ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา 225-228

 บทที่ 225 ได้เวลาเก็บผลผลิตแล้ว

โดย

Ink Stone_Fantasy

เมื่อนำเรือประมงทูน่าที่ชื่อบอลหิมะกลับมา ฉินสือโอวยังไม่คุ้นเคยกับเรือลำนี้ดี ในวันรุ่งขึ้นก็ได้พาชาร์ค และคนอื่นๆขึ้นเรือเพื่อทำการวิเคราะห์


ชาร์คอธิบายว่าเรือชนิดนี้ใช้สำหรับจับปลาตัวใหญ่ แม้ว่ามันจะมีชื่อว่าเรือประมงทูน่า แต่ความจริงแล้วสามารถจับปลาใหญ่ชนิดอื่นได้ รวมไปถึงฉลาม แน่นอนว่ โดยทั่วไปยังคงใช้เรือประมงชนิดนี้ในการจับปลาที่มีมูลค่าสูง เช่นทูน่าครีบดำ ปลาทูน่าครีบเหลือง ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือ เป็นต้น


เพื่อปกป้องทรัพยากรประมงมูลค่าสูง สหรัฐอเมริกาและแคนาดาได้ลงนามใน “ระเบียบการคุ้มครองสัตว์น้ำในอเมริกาเหนือ” ในปีค.ศ. 1995 ระเบียบนี้ควบคุมการล่าปลาในทะเล เช่น ปลาทูน่าครีบดำ ปลาทูน่าครีบเหลือง เป็นต้น ไม่อนุญาตให้ทำการจับปลาโดยการลากอวน ใช้ได้แค่คันเบ็ดตกปลาเท่านั้น


ในสถานการณ์เช่นนี้ เรือประมงชนิดนี้เพิ่งได้รับความนิยมในตลาดอเมริกาเหนือ ทว่ารัฐบาลของนครเซนต์จอห์นช่างใจดีจริงๆ เรือที่ฉินสือโอวได้รับลำนี้ถือเป็นเรือประมงที่ค่อนข้างล้ำสมัยในปัจจุบัน


ฉินสือโอวไปตรวจดูที่เก็บปลาของเรือลำนี้ มันไม่เล็กเลย ความยาวสี่เมตรครึ่ง ความกว้างสองเมตรครึ่ง ความลึกหนึ่งเมตรครึ่ง หุ้มด้วยโพลียูรีเทนโฟมชนิดแข็งรอบด้าน สามารถเก็บอุณหภูมิได้เป็นอย่างดี ว่ากันว่าใส่น้ำแข็งลงไป ภายในห้าวันก็ยังไม่ละลาย


เดินวนดูรอบหนึ่ง ชาร์คประเมินราคาให้ฉินสือโอว แล้วพูดว่า “ราคาของเรือลำนี้ควรจะสูงกว่าสี่แสนดอลลาร์แคนาดา ที่ดึงดูดใจก็คือผลิตโดยเมอร์คิวรี กรุ๊ป แบรนด์อเมริกันที่มีชื่อเสียง เครื่องโซน่าร์สำหรับหาปลา จีพีเอสสำหรับเรือประมง และเครน ล้วนเป็นแบรนด์อเมริกันที่ดีทั้งหมด”


ฉินสือโอวต้องการตรวจสอบราคา จึงโทรหาแฮงค์ บรูวเวอร์ เขารู้สึกกระอักกระอ่วนใจที่จะบอกราคากับฉินสือโอวไป ฉินสือโอวจึงไม่รู้ว่าเรือลำนี้แท้แล้วราคาเท่าไร เพราะเรือลำนี้เป็นเรือลักลอบขนสินค้าของอเมริกาที่ถูกยึดโดยด่านศุลกากรนครเซนต์จอห์น …


“เมื่อปีที่แล้วฉันซื้อนาฬิกาก็โดนยึดไป ใต้หล้านี้อีกาล้วนเป็นสีดำ รัฐบาลแคนาดาก็ไม่ได้ดีกว่าอีกาหรอก!”ฉินสือโอวด่าอย่างเหลืออด


จากนั้นโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นอีกครั้ง เป็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย หลังจากรับสาย ปลายสายกล่าวแสดงความยินดีก่อนที่จะทักทาย จากนั้นแนะนำตัวเองว่าเป็นผู้จัดการลูกค้าของบริษัทกัลฟ์สตรีม แอโรสเปซ ฉินสือโอวจำไม่ได้ว่าไปผูกสัมพันธ์กับบริษัทกัลฟ์สตรีม แอโรสเปซนี้เมื่อไร เขาใช้มือบังไมโครโฟนบนมือถือไว้แล้วถามคนอื่นว่ามีใครรู้จักบริษัทกัลฟ์สตรีม แอโรสเปซบ้าง?


นีลเซ็นพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “รู้สิ รู้แน่นอน บอส คุณไม่รู้แม้แต่บริษัทกัลฟ์สตรีม แอโรสเปซเหรอ? บริษัทนี้เป็นผู้ผลิตเครื่องบินส่วนตัวชั้นนำของโลกเลยนะ!”


ฉินสือโอวไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย นีลเซ็นพูดอย่างนี้เขาก็กระจ่าง ใช่ นี่คือพนักงานขาย


แท้จริงแล้ว ผู้จัดการลูกค้าได้กล่าวทักทายฉินสือโอวอย่างอบอุ่นเพียงเพื่อถามเขาว่า เขาสนใจเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวหรือไม่


แน่นอนว่าฉินสือโอวสนใจ แต่ตอนนี้เงินจำนวนห้าสิบล้านที่อยู่ในมือของเขายังจำเป็นต้องใช้ มีฟาร์มปลาอีกสามแห่งที่ยังไม่ได้ซื้อ ตามหลักแล้วเริ่มจากการซื้อฟาร์มปลาไปจนถึงการก่อสร้างอย่างน้อยต้องลงทุนถึงยี่สิบล้าน จะว่าไปแล้วเงินที่เขาใช้ส่วนตัวก็ยังไม่พอ


เครื่องบินส่วนตัวน่ะซื้อแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ ฉินสือโอวปฏิเสธพนักงานขายคนนี้อย่างสุภาพ


ไม่นานนักก็มีคนโทรหาเขาอีกครั้ง คราวนี้เป็นบุคคลที่ค่อนข้างมีระดับ เป็นผู้จัดการสาขาในแคนาดาของบริษัทอิตาลี่ ริวา ยอชต์ จุดประสงค์นั้นเหมือนกับผู้จัดการลูกค้าของกัลฟ์สตรีม ที่ต้องการถามเขาว่าเขาต้องการสั่งซื้อเรือยอชต์หรือไม่


ฉินสือโอวอารมณ์แทบจะระเบิด ไม่น่าแปลกใจที่บรรพบุรุษกล่าวว่าผู้ชายควรรู้จักวิธีเก็บเนื้อเก็บตัวไม่เผยความมั่งคั่ง เขาเองได้เปิดเผยโดยไม่ตั้งใจ และจากนั้นทั้งชีวิตของเขาก็ยุ่งเหยิง


เมื่อเห็นใบหน้าอันละห้อยของฉินสือโอว ชาร์คก็พูดกับเขาอย่างระมัดระวังว่า “บอส เท่าที่ผมรู้ในเมืองของเรากำลังจะจัดงานเลี้ยงเพื่อเฉลิมฉลองว่าคุณได้ซื้อฟาร์มปลาสองแห่ง และลงทุนในฟาร์มปลาเป็นเงินจำนวนมาก… “


ตอนนี้ฉินสือโอวทรุดตัวลง เขาร้องลั่น “ฉิบหาย ฉันสร้างฟาร์มปลามันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับไอ้คนพวกนี้? เร็วเข้า ช่วยฉันคิดหาวิธีหน่อย? ฉันจำเป็นต้องสงบจิตใจสักพัก!”


