ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I’m really a superstar 1445-1446

 บทที่ 1445 : ทำไมถึงมีการ์ตูนแห่งชาติอีกเรื่องแล้วล่ะ!

โดย

Ink Stone_Fantasy

 

ไม่กี่วันหลังจากนั้น

นิตยสารของ POO สตูดิโอฉบับใหม่วางขาย

การ์ตูนมังงะเรื่องใหม่ตีพิมพ์อย่างเป็นทางการ

……

‘นารูโตะ’

ตอนที่ 1 อุซึมากิ นารูโตะ

นานมาแล้ว มีปีศาจจิ้งจอกตัวหนึ่งก่อความเสียหายแก่โลกมนุษย์

มันเป็นจิ้งจอกเก้าหาง ภูเขาล้มทลาย คลื่นยักษ์ม้วนกวาดสรรพสิ่งจากการโจมตีของมัน ชาวบ้านล้วนได้รับความทุกข์ยาก จากนั้นเหล่านินจาจึงมารวมตัวกัน

มีนินจาผู้หนึ่งไม่ลังเลที่จะเสี่ยงชีวิตของตนสะกดเจ้าจิ้งจอกเอาไว้ ทว่าเขาก็ใช้พลังจนหมด จนกระทั่งสูญสิ้นชีวิต

นินจาผู้นั้นถูกเรียกว่า โฮคาเงะรุ่นที่สี่

“ท่านโฮคาเงะ!”

“ว่ายังไง? เจ้าหนูนารูโตะก่อเรื่องวุ่นวายอีกแล้วเหรอ?”

“ใช่ ครั้งนี้เขาวาดรูปลงบนอนุสรณ์ของโฮคาเงะรุ่นก่อนๆ แถมยังใช้สีวาดด้วย”

……

บนอินเทอร์เน็ต

“อ่านวันพีซหรือยัง?”

“อ่านตั้งแต่เมื่อวานแล้ว สุดยอดมากเลย!”

“สนุกขึ้นเรื่อยๆ เลย”

“ตอนนี้อ่านแค่สำนักพิมพ์โชเน็นแล้ว นิตยสารการ์ตูนอื่นๆ ไม่ได้ซื้อเลย”

“ฉันด้วย ตอนนี้วันพีซถูกสถาปนาเป็นราชาไปแล้ว”

“วันนี้ฉันอ่านเจอการ์ตูนที่น่าสนใจเรื่องนึง!”

“เรื่องไหน?”

“ชื่อเรื่อง ‘นารูโตะ’!”

“ไม่เคยได้ยินเลย?”

“เป็นซีรีส์เรื่องใหม่ของ POO สตูดิโอ เพิ่งออกมาตอนเดียว ยอดมากเลย ไม่เคยอ่านก็รีบไปอ่านเถอะ ไม่ผิดหวังแน่นอน สนุกเหมือนวันพีซเลย!”

“ฉันเองก็อ่านแล้ว สนุกเป็นบ้าเลย!”

“อืม แค่อ่านตอนที่หนึ่งฉันก็รู้สึกตื่นเต้นไปหมดแล้ว!”

“มีตลกเล็กน้อย ประทับใจนิดหน่อย แล้วก็เร่าร้อน ยอดมาก!”

“ฉันมีลางสังหรณ์ว่า ‘นารูโตะ’ จะต้องดังแน่!”

“การ์ตูนยาวเรื่องใหม่ของ POO สตูดิโอจะสุดยอดไปแล้ว!”

“จริงเหรอ? ฉันจะไปดูสักหน่อย!”

วันนี้

POO สตูดิโอประกาศผลสำรวจความนิยมผลงานเรื่องใหม่อย่าง ‘นารูโตะ’ ที่คว้าอันดับหนึ่งไปครองอย่างขาดลอย! อะไรเรียกว่าขาดลอย? ก็คือการได้ผลโหวตห่างกับอันดับสองถึงสามเท่า! สถานการณ์บีบคั้นประเภทนี้แทบจะไม่เคยปรากฏให้เห็นในสำนักพิมพ์การ์ตูนรายไหนมาก่อน กระทั่ง ‘วันพีซ’ ที่โชเน็นเองก็ไม่มีคะแนนทิ้งห่างระดับนี้!

พริบตาในวงการก็จับตามอง!

