Monster Paradise 1440

 ตอนที่ 1440

 

ข้าแค่อยากถามเจ้า

ทันทีที่เขานำทัพลงมา เถิงหรานก็กวาดจิตเทวะออกไป อยากดูว่าปลาตัวน้อยัวไหนที่เขาต้องรับมือ

 

หลังตรวจรอบๆด้วยจิตเทวะ เขาก็สามารถเห็นรังขนาดใหญ่กับกองทัพเผ่าแมลงนับล้านได้ เถิงหรานอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

 

“เผ่าแมลง?!”

 

ความคิดที่ว่าโลกกรวดอาจถูกเผ่าแมลงยึดไปแล้วผุดขึ้นในหัว

 

แต่ทว่า เขาก็รีบลบความคิดนี้ไปเมื่อจิตเทวะเขาตรวจพบว่านอกจากเผ่าแมลง มนุษย์และโปรตอสอื่นๆก็กำลังโจมตีอันเดทและวิญญาณด้วย

 

“เกิดอะไรขึ้น!?”

 

เถิงหรานสับสน ต่อให้ตรวจสอบสภาพแวดล้อมด้วยจิตเทวะ เขาก็ยังไม่รู้ว่าเขากำลังรับมือกับอะไร

 

เขาต้องสู้กับเผ่าแมลง โปรตอสหรือมนุษย์?!

 

โชคดี สิ่งที่ทำให้เขาถอนหายใจโล่งอกได้คือเขาพบว่าจำนวนคนของเขาเหนือกว่าศัตรู

ไม่เพียงเทพเสมือนฝั่งเขาจะมีมากกว่า แต่จำนวนเทพแท้จริงก็ยังเหนือกว่าด้วย ในความเป็นจริง จำนวนเทพแท้จริงในกองทัพของเถิงหรานยังมากกว่าศัตรูอย่างน้อยสิบเท่า สำคัญญสุด เขาไม่ตรวจพบกลิ่นอายของเทพแท้จริงขั้นสูงเลย

 

เพียงเมื่อเถิงหรานคิดว่าเขาได้รับชัยชนะแล้ว เขาก็พลันตระหนักว่าอันเดทและวิญญาณระดับเทพแท้จริงขั้นสูงกว่าร้อยที่เขาส่งมาทั้งหมดถูกบีบอัดอยู่ในพื้นที่คับแคบ

 

เขาจับจ้องไปยังจุดนั้น เห็นคลื่นสีแดงที่ไหววูบราวกับสายฟ้ฟาด ล้อมวงเทพแท้จริงขั้นสูงทั้งหมดไว้ไม่ให้พวกมันหนีไปไหน

 

“มันคือ..มีดบินพลังจิต?!”

 

เมื่อมองมีดบินที่สามารถทำให้เทพแท้จริงขั้นสูงนับร้อยถูกต้อนเหมือนฝูงแกะได้ เถิงหรานก็รู้สึกเย็นยะเยือก

 

ตอนนี้ในที่สุดเขาก็เห็นคนที่ลอยอยู่เหนือเหล่าเทพแท้จริงขั้นสูง

 

มันคือชายหนุ่มที่ก้มมองเถิงหรานจากด้านบน มุมปากเขายกโค้งขึ้นขณะพูดว่า”ยินดีต้อนรับสู่โลกกรวดของเรา!”

 

ทันใดนั้น เถิงหรานก็เข้าใจว่านี่คือสถานการณ์ที่ศัตรูวางไว้

 

ตามเสียงที่ดังของหลินฮวง ผู้รุกรานทั้งหมดก็ได้ข้อสรุปเดียวกัน

 

ทันใดนั้น ก็มีเสียงที่ทำให้ทั้งกองทัพเป็นอัมพาต

 

“มันแค่พูดขู่เรา มันก็แค่เทพเสมือน!”อย่างไม่คาดฝัน เสียงนี้เป็นของหญิงสาวขายาว

 

เมื่อได้ยินแบบนั้น เถิงหรานก็ได้สติ ใช้จิตเทวะเขาตรวจสอบหลินฮวง ข้อมูลที่เขาได้รับบอกว่าระดับพลังของหลินฮวงเป็นแค่เทพเสมือนขั้น 6

