Monster Paradise 1574-1575

 ตอนที่ 1574 ศึกที่สอง

 

ในเขตแดนเทพของเก้าเถาวัลย์ เถาวัลย์นับไม่ถ้วนสะบัดไปทั่ว

ทั้งมิติปรากฏเป็นมหาสมุทรที่ทำจากเถาวัลย์อย่างสิ้นเชิง

ภายในนั้น มีร่างเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง

นี่คือร่างสีเงิน ถ้าเพ่งมองให้ดี ร่างนั้นสูงและใหญ่มาก สูงกว่าสามเมตร แต่ทว่า เขาว่องไวมาก เคลื่อนที่อย่างอิสระผ่านเถาวัลย์ทั้งหมดอย่างง่ายดาย

ทุกก้าวที่เขาก้าว ทุกการเคลื่อนไหวที่เขาทำ เขาสามารถหลบการจู่โจมของเถาวัลย์รอบๆได้เร็วมาก

ถึงแม้เขาจะบังเอิญเจอการโจมตีที่หลบไม่ทัน เขาก็ยังสามารถปัดเถาวัลย์ออกไปได้ด้วยฝ่ามือและฆ่าพวกมัน

บางทีคนอื่นอาจมองว่าการโจมตีของเก้าเถาวัลย์ลำบากมาก แต่ทว่า ด้วยความที่เขาคือราชาการต่อสู้ระยะประชิด เกราะเงินจึงกลัวการต่อสู้ระยะประชิดแบบนี้น้อยสุด ไม่ว่าจะมีเถาวัลย์มากแค่ไหน การโจมตีถี่มากแค่ไหน หรือมาจากมุมพิสดารยังไง สำหรับเขา ร่างกายของเขาจะหลบหลีกตามสัญชาตญาณเอง

เขายังรู้สึกว่าไม่มีการโจมตีใดเหล่านี้ที่จะโดนตัวเขาเลย ต่อให้เขาหลับตา

ในทางกลับกัน เนื้อเยื่อยักษ์ไม่ได้โชคดีแบบเกราะเงิน

ไม่เหมือนเกราะเงิน เขาเลือกโต้กลับการโจมตีด้วยการสู้กับพวกมัน

แต่ทว่า มีเถาวัลย์มากเกินไป เขาจึงต้องขยายจำนวนหนวดเพื่อสู้กับพวกมัน

ไม่มีเหตุผลอื่นนอกจากว่าทักษะเคลื่อนไหวของเขาต่ำเตี้ยมาก

เขาไม่เคยคิดที่จะพัฒนาด้านนี้เลย นี่เพราะตั้งแต่ต้นจนกระทั่งเขากลายเป็นหนึ่งในหกราชา เขาไม่เคยต้องใช้ทักษะการเคลื่อนไหวเพื่อช่วยเหลือ

ในการต่อสู้ทั้งหมด  เขาจะใช้พลังกดดันศัตรู

ศัตรูของเขามักไม่มีโอกาสหนีด้วยซ้ำ เขาจึงไม่ต้องไล่ตาม

ในความเป็นจริง ต่อให้เขาต้องสู้กับสัตรูระดับเก้าเถาวัลย์ เขาก็ยังไม่เคยพิจารณาว่าเขาขาดทักษะเคลื่อนไหว

นี่เพราะทั้งหมดที่เขาต้องทำคือคิด และจำนวนหนวดของเขาก็จะไม่น้อยกว่าจำนวนเถาวัลย์ที่เก้าเถาวัลย์ส่งออกมา

มันแค่ว่าสิ่งนี้ไม่จำเป็นอย่างมาก ณ ตอนนี้

นี่คือเขตแดนเทพของเก้าเถาวัลย์ ดังนั้นวิธีการเดียวกันจะผลาญพลังเทวะตัวเองมากกว่าเก้าเถาวัลย์ เนื้อเยื่อยักษ์ไม่อยากผลาญพลังเทวะตัวเองที่นี่ มันไม่คุ้ม

การต่อสู้ระหว่างทั้งสามเข้าสู่ทางตันเป็นเวลานาน แต่ทว่า ทั้งสามก็เกิดอารมณ์เล็กน้อย

เหตุผลเพราะพวกเขาสัมผัสได้ว่ากลิ่นอายของสี่หน้ากลับมา แต่ไม่มีของเนตรเพลิง

“เนตรเพลิงตายแล้ว?!”ดวงตาแดงของเกราะเงินไหววูบ ไม่คาดคิดมาก่อนว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น

ไกลอกไป เนื้อเยื่อยักษ์เองก็ตกใจเช่นกัน”เร็วมาก?!มันยังไม่ถึงสิบนาทีเลย!”

