Monster Paradise 1473-1474

ตอนที่ 1473

 

หลังสิ้นสุดการสนทนากับเจ้าแดง หลินฮวงก็ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ตัดสินใจออกไปล่า

 

“โยนเรื่องอื่นทิ้งไปให้หมดก่อน วันนี้ให้จดจำสารานุกรมมอนสเตอร์ที่เรากำลังจะไปล่ากันก่อนในตอนเช้า!”

 

หลังส่งข้อความไปยังกลุ่มแชทที่ตั้งขึ้นใหม่ หลินฮวงก็แท็กทุกคน

 

“เกิดอะไรขึ้น?ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนี้?”คุณฟู่ถาม

 

เขาเพิ่งกลายเป็นเทพแท้จริงไม่นานและยังปรับตัวเข้ากับความแปลกใหม่ของการมามหาพิภพ เขาเพิ่งเริ่มผ่อนคลาย ไม่คิดว่าหลินฮวงจะดึงกำหนดการล่าให้เร็วขึ้น

 

“ไคลี่เจอกับปัญหา ข้าต้องเพิ่มระดับพลังข้าให้เป็นเทพแท้จริงโดยเร็วที่สุด”หลินฮวงอธิบาย

 

“เมื่อเข้าสนามรบโบราณ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องฆ่ามอนสเตอร์หุบเหวจำนวนมาก จุดสนใจหลักคือการทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม”ในความเป็นจริง หลินฮวงสามารถเข้าสนามรบโบราณทั้งหมดเองได้ แต่เขาไม่สบายใจเล็กน้อยที่จะปล่อยพวกหลินซินให้เข้าสนามรบโบราณเองโดยไม่มีเขาคุม ดังนั้น หลังไตร่ตรอง เขาจึงสั่งให้ออกเดินทางล่วงหน้า

 

หลังคุยกันในกลุ่มอีกเล็กน้อย หลินฮวงก็ปิดแชท ตรงไปสาขาของศาลาสมบัติเพียงลำพัง

 

หลังซื้อสำเนาข้อมูลโดยละเอียดเกี่ยวกับสนามรบโบราณใกล้ ๆ หลินฮวงก็เริ่มดำเนินการอย่างระมัดระวัง

 

สนามรบกว้างใหญ่นี้ชื่อว่าสนามรบมังกรหุบเหว เดิมมันเป็นสนามรบโบราณหลักที่จ้าวเทวะจากเผ่ามังกรและจ้าวเทวะจากหุบเหวสู้กัน ตอนนี้เป็นช่วงนอกเวลาต่อสู้และทางเข้าสนามรบก็ถูกจำกัดโดยจ้าวเทวะของเผ่ามังกรกับเผ่าหุบเหวให้คนที่ต่ำกว่าเทพสวรรค์สามารถเข้าไปล่าได้

 

เหตุผลที่สงวนไว้ก็เพื่อฝึกฝนคนเลือดใหม่ให้กับองค์กรใหญ่ต่างๆ

 

เพื่อป้องกันอัจฉริยะที่ยังไม่โตจากการเผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลังกว่า สนามรบจึงแบ่งออกเป็นชั้นนอก ชั้นในและชั้นกลาง

 

มีเพียงเทพเสมือนถึงเข้าชั้นนอกได้ ชั้นในเป็นสนามรบสำหรับเทพแท้จริง ส่วนชั้นกลางคือที่ที่เทพแท้จริงขั้นสูงปะทะกัน

 

ชั้นกลางกับชั้นในเชื่อมต่อกัน แต่ยอดฝีมือในชั้นกลางจะไม่ออกไปชั้นนอกเพื่อสู้กับเทพแท้จริงขั้นต่ำหรือกลาง

 

ในอีกด้านหนึ่ง ชั้นนอกและชั้นในเชื่อมต่อกัน แต่มีทางเดียว เทพเสมือนในชั้นนอกสามารถเข้าชั้นในได้ แต่ในทางกลับกัน เทพแท้จริงจากชั้นในไม่สามารถเข้าชั้นนอกเพื่อล่าเทพเสมือนได้

 