 

‘หรือเขาจะไม่ใช่คนที่ควบคุมมีดบินพลังจิต?!’ความคิดนี้เกิดขึ้น

 

ขณะที่เถิงหรานกำลังจะใช้จิตเทวะเขาเพื่อค้นหายอดฝีมือที่ควบคุมมีดบินพลังจิต เขาก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่กดทับเขา

พริบตาตามา คลื่นสีแดงเลือดก็แหวกผ่านอากาศใส่เขาเหมือนสายฟ้าฟาด

 

เถิงหรานรีบหลบ ก่อนจะสร้างความเข้าใจชัดเจนถึงพลังของศัตรูได้ เขาไม่กล้าผลีผลามและปล่อยให้ตัวเองถูกโจมตี

 

ขณะที่บิดตัวเพื่อหลบ เขาก็สังเกตจากหางตาว่าเขาไม่ใช่คนเดียวที่ถูกโจมตี ชายหัวงู หญิงสาวขายาวและคนอื่นก็ถูกบังคับให้หลบ

 

‘คิดโจมตีเทพแท้จริงขั้นสูงทั้งหมดเลย?!’เถิงหรานเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

 

เทพแท้จริงขั้นสูงทั้ง 37 เป็นกลุ่มเดียวที่ถูกกำหนดเป้า ส่วนเทพแท้จริงขั้นกลางและต่ำ รวมถึงเทพเสมือนได้รับการละเว้นจากการโจมตี

 

เถิงหรานไม่มีเวลามาครุ่นคิดว่าศัตรูดูถูกพวกเขา เขาส่งจิตเทวะออกไปเพื่อค้นหาตัวทันที

 

มันใช้เวลไม่นาน จิตเทวะเขาก็กวาดไปทั่วทั้งขอบเหวนรกชั้นสาม แต่ก็ไม่พบอะไร

 

“มีใครเห็นไหมว่ามีดบินพลังจิตมาจากทางไหน?”

เถิงหรานถามกลุ่มเทพแท้จริงผ่านคลื่นเสียง

ส่วนใหญ่ตอบ”มันเร็วเกินไป ข้ามองไม่ชัด”

 

แต่ทว่า มีบางส่วนตอบว่า”มันดูเหมือนจะมาจากตรงจุดที่พวกอันเดธและวิญญาณระดับเทพแท้จริงอยู่”

 

มีเพียงหญิงสาวขายาวถึงลังเลก่อนตอบ”ข้าคิดว่ามันมาจากเทพเสมือนคนนั้น แต่ข้าไม่มั่นใจ”

 

ในความเป็นจริง นางสังเกตเห็นแสงสีแดงแวบออกจากแขนเสื้อหลินฮวง แต่นางแค่ปฏิเสธความจริง

 

“เจ้าเห็นชัดไหม?”เถิงหรานถามต่อ

 

“ข้าไม่แน่ใจนัก ข้าคิดว่าข้าเห็นแสงสีแดงแวบหนึ่งจากแขนเสื้อเขา แต่ข้าอาจตาฝาด”นางส่ายหัว

 

“ช่างมัน ไม่ว่าศัตรูจะเป็นใคร เราก็จะจัดการเขาก่อนค่อนสืบสาวเรื่องนี้!”เถิงหรานจับจ้องหลินฮวงทันที

 

เถิงหรานละทิ้งความพยายามค้นหาผู้ใช้มีดบินเหล่านั้นชั่วคราวและจับเป้าหมายใหม่ หลินฮวง แม้หลินฮวงจะไม่ใช่เทพแท้จริง เขาก็ทำให้เถิงหรานรู้สึกไม่สบายใจมาตั้งแต่ต้น

 

‘ปฏิกิริยารวดเร็วมาก’วินาทีที่หลินฮวงรู้สึกว่าเถิงหรานกำลังจับจ้องเขา เขาก็ยังสัมผัสได้ว่าพลังของชายคนนี้สูงสุด แต่หลินฮวงก็ไม่ตื่นตระหนกเลย

 