แต่ว่าก็ทำเพียงแค่จับตามองเท่านั้น ตอนนี้ยังไม่มีใครเชื่อว่าการ์ตูนใหม่อย่าง ‘นารูโตะ’ จะสามารถเทียบกับ ‘วันพีซ’ ได้

ที่ POO สตูดิโอ

แผนกบรรณาธิการมีความสุขกันถ้วนหน้า

“ดังแล้ว!”

“ฉันรู้อยู่แล้ว!”

“แต่ยังไม่พอ”

“ใช่ ยังต้องสุมไฟอีกกอง!”

“เฮ้อ ถ้าหากอาจารย์โซระเขียนอาทิตย์นึงได้สองตอนแบบอาจารย์อาโออิก็ดีสิ ที่วันพีซดังระเบิดเร็วขนาดนี้ก็เกี่ยวกับปริมาณเหมือนกัน”

“นั่นแหละนะ อาจารย์อาโออิเป็นประเภทพิสดาร ทั่วทั้งโลกจะมีสักกี่คนกัน?”

“ใช่ นอกจากเขาก็ไม่มีนักวาดคนไหนสามารถอัปสามตอนต่ออาทิตย์ได้แล้ว”

ทุกคนล้วนเสียใจเล็กน้อย

แต่ที่อีกด้านหนึ่ง ฟูจิวาระ โคจิกำลังโทรศัพท์แล้วก็งุนงงอยู่ตรงนั้น

รอจนวางสายก็ได้ยินหัวข้อที่หัวหน้าบรรณาธิการกับทุกคนกำลังคุยกันอยู่พอดี เขาอดกระแอมออกมาไม่ได้ พูดนิ่งๆ ว่า “เมื่อครู่ตัวแทนของอาจารย์โซระโทรศัพท์มา บอกว่าเขาสามารถอัปเดตได้สองตอนถึงสามตอนต่อสัปดาห์ ต้นฉบับที่เขาเก็บไว้ตอนนี้มีสิบกว่าตอนแล้ว!”

ทุกคนงุนงงแล้ว!

จากนั้นก็ทั้งประหลาดใจระคนดีใจ!

“ว่าไงนะ?”

“จริงเหรอ?”

“เชี่ย! สวรรค์เมตตาเราแล้ว!”

“ดีเหลือเกิน! นี่มันดีมากจริงๆ!”

“ที่แท้ก็ยังมีคนที่สามารถเขียนสามตอนต่อสัปดาห์ได้ด้วย?”

“สวรรค์ ตอนนี้ทำไมนักวาดหน้าใหม่ถึงร้ายกาจขนาดนี้?”

“อาจารย์โซระแข็งแกร่ง!”

“คว่ำสำนักพิมพ์โชเน็น!”

“คว่ำวันพีซ!”

เป็นอีกหนึ่งตัวกระตุ้น POO สตูดิโอไม่กังวลอะไรอีกแล้ว!

ที่อีกด้าน

แผนกบรรณาธิการของสำนักพิมพ์โชเน็น

เนื่องจากคู่แข่งมีการเคลื่อนไหว พวกเขาย่อมต้องให้ความสนใจเป็นอย่างมาก ตั้งแต่นาทีที่ ‘นารูโตะ’ เริ่มฉายแวว พวกเขาเองก็เริ่มอ่านเช่นกัน

“นี่มันอะไรกัน!”

“นั่นสิ ฉันอ่านการ์ตูนมาหลายปีขนาดนี้ เพิ่งเคยเห็นตัวละครหลักที่มีหนวดเป็นครั้งแรก นี่มันการดีไซน์แบบไหนกัน ดังไม่ได้แน่ๆ!”

“ไม่ดีแล้ว เพิ่งได้ข่าวมา!”

“ข่าวอะไร?”

“‘นารูโตะ’ เองก็จะอัปเดตสองตอนต่ออาทิตย์เหมือนกัน!”

“เชี่ย!”

“พวกเขาก็เขียนสองตอนต่ออาทิตย์ได้เหมือนกันเหรอ?”

“ไม่ใช่ว่ามีแค่อาจารย์อาโออิที่ทำได้เหรอ?”

“เจ้าโซระนี่เป็นใคร?”

“นี่เป็นการยั่วยุแล้ว!”

“แม่ง นี่มันพุ่งเป้ามาที่เรานี่นา!”

“เหอะ ก็แค่เรื่องใหม่ จะเทียบชั้นกับพวกเราได้ยังไง?”