เป็นผลให้ในสนามรบมังกรหุบเหว ยอดฝีมือเทพเสมือนขั้นสูงสุดบางคนจะล่าแถวชายแดนระหว่างชั้นนอกกับชั้นใน บางครั้งก็สู้กับเทพแท้จริง ถ้าพวกเขาพบว่าตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ร้ายแรง พวกเขาสามารถหลบหนีไปชั้นนอกได้ทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกล่าโดยเทพแท้จริง

 

‘ดูเหมือนข้าจะต้องไปแถวชั้นในก่อน ล่าไฟเทวะขั้นเจ็ดหรือแปดให้มากพอ จากนั้นค่อยเข้าชั้นกลาง’เป้าหมายของหลินฮวงชัดเจน’ข้าไม่รู้ว่าจะมีเทพแท้จริงขั้นสูงสุดในชั้นกลางไหม’

 

หลังอ่านข้อมูลอย่างละเอียด หลินฮวงก็ส่งสำเนาให้พวกหลินซิน

 

“พวกเจ้าทั้งหมด ดูข้อมูลนี้ ไม่ต้องอ่านทั้งหมด แค่อ่านข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ล่าที่พวกเจ้าจะเข้าไปก็พอ”

 

หลังจัดการ หลินฮวงก็หลับตา เริ่มบ่มเพาะไร้รอยต่อ รอคอยการเริ่มต้นอย่างอดทน

 

ตอนแปดโมงเช้า ทุกคนมาพบกันตามเวลาที่กำหนด

 

“ทุกคนเตรียมตัวเสร็จหรือยัง?”หลินฮวงกวาดตามองทุกคน เขาสามารถสัมผัสได้ว่านอกจากหลินซวนกับเฉินเตา ทุกคนกังวลไม่มากก็น้อย รวมถึงคุณฟู่

 

หลินซวนไม่กังวล บางทีอาจเพราะความยากลำบากตลอดหลายปีที่ผ่านมาของเขา

 

อีกด้าน เฉินเตาไม่ประหม่าเพราะ ในฐานะเจ้าชาย เขาแทบไม่เคยล้มเหลวเลย นี่ทำให้เขามีความมั่นใจอย่างมาก

 

ส่วนคุณฟู่ หลินฮวงพอเข้าใจได้ เหนือสิ่งอื่นใด คุณฟู่ไม่ได้ใช้ความสามารถอย่างเต็มที่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา  ยิ่งไปกว่านั้น หลังมามหาพิภพ เขาก็ได้เห็นเทพแท้จริงจำนวนมาก ซึ่งทำให้เขาระมัดระวังตัว

 

สำหรับหลินซินกับเสี่ยวโม่ พวกเขามีประสบการณ์ต่อสู้น้อย และทั้งคู่ก็ไม่เคยไปมิติโบราณใด ๆ

 

หวงอู่จื่อกังวลเพราะเขาเพิ่งเป็นเทพเสมือน และยังไม่เคยปะทะกับเทพเสมือนคนอื่น

 

“ไม่ต้องกังวล จุดประสงค์หลักของเราคือการทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม”หลินฮวงให้ความมั่นใจกับพวกเขา”ขอข้าสรุปก่อน”

 

“เฉินเตากับเสี่ยวโม่ ตามจริงแล้วไม่ควรมีเทพเสมือนที่ใช้พลังกฏเทพได้ในบริเวณชั้นนอก ดังนั้น ข้าเสนอให้พวกเจ้าอย่าใช้พลังกฏเทพเว้นแต่จะจำเป็น พยายามหาเทพเสมือนขั้น 3 หรือ 4 เป็นคู่ต่อสู้เพื่อฝึก ไม่งั้น ประสบการณ์จะไม่นำมาซึ่งผลลัพธ์นัก  นอกจากนี้ ข้าได้พิจารณาว่าอู่จื่อเองก็เป็นเทพเสมือนขั้น 1 แล้ว เขาคงลำบากถ้าต้องล่าคนเดียว เขายังต้องพึ่งพวกเจ้าสองคน ซึ่งทำให้ข้าไม่แนะนำให้พวกเจ้าเข้าไปแถวชั้นใน”

 

หลังหลินฮวงพูดจบ เขาก็หันไปมองหลินซิน หลินซวนกับคุณฟู่

 

