Monster Paradise 1480-1481

ตอนที่ 1480

 

หลินฮวงต่อสู้กับสายพันธุ์ผิดปกติอย่างดุเดือด

พื้นที่ที่ทั้งคู่สู้กันเต็มไปด้วยปรากฏการณ์คลื่นดาบสีแดงและดำจากการปะทะ

 

ขณะที่การต่อสู้ดำเนิน เขาสาารถได้รับความคิดคร่าวๆถึงพลังของสายพันธ์ุผิดปกติ พลังมันเทียบเท่าได้กับมอนสเตอร์ชั้นห้า พร้อมกับแก่นแท้เต๋าดาบระดับจิตแท้ มันยังใช้พลังกฏเทพได้ถึง40 ประเภท บางอันยังถึงระดับควบคุม ในแง่ของความสามารถโดยรวม มันถือว่าเก่งกาจในหมู่เทพแท้จริง ในความเป็นจริง พลังโดยรวมของมันยังไม่ด้อยไปกว่าเถิงหรานจากนิกายพันงู

 

ความจริงที่คนมากความสามารถแบบนี้ไม่สามารถทนการปนเปื้อนของพลังงานหุบเหวได้ทำให้หลินฮวงแปลกใจ

 

มันยากสำหรับหลินฮวงที่จะพบยอดฝีมือเต๋าดาบเช่นนี้ ดังนั้นเขาจึงตั้งใจเรียนรู้ทุกอย่างที่สามารถเรียนได้จากการปะทะ แม้การโจมตีของศัตรูเขาจะมีข้อบกพร่องเยอะ แต่สำหรับหลินฮวง มันก็ยังถือเป็นโอกาส เขาจำกัดพลังกฏเทพของเขาให้อยู่ระดับเดียวกันกับอีกฝ่าย

 

เขายังสามารถสัมผัสได้ว่ามียอดฝีมือรอบ ๆ ที่เริ่มให้ความสนใจกับการต่อสู้ แต่เขาไม่สนใจ

 

การต่อสู้กินเวลากว่าสามชั่วโมงจนกระทั่งคู่ต่อสู้เขาไม่เหลืออะไรให้แสดง เมื่อเขาพบว่าไม่มีกระบวนท่าใหม่อะไรจากอีกฝ่าย หลินฮวงก็เริ่มเอาจริง

 

พลังกฏเทพระดับควบคุม 28 ชั้นผสานกับบนดาบสีแดงเลือด ด้วยการผสานของเต๋าดาบระดับจิตแท้ วินาทีที่ดาบผ่าลง แม้กระทั่งสีของสวรรค์และโลกก็ยังหม่นลง

 

ทั่วจักรวาลดูเหมือนจะถูกย้อมด้วยแสงสีแดงเลือด

 

สายพันธ์ุผิดปกติสะบัดต่อมันถี่ยิบเพื่อต่อต้าน แต่ทว่า มันก็สูญเปล่า ตัวของมันถูกกลืนด้วยคลื่นดาบสีแดงเลือด…

 

มีคนจำนวนหนึ่งที่เฝ้าดูการต่อสู้จากระยะใกล้ที่เห็นฉากนี้ และรูม่านตาของพวกเขาก็หดลง

 

แต่ทว่า ยังมีบางคนที่อยากรู้เกี่ยวกับหลินฮวง

 

การต่อสู้รุนแรงกินเวลากว่าสามชั่วโมง แถม การโจมตีสุดท้ายของหลินฮวงยังดูเหมือนเป็นการเปิดเผยไพ่ตายสุดท้ายของเขา สำหรับบางคน นี่เป็นสัญญาณว่าพวกเขาควรฉวยโอกาส

 

เงาหลายร่างปรากฏบนสนามรบที่หลินฮวงเพิ่งสู้จบ

 

แน่นอน หลินฮวงสังเกตเห็นสิ่งกวนใจเหล่านี้ จิตเทวะของเขาสัมผัสได้ถึงมอนสเตอร์หลายตัวที่กำลังใกล้เข้ามา และมุมปากของเขาก็ยกยิ้มขึ้น

 

“ชั้นกลางเป็นสถานที่ที่เยี่ยมจริงๆ!ข้าไม่คิดเลยว่ามื้ออาหารจะมาเสิร์ฟให้ถึงที่!”

