อัจฉริยะสมองเพชร 1706-1707

 ตอนที่ 1706 ตัวต่อตัวกับเสือเมฆวิญญาณทอง

“นี่เราถูกพบแล้วจริงๆหรือ?”

จางเซวียนหรี่ตาด้วยความประหลาดใจ

ก่อนหน้านี้ การสกัดกั้นมิติของเขาทำให้เขาเข้าสู่ปราการป้องกันตัวของเผ่าพันธุ์ปีศาจได้โดยไม่มีใครรู้ แต่ใครจะคิดว่าไม้ตายของเขาจะมาล้มเหลวที่นี่!

หรือว่าจมูกของอีกฝ่ายใช้การได้ดีขนาดนั้นจริงๆ?

แม้เสือเมฆวิญญาณทองจะพยายามล่อจางเซวียนให้ออกมา แต่เขาก็ยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่จุดเดิม

เสือเมฆวิญญาณทองคำรามตอบโต้ความเงียบของเขา “ในเมื่อคุณไม่ยอมออกมา ฉันก็ต้องใช้กำลังละนะ!”

มันคำรามโหยหวน จากนั้นก็กวัดแกว่งกรงเล็บและปล่อยกระแสดาบฉีไปยังทิศทางที่จางเซวียนอยู่

กระแสดาบฉีนี้มีเจตนาสังหารซึ่งมีองค์ประกอบของโลหะหลอมรวมอยู่ มันฉีกมิติที่อยู่ตรงหน้าจางเซวียนจนขาดเป็นชิ้นๆ

ถึงจางเซวียนจะสกัดกั้นมิติรอบตัวเขาไว้แล้ว แต่ถ้าการโจมตีนั้นรุนแรงมากพอ ก็สามารถฉีกกระชากมิติและทำให้เขาบาดเจ็บได้

ทันทีที่จางเซวียนเห็นทิศทางของกระแสดาบฉี ก็รู้ทันทีว่าเสือเมฆวิญญาณทองไม่ได้พูดเล่น มันพบตัวเขาแล้วจริงๆ

จางเซวียนถอนหายใจอย่างจนปัญญา จากนั้นก็ปลดปล่อยการสกัดกั้นมิติและลุกขึ้นยืน

ฟึ่บ!

ในตอนนั้นเอง เวลาก็ดูเหมือนจะช้าลงสำหรับเขา แต่ถึงอย่างนั้น จางเซวียนก็ยังทำได้แค่หลบกระแสดาบฉีพ้นไปแค่เส้นยาแดงผ่าแปด จางเซวียนเกาหัวอย่างจนปัญญา เขาจ้องมองอสูรสวรรค์ทั้ง 5 ที่อยู่ตรงหน้าแล้วพูดว่า “ถ้าผมจะบอกว่าผมแค่ผ่านมาและไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกับคนพวกนั้น พวกคุณจะเชื่อไหม?”

เขาไม่ได้เป็นพวกเดียวกับคนกลุ่มนั้นจริงๆ…ถึงจะอยากจับตัวเสือเมฆวิญญาณทองเหมือนกันก็เถอะ

แน่นอนว่าจางเซวียนไม่โง่พอจะสู้ สิ่งที่ยืนจังก้าอยู่ตรงหน้าเขาคืออสูรขั้นชั่วกัลปาวสาน โลกจารึก ด้วยประสิทธิภาพการต่อสู้ของเขาในตอนนี้ วิธีที่ดีที่สุดที่เขาทำได้ก็คือรีบหนีไปให้พ้น!

“แค่ผ่านมา? แล้วคุณไม่คิดบ้างหรือว่ามันหยาบคายไปหน่อยนะที่คุณผ่านอาณาเขตของฉันโดยไม่เข้ามาทักทายฉันก่อน?” เสือเมฆวิญญาณทองคำราม

ฟิ้วววว!

