนได้

และในตอนนี้เอง เรื่องประหลาดก็เกิดขึ้น กระดาษสีทองหม่นหมอง ดวงดาวรอบๆ มอดดับไปตามๆ กัน

ไม่นาน หนังสัตว์สีทองทั้งสี่แผ่นก็หายไปในผืนฟ้าอย่างไร้ร่องรอย!

“หายไปแล้วหรือ?” มดน้อยตกตะลึง

“ใช่ เพราะมันถูกพวกเจ้าจดจำแล้ว เท่ากับเป็นอมตะ ฝังรากลงในจิตใจของพวกเจ้า หากอยากให้คัมภีร์อมตะที่นี่คืนชีพอีกครั้ง คงต้องรออีกหลายปีแล้วล่ะ” อีกาอธิบาย

ทั้งสองต่างก็รู้สึกแปลกใจ คัมภีร์เล่มนี้เป็นเหมือนพืชเกษตร เมื่อเก็บเกี่ยวแล้ว จำต้องรอถึงปีหน้า

แต่การรอคอยที่นี่ ดีไม่ดีอาจเป็นตัวเลขนับหลายล้านปี แม้กระทั่งว่ายาวนานเป็นภพ!

สือฮ่าวกับมดเขาสวรรค์ดำดิ่งอยู่ในภวังค์ประหลาดบางอย่างเป็นเวลานาน ศึกษาอยู่ตรงนั้น ไม่ยอมตื่นจากภวังค์

อีกากระแอมไอ ให้พวกเขาได้สติกลับคืนมา ความดีใจอัดแน่นเต็มเปี่ยม

“ไหนบอกว่าคัมภีร์อมตะไม่มีวันดับสูญ นอกจากจะมีคนบรรลุขั้นสุดยอด หากมิเช่นนั้น ทั้งหมดจะปรากฏให้เห็น” มดน้อยไม่พอใจ เอ่ยถามข้อสงสัย ไยจึงขาดไปห้าแผ่น

“เพราะที่นี่เป็นบทแรก มันมีแค่สี่แผ่นอยู่แล้ว” อีกาตอบ

จากนั้น มันก็พูดเรื่องที่ชวนให้ละเหี่ยใจออกมา คัมภีร์อมตะมีทั้งหมดสองบท บทที่สองอยู่ในดินแดนมรณะ เขตต้องห้ามที่ยิ่งใหญ่และน่ากลัว

การเดินทางไปที่นั่น เท่ากับเอาชีวิตไปทิ้ง!

สามารถรู้ได้จากชื่อของมัน ไม่ธรรมดาเป็นแน่ ได้ชื่อดินแดนมรณะ มีตำนานและความลับมากมาย

“หากพวกเจ้าศึกษาทั้งสองบทจนบรรลุขั้นสุดยอด เช่นนั้นคัมภีร์อมตะก็จะหายไปจากทั้งสองที่ ไม่มีวันปรากฏให้เห็นอีกต่อไป” อีกาพูด

“ที่นั่นชื่อว่าแดนมรณะ ได้ยินว่าแม้แต่คนของตระกูลอมตะก็ต้องหลบเลี่ยง ไม่ยอมเข้าใกล้ จะได้บทที่สองมาได้อย่างไร?” มดน้อยเศร้าใจ

ตอนนั้น พ่อของเขาไม่รู้ว่ามีบทที่สอง เพียงแค่คาดเดาว่าคัมภีร์ไม่สมบูรณ์ หากมิเช่นนั้น พลังต่อสู้สูงส่งของพ่อเขาอาจบุกไปผจญภัยที่แดนมรณะ ไปเจอสิ่งมีชีวิตที่นั่นเป็นแน่

“ศึกษาบทแรกให้ลุล่วง ก็เพียงพอจะให้เจ้าเป็นผู้สูงสุดแล้ว อย่าลืมว่าพ่อเจ้าเองก็ศึกษาแค่บทแรกเท่านั้น ก็บรรลุเข้าขั้นอมตะแล้ว” สือฮ่าวพูด ไม่อยากให้มันมักใหญ่ใฝ่สูง รากฐานมั่นคงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด จำต้องสร้างพื้นฐานก่อน

………………………………………………………………….

Ink Stone Thailand มีความเสียใจที่ต้องแจ้งว่านิยายเรื่อง Perfect World โลกอันสมบูรณ์แบบ จะยุติการแปลและจัดจำหน่ายตั้งแต่วันที่ 27 ตุลาคม 2563 เป็นต้นไป

เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายในการแปลค่อนข้างสูง และได้ผลตอบแทนที่ไม่คุ้มทุน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีผู้ละเมิดลิขสิทธิ์ คัดลอกผลงานแปลไปเผยแพร่ให้อ่านฟรี ซึ่งทาง Ink Stone Thailand จะดำเนินการทางกฎหมายกับบุคคลดังกล่าวต่อไป

ทั้งนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์ในรูปแบบเดียวกันนี้เกิดขึ้นอีก นักอ่านสามารถให้ความร่วมมือและสนับสนุน Ink Stone Thailand ได้ ด้วยการอ่านนิยายแปลถูกลิขสิทธิ์ผ่านแพลตฟอร์มพันธมิตรของเรา อันได้แก่ ธัญวลัย Fictionlog และ จอยลดา เท่านั้น

และหากพบเห็นการละเมิดลิขสิทธิ์บนแพลตฟอร์มอื่นนอกเหนือจากที่กล่าวมาข้างต้น ท่านสามารถแจ้งมายังพวกเราได้ผ่านทางแฟนเพจ Ink Stone Thailand (https://www.facebook.com/InkStoneThailand)

ขอบคุณที่สนับสนุนผลงานถูกลิขสิทธิ์ของเรามาโดยตลอด

ทีมงาน Ink Stone Thailand