นีลเซ็นพูดอย่างไม่ทันคิด “มันจะไปยากอะไร ตอนนี้ก็ใกล้เข้าสู่เดือนสิงหาคมแล้วไม่ใช่เหรอ? ในเดือนสิงหาคมจะเปิดให้ล่าปลาทูน่าครีบดำและปลาทูน่าครีบเหลืองได้ พวกเราก็ขอใบอนุญาตการตกปลาทูน่าเสีย ที่นี่ก็มีเรือประมงทูน่าพร้อมแล้ว ก็ออกไปตกปลาทูน่าสิ ปัญหานี้ก็เคลียร์ได้แล้วใช่ไหม?”


ซีมอนสเตอร์พยักหน้ารับ พูดว่า “บอส นี่เป็นความคิดที่ดี ฟาร์มปลาจะผลิตผลผลิตออกมาอย่างน้อยก็ต้องรอปีหน้า ปีนี้คุณไม่ควรลงทุนในการผลิต ดังนั้นแล้วการจับปลาทูน่าจึงเป็นวิธีที่ดีในการทำเงิน ปลาทูน่าครีบดำราคาต่ำสุดก็เจ็ดแปดพันหยวน เราออกไปหาปลาในฤดูหาปลา อาจโชคดีได้เงินหลายแสนหยวนก็เป็นไปได้”


ดวงตาของฉินสือโอวลุกโชน จริงอย่างที่ว่าฟาร์มปลาของเขาผลิตปลาไม่ได้ แต่เขาสามารถไปหาปลาในทะเลอื่นได้นี่นา


ไปตกปลาทูน่าครีบดำ นั่นก็คือปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือ นี่เป็นความคิดที่ดี แต่ไม่ได้คิดว่าจะหาเงินให้ได้เท่าไร ทว่าเขาต้องการหาปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือตัวเมียสักสองสามตัวไปเป็นแม่พันธุ์ให้เจ้าน้ำเงินใหญ่และน้ำเงินเล็กต่างหาก


ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือเป็นปลาหายาก หากไม่ใช่ที่เฉพาะก็ยากจะได้เจอ ปลาชนิดนี้มีวิธีการหายใจแบบพิเศษ พวกมันไม่สามารถหายใจได้เอง จำเป็นต้องพึ่งพาการไหลของกระแสน้ำผ่านกระพุ้งแก้มเพื่อดูดซับออกซิเจนในน้ำ


เป็นผลให้พวกมันต้องว่ายน้ำอย่างต่อเนื่องในมหาสมุทร และต้องว่ายน้ำในระดับสูงใกล้ผิวน้ำ มิฉะนั้นจะทำให้พวกมันตกอยู่ในภาวะขาดออกซิเจน


ไม่มีใครรู้ว่าที่ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือจะปรากฏตัวที่ใดในมหาสมุทรลึก แต่ก็ยังมีในน่านน้ำหลายแห่ง เพราะมีเหยื่อที่ปลาทูน่าชอบอาศัยอยู่ ดังนั้นจึงมีปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือจำนวนมากอาศัยอยู่ที่นั่น และน่านน้ำเหล่านั้นได้กลายเป็นที่แย่งชิงของบรรดานักตกปลาเป็นประจำทุกปี


ฉินสือโอวรู้สึกว่าข้อเสนอแนะนี้เป็นที่น่าพอใจ งั้นก็จำเป็นต้องวางแผนว่าจะดำเนินการอย่างไรต่อไป


แคนาดาและสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่มีการปกป้องปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือเข้มงวดมากที่สุด สามารถล่าปลาได้ในเดือนสิงหาคม กันยายน ตุลาคมและพฤศจิกายนเป็นเวลาสี่เดือนของทุกปี อย่างในประเทศญี่ปุ่น ไต้หวัน และเกาหลีใต้นั้น สามารถล่าได้ตลอดทั้งปี ดังนั้นในน่านน้ำเอเชียปลาชนิดนี้เกือบจะสูญพันธุ์ไปแล้ว


จะเข้าสู่เดือนสิงหาคมในไม่ช้านี้ ฉินสือโอวมองไปยังเรือเหล่านั้นที่ท่าเรือของเขา ถึงเวลาออกโรงแล้วล่ะ และไม่ควรใช้เงินอย่างเดียวต้องรู้จักทำเงินด้วยนะ


ยิ่งไปกว่านั้น จิตสำนึกแห่งโพไซดอนของเขาจำเป็นต้องมีบทบาทที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ เพียงว่ายไปมาในฟาร์มปลาแห่งนี้ไม่มีความหมายอันใด ออกไปล่าปลาหายากเข้าฟาร์มไม่ดีกว่าหรือ? ตอนนี้ปลาทูน่าครีบดำกำลังจะสูญพันธุ์ ถ้านำมันไปยังฟาร์มปลาจะดีกว่าการที่พวกมันต้องตกลงสู่ท้องของปีศาจญี่ปุ่นนั่นไหม?


ฉินสือโอวเล่าความคิดของเขาให้เออร์บักฟัง วางแผนที่จะพาชาร์คและคนอื่นๆออกไปจับปลาทูน่าครีบดำ


พาวลิสและคนอื่นๆใกล้จะปิดเทอมแล้ว พวกเขาก็ไม่ต้องไปโรงเรียน ในทุกวันเออร์บัก ชาร์แมนสามารถดูแลพวกเขาที่บ้านพักตากอากาศของฟาร์มปลาได้


หลังจากได้รับการรักษาจากพลังงานโพไซดอนแล้ว เออร์บักไม่เพียงถูกรักษาเนื้องอกสมองกลิโอมาจนหายดี อีกทั้งสภาวะของร่างกายยังถูกปรับให้สมดุลดีอีกด้วย หลายวันมานี้ผมหงอกเต็มศีรษะของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำหมดแล้ว


เมื่อรู้แผนการของเขา เออร์บักให้การสนับสนุนเขา และบอกเขาว่าเรื่องของเด็กๆนั้นฉันจัดการให้เอง ให้เขาออกไปจับปลาได้โดยไม่ต้องเป็นกังวล


อย่างนั้น ฉินสือโอวก็วางใจเตรียมการเพื่อออกไปหาปลา


ยังมีอีกปัญหาหนึ่ง คือจะไปจับปลาทูน่าครีบดำได้ที่ไหน


เป็นที่รู้กันว่า ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ใหญ่ที่สุดสามารถจับปลาทูน่าครีบดำได้ ในอเมริกาเหนือแบ่งเป็นสามแห่ง ได้แก่ อ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์ ชายหาดน้ำตื้นจอร์จ และอ่าวเคปค้อด


หนึ่งในนั้น อ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์อยู่ในอาณาเขตแคนาดา อ่าวเคปค้อดอยู่ในสหรัฐอเมริกา และชายหาดน้ำตื้นจอร์จอยู่ในเขตแดนของแคนาดากับสหรัฐอเมริกา


จะไปแต่ละแห่งก็เป็นเรื่องยุ่งยากเสียเหลือเกิน


…………………………………………………………….