 

หลินฮวงตระหนักว่ามีนักล่าหุบเหวสามตัวกำลังเข้ามาหาเขา

 

“โอ้!มันดูเหมือนเหยื่อรายนี้จะให้ผลตอบแทนสูงเลยทีเดียว”หนึ่งในมอนสเตอร์หัวเราะ มันดูเหมือนลิงยักษ์ แต่มีหกหัวและแขนขาสิบแปดข้าง เมื่อมันพูด หัวทั้งเก้าจะพูดพร้อมกันด้วยน้ำเสียงที่ต่างกัน

 

“เหยื่อรายนี้ดูอร่อยมาก ข้าอยากกินมัน กินมัน กินมัน…”ทารกยักษ์ท้องโตน้ำลายไหลไม่หยุด หัวของมันใหญ่ผิดปกติ และมันก็มีตาสีดำแค่ดวงเดียว รวมถึงปากใหญ่ที่ครอบครองถึงครึ่งหน้า

 

ไม่ใช่แค่นั้น ท้องของมันยังดูใหญ่เหมือนคนท้อง ความแตกต่างที่มากสุดระหว่างทารกยักษ์กับมนุษย์คือปีกสีดำขนาดใหญ่สองปีกบนหลังมัน แต่ในความเป็นจริง ถ้ามองใกล้ๆ คนจะพบว่าพวกมันทำจากแขนหลายรูปทรงหลายขนาดนับพัน

 

“ในเมื่อเรามีเหยื่อเหมือนกัน และก็ไม่อยากปล่อยมันไป งั้นก็มาแบ่งกัน!”ตนสุดท้ายที่พูดคือมอนสเตอร์กึ่งมนุษย์ เกล็ดสีดำ

 

รูปลักษณ์มันคล้ายกับมนุษย์ตัวโตสวมเกราะเกล็ดเต็มตัว เกราะเกล็ดยังปกคลุมทั้งหน้ามันอีกด้วย ทำให้มันดูเหมือนกำลังสวมหมวก

 

แต่ทว่า ถ้ามองใกล้ๆ เกล็ดนั้นไม่ใช่เกล็ดจริงๆ แต่เป็นผลึกสีดำชนิดหนึ่งที่ซ้อนทันกันหนาแน่นจนเป็นเกล็ด

 

เห็นได้ชัดว่ามอนสเตอร์ทั้งสามรู้จักกัน

 

สายตาของหลินฮวงมองกวาดพวกมัน หยุดอยู่ที่ตัวสุดท้ายนานกว่าเพื่อนเพราะเขารู้สึกว่ามันคือมนุษย์ที่เปลี่ยนเป็นสิ่งมีชีวิตหุบเหว แต่ทว่า เขาก็หยุดแค่ชั่วขณะก่อนละสายตา

 

กลิ่นอายของพวกมันเห็นได้ชัดว่าไม่ได้ทรงพลังน้อยกว่าสายพันธ์ุผิดปกติก่อนหน้านี้เลย บางทีอาจแข็งแกร่งกว่าด้วยซ้ำไป ทั้งหมดคือเทพแท้จริง เกือบจะถึงขึดจำกัดของเทพแท้จริงขั้นสูงสุดแล้ว

 

แต่ทว่า หลินฮวงไม่ตกใจ เขากลับตื่นเต้นเพราะมันผ่านมานานแล้วที่เขาไม่พบเจอเรื่องท้าทายแบบนี้

 

“หยุดพูดไร้สาระ แล้วเข้ามาพร้อมกันเลย!”

ก่อนทั้งสามจะได้พูดไปมากกว่านี้ หลินฮวงก็กล่าวแทรก

 

“ฮี่ๆๆ อวดดีเสียจริง…”ลิงเก้าหัวหัวเราะ มันไม่หงุดหงิดแต่พูดด้วยรอยยิ้ม”ถ้าเจ้าสามารถใช้พลังเต็มที่กับเราได้ บางทีเราอาจกังวล แต่ตอนนี้…”

 

หลินฮวงอดหัวเราะไม่ได้ตอนได้ยิน”ข้าว่าข้ามีความสามารถพอจะฆ่าพวกเจ้า!”