“อยากเปิดสงครามเหรอ? ก็ได้! พวกเราจะสู้ด้วยจนถึงที่สุดก็แล้วกัน!”

ด้วยเหตุนี้ สำนักพิมพ์นิตยสารการ์ตูนที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่นสองแห่งจึงเริ่มทำสงครามขึ้น

……

หนึ่งวัน

ห้าวัน

สิบวัน

‘วันพีซ’ ยังคงดังระเบิดเช่นเดิม!

แต่คะแนนของ ‘นารูโตะ’ เองก็ไต่ขึ้นไม่หยุด!

คนญี่ปุ่นจำนวนมากแบ่งเป็นสองฝั่งและเริ่มตีกันแล้ว!

“นารูโตะสนุก!”

“ใช่ คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าปีนี้ POO สตูดิโอเองก็เอาผลงานที่ดีขนาดนี้ออกมา!”

“สนับสนุนนารูโตะ!”

“ไสหัวไป วันพีซที่หนึ่ง!”

“รักวันพีซจะตายอยู่แล้ว!”

“รักแค่นารูโตะเท่านั้น!”

“คนที่ชอบนารูโตะน่ะเป็นคนงี่เง่าทั้งหมด!”

“คนชอบวันพีซเป็นไอ้โง่ทั้งหมด!”

“เฮ้อ พวกเธอไม่ต้องทะเลาะกันแล้ว ก็สนุกทั้งสองเรื่องนั่นแหละ”

แต่ว่าสุดท้ายก็ต้องดูกันที่ความสำเร็จแล้ว วันพีซประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ยอดขายรวมเล่มการพิมพ์ครั้งแรกทำลายสถิตินับไม่ถ้วน แล้วก็เป็นการวางพื้นฐานให้วันพีซเป็นการ์ตูนแห่งชาติด้วย นารูโตะตอนนี้นับว่ามีชื่อเสียง แต่มีภูเขาลูกใหญ่อยู่ตรงหน้า ต่อให้ทุกคนยกย่องไว้สูงแต่ก็ไม่มีทางเทียบกับวันพีซได้ บททดสอบตลอดกาลของผลงานก็คือท้องตลาด

ทว่าวันนี้

ในที่สุดนารูโตะก็รวบรวมจำนวนหน้าสำหรับขายรวมเล่มแล้ว

นารูโตะฉบับรวมเล่มเล่มที่หนึ่งวางขายแล้ว!

ในวงการจับตามอง

สื่อเองก็รายงาน

สำนักพิมพ์โชเน็นเองก็รอชมเรื่องตลก

แต่ว่าในวันแรกนี้เองก็ปรากฏฉากที่ทุกคนไม่กล้าเชื่อออกมา ภาพแถวคนเป็นหมื่นแย่งกันซื้อเหมือนตอนวันพีซปรากฏขึ้นอีกครั้ง!

……

โตเกียว

ร้านหนังสือแห่งหนึ่ง

“เอานารูโตะให้ฉันเล่มนึง!”

“นารูโตะ!”

“ฉันก็อยากได้เล่มนึง!”

……

นาโกย่า

“ยังมีนารูโตะอยู่ไหม?”

“หมดแล้ว?”

“เพิ่งพิมพ์ออกมาก็หมดแล้วงั้นเหรอ?”

……

โอซาก้า

“สวรรค์!”

“ขายหมดแล้ว?”

“ฉันมาต่อแถวตั้งแต่หกโมงเลยนะ!”

……

ภาพนี้ปรากฏในเวลาเดียวกันในทั่วทุกที่ของญี่ปุ่น!

คนของ POO สตูดิโอตกใจแล้ว!

สำนักพิมพ์โชเน็นกับวงการการ์ตูนเองก็ถูกทำให้ตกใจแล้ว!

บ้าคลั่งเกินไปแล้ว นี่มันไม่ใช่การซื้อการ์ตูนแล้ว นี่แม่งเป็นการแย่งการ์ตูนต่างหาก!

พิมพ์เพิ่ม!

พิมพ์เพิ่ม!

พิมพ์เพิ่มอีกครั้ง!

เครื่องพิมพ์ของโรงพิมพ์ทำงานไม่ได้หยุดทั้งวันทั้งคืน สุดท้ายกระทั่งเครื่องพิมพ์พังไปสองเครื่องถึงไล่ตามความเร็วอันบ้าคลั่งในการแย่งซื้อของแฟนคลับทัน!