บทที่ 226 พร้อมออกปฏิบัติการ

โดย

Ink Stone_Fantasy

ไม่ว่าจะไปตกปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่ไหน ก็ต้องยื่นขอใบอนุญาตตกปลาทั้งนั้น


สหรัฐอเมริกาและแคนาดาใช้การควบคุมใบอนุญาตตกปลาเป็นมาตรการในการป้องกันการล่าปลาทูน่า ใบอนุญาตตกปลาของทั้งสองประเทศมีหลายประเภท ไม่ว่าจะเป็นใบอนุญาตตกปลาเบื้องต้น ใบอนุญาตตกปลาระดับกลาง ใบอนุญาตตกปลาขั้นสูง ใบอนุญาตตกปลาแม่น้ำ และใบอนุญาตตกปลาทะเลเป็นต้น


ในการตกปลาทูน่าจำเป็นต้องมีใบรับรองการตกปลาเศรษฐกิจหายากระดับสูงสุด ส่วนการทำเรื่องขอใบอนุญาตประเภทนี้ก็ต้องมีประสบการณ์ด้านการตกปลาในทะเลอย่างน้อยห้าปี ประสบการณ์ตรงนี้ก็จำเป็นต้องเริ่มจากใบอนุญาตการตกปลาแบบธรรมดาทั่วไปก่อน


จุดประสงค์ของการทำเช่นนี้คือเพื่อหลีกเลี่ยงการจับปลาทูน่าตามอำเภอใจ และเพื่อหลีกเลี่ยงนักตกปลามือสมัครเล่นที่จะออกทะเลไปแสวงหาผลกำไรด้วย


ฉินสือโอวไม่ตรงตามข้อกำหนดการสมัคร ดังนั้นจึงมีชาร์คและซีมอนสเตอร์ออกหน้าแทน ใบอนุญาตการประมงทางทะเลประเภทนี้มีการจำกัดระยะเวลา ระยะเวลายาวที่สุดก็คือสี่สัปดาห์ หากเกินกว่าระยะเวลานี้ก็ต้องกลับไปทำเรื่องใหม่อีกครั้ง


ชาร์คทำเรื่องขอใบอนุญาตตกปลาเศรษฐกิจหายากในทะเลตั้งแต่วันที่ 1 สิงหาคมถึง 28 สิงหาคม ซีมอนสเตอร์เริ่มจากวันที่ 1 กันยายนถึงวันที่ 28 กันยายน มันอาจไม่จำเป็นไปต้องใช้ระยะเวลาในการตกปลานานขนาดนั้น แต่มันเป็นการเตรียมความพร้อมไว้ล่วงหน้าต่างหาก


เขาถือเอกสารพลาสติกสีเขียวสองฉบับที่มีหน้าตาเหมือนบัตรประชาชนจีนรุ่นแรกเอาไว้ ชาร์คยักไหล่แล้วพูดกับฉินสือโอว “ดูสิ นี่เป็นหายนะที่มนุษย์สร้างขึ้น ในขณะที่ผมยังเป็นวัยรุ่น อยากจะออกไปตกปลาทูน่าเมื่อไรก็ได้ ตกปลามาได้เท่าไรก็เป็นของเราทั้งหมด”


ซีมอนสเตอร์หัวเราะ “ตอนนั้นมีปลาทูน่าครีบน้ำเงินในอ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์ แต่ในแคนาดาไม่มีใครซื้อพวกมัน หลังจากพวกเราตกมันมาได้เลยได้แต่เอากลับบ้านมาเป็นอาหารหมาและอาหารแมวเท่านั้น แต่ใครจะคิดว่าปลาชนิดนี้สามารถขายได้ตั้งยี่สิบถึงห้าสิบดอลลาร์ต่อหนึ่งปอนด์ล่ะ?”


หลังจากกลับบ้านมาแล้วเออร์บักก็ถามขึ้นมา “ตัดสินใจได้หรือยังว่าจะไปตกปลาที่ไหน?”


ฉินสือโอวพยักหน้าและบอกความคิดของเขากับเออร์บักไป “ไปตกที่ชายหาดน้ำตื้นจอร์จครับ”


ความจริงแล้วทั้งชาร์คและซีมอนสเตอร์แนะนำให้ฉินสือโอวเลือกสถานที่ตกปลาในอ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์ อ่าวนี้อยู่ระหว่างเกาะนิวฟันด์แลนด์ เกาะปรินซ์และเกาะอาร์กติเคิล ซึ่งห่างจากฟาร์มปลาไม่ไกลนัก


หากแบบนี้ประการแรกจะสามารถประหยัดน้ำมันเชื้อเพลิงได้ และประการที่สองคือจะได้ลดปัญหาต่างๆ พวกเขาต่างก็เป็นชาวแคนาดา เมื่อเกิดความขัดแย้งใดๆ ก็ย่อมสะสางได้อย่างสะดวก


ผิดกับชายหาดน้ำตื้นจอร์จ ที่แห่งนี้ตั้งอยู่ระหว่างแคนาดาและสหรัฐอเมริกา และจนถึงปัจจุบันก็ยังมีความขัดแย้งในน่านน้ำทะเลอยู่ ทุกปีชาวประมงแคนาดาและชาวประมงอเมริกันที่จับปลาทูน่าอยู่ที่นั่นมักจะมีข้อพิพาทบาดหมางกันอยู่หลายหน


ฉินสือโอวเลือกไปชายหาดน้ำตื้นจอร์จก็เพราะการวิเคราะห์ของเขาเอง เนื่องจากบิลลี่ สเต็มเมอร์เคยให้ข้อมูลของบริษัทโอดิสซี มารีน เอกซ์พลอเรชั่นเกี่ยวกับบริเวณที่เรืออับปางอย่างคร่าวๆ กับเขา ซึ่งหนึ่งในนั้นมีเรือลำเล็กสองลำ จมอยู่ในน่านน้ำชายหาดน้ำตื้นจอร์จด้วย


นอกจากนี้ชายหาดน้ำตื้นจอร์จยังอยู่ใกล้กับอ่าวเคปค้อด ซึ่งเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์อีกแห่งสำหรับการตกปลาทูน่า ถึงตอนนั้นหากไม่พอใจกับการจับปลาในชายหาดน้ำตื้นจอร์จก็ยังสามารถย้ายไปยังอ่าวเคปค้อดได้


เมื่อตัดสินใจไปแล้วฉินสือโอวก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีก เพราะยังไงเขาก็คือบอส ชาร์คและซีมอนสเตอร์รวมทั้งคนอื่นๆ แค่ปฏิบัติตามคำสั่งของเขาก็พอ


ตอนนี้ก็เข้าปลายเดือนกรกฎาคมแล้ว ในเมื่อตัดสินใจว่าจะไปชายหาดน้ำตื้นจอร์จ งั้นก็ต้องรีบเตรียมตัวกันแล้ว


เออร์บักช่วยฉินสือโอว ชาร์ค ซีมอนสเตอร์ อีวิลสัน และนีลเซ็น ทั้งห้าคนยื่นขอวีซ่าแคนาดา-สหรัฐอเมริการะยะสั้นในนครเซนต์จอห์น