แต่ทว่า เขาก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว สิบนทีอาจเป็นเวลาในโลกภายนอก แต่เนื่องจากลักษณะพิเศษของเขตแดนเทพของเนตรเพลิง ทั้งคู่ที่สู้กันในระดับจิตใจอาจข้ามเวลาไปเป็นร้อยเท่าพันเท่า

คนที่ตกใจสุดคือนางพญางูสามหางที่ยังซ่อนตัวในหมอกม่วง

อ่านนิยาย

แม้นางจะซ่อนในหมอกม่วงและไม่สามารถถูกโลกภายนอกตรวจจับได้ แต่นางสามารถสัมผัสได้ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นด้านนอก แน่นอน นางเองก็สัมผัสได้ถึงการหายไปของเนตรเพลิง

สำหรับคนรักของนาง สี่หน้า นางรู้ว่าความสามารถต่อสู้ระยะประชิดของเขาทรงพลัง บางทีอาจไม่อ่อนแอไปกว่าเงาเงินนัก สิ่งที่นางไม่คาดคิดคือเนตรเพลิง ผู้ควรสามารถยับยั้งสี่หน้าได้กลับกลายเป็นคนแรกที่โดนสี่หน้าล้มแทน

“เขาไม่เคยเต็มใจบอกข้าถึงความลับของหน้าทั้งสี่ของเขา จากที่ดู หนึ่งในหน้าคงมีเทคนิคพลังจิตที่ทรงพลังไม่อ่อนแอไปกว่าเนตรเพลิง!”

ทั้งคู่ร่วมเตียงกันหลายปี แม้จะไม่แต่งงานกัน นางพญางูสามหางก็คิดว่านานงรู้จักสี่หน้าดี แต่ไม่คิดเลยว่าความสามารถของเขาจะเหนือชั้นกว่านั้นมาก

นางยังสงสัยว่านางอาจเลือกข้างผิด

นางเลือกข้างเกราะเงินเพราะ หนึ่ง โอกาสชนะสูงกว่าตอนมันเป็นสี่ต่อสอง อีกเหตุผลหนึ่งเพราะนางรู้จักเกราะเงินดีและมั่นใจในความสามารถของเขา

ตอนนี้ คนรักของนางอีกคน สี่หน้ากลับครอบครองความสามารถที่ไม่ด้อยไปกว่าตัวเกราะเงินเลย

แต่ทว่า ความไม่แน่นอนนี้คงอยู่แค่ชั่วขณะก่อนนางพญางูสามหางจะแน่วแน่

นางรู้ว่านางไม่มีโอกาสที่สอง

ด้วยเกราะเงิน ตราบเท่าที่เก้าเถาวัลย์กับสี่หน้าตาย นางจะยังสามารถแบ่งปันสินสงครามได้ แต่ทว่า ถ้านางเปลี่ยนใจตอนนี้ ต่อให้นางช่วยเหลือสี่หน้าเพื่อเอาชนะพวกเกราะเงิน นางก็อาจยังโดนสี่หน้ากับเก้าเถาวัลย์ฆ่าหลังจบศึก พวกเขาอาจมองนางเป็นภัยคุกคาม

ในเมื่อนางเลือกจุดยืนแล้ว ทั้งหมดที่นางทำได้ก็คือกัดกระสุนและทำให้มันจบ

หลังตัดสินใจได้ นางพญางูสามหางก็ซ่อนตัวต่อเหมือนเต่าหดกระดอง นางมองดูความเป็นไปด้านนอกต่อ รอโอกาสโจมตีอย่างอดทน