ในที่สุดยอดขายสุดท้ายก็ออกมา!

ตัวเลขนี้ทำให้ทั่วทั้งวงการการ์ตูนตกตะลึงโดยพลัน!

ยอดขายนารูโตะฉบับรวมเล่มเล่มที่หนึ่ง หนึ่งล้านเก้าหมื่นเล่ม!

กลับมากกว่ายอดขายวันพีซเล่มแรกถึงหลายหมื่นเล่ม ถึงจะไม่เท่ากับวันพีซเล่มทสองที่มียอดขายหนึ่งล้านสองแสนเล่ม แต่ว่าสถิติยอดขายเล่มแรกของหน้าประวัติศาสตร์การ์ตูนญี่ปุ่นกลับถูกนารูโตะทำลายลงแล้ว เขี่ยวันพีซลงจากบัลลังก์แล้ว!

POO สตูดิโอ

แผนกบรรณาธิการบ้าคลั่งไปแล้ว!

“สวรรค์!”

“ดังแล้ว! ครั้งนี้ดังแล้วจริงๆ!”

“น่ากลัวจริงๆ!”

“หนึ่งล้านเก้าหมื่นเล่ม?”

“นี่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?”

POO สตูดิโอประกาศแผนการทำอนิเมของนารูโตะทันที!

สำนักพิมพ์โชเน็น

ทุกคนโกรธจนตัวสั่นไปหมด!

“เป็นไปได้ยังไง!”

“ไล่ตามทันจริงๆ?”

“การ์ตูนเรื่องนี้โผล่มาจากไหนกัน?”

“วาดได้ดีขนาดนี้ แถมยังมีความเร็วในการอัปเดตเท่ากับอาจารย์อาโออิอีก? สมควรตาย! นักวาคนนี้ POO สตูดิโอไปหามาจากไหนกัน?”

ในวงการเดือดพล่านแล้ว!

“ไม่อยากเชื่อเลย!”

“ทำไมถึงมีการ์ตูนแห่งชาติออกมาอีกแล้วล่ะ?”

“นี่เป็นยุครุ่งเรืองของวงการการ์ตูน!”

“หกปีก่อนไม่เจอการ์ตูนแห่งชาติเลยสักเรื่องเดียว ตอนนี้ดีจริง ไม่กี่เดือนก็โผล่ออกมาติดๆ กันสองเรื่อง? แถมยังเป็นผลงานของนักเขียนหน้าใหม่หมดเลยด้วย?”

“ใช่ ยิ่งไปกว่านั้นการ์ตูนทั้งสองเรื่องยังเป็นการ์ตูนสายราชาคุณภาพสูงสุด ยากจะแบ่งได้ว่าใครสูงใครต่ำ ตอนนี้วงการการ์ตูนมากไปด้วยผลงานเปี่ยมพรสวรรค์จริงๆ!”

นารูโตะ!

วันพีซ!

ทั่วทั้งญี่ปุ่นล้วนถูกการ์ตูนทั้งสองเรื่องนี้ยึดครองแล้ว!

ทั่วทั้งเอเชียล้วนถูกการ์ตูนทั้งสองเรื่องนี้คว่ำลงแล้ว!

นี่เป็นเรื่องที่ทำให้คนตื่นตัวและตกตะลึงมากจริงๆ!

การ์ตูนแห่งชาติกลายเป็นผักกาดขาวตั้งแต่เมื่อไหร่ อีกเดี๋ยวจะผุดงอกออกมาอีกเรื่องหนึ่งไหม?

บทที่ 1446 : ออกมาเลย! ‘ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน’!

โดย

Ink Stone_Fantasy

วันเสาร์

ในประเทศจีน

“นายดูนารูโตะหรือยัง?”

“ดูแล้ว เท่โคตรเลย!”

“ฉันก็เริ่มแล้ว กำลังไล่ดูอยู่เนี่ย”

“วันพีช นารูโตะ ฉันไปดูมาหมดแล้ว ติดงอมแงมเลย!”