มันยังคงโกรธเกรี้ยวจากการที่เกือบจะถูกมนุษย์กลุ่มหนึ่งจับตัวได้ แล้วจะให้มีอารมณ์รับฟังเหตุผลของจางเซวียนได้อย่างไร? มันตวาดก้องและปล่อยกระแสดาบฉีอีกชุดเข้าใส่จางเซวียน

ปราการกระแสดาบฉีที่พุ่งออกมาอย่างต่อเนื่องก่อเกิดเป็นรูปร่างเหมือนมังกรอันสง่างาม

“ถ้าอย่างนั้น ผมก็คงไม่มีทางเลือก…” เห็นเสือเมฆวิญญาณทองไม่เชื่อเขา จางเซวียนรู้ดีว่าไม่สามารถหว่านล้อมด้วยคำพูดอื่นได้อีกแล้ว

ในสถานการณ์แบบนี้ เขาจำเป็นต้องใช้พละกำลังแทนคำพูด จางเซวียนสูดหายใจลึก จากนั้นก็สะบัดข้อมือ แล้วหอกสวรรค์กระดูกมังกรก็มาอยู่ในมือของเขา

“จัดการ!” จางเซวียนใช้หอกสวรรค์กระดูกมังกรจ้วงแทงตรงหน้าเพื่อปะทะกับปราการกระแสดาบฉี

ฟึ่บ!

เขาถ่ายทอดทั้งพลังจิตวิญญาณ พลังปราณ และพละกำลังจากร่างกายเข้าสู่หอกสวรรค์กระดูกมังกร มันเรืองแสงออกมาก่อนจะปะทะเข้ากับปราการกระแสดาบฉีอย่างรุนแรง คลื่นความสั่นสะเทือนที่มีอานุภาพทำลายล้างสูงซึ่งเป็นผลจากการปะทะนั้นแผ่ออกมา ทำให้เกิดรอยแยกขึ้นโดยรอบ ต้นไม้มากมายนับไม่ถ้วนถูกถอนรากถอนโคน ก้อนหินจำนวนหนึ่งแหลกละเอียดเป็นผุยผง

การปะทะเพียงครั้งเดียวทำให้เกิดแรงกดดันที่แผ่กว้างออกไปหลายร้อยเมตรภายในป่าทึบแห่งนี้

“นี่มันนรกอะไร…เขาเป็นแค่นักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติจริงๆหรือ?”

หวูชางผิงกับคนอื่นๆที่กำลังติดกับตาโตด้วยความตกตะลึง

พวกเขาจดจำชายผู้นี้ได้ อีกฝ่ายคือชายหนุ่มที่ก่อนหน้านี้พยายามจะติดตามพวกเขา ก่อนจะถูกขับไล่ไป ทุกคนคิดว่าเขาเป็นแค่นักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติที่ไม่ได้มีความสลักสำคัญอะไร ไม่นึกฝันเลยว่าเขาจะทรงพลังขนาดนี้

ถ้ารู้เสียก่อน คงจะดึงหมอนี่เข้าร่วมกลุ่มแล้ว เพราะเมื่อมีเขาอยู่ ก็น่าจะจับตัวเสือเมฆวิญญาณทองได้ และหลบหนีอสูรอีก 4 ตัวได้ทันเวลาก่อนที่พวกมันจะรับรู้ถึงความผิดปกติ

“ผมคิดว่าเขาเป็นแค่นักรบที่อ่อนแอคนหนึ่ง แต่กลับกลายเป็นว่าเขาคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเรา…” หวูชางผิงส่ายหน้าด้วยความเสียดาย

ก่อนหน้านี้ พวกเขายังหารือกันเองว่าควรสังหารชายหนุ่มคนนี้หรือไม่ ซึ่งก็โชคดีที่ไม่ได้พยายามทำลงไป เพราะไม่อย่างนั้น ชายหนุ่มคงเล่นงานพวกเขาทุกคนจนราบคาบเสียก่อนที่จะได้พบกับเสือเมฆวิญญาณทอง

“อ้อ? ดูเหมือนเขาก็ไม่เหยาะแหยะเท่าไหร่นะ!” งูเขียวไม้สวรรค์ตั้งข้อสังเกต

มันไม่คิดว่านักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติที่ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้จะสามารถปลดปล่อยประสิทธิภาพการต่อสู้ออกมาได้ขนาดนี้ในพื้นที่จำกัด งูเขียวไม้สวรรค์ใช้กรงเล็บลูบเคราขณะพิจารณาชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยความสนใจ

ฮึ่มมมม!