“หลินซิน แม้พวกน้องจะเป็นเทพเสมือนขั้น 9 แต่ด้วยอุปกรณ์น้อง การพบเจอเทพแท้จริงขั้นต่ำไม่ควรเป็นปัญหาใหญ่ น้องสามารถตามอาจารย์กับต้นซวนไปในพื้นที่ชั้นในได้เพราะทั้งคู่ไม่สามารถเข้าพื้นที่รอบนอกได้”

 

หลังจากจัดเตรียมการเดินทางของทั้งสองกลุ่ม ทั้งหกก็เข้าประตูมิติไปยังสนามรบโบราณ

 

เมื่อพวกเขาก้าวออกประตูมิติ ทั้งเจ็ดก็ปรากฏที่ทางเข้าสนามรบทันที

 

จากระยะไกล หลินซินเห็นกลุ่มผู้ชายจับมือกัน เดินผ่านทางเข้า

 

“พวกเขากำลังทำอะไร?”หลินซินมองอย่างประหลาดใจ

 

“นี่เพื่อให้ทั้งกลุ่มย้ายไปยังพิกัดเดียวกันได้ ถ้าไม่จับมือกัน ทุกคนจะถูกส่งไปยังสถานที่ต่างๆ”

 

“เข้าใจแล้ว”หลินซินพยักหน้า แต่พลันถาม”เรามีทั้งเทพเสมือนกับเทพแท้จริง ถ้าเราจับมือกัน เราจะถูกส่งไปพิกัดเดียวกันไหม?”

“ใช่ เราจะถูกส่งไปชั้นใน”หลินฮวงพยักหน้า”เทพเสมือนสามารถเข้าพื้นที่ชั้นในได้ มีแค่เทพแท้จริงที่ไม่สามาถรเข้าชั้นนอกจากชั้นในได้ ถ้าเทพแท้จริงกับเทพเสมือนถูกส่งไปพร้อมกัน พวกเขาจะถูกส่งไปเขตชั้นใน”

 

“สาวน้อย เจ้าคงไม่ได้อ่านข้อมูลที่ข้าส่งให้สินะ”หลินฮวงพูด

 

“ข้าอ่านแล้วนะ!”หลินซินส่งเสียงดัง”ข้าแค่ดูไม่ครบ”

 

มีคนไม่มากที่ทางเข้าสนามรบ ตรงหน้าพวกหลินฮวง มีแค่สามกลุ่ม ทั้งหมดมีแค่เทพแท้จริง

 

เมื่อเห็นว่ามีเทพเสมือนหลายคนในกลุ่มหลินฮวง กลุ่มอื่นก็เริ่มคุยกันเงียบๆ

 

สมาชิกหญิงของกลุ่มตรงหน้ามองหวงอู่จื่อกับคนอื่นก่อนลังเลและเดินมาหา

 

“ระดับอันตรายของสนามรบนี้สูงมาก พื้นที่ชั้นนอกยังโกลาหลกว่าชั้นในซะอีก ข้าเสนอว่าเว้นแต่พวกเจ้าจะเป็นเทพเสมือนขั้นสูง อย่าเข้าไปจะดีกว่า”หลังนางพูดจบ นางก็จงใจหันไปมองหลินฮวง ผู้เป็นเทพเสมือนขั้น 6”เจ้าไม่ควรเข้าไป”

 

“ขอบคุณสำหรับคำเตือน เราแค่จะเข้าไปดู ถ้าเกิดเรื่องไม่ดี เราจะออกมา”หลินฮวงตอบด้วยรอยยิ้ม

 

เมื่อเห็นอย่างนี้ นางก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ไม่พูดอะไรอีกก่อนกลับไปกลุ่มของนง

 

“ทำไมเจ้าถึงสนใจพวกมัน?พวกมันแส่หาเรื่องกันเอง”สมาชิกชายแสยะยิ้ม

 

ชายคนนั้นไม่ได้ใช้คลื่นเสียง ดังนั้นสองกลุ่มด้านหน้าจึงมองมาด้วย

 

แน่นอนว่าพวกหลินฮวงย่อมได้ยินชัด แต่เขาไม่สนใจ

 

สองนาทีต่อมา สามกลุ่มด้านหน้าก็ลงทะเบียนเสร็จ เข้าสนามรบโบราณไป

 