“พวกนายอ่ะไม่ได้เรื่อง ภาคอนิเมมันออกช้าเกิน ฉันไปอ่านมังงะมาแหละ อ่านจบแล้วด้วย ให้ฉันสปอยล์พวกนายสักหน่อยไหม? ตอนหลังๆ ตื่นเต้นกว่านี้อีกนะ”

“ไปไกลๆ เลยไอ้สปอยเลอร์”

“ฮ่าๆๆๆๆ”

……

ณ เกาหลีใต้

“หยุดไม่ได้เลย”

“ฉันชอบนินจานารูโตะจัง”

“แต่ฉันก็ชอบวันพีชเหมือนกันนะ”

“นี่มันผลงานยอดเยี่ยมในรอบสิบปีทั้งนั้นเลย”

“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าทั่วเอเชียฉายอนิเมะสองเรื่องนี้แล้ว”

“ฉันตั้งตารอดูตอนต่อไปแบบสุดๆ”

……

ที่บ้าน

วันนี้โรงเรียนหยุดสุดสัปดาห์ น้องสาวทั้งหลายจึงมาเที่ยวที่บ้าน

เฉาตานน้องสาวคนโตรู้ความมากที่สุด เข้ามาถึงก็ถามสุขภาพของพี่สะใภ้ก่อน “พี่สะใภ้ เท้าของพี่ดีขึ้นบ้างหรือยังคะ?”

อู๋เจ๋อชิงยิ้มหวาน “ดีขึ้นมากแล้วจ้ะ”

เฉาถงน้องสาวคนรองกะพริบตาปริบๆ “พี่สะใภ้ หนูอยากฟังเสียงของเบบี๋น้อยค่ะ”

“ได้” อู๋เจ๋อชิงยิ้มและกวักมือ “มาสิ”

เฉาเมิ่งเมิ่งน้องสาวคนที่สามก็ส่งเสียงดัง “หนูด้วย หนูฟังด้วยค่ะ!”

ทั้งสองคนแนบหูของพวกเขาบนหน้าท้องของอู๋เจ๋อชิงอย่างระมัดระวังและตั้งใจอยู่นาน ไม่รู้ว่าได้ยินเสียงอะไรหรือไม่ แต่ทั้งสองคนต่างทำหน้าตาตื่นเต้น

จางเย่พูดกับเฉาตาน “ถ่ายวีดีโอสั้นไปถึงไหนแล้ว?”

เฉาตานหัวเราะแห้ง “ยังเรียนรู้อยู่ค่ะ ไม่กล้าลงมือทำง่ายๆ”

จางเย่ส่งเสียงอืมตอบ “ยังไงเธอก็ยังเรียนไม่จบ ไม่ต้องรีบหรอก”

เฉาตาน “หลายวันนี้หนูติดอนิเม ดูทุกวันเลยค่ะ”

จางเย่ตาเป็นประกาย “หืม? ดูอะไรอยู่?”

เฉาตานตอบ “วันพีชกับนารูโตะ อ๊ะ” พูดถึงตรงนี้ เธอเพิ่งนึกได้ว่าพี่ชายตนเองมีบัญชีแค้น และยังคงทะเลาะกับฝั่งญี่ปุ่นกับเกาหลีอยู่จึงรีบหุบปากลงทันควัน

แต่จางเย่กลับไม่ว่าอะไร เขาหัวเราะ “คิดว่าเป็นยังไง?”

เฉาตาน “โอเคอยู่ค่ะ แต่ที่จริงก็ไม่ค่อยเหมาะกับเด็กผู้หญิงแบบพวกหนูเท่าไร ฉากต่อสู้นองเลือดมันเยอะไปหน่อย”

ทั้งสองพูดคุยกันเป็นเวลานาน

คนที่พูดไม่คิดมาก คนฟังกลับคิดอย่างละเอียด

ไม่นานก็ถึงเวลากินข้าว

“ว้าว!”

“พี่ชาย ฝีมือโอเคเลยนี่!”

“ใช่ อร่อยมากเลย”

“พี่ชาย พี่ทำอาหารเป็นจริงสิ?”

น้องสาวทั้งหลายต่างประหลาดใจมาก

จางเย่หัวเราะอย่างอารมณ์ดี “แน่นอนสิ ทำกับข้าวเองมาหลายวัน คนโง่ก็เรียนรู้ได้ แต่ระดับก็จำกัด ยังสู้เมียฉันไม่ได้หรอก”

อู๋เจ๋อชิงหัวเราะคิกคัก “นี่ดีมากแล้ว เก่งกว่าฉันอีก”