เมื่อเขาสู้กับสายพันธ์ุผิดปกติ เขาใช้ความสามารถแค่สามส่วนเท่านั้น

 

เหตุผลที่การต่อสู้กินเวลากว่าสามชั่วโมงเพราะเขาอยากฝึกทักษะดาบ

แต่ทว่า คนอื่นไม่รู้ พวกเขาสันนิษฐานว่าหลินฮวงได้ใช้พลังจนหมดในการต่อสู้ก่อนหน้าและที่เขาชนะมาได้ก็เพราะเขาใช้ไพ่ตาย

 

เช่นนั้น พวกเขาจึงประเมินความสามารถเขาผิดและคิดว่าพวกเขาสามารถคว้าโอกาสนี้ได้

 

แต่ทว่า หลินฮวงดีใจที่พวกมันคิดผิดเพราะมอนสเตอร์ทั้งสามเป็นเหยื่อคุณภาพสูงมาก

 

‘มันแย่ที่ข้าสามารถดูดซับไฟเทวะได้แค่หนึ่ง..’หลินฮวงรู้สึกเสียใจ

 

หลังล่ามอนสเตอร์ผิดปกติ เขาก็ได้สะสมไฟเทวะขั้นเก้าครบเก้าแล้ว ตามประสบการณ์ของเขาจากขั้นหนึ่งถึงแปด กงล้อชีวิตของเขาสามารถจุไฟเทวะได้แค่สิบ ถ้ามากกว่านั้น พวกมันจะดูดซับไม่ได้

 

แต่ทว่า ร่วมกับความเสียใจของเขา หลินฮวงยังรู้สึกโล่งใจเพราะนี่หมายความว่าเขาจะออกจากสนามรบโบราณมังกรหุบเหวได้เร็วขึ้นและกลับไปกลั่นไฟเทวะเขา

 

“ฆ่าเรา…ข้าอยากกินเจ้า กินเจ้า กินเจ้า…”มอนสเตอร์ทารกลืมตามันกว้าง มองหลินฮวงด้วยความตื่นเต้นกว่าเดิม มันตะโกนเสียงดังขึ้นจนแสบแก้วหู

 

เสียงมันข้ามระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร ทุกที่ที่เสียงมันผ่าน เว้นแต่เทพแท้จริงขั้นเก้า ร่างกายของทุกสิ่งมีชีวิตจะระเบิดด้วยคลื่นเสียง

 

ยอดฝีมือที่เฝ้าดูจากระยะไกลหน้าเปลี่ยนสี

 

“ปีศาจทารกนั่นดูเหมือนกำลังจะเป็นบ้า..”

“ตอนนี้ จากแววตาของปีศาจทารก ลิงเก้าหัวและมอนสเตอร์เกล็ดดำ ข้าเกรงว่าพวกมันคงจะแบ่งชิ้นเนื้อกันได้แล้ว”

“มนุษย์นั่นต้องตายแน่ แต่มันยากจะพูดว่าใครคือผู้ชนะคนสุดท้าย…”

 

บนสนามรบ มีแค่มอนสเตอร์เกล็ดดำถึงเงียบ

 

หลินฮวงรอให้มอนสเตอร์ทั้งสองพูดจบ จากนั้นก็มองมอนสเตอร์เกล็ดดำด้วยรอยยิ้ม”พวกมันสองตัวพูดคำสั่งเสียแล้ว เจ้าไม่คิดจะพูดด้วยงั้นหรือ?”