นี่คือวีซ่าที่อำนวยความสะดวกสบายในการติดต่อแลกเปลี่ยน การท่องเที่ยว และเศรษฐกิจการค้าระหว่างแคนาดาและสหรัฐอเมริกา หากถือวีซ่านี้จะสามารถเดินทางผ่านระหว่างสองประเทศนี้ได้ในระยะเวลาสั้นๆ แต่เวลาจะสั้นมากแค่ไหนก็ไม่มีใครสนใจหรอก เพราะมันก็เป็นเพียงพิธีการเท่านั้น หนำซ้ำบางคนก็ใช้วีซ่านี้เพื่อเดินทางทำงานไปกลับระหว่างสองประเทศเป็นระยะเวลานานด้วยเช่นกัน


ชาร์คให้เรค ฮาดโรเซ่นช่วยตรวจเช็กเรือยอชต์ทรอลเลอร์นางนวลและเรือประมงบอลหิมะ จากนั้นก็ทดลองใช้จีพีเอส วิทยุ เครน เครื่องโซน่าร์สำหรับหาปลาและอุปกรณ์อื่นๆ เพื่อให้แน่ใจว่าหลังออกทะเลเรือจะไม่มีปัญหาใดๆเกิดขึ้น


ซีมอนสเตอร์เติมน้ำมันดีเซลและน้ำจืดในเรือทั้งสองลำจนเต็มถัง จากนั้นก็กักตุนน้ำมันดีเซลอีกสิบลูกบาศก์เมตรไว้ในห้องโดยสารของเรือนกนางนวล น้ำจืดไม่จำเป็นต้องกักตุน เพราะในเรือนกนางนวลมีเครื่องแปลงน้ำเค็มเป็นน้ำจืดอยู่ ดังนั้นขอเพียงมีน้ำมันใช้ พวกเขาก็ไม่กลัวว่าจะขาดน้ำ


แต่ฉินสือโอวยังคงซื้อน้ำบริสุทธิ์สิบถังตุนไว้ในเรือบอลหิมะด้วยเช่นกัน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าน้ำทะเลที่ผ่านการแปลงเป็นน้ำจืดแล้วคงไม่สะอาดมากนัก มันเหมาะสำหรับการอาบน้ำเสียมากกว่า แต่สำหรับน้ำดื่มและน้ำที่ใช้ปรุงอาหารนั้น ใช้น้ำบริสุทธิ์จะดีกว่า


หน้าที่ของนีลเซ็นคือการเตรียมอาวุธ ปืนไรเฟิล 556 เรมิงตัน ปืนเออาร์-15 ปืนลูกซองเบเนลลี่เอ็ม 1 ปืนพกเอสยูพี  ปืนพกกึ่งอัตโนมัติเอ็ม 1911 ของพวกนี้ล้วนซ่อนอยู่ภายในเรือ


การถืออาวุธเข้าและออกนอกประเทศเป็นความผิดทางอาญา แต่กลางทะเลไม่นับเป็นเรื่องร้ายแรงอะไรมากนัก ชาวประมงของแคนาดาและสหรัฐอเมริกาที่ออกหาปลาในที่ห่างไกลจะมีใครบ้างที่ไม่พกอาวุธติดตัวไปด้วย?


ระเบียบควบคุมการใช้และพกอาวุธปืนของทั้งสองประเทศเข้มงวดมาก แต่ประชาชนที่ซื้อปืนมาไม่ได้จะเก็บเอาไว้ดูเล่นที่บ้าน ทว่าพวกเขาซื้อมาเพื่อป้องกันตัวเอง


ฉินสือโอวไม่ค่อยเข้าใจเรื่องนี้นัก แต่ชาร์คกลับเข้าใจเป็นอย่างดี เขาอธิบายว่า “หากเราเกิดความขัดแย้งกับไอ้พวกหมาบ้าเข้า บทลงโทษจะถูกตัดสินโดยหน่วยนาวิกโยธิน สิ่งที่เราต้องทำก็คือต้องมีชีวิตรอดจนกระทั่งให้หน่วยนาวิกโยธินมาถึง”


หลังจากตรวจเช็กเรือเสร็จก็พบว่าน้ำและน้ำมันก็ถูกกักตุนไว้ในปริมาณที่เพียงพอแล้ว นอกจากนั้นฉินสือโอวยังกักตุนเนื้อ ผัก และผลไม้เพิ่มด้วย พวกมันเป็นผักจำเป็นที่ปลูกในบ้าน เช่น แตงกวา มะเขือเทศ ถั่วฝักยาว และขึ้นฉ่าย  อย่างอื่นก็จะเป็นผลไม้ตระกูลเบอร์รี จากนั้นก็ได้เวลาออกทะเลแล้ว


เด็กทั้งสี่ยังคงอาลัยอาวรณ์ ฉินสือโอวปลอบโยนพวกเขาทีละคนแล้วบอกให้พาวลิสและเชอร์ลี่ย์คอยดูแลกอร์ดอนและมิเชลให้ดี เชื่อฟังคำพูดของเออร์บัก นอกจากนี้พวกเขายังมีคนในเมืองคอยดูแล จึงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร


คืนก่อนที่เขาจะออกทะเล ฮิวจ์วิ่งมาด้วยความกระวนกระวายแล้วตะโกนขึ้น “ฉิน นายต้องฝึกซ้อมนะ! ฝึกซ้อม ฝึกซ้อมไง! นายเคยบอกว่าจะเข้าร่วมทีมบาสเกตบอลในเมือง แล้วพวกเราจะคว้าถ้วยซัมเมอร์คัพด้วยกันไม่ใช่หรือไง?


ฉินสือโอวพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันพูดจริงทำจริง การออกหาปลาในทะเลครั้งนี้จะใช้ระยะเวลาไม่นาน พวกนายซ้อมกันไปก่อนแล้วกัน กลับมาฉันจะต้องเร่งสปีดทันพวกนายแน่นอน”


ฮิวจ์ยังคงบ่นต่อไป ฉินสือโอวจึงยัดมิเชลให้เขาแล้วพูดออกมา “ต่อไปเพื่อนตัวน้อยของฉันจะเข้าร่วมทีมเอ็นบีเอ นายต้องดูแลเขาให้ดี พอกลับมาฉันจะทดสอบทักษะของเขา”


จากนั้นฮิวจ์ก็เบิกตาโพลง เขาเอ่ยปากถามมิเชล “หนุ่มน้อย พื้นฐานการเล่นบาสของนายเป็นยังไงบ้าง?”


มิเชลมองเขาอย่างเหนียมอาย จากนั้นก็รีบก้มหัวลงอย่างรวดเร็วแล้วใช้ปลายเท้าเขี่ยพื้นไปมา “เปลี่ยนทิศทาง สามคะแนน เลย์อัพ บล็อก แอสซิสต์ รีบาวนด์ แล้วยังมีความรู้ในการสกัดที่ผิดกติกา ปัดมือ ใช้ศอกและฝีก้าวด้วย นี่คือเท่าที่ผมรู้ “


ฮิวจ์มึนงงและถามออกไป “นี่หมายความว่าอะไร นายจะบอกว่า นายเข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดเหรอ?”


ฉินสือโอวตบไหล่ของเขาแล้วยิ้มขึ้น “มิเชลกำลังบอกนายว่าเขาเคยได้ยินเรื่องพวกนี้มา”


เมื่อฮิวจ์รู้ว่าแท้จริงแล้วมิเชลแตะลูกบาสได้ไม่ถึงหนึ่งเดือน เขาก็อยากจะร้องไห้ออกมาทันที เขาเป็นยอดฝีมือสตรีทบอล และสิ่งที่เขาเกลียดที่สุดก็คือการต้องมานั่งสอนมือใหม่ที่ไม่รู้อะไรเลย


วันที่ 1 สิงหาคม หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จ ฉินสือโอวก็เตรียมออกเดินทาง


ชาร์คเกาหัวแล้วพูดขึ้น “บอส ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเราถึงต้องแล่นเรือยอชต์ไป เราไปตกปลากันไม่ใช่เหรอ?”