ส่วนอีกด้านหนึ่ง เสือเมฆวิญญาณทองก็แสนจะหงุดหงิดที่ถูกจางเซวียนโจมตี มันโกรธถึงขีดสุดแล้วเมื่อผู้ที่เป็นเพียงนักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติสามารถตอบโต้การโจมตีของมันได้ นัยน์ตาของมัน เบิกโพลงด้วยความเกรี้ยวกราดขณะเกร็งร่างจนตึงเขม็ง ขนสีทองของมันสั่นสะท้านไม่หยุด

“ตายซะเถอะ!”

ฟึ่บ!

ราวกับลูกธนูที่ถูกปล่อยออกจากคันธนู เสือเมฆวิญญาณทองพุ่งเข้าใส่จางเซวียนและใช้พละกำลังทั้งหมดฟาดหางของมันเข้าใส่ชายหนุ่ม

การเคลื่อนไหวของหางนั้นรวดเร็วเสียจนมองแทบไม่ทัน ยากที่จะกะประมาณพละกำลังของมันได้

“รวดเร็วอะไรอย่างนี้!” จางเซวียนหรี่ตาด้วยความตกใจ

รู้ดีว่าคงไม่อาจต้านทานการโจมตีนั้นได้ด้วยพละกำลังที่มีอยู่ในเวลานี้ จางเซวียนจึงรีบเรียกใช้พลังจากสายเลือดตระกูลจางที่อยู่ในร่างของเขา

ฟึ่บ!

การเคลื่อนไหวของเสือเมฆวิญญาณทองเชื่องช้าลงทันที ด้วยการกระโดดเบาๆ จางเซวียนก็หลบพ้นการโจมตีของอีกฝ่าย

บึ้มมมม!

เกิดหลุมขนาดใหญ่ลึกลงไปในพื้นดิน

รู้ดีว่าถ้าเป็นแบบนี้ ต่อไปคงไม่มีโอกาส จางเซวียนปาดเหงื่อที่หน้าผากและพูดว่า “รอประเดี๋ยวหนึ่งเถอะ…”

“คุณจะร้องขอความเมตตากับฉันหรือ? สายไปแล้วล่ะ!”

เห็นชายหนุ่มหลบเลี่ยงการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของมันได้อย่างง่ายดาย แถมยังมีเวลามาเจรจาอีก ถึงเสือเมฆวิญญาณทองจะโมโห แต่ก็รู้ดีว่าคงไม่อาจเอาชนะอีกฝ่ายได้ในระยะเวลาอันสั้น มันจึงหยุดการโจมตีแล้วตั้งใจฟังว่าชายหนุ่มจะพูดอะไร

ถึงอย่างไร อสูรสวรรค์ทั้ง 5 ก็รวมตัวกันอยู่ที่นี่ ทั้งพื้นดินและกลางอากาศถูกสกัดกั้นเอาไว้หมดแล้ว ไม่มีทางที่ชายหนุ่มจะหนีรอด

“ผมรู้ดีว่าไม่มีทางที่ผมจะหนีรอด ดังนั้น อย่างน้อยที่สุด ก็อยากขอดวลกับคุณอย่างชอบธรรมสักหน่อย คุณจะช่วยยอมรับคำขอครั้งนี้ของผมได้หรือไม่?” จางเซวียนประสานมือ

“การดวลอย่างชอบธรรม?”