ในขณะเดียวกัน บนสนามรบที่เต็มไปด้วยเถาวัลย์ บางสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีกครั้ง

หลังฆ่าเหยื่อแรก สี่หน้าก็มองเป้าหมายสองทันที

แม้เขาจะไม่รู้ถึงพลังงานที่จับเข้ากับตัว เนื้อเยื่อยักษ์ก็พอเดาได้ว่าเขาคือเป้าหมายต่อไปของสี่ห้นา

เขารู้ตัวตั้งแต่วินาทีที่กลิ่นอายของเนตรเพลิงสลายหายไป

เหตุผลก็เพราะความสามารถของเกราะเงินสูงมาก ขณะที่การป้องกันก็ยังเด่นสุดในบรรดาทั้งหก สี่หน้า ผู้เป็นยอดฝีมือระยะประชิดเช่นกันย่อมเสียเปรียบในการสู้กับเกราะเงิน นับประสาอะไรกับการพยายามเอาชนะ

ขณะที่นางพญางูสามหางยังซ่อนตัว เป้าหมายเดียวก็คือตัวเขาเอง

อ่านนิยาย

แต่ทว่า เนื้อเยื่อยักษ์ไม่กลัว เหตุผลหนัก ความกลัวไม่ใช่อารมณ์โดยกำเนิดที่เขามี อีกเหตุผลหนึ่ง เขาไม่เชื่อว่าสี่หน้าจะสามารถฆ่าเขาได้จริง

มันใช้เวลาไม่นานนักก่อนสี่หน้าจะเดินผ่านเถาวัลย์หลายชั้นและปรากฏตัวไม่ไกลจากเนื้อเยื่อยักษ์

วินาทีที่เขาปรากฏ เนื้อเยื่อยักษ์ก็โจมตีโดยไม่ลังเล

หนวดนับไม่ถ้วนสะบัดไปอย่างบ้าคลั่ง พุ่งใส่สี่หน้า

สี่หน้าดูเหมือนจะสงบนิ่งมาก เขาหลบหนวดสบายๆ”ดูเหมือนเจ้าจะเตรียมตัวมา เจ้ารู้ว่าข้าจะมา”

“จากมุมมองของเจ้า ถ้าเจ้าเลือกเกราะเงิน มันคงยากที่จะตัดสินผลแพ้ชนะภายในเวลาอันสั้น ข้าจึงเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า”เนื้อเยื่อยักษ์บีบเสียงออกมา”แต่ทว่า ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเลือกถูก”

“อ้างอิงจากอะไร?เทคนิคโจมตีที่อ่อนปวกเปียกเหล่านี้นะหรือ?”สี่หน้าหัวเราะเยาะ

“เทคนิคโจมตีที่ปวกเปียกของข้าอาจฆ่าเจ้าได้”เนื้อเยื่อยักษ์พูด และหนวดนับไม่ถ้วนก็เริ่มแบ่งตัว

หนึ่งกลายเป็นสอง สองกลายเป็นสี่ สี่กลายเป็นแปด…

จำนวนหนวดเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ

เนื่องจากสี่หน้าไม่ทันตั้งตัว หนวดจึงโดนตัวเขา

เขาอยากดิ้น แต่พบว่าหนวดเกราะติดเขาเหมือนขนมเหนียว ไม่ใช่แค่นั้น พอการเคลื่อนไหวของเขายังโดนจำกัด หนวดก็เริ่มเกาะติดตัวเขามากขึ้น

เก้าเถาวัลย์ ผู้ใช้เถาวัลย์เพื่อแทรกแซงเนื้อเยื่อยักษ์และช่วยเหลือสี่หน้ามาตลอดไม่คิดว่าจู่ๆเนื้อเยื่อยักษ์จะใช้วิธีดังกล่าว พอถึงเวลาที่เก้าเถาวัลย์จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือสี่หน้า เขาก็ช้าไปแล้ว

ในชั่วพริบตา สี่หน้าก็โดนหนวดนับไม่ถ้วนมัด เปลี่ยนเป็นก้อนเนื้อที่ดิ้นไปมา

 

 

 

ตอนที่ 1575 ถ่วงเวลา

 