ฉินสือโอวยิ้มและตอบคำถามอย่างรวดเร็ว


เขาผิวปาก จากนั้นหู่จือและเป้าจือก็วิ่งขึ้นไปยังเสาเข็มของท่าเรือ และกระโดดขึ้นเรือไปมา ฉงต้าร้องคำราม ฉินสือโอวกำลังลากมันขึ้นไปบนเรือ แต่มันกลับทำเอาฉงต้าตกใจและใช้อุ้งมือยึดพื้นไว้ก่อนจะนั่งยองๆ หย่อนก้นลงกับพื้นไม่ยอมไปไหนเหมือนตุ้มน้ำหนัก


ฉินสือโอวเหลืออดเหลือทน เขาใช้ผ้าปิดตาฉงต้าไว้ จากนั้นจึงอุ้มมันขึ้นมา ฉงต้าเหยียดกรงเล็บน้อยๆ ออกไปโอบคอของเขาเอาไว้จนแทบจะซุกตัวเข้าไปในอกของฉินสือโอวเลยทีเดียว


กระรอกน้อยเสี่ยวหมิงและเสี่ยวหวงนอนอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ทั้งครอบครัว พวกมันมองดูฉินสือโอวและคนอื่นๆขึ้นเรือไปตามปกติ


…………………………………………………..


บทที่ 227 ออกเดินทางสู่ทะเลดาว

โดย

Ink Stone_Fantasy

ชายหาดน้ำตื้นจอร์จกล่าวได้ว่าเป็นทะเลสาธารณะ เมื่อน้ำลงในฤดูหนาวก็จะสามารถมองเห็นหาดทรายของเกาะเล็กต่างๆ ปรากฏขึ้น น้ำในสถานที่นี้ตื้นมากและน้ำหลายบริเวณลึกน้อยกว่าสิบเมตร เรือจึงจะต้องแล่นด้วยความระมัดระวังในที่แห่งนี้


พื้นที่ทะเลแห่งนี้ตั้งอยู่ที่จุดบรรจบกันของกระแสน้ำอุ่นระหว่างมหาสมุทรแอตแลนติกและอ่าวเม็กซิโก นอกจากนี้แสงแดดสาดส่องลงยังน้ำตื้น สามารถส่องถึงก้นทะเลได้ ดังนั้นเหยื่อปลาที่นี่จึงอุดมสมบูรณ์เป็นพิเศษ มีแพลงก์ตอนและสาหร่ายเติบโตจำนวนมาก ดึงดูดปลาทะเลจำนวนมหาศาลมาหาเหยื่อกินที่นี่


ก่อนหน้าค.ศ. 1990 โดยปกติชายหาดทะเลน้ำตื้นจอร์จที่มีพื้นที่เล็กๆ นี้สามารถจับปลาได้ 420,000 ตันในแต่ละปี แต่ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาเรือประมงมหาสมุทรจากสหรัฐอเมริกาและแคนาดาได้จับปลาที่นี่มากเกินไป ทรัพยากรประมงได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง


เพื่อปกป้องชายหาดทะเลน้ำตื้นจอร์จ แคนาดาและสหรัฐอเมริกาได้ลงนามร่วมกันในระเบียบข้อบังคับการปกป้องสัตว์น้ำ ระบุว่าไม่อนุญาตให้เรือลากอวนเข้าสู่บริเวณทะเลแห่งนี้ การจับปลาที่นี่ไม่อนุญาตให้ใช้อวนลากและอวนล้อม ใช้ได้เพียงแค่คันเบ็ด


สิ่งนี้ทำให้ชาวประมงแบบวิถีดั้งเดิมของรัฐแมสซาชูเซตส์ในสหรัฐอเมริกาและรัฐโนวาสโกเชียในแคนาดามีโอกาสดำรงชีพอยู่ได้ พวกเขาชำนาญการจับปลาทูน่า ปลากระโทงสีน้ำเงินและปลากระโทงดาบด้วยการใช้เบ็ดตกปลา


ปัจจุบันราคาในตลาดปลาค่อนข้างดี และอุปทานปลาทูน่ามีค่าไม่เพียงพอต่อความต้องการของตลาด แม้ว่าฤดูหาปลามีเพียงแค่สามเดือนเท่านั้น หากปลาที่จับได้นั้นเป็นที่น่าพึงพอใจ ชาวประมงก็จะมีค่าครองชีพไว้ใช้ตลอดทั้งปี


ฉินสือโอวนั่งเก้าอี้เอนบนดาดฟ้าดูคำแนะนำความรู้เกี่ยวกับชายหาดทะเลน้ำตื้นจอร์จและปลาทูน่า ฉงต้านอนหมอบราบพื้นตรงแทบเท้าเขาด้วยความหวาดระแวง มันเงยหน้าขึ้นมองเป็นครั้งคราวและรีบมุดหัวลงอีกครั้ง


ต้าป๋ายมีความกล้ามากกว่าเจ้าฉงต้า มันฉลาดและว่องไว บางครั้งก็วิ่งไปมาตามราวบันได


ในเวลานี้ฉงต้าคำราม มันคงจะกลัวต้าป๋ายจะตกลงไปซะก่อน จึงรีบเรียกอีกฝ่ายกลับมา ต้าป๋ายเชื่อฟังมาก เมื่อฉงต้าคำรามมันจึงวิ่งกลับมา ผ่านไปครู่หนึ่งมันก็จะกระโดดไปที่ราวบันไดอีกครั้ง ฉงต้าก็แผดเสียงคำรามอีกวนไปมาอยู่อย่างนั้น


ในที่สุดนกฟรีเกตนิมิตส์ก็มีโอกาสแสดงความสามารถของมันบนท้องฟ้า ยืดปีกเหินทะยานบนท้องฟ้า บินตามเรืออย่างไม่ทิ้งห่าง


ทุกครั้งที่ฉินสือโอวแหงนหน้าไปเห็นท่าทางของนิมิตส์ที่กำลังโบยบินบนท้องฟ้าเหนือลำเรือก็อดหัวเราะไม่ได้ เจ้านี่แอบเหมือนว่าวอยู่บ้าง


นีลเซ็นเป็นคนบังคับเรือ เรือนกนางนวลลากเรือบอลหิมะแล่นเสียงดังเดินหน้าอย่างกล้าหาญในมหาสมุทร ความเร็วสูงสุดถึง 32 น็อต (59.26 กิโลเมตรต่อชั่วโมง) ซึ่งใกล้ขีดจำกัดความเร็วของเรือนกนางนวล


เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องขับให้เร็ว เนื่องจากระยะห่างของเกาะแฟร์เวลและชายหาดน้ำตื้นจอร์จนั้นยังอีกไกลโข เป็นระยะทาง 1,500 กิโลเมตร ในระดับความเร็วของเรือนกนางนวลแล้ว จะต้องใช้เวลาถึงสามสิบชั่วโมงในการเดินทาง