อสูรสวรรค์ทั้ง 5 มองหน้ากัน ไม่เข้าใจว่าจางเซวียนกำลังพูดอะไร

“ใช่แล้ว ตอนนี้ผมเป็นแค่นักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติ จึงรู้ดีว่ามีโอกาสไม่มากที่จะเอาชนะคุณ แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังอยากต่อสู้เพื่อขอโอกาสรอดชีวิต ผมขอท้าทายเสือเมฆวิญญาณทองเข้าสู่การดวลแบบตัวต่อตัว ถ้าผมแพ้ สิ่งเดียวที่รอคอยผมอยู่ก็คือความตาย แต่ถ้าผมบังเอิญชนะ ผมก็จะขอร้องคุณว่าให้ช่วยปล่อยผมไป” จางเซวียนพูด

“ฮ่าาาา!”

อสูรสวรรค์ทั้ง 5 เข้าใจเจตนาของจางเซวียนทันที

ชายหนุ่มกลัวว่าพวกมันจะเข้าโจมตีเขาพร้อมๆกัน

“มนุษย์, หยุดตัดสินพวกเราด้วยมาตรฐานของคุณเสียที คุณดูถูกพวกเรามากเกินไปแล้ว! ต่อให้เรามีวรยุทธระดับเดียวกัน พวกเราก็จะไม่ลดตัวลงไปรุมสกรัมพวกคุณหรอก!” งูเขียวไม้สวรรค์พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ในฐานะผู้ได้รับการสืบทอดสายเลือดอสูรสวรรค์โบราณ อีกทั้งเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่ควบคุมป่าแห่งนี้ พวกมันมีเกียรติยศศักดิ์ศรีที่ต้องยึดถือ

อย่าว่าแต่จะรุมสกรัมนักรบที่อ่อนแอกว่าเลย ต่อให้อีกฝ่ายมีวรยุทธระดับเดียวกัน พวกมันก็ไม่ทำ

“คุณวางใจได้เลยว่าฉันจะไม่ปล่อยให้พวกเขาเข้ามาวุ่นวายกับการดวลของเรา!” เสือเมฆวิญญาณทองคำราม

เมื่อครู่นี้เองที่มันเกือบจะถูกมนุษย์กลุ่มหนึ่งจับตัวได้ แต่ตอนนี้กลับมีมนุษย์อีกคนอยากท้าทายมันเข้าสู่การดวลแบบตัวต่อตัว ในเมื่อก่อนหน้านี้ มันก็ทำให้ตัวเองอับอายขายหน้ามากพอแล้ว หากไม่สามารถรับมือกับนักรบที่มีวรยุทธอ่อนด้อยกว่ามันถึง 2 ขั้นได้ แล้วจะเอาหน้าที่ไหนไปควบคุมอสูรตัวอื่นๆในป่าแห่งนี้?

“ค่อยยังชั่ว…” ว่ากันตามตรง จางเซวียนก็ไม่ได้คาดหวังให้อสูรทั้ง 5 ยอมรับคำขอร้องของเขา เพราะอันที่จริงเขาวางแผนหลบหนีไว้แล้ว แต่ดูเหมือนตอนนี้จะไม่ต้องใช้ จางเซวียนถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นและพูดว่า “อีกอย่าง ในฐานะนักรบ คงไม่ถือเป็นการผิดกฎใช่ไหมหากผมใช้ของล้ำค่าของผมเข้าร่วมในการดวล?”

“เชิญใช้ของล้ำค่าของคุณได้ตามสบาย” เสือเมฆวิญญาณทองคำราม ไม่คิดอะไรมากกับคำขอของจางเซวียน

เพียงเท่านี้ก็เป็นพรจากสวรรค์แล้วในการที่นักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติอย่างชายหนุ่มคนนี้มีหอกอันทรงพลัง ถึงหอกนั้นจะมีประสิทธิภาพอย่างน่าทึ่ง แต่เสือเมฆวิญญาณทองก็มั่นใจว่ามันรับมือไหว

“เอ่อ..บังเอิญว่าผมเป็นนักฝึกอสูรด้วย คงไม่ผิดกฎหรอกนะถ้าอสูรของผมจะช่วยผมในการดวล ถูกต้องไหม?” จางเซวียนถาม