แต่ทว่า สายตาของหลินฮวงกลับข้ามผ่านเถิงหรานไป หยุดที่หญิงสาวขายาว

 

เถิงหรานไม่สังเกตเห็นสิ่งนี้ ขาเขาออกแรงผลัก ใช้อากาศว่างเปล่าเป็นหินก้าว ทะยานเข้าหาหลินฮวง

 

หลินฮวงไม่ทำอะไรเพื่อขัดขวางการโจมตีนี้ เขาแค่มองเถิงหรานอย่างไม่แยแส ปล่อยให้เถิงหรานพุ่งเข้ามา

เถิงหรานควงหอกที่เขาถือ แทงใส่เหมือนฝนดาวตก

 

แต่หลินฮวงกลับก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าวและร่างเขาก็หายลับไป

 

ท่ามกลางความตกตะลึง เถิงหรานพลันพบว่าตัวเองตกมาอยู่ตรงกลางสายพันธุ์อันเดทและวิญญาณระดับเทพแท้จริงขั้นสูง

 

ทุกคนที่ได้เห็นฉากนี้ต่างรู้สึกมึนงง

 

นี่เพราะจากมุมมองพวกเขา พวกเขาเห็นแค่เถิงหรานควงหอกในมือ ไม่สนใจหลิน

ฮวงที่ลอยอยู่เหนือเขาเลย จากนั้น เถิงหรานก็พุ่งตรงไปยังพื้นที่ด้านล่าง ที่เทพแท้จริงนับร้อยรวมกันอยู่

 

บางคนเริ่มประเมินหลินฮวงใหม่ พวกเขาพอเดาได้ว่าเถิงหรานอาจตกเป็นเหยื่อของพลังกฏเทพประเภทภาพลวงตา

 

ความจริงที่คู่ต่อสู้ของเถิงหรานทำให้เถิงหรานติดกับภาพลวงตาได้เป็นข้อพิสูจน์ว่าศัตรูมีพลังน่ากลัวมาก

 

“ตอนนี้เรากำลังตอแยตัวตนแบบไหนกัน..?”

หญิงสาวขายาวอดรู้สึกหนาวสั่นไม่ได้

 

เดิม เมื่อนางสังเกตเห็นว่าหลินฮวงเป็นแค่เทพเสมือนขั้น 6 นางคิดว่าเขาแค่พูดขู่ แต่ตอนนี้ เขาต้องปลอมพลังตัวเองแน่

 

ไม่ว่ามันจะเป็นมีดบินพลังจิตเขาหรือการควบคุมเถิงหรานเมื่อสักครู่ มันมากพอจะพิสูจน์ว่าพลังแท้จริงของเขานั้นใกล้เคียงกับเทพสวรรค์

 

หลินฮวงต้องเป็นเทพแท้จริงขั้นสูงสุดหรือเทพสวรรค์ที่เข้าโลกกรวดผ่านวิธีพิเศษ

 

ไม่มีความเป็นไปได้ที่สาม!

 

‘ทำไมถึงมีคนเช่นนี้ในโลกกรวด?!’

 

หลังค้นพบพลังแท้จริงของหลินฮวง ความคิดมากมายก็เริ่มหมุนวนภายในหัวของหญิงสาวขายาว

 

ท่ามกลางความคิดสับสน ขณะที่นางยังพยายามจัดการกับสถานการณ์ จู่ๆร่างหนึ่งก็ปรากฏตรงหน้านาง

 

เมื่อนางยกหัวขึ้น มองตรงไปที่ใบหน้าคนคนนั้น ร่างของนางก็แข็งทื่อ ความคิดหลบหนีทั้งหมดหายไป!

 

“อย่าตื่นตระหนก ข้าแค่อยากถามอะไรเจ้า”

 

เสียงของหลินฮวงลอยเข้าหูหญิงสาวเหมือนเพลงกล่อมเด็ก ดวงตาเขาลึกล้ำราวกับทะเลสาบ ดึงหญิงสาวเข้าไป นางจมดิ่งลงไปเรื่อยๆ…

 

 

หญิงสาวขายาวยืนนิ่ง จับจ้องหลินฮวงด้วยสายตาว่างเปล่าราวกับนางสูญเสียวิญญาณ…