ชาร์คเสิร์ฟไอซ์ไวน์ให้ฉินสือโอวและรายงานสภาพอากาศช่วงหลายวันนี้ให้กับเขา “ตามประกาศของทางวิทยุ ถือว่าพวกเราโชคดีที่ช่วงหนึ่งสัปดาห์นี้มหาสมุทรแอตแลนติกเหนือคลื่นลมสงบนิ่งนะครับ”


ซีมอนสเตอร์ที่กำลังเก็บสายเบ็ดและตะขอเบ็ดพยักหน้า “แน่นอนอยู่แล้ว เดือนสิงหาคมและกันยายนของทุกปีเป็นฤดูที่อ่อนโยนที่สุดในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ โดยมากลมทะเลจะเริ่มพัดในเดือนตุลาคม”


เนื่องจากไม่สามารถพกอวนลากเข้าไปยังชายหาดทะเลน้ำตื้นจอร์จได้ อวนลากปลาบนเรือนกนางนวลก็ถูกขนถ่ายลงหมดแล้ว จึงเหลือพื้นที่ว่างจำนวนมาก ของจิปาถะมากมายกองอยู่ที่นั่นรวมทั้งน้ำบริสุทธิ์ที่เป็นถังๆ บวกกับสายเบ็ด ซีมอนสเตอร์กำลังจัดระเบียบให้สิ่งของเหล่านั้น


โดยทั่วไปเมื่อแล่นเรือในทะเลในระยะเวลาอันสั้นเป็นเรื่องที่ดี มีลมทะเล คลื่นทะเล และนกทะเล มองดูแล้วช่างมีความสุขยิ่งนัก แต่หากระยะเวลาที่อยู่ในเรือนานเกินไปก็น่าเบื่อ ลมทะเลพัดไปมา มองไปทางไหนก็มีเพียงมหาสมุทร เมื่อพวกเขาเข้าไปในเขตทะเลน้ำลึกก็ไม่เห็นนกทะเลอีกต่อไป


ฉินสือโอวกลับไม่รู้สึกเช่นนั้น อาจเป็นเพราะได้รับผลกระทบจากหัวใจโพไซดอน ทำให้เขามีความรู้สึกต่อมหาสมุทรที่แตกต่างออกไป เพียงแค่มองเห็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาลก็รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าปัญหาหนักใจทั้งหมดได้มลายหายไป


แต่จะว่าไปแล้ว ตอนนี้เขาก็ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกังวลใจนี่นา


เรือยอชต์ถูกขับมาแล้วตลอดทั้งวัน ตอนเที่ยงฉินสือโอวทำกะหล่ำปลีผัดผงกะหรี่ ทานกับกิมจิและกุนเชียงรสเผ็ด แต่ละคนกินจนปากมันแผล็บ


การแล่นเรือในทะเลเป็นเรื่องที่น่าเบื่อและส่งผลกระทบต่ออารมณ์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นอาหารที่เตรียมไว้ส่วนใหญ่จะรสเผ็ด ซึ่งเป็นอาหารเรียกน้ำย่อย


ฉินสือโอวถามทุกคนว่าพวกเขาทานแล้วรู้สึกอย่างไรบ้าง อีวิลสันตอบว่าเพียงแค่มีกินอย่างอื่นก็ไม่ใช่ปัญหา นีลเซ็นฟังเพลงอย่างเพลิดเพลินมาตลอดทาง ชาร์คและซีมอนสเตอร์หัวเราะ “เรื่องเล็กน้อย บอส พวกเราทั้งคู่ต่างก็เป็นนักเดินเรือไกลในมหาสมุทร เราเคยอยู่ในทะเลกันนานที่สุดถึงแปดเดือนแน่ะ!”


เมื่อเปรียบเทียบกับการจับปลาในมหาสมุทรอย่างยากลำบากแล้ว การนั่งในเรือนกนางนวลถือเป็นวันหยุดที่แสนสบาย มีห้องนั่งเล่นในห้องโดยสารและทีวีแอลซีดีขนาดใหญ่ 62 นิ้วบนเรือยอชต์มีเครื่องรับสัญญาณดาวเทียม แม้แต่หนังผู้ใหญ่ยังสามารถรับชมได้ ยามว่างจึงสามารถนั่งดูทีวีได้


ยามเย็น ซีมอนสเตอร์ปักคันเบ็ดไว้รอบเรือบอลหิมะและมันก็ได้ผล มีปลาหมึกสี่ตัวติดเบ็ด และยังมีตัวที่เหมือนงูทะเลอีกสองตัว มันคือปลาไหลอเมริกันนั่นเอง


ปลาไหลอเมริกันหมดทางเลือกอื่นจึงต้องเลือกปรับตัวเข้ากับธรรมชาติ และเลือกที่จะวางไข่ในทะเลลึกเพื่อหนีนักล่า อย่างไรก็ตามนิสัยความเคยชินที่มีมายาวนานนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนแปลง ทว่าเมื่อลูกปลาไหลตัวเล็กๆ ที่ฟักออกมาจำนวนมากปรับตัวให้เข้ากับระดับความเค็มของเกลือไม่ได้ มันก็ต้องตายไป


หลังจากที่ฉินสือโอวเข้าใจเรื่องนี้ เขาได้นำปลาไหลอเมริกันตัวเมียตัวนี้โยนกลับไปยังทะเล แล้วพูดว่า “เรามีอาหารเพียงพอ ไม่จำเป็นที่จะต้องเบียดเบียนสิทธิการดำรงอยู่ของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์พวกนี้หรอก”


ชาร์คและซีมอนสเตอร์คำนับเล็กน้อยให้กับฉินสือโอว นี่คือการแสดงออกถึงความเคารพของชาวประมง


เนื้อปลาไหลอเมริกันอร่อยมากแค่ไหน ไข่ปลานั้นอร่อยกว่า ตอนที่ฉินสือโอวมาถึงใหม่ๆ ชาร์คก็ส่งปลาไหลอเมริกันที่ได้จากการใช้ไม้ไผ่จับให้เขากิน เอาไข่ปลาห่อด้วยไข่ไก่แล้วนำไปทอด ความหอมนั้นฟุ้งกระจายออกไป


ในเวลานั้นฉินสือโอวไม่เข้าใจสภาวะการดำรงชีวิตของสัตว์เหล่านั้น ไม่งั้นเขาคงไม่กินปลาพวกนั้นแน่


ฉินสือโอวยับยั้งชั่งใจในรสชาติอันยั่วยวนของอาหารเลิศรสไว้ได้ หลังจากที่ปล่อยปลาไหลอเมริกันสองตัวนั้นไป เพียงเท่านี้ก็ทำให้ชาวประมงทั้งสองรู้สึกเคารพและซาบซึ้งใจแล้ว


สำหรับมื้อเย็น ชาร์คได้นำปลาหมึกใหญ่หลายตัวทำเทปันยากิ ทาเครื่องปรุงรสและโรยเกลือโรยงาบนปลาหมึกเพื่อเป็นกับแกล้มเคียงไอซ์ไวน์ พร้อมกับชมทัศนียภาพของพระอาทิตย์ตกดินในมหาสมุทร เป็นความเพลิดเพลินที่แตกต่างออกไป


ผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืน ในเวลาตีสี่ครึ่ง พระอาทิตย์กำลังปรากฏขึ้นทางทิศตะวันออก วิทยุของเรือนกนางนวลดังขึ้น สอบถามว่า “เรือยอชต์ลากอวน az-1188 เรือยอชต์ลากอวน az-1188 นี่คือเฮลิคอปเตอร์ของหน่วยลาดตระเวนชายฝั่งแฮลิแฟกซ์หมายเลข 12 ได้ยินแล้วตอบกลับ ได้ยินแล้วตอบกลับด้วย”


………………………………………………….