“อสูรของคุณ? ถ้าคุณมีอะไรดีๆล่ะก็ นำออกมาให้หมดเถอะ” เสือเมฆวิญญาณทองตอบอย่างเย่อหยิ่ง

“ถ้าอย่างนั้นผมก็วางใจ…” จางเซวียนพยักหน้าอย่างพอใจ จากนั้นก็กวัดแกว่งหอกสวรรค์กระดูกมังกร “เริ่มกันเถอะ”

เสือเมฆวิญญาณทองคำราม ตามด้วยเสียงกร้าวก่อนจะพุ่งเข้าใส่จางเซวียนพร้อมกับหรี่ตา แต่หลังจากมันสำแดงกระบวนท่าไปได้เพียง 1 วินาที ก็รู้สึกถึงอาการเจ็บแปลบที่เข้าโจมตีจิตวิญญาณ ราวกับใครสักคนหนึ่งทิ่มแทงมันด้วยเข็มจำนวนนับไม่ถ้วน

จากนั้นแรงกดดันมหาศาลก็โถมทับเข้าใส่มัน

“การโจมตีจิตวิญญาณ? แย่แล้ว…”

นึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะมีไม้เด็ดซ่อนอยู่ ร่างใหญ่โตของเสือเมฆวิญญาณทองแข็งทื่อไปในทันที

เผ่าพันธุ์อสูรนั้นเป็นที่ขึ้นชื่อเรื่องกายเนื้ออันทรงพลัง ซึ่งทำให้พวกมันมีความสามารถเหนือกว่า มนุษย์ทั้งในด้านการโจมตีและการป้องกันตัว แต่พวกมันก็มีจุดอ่อนอันยิ่งใหญ่ซึ่งก็คือจิตวิญญาณ อีกฝ่ายปลดปล่อยการโจมตีจิตวิญญาณเข้าใส่มันอย่างจังตั้งแต่แรก แถมยังมีพละกำลังแข็งแกร่งกว่าที่มันเคยพบเจอมาก่อน เมื่อไม่ทันระมัดระวัง การเคลื่อนไหวของเสือเมฆวิญญาณทองจึงชะงักงันไป

ตอนที่ 1707 เสือเมฆยอมจำนน

“การโจมตีจิตวิญญาณ?”

งูเขียวไม้สวรรค์ถึงกับผงะ มันนึกไม่ถึงว่านักรบขั้นร่างอันทรงเกียรติจะมีเทคนิคเหนือชั้นขนาดนี้

“ต่อให้เป็นการโจมตีจิตวิญญาณ ก็แล้วไงล่ะ? เสือเมฆฝึกฝนพลังจิตวิญญาณของเธอมาเพื่อป้องกันไม่ให้เจตนาสังหารเข้าครอบงำจิตใจของเธออยู่แล้ว” เต่าดำนรกพูดขึ้นด้วยความสุขุม “เธอแค่ขาดความระมัดระวังไปชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น เมื่อรู้สึกตัว ก็คงเล่นงานหมอนั่นได้ภายในกระบวนท่าเดียว อีกอย่าง การโจมตีจิตวิญญาณก็เป็นดาบสองคม อย่างมากที่สุดเขาก็คงทำได้แค่ปล่อยการโจมตีอันทรงพลังเข้าใส่จิตวิญญาณของนักรบขั้นชั่วกัลปาวสานได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น…ไม่มีทางทำได้เป็นครั้งที่สองหรอก!”

ไม่เพียงแค่การเคลื่อนไหวของมันเท่านั้นที่เชื่องช้า แม้แต่ความเร็วในการพูดก็ยืดยาด

งูเขียวไม้สวรรค์พยักหน้าอย่างเห็นพ้องกับการวิเคราะห์ของเต่าดำนรก

อสูรทั้ง 5 ต่างเป็นผู้สืบทอดสายเลือดอสูรสวรรค์โบราณ แม้จิตวิญญาณของพวกมันจะค่อนข้างอ่อนแอ แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอถึงขนาดที่ใครก็เล่นงานได้

อีกอย่าง การโจมตีจิตวิญญาณถือเป็นดาบสองคม แม้จะทรงพลัง แต่ก็สร้างแรงตีกลับอันหนักหน่วงกลับคืนสู่ผู้สำแดงมัน ต่อให้ชายหนุ่มเป็นนักรบที่มีทักษะเรื่องจิตวิญญาณ แต่เขาก็จะสำแดงการโจมตีอันทรงพลังแบบนี้ได้กี่ครั้งกัน?