การลงทะเบียนของกลุ่มหลินฮวงเสร็จสิ้นอย่างรวดเร็ว

 

“กลุ่ม NF404”ผู้ดูแลมองกลุ่มหลินฮวงที่แยกเป็นสองกลุ่มและจับมือกันตรงทางเข้า ริมฝีปากเขากระตุกอย่างหน่ายใจ”เด็กอีกกลุ่มที่ขุดหลุมฝังศพตัวเอง” 

 

 

ตอนที่ 1474

 

หลังเข้ามาจากทางเข้า หลินฮวงก็ตระหนักว่ามีแค่เฉินเตา เสี่ยวโม่กับหวงอู่จื่อที่ยังอยู่ข้างเขา หลินซินกับอีกสองถูกส่งไปที่อื่น

 

หลินฮวงเงยหน้าขึ้น มองไปรอบๆ นี่คือหุบเขากว้างใหญ่ ในระยะไกล เราสามารถเห็นเทือกเขาที่ทอดยาวต่อเนื่องกันตรงขอบฟ้า

 

แต่ทว่า สิ่งที่ผิดปกติสุดคือท้องฟ้า

 

ท้องฟ้าสีฟ้า-ดำไม่มีดาวสักดวง และปกคลุมด้วยเมฆมืด ไม่มีแสงแดดส่องถึงผืนดินอันกว้างใหญ่นี้ มีแค่สายฟ้าสีเลือดที่แล่บเป็นครั้งคราว

 

“นี่คือหุบเหวของจริง?”เสี่ยวโม่อดถามไม่ได้

 

“สนามรบนี้เกิดจากการผสานของทั้งโลกวัตถุและหุบเหว”หลินฮวงอธิบาย

 

“จิตเทวะของข้าถูกระงับ ข้าสามารถสัมผัสได้แค่สามพันเมตรรอบตัว”เฉินเตาหันมาสนใจปัญหาด้านหน้า

 

“ข้าสัมผัสได้แค่พันเมตรเท่านั้น”อู่จื่อขมวดคิ้ว

 

“ยังมีเศษเสี้ยวเจตจำนงของจ้าวเทวะในสนามรบนี้ ใครก็ตามที่ต่ำกว่าเทพสวรรค์จะโดนระงับจิตเทวะให้เหลือประมาณหนึ่งในพันของสภาพปกติ”

 

หลินฮวงยังกระจายจิตเทวะเขาออกไป มันถูกระงับด้วยพลังลึกลับเช่นกัน แต่เขายังครอบคลุมได้ถึง 1200 กิโลเมตร

 

“ถึงระยะของจิตเทวะจะไม่กว้าง มันก็ดีกว่าที่จะคงสภาพมันไว้ตลอด ในสนามรบนี้ นอกจากนักล่า ยังมีมอนสเตอร์ประเภทวิญญาณที่วิวัฒนาการจากซากศพและดวงวิญญาณที่ถูกทิ้งไว้ ยังมีสายพันธุ์อันเดธ ปีศาจ และอื่นๆอีกด้วย พวกมันบางตัวเชี่ยวชาญการอำพรางตัว และยากจะตรวจพบได้ด้วยตาเปล่า”

 

หลินฮวงพูดถึงเรื่องนี้เพราะเขาสังเกตเห็นว่าไม่ไกล มีมอนสเตอร์หลายตัวซ่อนอยู่ แต่ทว่า เขาไม่ตั้งใจลงมือ

 

มีมอนสเตอร์แค่สิบกว่าตัวเท่านั้น ทั้งหมดเป็นเทพเสมือนขั้นต้น พวกมันเหมาะให้พวกเฉินเตาฝึกฝน

 

เนื่องจากข้อจำกัดของระยะตรวจจับ แม้จะด้วยการเตือนของหลินฮวง พวกเฉินเตาก็ยังไม่สังเกตเห็นกลุ่มมอนสเตอร์ที่ซ่อนตัวอยู่

 

อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนกลุ่มมอนสเตอร์จะมีความสามารถรับรู้อื่นและสามารถสัมผัสได้ถึงพวกหลินฮวงจากระยะไกล ไม่ใช่แค่นั้น พวกมันยังลอบมองพวกเขาเงียบๆ

 