 

 

 

ตอนที่ 1481

 

ขณะที่หลินฮวงเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์สามตัว เขาไม่คิดออมมืออีก

 

เนื่องจากสายพันธุ์ผิดปกติจากก่อนหน้าคือผู้บ่มเพาะดาบ เขาจึงใช้เวลาส่วนใหญ่กับมันเพราะเขาคิดพัฒนาทักษะดาบ

 

แต่ครั้งนี้ มอนสเตอร์ทั้งสามไม่ใช่ผู้บ่มเพาะดาบ และหลินฮวงก็ต้องการแค่ไฟเทวะสุดท้ายก่อนออกจากสนามรบ แน่นอน เขาไม่จำเป็นต้องมาเสียเวลา

 

ดาบสีแดงเลือดทำการฟันติดต่อกัน และรังสีแสงสีแดงสว่างเหมือนดวงอาทิตย์ยามบ่ายก็พลันสว่างขึ้น เปลี่ยนโลกมืดสลัวให้กลายเป็นวันแดงเดือด

 

เมื่อมอนสเตอร์ทั้งสามเห็นดวงอาทิตย์สีแดงเลือด สีหน้าพวกมันก็เปลี่ยนไป

 

เดิมพวกมันคิดว่าการฟันสุดท้ายของหลินฮวงตอนฆ่าสายพันธุ์ผิดปกติคือกระบวนท่าสุดท้าย พวกมันไม่คิดว่าเขาจะยังไม่ปลดปล่อยพลังเต็มที่ การฟันที่เรียบง่ายทั้งสามนี้ดูทรงพลังกว่าการโจมตีก่อนหน้านี้หลายเท่า

 

หลินฮวงได้รวมพลังกฏเทพระดับควบคุม 40 ชนิดกับการโจมตี และผสานพวกมันด้วยแก่นแท้เต๋าดาบระดับจิตแท้

 

การรวมพลังกฏเทพไม่ได้เรียบง่ายแค่การเพิ่มจำนวน ด้วยแต่ละกฏที่ผสานกัน พลังของดาบหลินฮวงจะเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด ตอนเขาฆ่าสายพันธุ์ผิดปกติ เขาใช้พลังกฏเทพ 28  ชนิด แต่ตอนนี้ เทียบกับก่อนหน้า พลังของการฟันครั้งนี้รุนแรงกว่าเดิมถึง 12 เท่า

 

เดิมมอนสเตอร์ทั้งสามคิดว่านี่คงเป็นชัยชนะที่ง่ายดาย แต่พวกมันไม่คิดเลยว่าพวกมันจะเป็นเนื้อบนเขียง

 

“พวกเรากำลังจะตาย!พวกเรากำลังจะตาย!…”ปีศาจทารกส่งเสียงร้องแปลกๆ กระพือสิ่งเรียกว่าปีก บินหนีไปด้วยความเร็วสูง

 

แต่ทว่า ต่อให้เร็ว มันก้ไม่มีทางหนีความเร็วของรังสีแสงได้ ภายใต้ลำแสงสีแดงเลือดที่ส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้า แขนต่างๆที่ประกอบเป็นปีกหลอมละลายด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ชัด เหมือนน้ำแข็งที่ละลายภายใต้ดวงอาทิตย์ฤดูร้อน พวกมันละลายไปพร้อมกับร่างกายมัน..”

“อย่าฆ่าข้า ข้ายอม…”ลิงเก้าหัวตะโกนอย่างคลุ้มคลั่งขณะหลบหนี

 

มันใช้แขนขาเก้าคู่พร้อมกัน ทุกครั้งที่มันเหยียบอากาศและกระโดด มันจะพุ่งไปไกลเหมือนสายฟ้าแลบ มันเร็วพอๆกับปีศาจทารก

 

แต่ทว่า การหลบหนีของมันยังเปล่าประโยชน์ รังสีได้หลอมละลายแขนขาและหัวมันเหมือนเทียนติดไฟ

 

ในบรรดามอนสเตอร์ทั้งสาม มีแค่มอนสเตอร์เกล็ดดำที่ไม่หลบหนี

 

แต่เกล็ดดำทั่วตัวมันกลับซ้อนกันตรงหน้ามัน เปลี่ยนเป็นโล่สีดำสนิท

 