หลังกินอาหารเสร็จ น้องสาวทั้งสามคนก็กลับไป ถือว่ามาเพื่อกินข้าวเท่านั้นจริงๆ

เมื่อคุณอู๋งีบหลับ จางเย่ก็กลับไปที่ห้องวาดภาพและคิดถึงคำพูดของน้องสาว คำพูดพวกนั้นถูกต้องทั้งหมด ประเทศจีนเทียบกับญี่ปุ่นไม่ได้ อย่างเช่นระดับการเปิดรับมังงะที่ต่ำกว่า แต่ชอบอนิเมะมากกว่า และชื่นชอบกันคนละสไตล์ ‘วันพีช’ กับ ‘นารูโตะ’ ต่างเป็นการ์ตูนแนวต่อสู้นองเลือดเพื่อขึ้นเป็นราชา คนญี่ปุ่นต่างชื่นชอบ แต่สำหรับประเทศอื่นๆ ในเอเชีย จำนวนผู้ชมและผู้อ่านที่เป็นเด็กผู้หญิงจะลดน้อยลงไปมาก จุดนี้ต้องนำมาพิจารณา ครั้งนี้เขาอาศัยการ์ตูนในการก่อคลื่นลม ไม่อาจมีข้อบกพร่อง และไม่อาจเดินเพียงเส้นทางเดียวได้ ยิ่งมีผู้อ่านและคนดูมากเท่าไรก็ยิ่งดี จางเย่จึงจมอยู่ในความคิดอีกครั้ง

ห้านาที

สิบนาที

ทันใดนั้นจางเย่ก็ลั่นตะโกนก้อง!

“ออกมาเถอะ!”

“‘ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน’!”

……

ในคืนนั้น จางเย่ปั่นวาดออกมาสองตอน

พอเช้าวันรุ่งขึ้นก็จัดประชุมผ่านวิดีโอคอล

ทันทีที่คนในสตูดิโอมาทำงาน ก็ต้องตกใจกับคำพูดของจางเย่

ฮาฉีฉีอึ้ง “หา?”

เสี่ยวหวังเป็นลม “อีกเรื่องเหรอคะ?”

เสี่ยวโจวเสียงดัง “คุณจะทำสามเรื่อง?”

อู่อี้ “คุณเป็นไอรอนแมนหรือไงครับ?”

จางจั่วปาดเหงื่อ “ผู้กำกับจาง พอก่อนไหมครับ? ‘วันพีช’ กับ ‘นารูโตะ’ ก็โด่งดังไปทั่วเอเชียแล้ว ความนิยมตอนนี้ก็เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอครับ?”

จางเย่หัวเราะ “ไม่พอหรอก นี่มันเพิ่งจะอยู่ตรงไหนเอง ยังอีกไกลเลยนะ รีบจัดการเถอะ ส่งต้นฉบับให้พวกคุณทางอีเมลแล้ว”

เสี่ยวซุนเหงื่อแตก “แต่พี่สาวกับพี่เขยของผม…”

จางเย่กะพริบตา “ลุงของนายยังว่างอยู่ไหม?”

เสี่ยวหวังมึนงง “หา?”

เสี่ยวหวัง “พรูด!”

เสี่ยวโจวก็ขำมาก!

คุณจะให้คนในครอบครัวเสี่ยวซุนทำทุกคนเลยเหรอ!

งั้นก็หลอกล่อพวกเขาทั้งครอบครัวเลยไหมล่ะ!

ฮาฉีฉีถาม “ครั้งนี้จะใช้ชื่อว่าอะไรคะ?”

จางเย่ตอบกลับอย่างลวกๆ “เอาฮาตาโนะก็ได้”

……

ที่ญี่ปุ่น

สำนักพิมพ์โชเน็นและ POO สตูดิโอแทบจะทะยานขึ้นฟ้า!

ยอดขายการ์ตูน ‘นารูโตะ’ พุ่งสูงเป็นประวัติการณ์!

ขณะเดียวกัน ‘วันพีช’ ก็ทำลายสถิติอีกครั้ง!

หลังจากนั้น ‘นารูโตะ’ ก็ตามขึ้นมาติดๆ!

ทางฝั่งแอนิเมชั่นก็เช่นกัน ‘นารูโตะ’ และ ‘วันพีช’ เดี๋ยวเรื่องนี้ได้เรตติ้งอันดับหนึ่ง ครู่เดียวอีกเรื่องหนึ่งก็ได้รับเรตติ้งเป็นอันดับหนึ่ง ทั้งสองต่อสู้อย่างไม่มีใครยอมใคร!

สุดท้ายสถานการณ์บานปลายแล้ว!