หลังจากเต่าดำนรกพูดจบได้ไม่นาน เสือเมฆวิญญาณทองก็ฟื้นคืนสติจากความงุนงง มันคำรามโหยหวนด้วยความโกรธเกรี้ยวและพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง

คราวนี้มันโมโหจริงๆ

ไม่น่าเชื่อว่าผู้ยิ่งใหญ่อย่างมันต้องมาลงเอยด้วยการถูกเล่นงานด้วยการโจมตีจิตวิญญาณจากนักรบที่มีวรยุทธเพียงแค่ร่างอันทรงเกียรติ โชคดีที่อีกฝ่ายไม่ได้ใช้โอกาสนี้เล่นงานมันซ้ำ ไม่อย่างนั้นมันคงตกที่นั่งลำบาก ถ้าต้องพ่ายแพ้ให้หมอนี่จริงๆล่ะก็ คงไม่มีหน้าไปมองบริวารตัวไหนได้อีก!

“อะไรกัน? อย่างมากที่สุด ผมก็แค่ตายไปพร้อมกับคุณ!”

เห็นเสือเมฆวิญญาณทองฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว จางเซวียนตาโตด้วยความพรั่นพรึง ในช่วงเวลาแห่งความปั่นป่วนและสิ้นหวังนั้น เขากวัดแกว่งหอกอย่างดุเดือดเพื่อปัดป้องการโจมตีของอีกฝ่าย

“คุณยังคิดจะเล่นงานฉันอยู่อีกหรือ? ฝันไปเถอะ!” เสือเมฆวิญญาณทองคำราม

เพียงเท่านี้ก็เลวร้ายพอแล้วที่มันต้องเพลี่ยงพล้ำให้กับการโจมตีจิตวิญญาณจากชายหนุ่มไปครั้งหนึ่ง แล้วหมอนี่งี่เง่าถึงขนาดคิดว่าการโจมตีจิตวิญญาณจะเล่นงานมันได้อีกครั้งหรือในเมื่อมันเตรียมพร้อมแล้ว?

เสือเมฆวิญญาณทองรวบรวมสภาวะจิตของมันเพื่อปัดป้องการโจมตีจิตวิญญาณของชายหนุ่ม แต่พริบตาต่อมา ก็ได้ยินเสียงหวีดหวิวอยู่เหนือศีรษะ

ดูเหมือนมีบางสิ่งที่มีน้ำหนักมากกำลังพุ่งเข้าหามันด้วยความรวดเร็ว

“แย่แล้ว เราตกหลุมพรางของเขา…” เมื่อรู้สึกได้ถึงแรงกดดันหนักหน่วงเหนือศีรษะ เสือเมฆวิญญาณทองรู้ทันทีว่าเป็นกลลวง

กระบวนท่าเพื่อการสังหารของจริงนั้นอยู่เหนือศีรษะของมัน

เมื่อเงยหน้าขึ้นและเห็นสิ่งที่กำลังร่วงใส่มัน ก็พอดีกับที่รู้สึกได้ถึงเจตจำนงเข้มข้นที่บุกเข้าสู่สมอง ทำให้เกิดอาการเวียนหัว

“เจ้าหน้าจืดนั่นช่างเจ้าเล่ห์เจ้ากลเสียจริง!” เสือเมฆวิญญาณทองนัยน์ตาเบิกโพลงเมื่อนึกได้ ขณะที่หัวสมองของมันงุนงงและว่างเปล่า

ถ้าชายหนุ่มคนนี้เหยาะแหยะจริงอย่างที่ดูเหมือนจะเป็น แล้วเขาจะสำแดงการโจมตีจิตวิญญาณอันทรงพลังขนาดนั้นได้หรือ?