หนวดนับไม่ถ้วนพันรอบสี่หน้าไว้น่น เหมือนรังไหมที่เจาะทะลุไม่ได้ ก่อตัวเป็นก้อนเนื้อขนาดมหึมากลางอากาศ

 

แต่ทว่า นี่ยังไม่ใช่จุดจบ ชั้นของหนวดบนผิวเนื้อยังเพิ่มไม่หยุด พวกมันห่อหุ้มเนื้อต่อไป ซึ่งขยายด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

 

ในขณะเดียวกัน ด้านในก้อนเนื้อที่ด้านนอกไม่สามารถเห็น พลังงานภายนอกและแหล่งกำเนิดแสงทั้งหมดโดนบดบัง ด้านในคือทะเลความมืดไร้สิ้นสุด

 

มันไม่ใช่แค่ประสาทสัมผัสทางสายตา สี่หน้าสามารถรู้สึกได้ชัดว่าประสาทสัมผัสทั้งห้าของเขาค่อยๆโดนลบ

 

หนวดเหนียวนับไม่ถ้วนจู่โจมร่างกายของเขาในความมืดที่เขามองไม่เห็น

 

แต่ทว่า แม้เขาจะค่อยๆสูญเสียประสาทสัมผัสทั้งห้าไปทีละน้อย สี่หน้าก็ยังมีสัญชาตญาณรับรู้อันตราย ร่างของเขายังพึ่งพาสัญชาตญาณนี้ในการหลบอย่างบ้าคลั่งและป้องกันตัวเอง

 

ครั้งแรกที่ร่างกายของเขาหลบไม่ทันและโดนหนวดเหนียวเกาะติด สี่หน้าตกใจ

 

ประสาทสัมผัสของเขาแทบชาด้านหมด แต่เขารู้สึกได้ชัดว่าสิ่งเหล่านี้กำลังผลาญพลังเทวะของเขาด้วยความเร็วสูง

 

แม้เขาจะสามารถสลัดการพัวพันของหนวดได้อย่างว่องไว แต่หนวดเหนียวก็ค่อยๆเกาะติดตัวเขาเป็นครั้งที่สองและสาม ต่อให้พวกมันจะพันรอบเขาเพียงเสี้ยววินาทีก่อนสลัดหลุด พวกมันก็จะนำพลังเทวะของเขาติดไปด้วยทุกครั้ง

 

‘จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ สิ่งเหล่านี้จะผลาญพลังเทวะของข้าไม่ช้าก็เร็ว’

 

พอรู้ได้ว่าร่างกายของเขากำลังเสียพลังเทวะ สี่หน้าก็ตระหนักว่ายิ่งเขายื้อ โอกาสแพ้ก็ยิ่งสูง

 

แม้เขาจะมีไพ่ตายที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้ แต่นี่เป็นสถานการณ์ถึงชีวิต ถ้าเขาไม่ใช้ไพ่ตาย เขาอาจไม่มีโอกาสได้ใช้อีก

 

เมื่อตัดสินได้ เขาก็ไม่ลังเลอีก

 

หัวของเขาพลันเปลี่ยน ใบหน้าที่เดิมอยู่ทางขวาหัน90องศาจนตอนนี้มันหันไปข้างหน้า ตาเดี่ยวที่แต่เดิมปิดอยู่บนหน้าค่อยๆลืมขึ้น

 

ภายในตาข้างเดียวนั่น ไฟสีทองจางๆเบ่งบานออกมา

 

วินาทีที่ลืมตาขึ้น พลังเทวะภายในตัวสี่หน้าก็เริ่มพลุ่งพล่านอย่างรุนแรงและจำนวนพลังเทวะก็เริ่มเพิ่มขึ้นเช่นกัน

 

10%!

20%!

30%!

..

สองเท่า!

สามเท่า!