“เราจะไปไหนกัน?”หวงอู่จื่อถามขึ้น เห็นได้ชัดว่าเขากำลังถามหลินฮวง

 

เมื่อได้ยินคำถามนี้ เฉินเตากับเสี่ยวโม่ก็มองหลินฮวง

 

หลินฮวงเลิกคิ้ว”อย่ามองข้า ดูแผนที่เอา”

 

ขณะพูด หลินฮวงก็ฉายแผนที่ เนื่องจากไม่มีตำแหน่งตายตัวภายในสนามรบโบราณ พวกเขาจึงต้องกำหนดตำแหน่งกันเอง นี่ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับหลินฮวง ผู้มีระยะตรวจจับจิตเทวะกว้างขวาง แต่มันยากมากสำหรับพวกเฉินเตา

 

เมื่อเห็นว่าทั้งสามจ้องแผนที่กันด้วยสีหน้าว่างเปล่า หลินฮวงก็ชี้จุดบนแผนที่”ตอนนี้เราอยู่กันตรงนี้ เรากำลังหันหน้าไปทางนี้”

 

เมื่อได้ยินหลินฮวงอธิบายตำแหน่งของพวกเขา เฉินเตาก็จ้องเขาและถาม”เจ้ารู้ตำแหน่งเราได้ยังไง?”

“ข้าเคยมาที่นี่แล้ว”หลินฮวงปกปิดความจริงที่ว่าระยะตรวจสอบของจิตเทวะเขากว้างผิดปกติ

 

ถ้าอยากใช้จิตเทวะเพื่อยืนยันตำแหน่งปัจจุบันของเรา ระยะครอบคลุมของจิตเทวะต้องกว้างถึงขนาดที่พวกเขาสามารถเทียบมันกับแผนที่ได้ถึงรู้ว่าพวกเขาอยู่ไหน

 

หลังได้รับคำตอบนี้ เฉินเตาก็พยักหน้าและไม่ถามอีก เขาดึงแผนที่ของตัวเองขึ้นมาเช่นกัน

 

“จากสิ่งที่ข้าเห็น ถ้าเราเดินไปทางนี้ต่อ เราจะเข้าลึกไปบริเวณชั้นนอก”

 

เมื่อเห็นว่าเฉินเตาเริ่มเป็นผู้นำแล้ว หลินฮวงจึงไม่พูดอะไรอีกและรอให้เฉินเตาพูดจบก่อนเตือนอีก”การกระจายตัวของมอนสเตอร์บนแผนที่ไม่แม่นยำ มอนสเตอร์บางตัวจะอพยพตามธรรมชาติ และบางตัวจะเคลื่อนไหวเนื่องจากอิทธิพลที่มนุษย์สร้างขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น นักล่าหุบเหวยังไม่ล่าตามกฏการกระจายมอนสเตอร์และอาจปรากฏขึ้นที่ไหนก็ได้ มันยังเป็นไปได้ที่มอนสเตอร์ขั้นกลางกับขั้นสูงจะปรากฏในบริเวณของมอนสเตอร์ขั้นต้น สรุปกคือ อย่าเชื่อแผนที่มากนัก ข้อมูลที่มีสามารถใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงได้เท่านั้น”

 

เฉินเตากับคนอื่นพยักหน้าอย่างเคร่งจรึม เก็บแผนที่ เริ่มบินไปทิศทางที่เฉินเตาเลือกด้วยความเร็วต่ำ

 

กลุ่มของพวกเขาบินสูงเหนือพื้นไม่ถึงสิบเมตร และก็บินช้ามาก

 

เหตุผลนั้นเรียบง่าย การบินสูงจะทำให้พวกเขาถูกพบตัวและทำให้ตกเป็นเป้า การบินเร็วยังทำให้อากาศปั่นป่วนและดึงดูดความสนใจโดยไม่จำเป็น

 

หลินฮวงบินตามหลังทั้งสามอย่างสบายใจ มองเฉินเตากับคนอื่นเข้าใกล้ทิศทางที่มอนสเตอร์ซ่อนตัวอยู่ แต่ทว่า เขาไม่พูดเตือน

 