การ์ตูนทั้งสองเรื่องก็ถูกเสนอให้เพิ่มจำนวนตอน!

‘วันพีช’ เปลี่ยนเป็นสัปดาห์ละสามตอน!

นับเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในวงการการ์ตูน สิ่งนี้สร้างความตกใจให้กับผู้คนจำนวนมาก!

แต่ใครก็คิดไม่ถึงว่า ‘นารูโตะ’ ที่ตามหลังมานั้นก็ได้เพิ่มจำนวนเป็นสัปดาห์ละสามตอนเช่นเดียวกัน!

นักวาดการ์ตูนนับไม่ถ้วนในญี่ปุ่นร้องไห้แล้ว!

“เชี่ยเอ้ย!”

“พวกคุณทำแบบนี้ได้ยังไงกัน!”

“คุณจะให้พวกเราใช้ชีวิตยังไง?”

“ไอ้พวกตัวประหลาด!”

“เชี่ย พวกนายไม่เขียนสี่ตอนเลยล่ะ! สี่ตอนไปเลย!”

และฝั่งที่น้ำตาไหลอาบหน้าเช่นกันก็คือชูคันฉะ  ในฐานะที่เป็นหนึ่งในสามนิตยสารการ์ตูนที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น ตอนนี้ชูคันฉะอยู่ในสถานะตกต่ำมาก ทุกวันที่เหล่าบรรณาธิการไปทำงานล้วนอดหยิบเสื้อไหมพรมขึ้นมาถักเล่นไม่ได้ เมื่อเผชิญกับการต่อสู้ระหว่างนิตยสารการ์ตูนอีกสองฉบับ พวกเขาไม่สามารถเข้าไปมีส่วนร่วมได้เลย

ทุกคนกำลังพักผ่อน

ในกองบรรณาธิการมีเวลาว่างก็ปลูกต้นไม้ดอกไม้

ยอดขายนิตยสารของพวกเขาก็ต่ำลงสัปดาห์แล้วสัปดาห์เล่า

ลดลง 2%

ลดลง 3%

ยอดขายตกต่ำเป็นประวัติการณ์

จิตใจของหัวหน้าบรรณาธิการใกล้จะล่มสลายาเต็มที วันวันเอาแต่นั่งพูดคุยกับตนเอง “สวรรค์ ได้โปรดส่งการ์ตูนแห่งชาติมาให้ผมหน่อยเถอะ!”

ทันใดนั้นเองบรรณาธิการคนหนึ่งก็อุทานและวิ่งขึ้นมา

“มาแล้ว! มังงะดีๆ มาแล้ว!”

“อะไรนะ?”

“อยู่ไหน?”

ทุกคนตื่นเต้นจนเลือดสูบฉีด!

บรรณาธิการที่ถือต้นฉบับคนนั้นตะโกนยู่ “คนใหม่มาแล้ว! น่าทึ่งสุดๆ!”

“ฉันดูหน่อย!”

“เอามาเร็วสิ!”

ทุกคนล้อมวงเข้ามาเ

พออ่านจบ พวกเขาก็ต้องกรีดร้อง!

“เชี่ย!”

“ในที่สุดก็มาแล้ว!”

“โชคชะตาเปลี่ยนผัน ในที่สุดก็วนมาถึงพวกเราแล้ว!”

“แม่งเอ้ย! ในที่สุดก็ถึงคราวของพวกเราแล้ว!”

“‘ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน’! ที่เรารออยู่ก็คือแกนี่แหละ!”

สุดท้ายบรรณาธิการคนนั้นก็พูดประโยคที่ทำให้ทุกคนต้องหลั่งน้ำตาปลื้มปีติ “อีกอย่างอาจารย์ฮาตาโนะยังบอกไว้! เขาเขียนสามตอนต่อสัปดาห์ได้! ไม่มีปัญหา!”

วินาทีนั้นเหล่าบรรณาธิการชูคันฉะรู้สึกคล้ายปีใหม่มาถึงแล้ว!

“ต้องการแบบไหนได้แบบนั้นเลย!”

“พวกเราจะกลับมาฮอตแล้ว!”

“ดูคำพูดของเขาสิ ไม่! มี! ปัญ! หา!”

“สุดยอด! ฉันชอบนักเขียนการ์ตูนขี้งกแบบนี้แหละ!”

ในเวลาไม่นานจากนั้น

‘ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน’ ก็เผยโฉมอย่างเป็นทางการ!