ตอนนี้ หลินฮวงสังเกตเห็นว่าเกล็ดมันจริงๆแล้วเป็นผลึกสีดำ ไม่เพียงผลึกดำจะดูดซับพลังงานได้ แต่มันยังสามารถสะท้อนกับหักเหพลังงานได้อีกด้วย

 

พลังอย่างน้อย 50%จากการโจมตีของหลินฮวงโดนหักเห

 

ในที่สุดหลินฮวงก็เห็นตัวของมอนสเตอร์นั้นได้

 

มันเป็นมนุษย์ชายหุ่นดีอายุประมาณ 40 ปี ยกเว้นดวงตาสีดำสนิทไร้สีขาว มันแทบไม่ต่างจากมนุษย์เลย

 

หลังถูกโอบล้อมด้วยคลื่นดาบสีแดงเลือดอยู่สิบวินาที โล่ที่สร้างโดยเกล็ดดำก็ไม่สามารถต้านทานผลกระทบได้และถอยกลับเข้าตัวของชายวัยกลางคน

 

ชายวัยกลางคนพ่นเลือดสดๆออกมาเต็มปาก และโดนซัดระเบิดไปด้านหลัง

 

หลินฮวงสังเกตเห็นว่าตัวของชายคนนั้นไม่หลอมละลายไปหมด มันแค่อยู่ในสภาพเลวร้าย

 

“ผู้บ่มเพาะสายต่อสู้?!”หลินฮวงอดเลิกคิ้วไม่ได้ ตอนมอนสเตอร์ตัวนี้ยังเป็นมนุษย์ มันอาจเป็นผู้บ่มเพาะสายต่อสู้ที่ทรงพลังมาก

 

แต่ทว่า ความจริงที่มันสามารถรอดชีวิตได้นั้นไม่ใช่แค่เพราะร่างกายแข็งแกร่ง แต่ยังเพราะเกล็ดดำที่ผสานเข้ากับกล้ามเนื้อและกระดูกหลังหดกลับเข้าตัว

 

ถึงกระนั้น แค่เหลือบมอง หลินฮวงก็เดาได้ว่าพลังของมันอาจเกือบถึงเทพสวรรค์ขั้นหนึ่งแล้ว ไม่งั้น มันคงไม่สามารถต้านทานพลังการโจมตีของเขาได้

 

การฟันทั้งสามครั้งได้ฆ่ามอนสเตอร์สองตัวไปภายในเสี้ยววินาที และแม้อีกตัวจะยังไม่ตาย แต่มันก็เสียความสามารถต่อสู้ไปจนหมดสิ้นแล้ว

 

เมื่อหลินฮวงเหลือบมองมอนสเตอร์เกล็ดดำในระยะไกลที่ไร้ซึ่งพลังเทวะแล้ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นงุนงง

 

นี่เพราะเขาสัมผัสได้ว่าไฟเทวะภายในตัวของมอนสเตอร์ที่ถูกสังหารทั้งสองโดนดูดซับด้วยกงล้อชีวิตเขา

 

“เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงดูดซับไป 11 ไฟเทวะ!?”

ตามประสบการณ์ของเขาจากเทพเสมือนขั้น1-8 ทุกการเลื่อนขั้นจะอนุญาตให้ดูดซับไฟเทวะได้แค่สิบ เทพเสมือนขั้น 9 ก็ควรเหมือนกัน

 

แต่ทว่า กงล้อชีวิตของเขาดูเหมือนจะดูดซับไฟเทวะที่ 11 มาด้วย นี่เป็นเรื่องไม่คาดฝัน

 

แต่ทว่า ความสงสัยของเขาคงอยู่แค่ชั่วขณะ จากนั้นหลินฮวงก็เลื่อนสายตาไปทางมอนสเตอร์เกล็ดดำอีกครั้ง

 

“ในเมื่อข้าสามารถดูดซับได้เพิ่ม งั้นข้าก็จะล่าจนกว่ากงล้อชีวิตของข้าจะหยุด!”