…

พลังเทวะของสี่หน้าหยุดเพิ่มขึ้นหลังมันเพิ่มได้สี่เท่า

 

พลังเทวะสีทองไม่เพียงห่อหุ้มทั้งตัวเขา มันยังเล็ดลอดออกจากภายในตัวเขาเหมือนไฟ แผ่ขยายออกไปจากตัวเขาหนึ่งเมตร

 

รูปร่างของเขาคล้ายกับไฟสีทองที่ลุกโชน

 

ในชั่วพริบตา พื้นที่มืดมิดภายในเนื้อก็เปล่งแสงสว่างขึ้น

 

บนผนังสีแดงเลือดของเนื้อรอบตัวเขา สี่หน้าเห็นหนวดสีเนื้อนับไม่ถ้วนที่ปกคลุมด้วยเมือกหนืด หนวดเหล่านี้ไม่แข็งกระด้างเหมือนที่เนื้อเยื่อยักษ์ปลดปล่อยก่อนหน้า ผิวสัมผัสของมันเหมือนกากตะกอนมากกว่า

 

“ช่างเป็นเทคนิคที่น่าขยะแขยงเสียจริง”สี่หน้าอดเยาะเย้ยออกมาเสียงดังไม่ได้

 

ขณะพูด เขาก็โจมตีเหมือนสายฟ้าฟาด

 

พอมองหนวดที่พุ่งใส่เขา เขาก็สูดหายใจลึก วินาทีต่อมา เขาก็อ้าปากและเป่า

 

ไฟสีทองไร้สิ้นสุดพวยพุ่งจากปากเขาทันที ภายในชั่วพริบตา พวกมันก็กระจายไปทั่วพื้นที่ภายในก้อนเนื้อ

 

วินาทีที่หนวดสีเนื้อสัมผัสกับไฟ พวกมันก็เปลี่ยนเป็นเถ้าถ่าน

 

หนวดเนื้อที่ห่อหุ้มไว้หายไปเหมือนหิมะละลายภายใต้แสงแดด

 

ไม่ช้า ไฟสีทองก็ลุกลามไปยังผนังด้านในของก้อนเนื้อ ผนังพังทลายราวกับโดนกรดกัดกร่อน พวกมันเปลี่ยนเป็นแอ่งน้ำเขียวที่ไหลรินลง ปล่อยกลิ่นเหม็นเน่า

 

ไม่นานนัก รูหลายรูก็ไหมผ่านชั้นหนวดที่ประกอบเป็นก้อนเนื้อ ร่างสีทองพุ่งผ่านรูมา

 

“จิ๊ จิ๊ นี่คือไพ่ตายของเจ้างั้นหรือ?”เสียงของเนื้อเยื่อยักษ์ดังขึ้นทันที”ข้าเดาไว้แล้วว่ากลยุทธ์นี้คงกังขังเจ้าไม่ได้ แต่ข้าคิดแค่จะผลาญพลังเทวะเจ้าสักหน่อย ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะเด็ดเดี่ยวและใช้ไพ่ตายทันที’

 

“ถ้าเจ้าไม่ใช้กลยุทธ์นี้ เจ้าอาจมีชีวิตอยู่ได้นานขึ้นอีกหน่อย”สี่หน้าแค่นเสียงเย็น

 

เขาไม่คิดเปลืองน้ำลายคุยกับอีกฝ่าย อีกครั้ง เขาอ้าปากและสูดหายใจลึก พ่นไฟสีทองออกมาอีก

 

คลื่นไฟสีทองพวยพุ่งใส่เนื้อเยื่อยักษ์เหมือนคลื่นยักษ์..

 

“ไฟมังกร?!”เนื่อเยื่อยักษ์อุทาน

 

แน่นอน เขาจำได้ว่านี่คือไฟมังกรของมังกรแท้จริง ซึ่งจะแผดเผาทุกอย่างที่ขวางหน้า

 

เขาตระหนักทันทีว่าสี่หน้าสามารถหลุดพ้นการกักขังมาได้ไง

 

ไฟมังกรแท้จริงคือดาวข่มวิชาหุบเหวทั้งหมด

 

เนื้อเยื่อยักษ์คาดเดาได้ว่าสี่หน้าคงสามารถพ่นไฟมังกรได้เพราะเขาต้องกินมังกรแท้จริงเข้าไป จากนั้นสี่หน้าก็ยืมพลังของสายเลือดมังกรแท้จริงและสืบทอดความทรงจำ จำลองมันโดยการผสานการตรัสรู้ธาตุไฟ ไฟนี้มีคุณสมบัติบางอย่างของไฟมังกร แต่มันไม่อาจถือเป็นไฟมังกรแท้จริง ในแง่พลัง มันยังมีช่องว่าง