บทที่ 228 อรุณสวัสดิ์ ชายหาดน้ำตื้นจอร์จ

โดย

Ink Stone_Fantasy

ชาร์ค ซีมอนสเตอร์และนีลเซ็ ผลัดกันเฝ้าเวรกลางคืนและต้องมีหนึ่งคนอยู่ในห้องบังคับการเรือเสมอ ทันทีที่วิทยุสื่อสารการสอบถามของหน่วยยามฝั่งดังขึ้น ต้องมีคนรับสาย


นีลเซ็นตอบกลับ “หน่วยยามฝั่ง 12 สวัสดี นี่เรือนกนางนวล az-1188 นี่เรือนกนางนวล az-1188 เรากำลังจะไปที่ชายหาดทะเลน้ำตื้นจอร์จเพื่อตกปลาทูน่า เราออกจากนครเซนต์จอห์นเวลา 8 นาฬิกาของเมื่อวานนี้ โปรดตรวจสอบด้วย”


เฮลิคอปเตอร์ของหน่วยยามฝั่งบินเสียงดังเข้าใกล้เรือยอชต์ ใบพัดหมุนวนส่งเสียงดังสนั่นเป็นที่น่ารำคาญ หู่จือและเป้าจือเห่าขึ้นมา เมื่อฉินสือโอวได้ยินเสียงของสุนัขเห่าก็ตื่นขึ้นมาทันที เขามองออกไปข้างนอกเห็นเฮลิคอปเตอร์น้ำหนักเบา หมายเลข g-12 กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า


ซีซีจี หรือชื่อเต็มคือ ‘แคนาเดียนโคสต์การ์ด’ เป็นหน่วยงานอิสระที่ขึ้นกับกระทรวงคมนาคมแคนาดามาโดยตลอด ร่วมมือกับกระทรวงคมนาคมเพื่อร่วมกันทำงานด้านความปลอดภัยทางทะเล


กระทรวงคมนาคมส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การดำเนินการตามนโยบายและกฎหมายการขนส่งดำเนินการตรวจสอบความปลอดภัยทางทะเล และมุ่งเน้นไปที่การรักษาความปลอดภัยของการนำ ทางในทะเล ดำเนินการค้นหากู้ภัย รวมทั้งงานอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง


เฮลิคอปเตอร์หยุดบินเหนือเรือยอชต์ นีลเซ็นควบคุมเรือยอชต์ให้ชะลอและค่อยๆ หยุดแล่น บันไดเชือกถูกหย่อนลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ จากนั้นชายหนุ่มร่างกายกำยำสวมเครื่องแบบตำรวจสีดำก็ปีนบันไดเชือกลงมา


นีลเซ็นยิ้มทันทีที่เขาเห็นชายหนุ่มและตะโกนขึ้น “บิ๊กเบิร์ด! นายนี่เอง ที่แท้นายก็ทำงานให้ซีซีจีเหรอ?!”


ชายหนุ่มได้ยินเสียงเขาร้องเรียกจึงหันไปมอง พลันรีบวิ่งไปสวมกอดเขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ และพูดด้วยเสียงอันดังว่า “เจ้าไก่ เพื่อนรักของฉัน! นายไม่เป็นพนักงานเสิร์ฟแล้วเหรอ? นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? คงไม่ได้เปลี่ยนไปลักลอบขนสินค้าหรอกนะ”


นีลเซ็นดึงชายหนุ่มเดินไปหาฉินสือโอว ก่อนจะแนะนำ “บอส นี่คืออาจารย์ผู้สอนของผมที่ซีเอ็มที เขาชื่อฮัดสัน เบิร์ด เราทุกคนเรียกเขาว่าบิ๊กเบิร์ด ส่วนฉายาผมคือตาเหยี่ยว เพราะเป็นสัตว์ปีกเหมือนกันเลยสนิทกันเป็นพิเศษน่ะ”


ทีเอ็มทีย่อมาจาก เดอะโมบายทรูปส์ หมายถึงหน่วยเคลื่อนที่เร็วของแคนาดา เป็นหน่วยปฏิบัติการพิเศษต่อต้านการก่อการร้ายที่แข็งแกร่งที่สุดในแคนาดา และขึ้นตรงกับหน่วยงานของรัฐสภา


ชายหนุ่มหัวเราะ และพูดว่า “อย่ายกตนข่มท่านสิ ฉายาของนายคือตาไก่ ไม่ใช่ตาเหยี่ยว ทำไมจำไม่ได้สักทีนะ?”


หลังจากพูดเสร็จ เขาก็ยื่นมือไปที่ฉินสือโอว แล้วพูดว่า “สวัสดีครับบอส ผมคือนกใหญ่ฮัดสัน ตาไก่เป็นเพื่อนรักของผม ขอบคุณคุณที่คอยดูแลตาไก่นะครับ หวังว่าคุณจะไม่พาเขาไปลักลอบขนของเถื่อนนะ”


ฉินสือโอวจับมือกับชายหนุ่ม รู้สึกว่ามือของเขาแข็งแรงมาก กระดูกหนา และกล้ามเนื้อแข็งแรง แม้ตอนนี้เขาจะดูเหนื่อยล้าในแต่ดวงตากลับส่องแสงสุกสกาว มองแวบแรกก็รู้ว่าเป็นทหารชั้นยอดคนหนึ่ง


นีลเซ็นบอกว่าชายคนนี้เป็นอาจารย์ของเขาเมื่อเขาอยู่ในกองทัพ แต่เมื่อมองดูความสัมพันธ์ของพวกเขากับอายุแล้วนั้น เหมือนว่าทั้งคู่จะเป็นเพื่อนสนิทกันมากกว่า ความสัมพันธ์ระหว่างทหารกับอาจารย์ในกองทัพแคนาดานั้นแตกต่างจากประเทศจีน นีลเซ็นและฮัดสันทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีมาก พวกเขากอดคอกันตั้งแต่ครั้งแรกที่พบหน้า ใช่ว่านีลเซ็นจะไม่ชัดเจนเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศ ฉินสือโอวยังคิดว่าพวกเขาเป็นเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปีเสียอีก


เมื่อเห็นฉินสือโอว ทั้งสองเริ่มการสนทนาที่ร้อนแรง เรื่องที่คุยก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าชีวิตหลังเกษียณ


หลังจากที่นีลเซ็นเกษียณ เขาเคยทำงานด้านความปลอดภัยในโทรอนโตเป็นเวลาหนึ่งปี มันไม่คุ้มค่าอีกทั้งยังเป็นงานที่อันตราย เขาจึงกลับไปเป็นพนักงานขายอาวุธปืนที่เมืองแฟร์เวล


หลังจากที่ฮัดสันเกษียณเขาก็ไปสหรัฐอเมริกาก็เหมือนว่าจะมีเหตุการณ์ที่ไม่ราบรื่นเกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงกลับแคนาดาไปสมัครเข้าหน่วยยามฝั่งซีซีจี


ทั้งสองคุยกันสักพักหนึ่งก่อนที่วิทยุสื่อสารจะดังขึ้น นักบินเฮลิคอปเตอร์พูดว่า “นกน้อย มีปัญหาอะไรไหม? ทำไมนายยังไม่กลับมา? ตอบด่วน”