 

เขาไม่คิดสิ้นเปลืองพลังงานสมองไปมากกว่านี้

 

เงาร่างของเขาวูบไหว และเขาก็ปรากฏตัวข้างมอนสเตอร์เกล็ดดำ หรือพูดให้ถูกว่า ข้างชายวัยกลางคนเปลือยกายที่สลัดเกล็ดดำจนหมดตัวไปแล้ว

 

“จิตสำนึกของเจ้าดูเหมือนจะยังรับรู้ได้อยู่ ซึ่งหาได้ยากมาก”ขณะที่หลินฮวงพิจิจศัตรู จิตเทวะของเขาก็ยังแทรกซึมไปในตัวอีกฝ่าย”มันดูเหมือนจะอยู่ในภาวะพึ่งพาอาศัยกัน..”

 

หลังศึกษามอนสเตอร์เกล็ดดำ หลินฮวงก็ไม่ไว้ชีวิตมัน เขายกดาบขึ้น ตัดหัวมันทันที

 

“ขอแสดงความยินดีกับผู้ใช้ที่ได้รับการ์ดมอนสเตอร์ สิ่งมีชีวิตผสานแห่งน้ำพุหุบเหว(เทพสูงสุด)”

“ข้าได้รับการ์ดมอนสเตอร์?!”หลินฮวงรีบนำการ์ดออกมาตรวจสอบ

 

“การ์ดมอนสเตอร์ : สิ่งมีชีวิตผสานแห่งน้ำพุหุบเหว”

 

“ชื่อมอนสเตอร์ : เกล็ดดำ”

“ความหายาก : เทพสูงสุด”

“ประเภทมอนสเตอร์ : สายพันธุ์เฉาพะ/เผ่านิรนาม”

“สายเลือด : น้ำพุทองคำ(ยังไม่ตื่น)”

“ระดับพลัง : เทพแท้จริงขั้น 6(เทพแท้จริงขั้น 9)

 

“วิชาหลัก : ผู้บ่มเพาะสายต่อสู้ กาฝาก การตรัสรู้ธาตุน้ำ…”

 

“ทักษะหลัก : สิ่งีมีชีวิตอมตะแห่งจักรวาล..”

 

“เต๋าต่อสู้ : จิตแท้”

 

“กฏเทพ : ดื้อรั้น..”

“สิทธิ์การอัญเชิญ : เปิดใช้งาน”

“หมายเหตุการ์ด : ฝึกได้!”

“หมายเหตุ : สิ่งมีชีวิตประเภทพึ่งพาอาศัยกันที่หายากอย่างมาก”

 

“แม้กระทั่งเสี่ยวเฮยก็ยังคิดว่ามันหายาก?!”หลินฮวงมองข้อมูลการ์ดและสังเกตเห็นหมายเหตุสุดท้าย นี่คือครั้งแรกที่เสี่ยวเฮยเน้นเป็นพิเศษว่ามันหายาก

 

“เสี่ยวเฮย เจ้ามีข้อเสนอเกี่ยวกับทิศทางฝึกฝนมันไหม?”หลินฮวงถาม

 

“ข้อมูลไม่เพียงพอ ไม่สามารถให้คำแนะนำได้”

 

คำตอบของเสี่ยวเฮยยังทำให้หลินฮวงแปลกใจ

 

“ไม่เป็นไร”หลินฮวงไม่สนใจ สำหรับเขา การได้รับการ์ดมอนสเตอร์ระดับเทพสูงสุดถือว่าโชคดีพอแล้ว

 

เขายังสังเกตเห็นว่าหลังสังหารมอนสเตอร์เกล็ดดำ ตัวของเขายังดูดซับไฟเทวะของมัน ตอนนี้ เขาดูดซับไฟเทวะถึง 12 อันแล้ว

 

“ข้าไม่รู้ว่าข้าจะยังดูดซับต่อได้อีกไหม..”หลินฮวงรู้สึกหมดหนทาง เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายเขาหรือว่าทำไมการดูดซับไฟเทวะทั้งเก้าถึงไม่ทำให้กงล้อชีวิตของเขาอิ่ม”ยังไงก้ตาม ข้าจะออกล่าต่อไปจนกว่ากงล้อชีวิตของข้าจะอิ่ม!”

 

ปล.ตอนฟรีต้อนรับปีใหม่จ้า