 

ต่อหน้ากลยุทธ์ที่ปราบปรามวิชาตัวเอง เนื้อเยื่อยักษ์กลับไม่ตื่นตระหนกเลย

 

เขามั่นใจมากว่าสี่หน้าต่องผลาญพลังเทวะจำนวนหนึ่งในตัวไปตั้งแต่สู้กับเนตรเพลิงก่อนหน้านี้ เนื้อเยื่อยักษ์ยังมั่นใจมากว่าโหมดไฟนี้ของสี่หน้าจะอยู่ได้ไม่นานมาก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะพ่นไฟมังกรออกมาได้นานนัก

 

หลังตรวจสอบประเด็นเหล่านี้ เนื้อเยื่อยักษ์ก็คิดมาตรการโต้ตอบ นั่นคือ-ถ่วงเวลา!

 

ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือถ่วงเวลาให้นานพอและสี่หน้าก็จะหยุดพ่นไฟมังกร ท้ายที่สุด สี่หน้าก็จะหมดแรง

 

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเนื้อเยื่อยักษ์ลากถ่วงเวลาไปนานพอ เกราะเงินก็อาจสู้กับเก้าเถาวัลย์โดยตรงแล้วและช่วยเขากำจัดเถาวัลย์ที่พัวพันเหล่านี้

 

ไม่ใช่แค่นั้น เมื่อเนื้อเยื่อยักษ์กับเกราะเงินสามารถพัวพันกับสี่หน้าและเก้าเถาวัลย์ได้ นางพญางูสามหางก็จะมีโอกาสหลบหนีและเข้าร่วมการต่อสู้ใหม่

 

ดังนั้น ไม่ว่ายังไง กลยุทธ์ถ่วงเวลาก็คือแผนที่มีประโยชน์สุดตอนนี้

 

พอมองดูทะเลไฟสีทองที่พวยพุ่งเข้าหา เนื้อเยื่อยักษ์กลับไม่หลบ เขารู้ดีว่าด้วยความเร็วของเขา เขาไม่มีทางหลบมันได้ เขาจึงไม่คิดหลบเลย

 

หนวดนับไม่ถ้วนยืดออกมาอย่างบ้าคลั่ง ไม่ช้า หนองน้ำก็รวมกันตรงหน้าเขา

 

คลื่นยักษ์พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วจากภายในหนองน้ำและกวาดไปยังคลื่นไฟด้วยโมเมนตัมที่ไม่น้อยหน้า

 

แม้เนื้อเยื่อยักษ์จะไม่ค่อยเชี่ยวชาญการตรัสรู้ธาตุน้ำนัก เขาก็เชี่ยวชาญการตรัสรู้ธาตุดินและโคลน ในระดับหนึ่ง มันอาจถือได้ว่าการอะไรที่ข่มธาตุไฟ

 

สิ่งเดียวคือพลังเผาไหม้ของการตรัสรู้ไฟด้วยลักษณะของไฟมังกรนั้นรุนแรงกว่า ไฟกลืนคลื่นโคลนยักษ์ไปทีละลูก

 

แต่ทว่า เนื้อเยื่อยักษ์ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะถ่วงเวลาแบบนี้

 

เขายังไม่เปลี่ยนไปใช้วิชาอื่น เขากลับใส่พลังเทวะต่อ สร้างคลื่นโคลนยักษ์ทีละลูกเข้าห้ำหันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

ทั้งสองฝ่ายเข้าสู่ทางตันเป็นช่วงเวลาหนึ่ง

 

เนื้อเยื่อยักษ์เริ่มสงบลงเรื่อยๆ นี่คือสิ่งที่เขาต้องการสุด ยิ่งเขายื้อได้ถ่วง มันยิ่งดีต่อเขา

 

อีกด้านหนึ่ง สี่หน้ากำลังขมวดคิ้วแน่น..