นี่เพราะเขารู้ว่าเขาสามารถเตือนพวกเขาได้ครั้งเดียว แต่ไม่สามารถเตือนได้เป็นครั้งที่สองและสาม หลังพบกับมอนสเตอร์ด้วยตัวเอง สิ่งนี้ถึงมอบประสบการณ์ให้พวกเขาจริงๆ

 

ตอนกลุ่มเข้าใกล้ระยะหนึ่ง เฉินเตาก็พลันขมวดคิ้ว

 

เขาตรวจไม่พบความผิดปกติใดภายในระยะตรวจจับของจิตเทวะเขา และไม่มีความผิดปกติอะไรในสายตา แต่สัญชาตญาณกลับส่งคำเตือนให้เขา

 

“รอก่อน!’เขาตัดสินใจอย่างเด็ดขาด โบกมือห้ามทุกคนไม่ให้ล้ำไปข้างหน้า

 

“เกิดอะไรขึ้น?”เสี่ยวโม่งุนงง

 

“เจ้าพบอะไรผิดปกติงั้นหรือ?”หวงอู่จื่อเพิ่มความระมัดระวังทันที

 

“ข้าไม่พบอะไรผิดปกติ แต่สัญชาตญาณบอกข้าว่ามีอันตายด้านหน้า”

 

เฉินเตาพูดจบ และก็ได้ยินเสียงทันที ห่างไปพันกว่าเมตร พื้นเริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพุ่งเข้าหาพวกหลินฮวงเหมือนคลื่น

 

คลื่นดินทรายม้วนตัวสูงขึ้น เพิ่มความเร็ว ไม่นาน มันก็ปรากฏตรงหน้าพวกหลินฮวง

 

หลินฮวงหายตัวไปนานแล้ว ลอบปรากฏเหนือพื้นร้อยเมตร สังเกตปฏิกิริยาของทั้งสาม

 

เมื่อเห็นคลื่นค่อยๆใกล้เข้ามา ทั้งสามก็ตกตะลึงก่อนตอบสนอง พวกเขาเริ่มหันหลังบินหนีสูงขึ้น

 

เฉินเตาสงบสุขและปรับเพดานบินให้สูงขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น เขาหรี่ตาและสังเกตสักพัก จากนั้นก็ตั้งท่าสู้

 

นี่เพราะเขารู้แล้วว่าอะไรกำลังใกล้เข้ามา

 

หวงอู่จื่อกับเสี่ยวโม่ถอยห่างไประยะหนึ่งด้วยความตื่นตระหนก แต่เมื่อเห็นเฉินเตาไม่ตามมา พวกเขาจึงหยุดหนี

 

เมื่อเห็นว่าทั้งสามตั้งท่าสู้แล้ว หลินฮวงก็พยักหน้าพอใจ

 

ไม่นานนัก โมเมนตัมของทรายก็หยุด ฝุ่นฟุ้งกระจาย บดบังมุมมองของหลินฮวง แต่ด้วยจิตเทวะ เขาสามารถสังเกตทุกอย่างเกิดขึ้นด้านหลังม่านทรายได้ชัด

 

โครงกระดูกกินถูกตัดหัวด้วยเฉินเตากับเสี่ยวโม่ง่ายๆ และจำนวนพวกมันก็ลดลงอย่างรวดเร็ว แม้ความสามารถของหวงอู่จื่อจะโดนจำกัดด้วยระดับพลัง เขาก็สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระภายในฝุ่น ช่วยทั้งสองฆ่าโครงกระดูก

 

แม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่ทั้งสามร่วมมือกัน พวกเขาก็มีเคมีดีต่อกันอย่างน่าประหลาดใจ

 

หลังผ่านไปสามถึงสี่นาที โครงกระดูกดิน 14 ตัวก็โดนตัดหัวทั้งหมด

 

ทรายที่หมุนวนหยุด ทิ้งหลุมดินไว้

 

หลินฮวงค่อยๆ ลอยลงมา เขาเหลือบมองเฉินเตาก่อนหันไปหาเสี่ยวโม่กับหวงอู่จื่อ”อย่าตื่นตระหนกตอนเจอกับสถานการณ์แบบนี้ ให้สังเกตก่อน จากนั้นค่อยตัดสินใจ”

 

หลังคุยกันสั้นๆ หลินฮวงก็อนุญาตให้เฉินเตานำกลุ่มต่อได้