ฮัดสันส่ายหัวแล้วพูดว่า “พวกนี้น่ารำคาญชะมัด พวกนายเอาใบอนุญาตออกทะเลและใบอนุญาตตกปลามาให้ฉันดูหน่อยสิ”


ฉินสือโอวเตรียมพร้อมแล้ว หลังจากส่งให้ฮัดสันตรวจสอบพบว่าไม่มีปัญหาอะไร เขาใช้อุปกรณ์ที่เหมือนไฟฉายขนาดเล็กที่พกติดตัวสแกนบนเอกสารอนุญาตออกทะเล แค่นี้ก็เสร็จแล้ว”


ฉินสือโอวสงสัยและถามว่า “ถ้าเราออกนอกประเทศจากเขตมหาสมุทร เราต้องยอมให้ซีซีจีตรวจสอบใช่ไหม”


ฮัดสันหัวเราะ พูดว่า “ใช่ครับ แต่ไม่ใช่เฮลิคอปเตอร์ของพวกเราที่เป็นหน่วยยามฝั่งหรอก จะมีชายหนุ่มขับเรือยอชต์ตามพวกคุณ เราแค่ลาดตระเวนไปตามปกติ พอมาเจอเรือของคุณเลยถือโอกาสถาม แต่ตอนนี้ไม่มีคำถามแล้วครับ พวกคุณเดินทางต่อได้”


นีลเซ็นดึงฮัดสันไว้และเริ่มพูดคุยต่อ นักบินเฮลิคอปเตอร์เริ่มหงุดหงิดใจและเรียกเขากลับอีกครั้ง ฮัดสันรู้สึกเซ็งจึงทำ ได้เพียงแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อกับนีลเซ็น และปีนบันไดเชือกจากเรือยอชต์ไป


นักบินเฮลิคอปเตอร์ก็เป็นคนที่น่าสนใจอยู่ไม่น้อยเช่นกัน หลังจากรู้ว่าพวกเขากำลังจะไปตกปลาทูน่าที่ชายหาดน้ำตื้นจอร์จ เขาพูดทางวิทยุว่า “ทำให้ดีนะ เพื่อน ตกปลาตัวใหญ่ที่นั่นมาให้หมด อย่าเหลือไว้ให้คนอเมริกาแม้แต่ตัวเดียว!”


หลังจากการตรวจสอบ หมายความว่าเรือนกนางนวลสามารถออกจากชายแดนของแคนาดาได้ หลังจากนั้นก็ไม่มีอุปสรรคใดๆ พวกเขาสามารถเดินทางได้อย่างราบรื่น ในตอนเช้าจอดเรือไว้ที่แฮลิแฟกซ์ และหยุดพักที่นี่หนึ่งวัน หลักๆ ก็คือพวกเขาจะไปนอนพักผ่อนที่โรงแรมนั่นเอง


ไม่ว่าเรือยอชต์จะสบายขนาดไหน เตียงก็ยังโยกไปมาตามความเคว้งของเรือ มันจึงเหนื่อยที่จะนอนเช่นนั้น และการทำงานจะเริ่มในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นควรใช้เวลาที่มีในกลางวันนอนหลับพักเอาแรง ถ้าออกทะเลตอนกลางคืน ในตอนเช้าวันถัดมาก็จะเดินทางไปถึงชายหาดน้ำตื้นจอร์จพอดี


หลังจากการพักผ่อนไปแล้วหนึ่งวัน เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ ฉินสือโอวก็กักตุนน้ำเปล่า น้ำมัน และอาหารอื่นๆ เพิ่ม จากนั้นจึงออกเดินทางอีกครั้ง


หลังจากผ่านเมืองโบราณลือเนนบูร์กและข้ามคาบสมุทรโนวาสโกเชียไปแล้ว ในเช้าตรู่ของวันที่สามก็สามารถมองเห็นชายหาดน้ำตื้นจอร์จอยู่ไกลๆ


ในตอนเช้า เรือนกนางนวลกำลังแล่นอย่างรวดเร็วในทะเล ชาร์คชี้ไปยังทางทิศตะวันตกเฉียงใต้และพูดว่า “บอส นั่นคือออกัสต้า ถ้าเราตรงไปที่ท่าเรือมันก็เป็นอาณาเขตของอเมริกาแล้ว เราต้องมุ่งหน้าไปทางทิศใต้ ชายหาดน้ำตื้นจอร์จอยู่ที่นั่น”


ฉินสือโอวจงใจไปเทไวน์หนึ่งแก้วและยกแก้วไปทางทิศใต้อันไกลโพ้น พูดว่า “อรุณสวัสดิ์ชายหาดน้ำตื้นจอร์จที่รัก”


ชาร์คและซีมอนสเตอร์โบกมือไปทางทิศเหนือก่อนจะพูด “ลาก่อน แคนาดาบ้านเกิดของฉัน”


หลังจากพูดเสร็จ ทั้งสองฝ่ายต่างหัวเราะอย่างมีเลศนัย


ฉงต้าที่ปรับตัวมาทั้งวันก็ไม่หวาดกลัวมหาสมุทรอีกต่อไป มันนอนหมอบราบพื้นด้านหลังราวบันไดและยื่นหัวออกมองลงไปในทะเล


บางครั้งลมพัดคลื่นซัดน้ำทะเลกระเด็นโดนลำตัวของมัน มันรีบถอยไปด้านหลังอย่างกับถูกไฟลน จากนั้นจึงยืดลำคอขึ้นส่งเสียงร้อง


ฉินสือโอวพูด้วยรอยยิ้ม “ฉงต้าบอกว่ามันกลายเป็นหมีสีน้ำตาลตัวใหญ่และเป็นหมีสีน้ำตาลตัวแรกที่ได้พิชิตมหาสมุทรแล้ว”


หมีสีน้ำตาลไม่กลัวน้ำ เพราะหนึ่งในอาหารหลักของพวกมันคือปลาในแม่น้ำ แต่ถึงอย่างไรพื้นเพของพวกมันคือภูเขาและป่า ดังนั้นพวกมันก็ยังกลัวมหาสมุทรอันกว้างใหญ่อยู่บ้าง ฉงต้าสามารถปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว และการเปลี่ยนแปลงนี้คงหนีไม่พ้นพลังโพไซดอน


ชายหาดน้ำตื้นจอร์จมีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 1,100 ตารางกิโลเมตร ห่างจากท่าเรือเมืองกลอสเตอร์ของรัฐแมสซาชูเซตส์อเมริกาประมาณ 200 กิโลเมตร และห่างจากคาบสมุทรโนวาสโกเชียถึง 26 กิโลเมตร สถานที่ฉินสือโอวเลือกจับปลาก็คือที่นี่!


เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ใช่นักท่องเที่ยวกลุ่มแรกที่มาเยือนชายหาดน้ำตื้นจอร์จ ขณะที่เรือของพวกเขามาถึงที่นี่ ได้มีเรือประมงขนาดเล็กสี่ห้าลำจอดกระจายลอยเคว้งอยู่บนทะเลแล้ว


…………………………………………………………..

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

Xian Ni ฝืนลิขิตฟ้า ข้าขอเป็นเซียน ตอนที่ 1-2088 (จบบริบูรณ์)

The Great Ruler หนึ่งในใต้หล้า (update ตอนที่ 1-1554)

Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ (update ตอนที่ 1-1122)