เห็นชัดๆว่าหมอนี่แกล้งทำเป็นอ่อนแอเพื่อทำให้มันไม่ทันระวังตัว

พลั่กกกก!

เมื่อที่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น พละกำลังมหาศาลก็พุ่งเข้ากระแทกศีรษะ ทำให้ร่างของมันถึงกับโงนเงน แม้จะไม่แน่ใจนักว่าของล้ำค่าชิ้นนั้นเป็นอะไร แต่การที่มันได้รับบาดเจ็บไม่น้อย ก็แปลว่าของล้ำค่าชิ้นนั้นจะต้องเป็นของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่เป็นอย่างต่ำ

“นี่มัน…ก้อนอิฐระดับขั้นนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่?” งูเขียวไม้สวรรค์พึมพำอย่างไม่อยากเชื่อ มันแทบ ไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น

“ดูเหมือนมันจะถูกหลอมรวมเข้ากับหินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำจำนวนหลายตันทีเดียว!” เต่าดำนรกเสริมด้วยริมฝีปากสั่นเทา “หินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำนั้นหายากมากจนแทบจะไม่พบในโลกนี้ แต่มันถูกนำมาใช้หลอมเป็นอิฐก้อนหนึ่ง…”

มันช่างพิสดารเสียจนพวกมันไม่อาจทำความเข้าใจได้

นั่นคือหินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำอันแสนล้ำค่า! แค่ใส่เข้าไปในกระบวนการหลอมเพียงเกล็ดเดียว ก็สามารถเปลี่ยนของล้ำค่าระดับเซียนขั้นสูงสุดให้เป็นของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ได้แล้ว!

แต่ถึงขนาดใช้หินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำจำนวนหลายตันเพื่อหลอมอิฐเก่าๆโง่ๆก้อนเดียว…

น้องชาย จะช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าหัวสมองของคุณคิดอะไรอยู่ อยากจะซ้อมเจ้างั่งนี่เสียจริงๆ!

ขณะที่อสูรสวรรค์ทั้ง 2 ตัวกำลังงงงันกับความสุรุ่ยสุร่ายและฟุ่มเฟือยของมนุษย์ ก็ได้ยินเสียงอิฐก้อนนั้นอุทานอย่างตื่นเต้น “ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ให้ไว ให้ไวเลย รีบยอมแพ้เลย, เจ้าเสือโง่! ไม่อย่างนั้น ฉัน…หม้อต้นกำเนิดทองคำ จะแผดเผาแกให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน!”

“หม้อต้นกำเนิดทองคำ? หรือว่า…อิฐก้อนนี้เคยเป็นหม้อใบหนึ่งมาก่อน?” งูเขียวไม้สวรรค์กัดฟันขณะที่เหงือกของมันเริ่มจะรู้สึกชาเล็กน้อย

ใครบอกเราได้บ้างว่าโลหะก้อนนี้มันดูเหมือนหม้อตรงไหน?

มันเรื่องอะไรที่คุณอาจหาญถึงขนาดเรียกตัวเองว่าหม้อ?

ไม่รู้ตัวเลยหรือว่าตัวเองหน้าตาเป็นอย่างไร? ที่พูดว่าตัวเองเป็นหม้อต้นกำเนิดทองคำและจะแผดเผาแกให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่านนั้น หมายความว่าอย่างไรกัน? ต่อให้เสือเมฆวิญญาณทองคำปล่อยให้คุณทำตามใจ คุณก็ไม่มีเตาเผาจะเผามันสักหน่อย!

ไม่เพียงแค่อสูรสวรรค์ที่งงสุดขีดกับสถานการณ์ตรงหน้า แม้แต่หวูชางผิงกับคนอื่นๆที่กำลังติดกับก็งงไม่แพ้กัน

คนฉลาดนี่ทำตัวเข้าใจยากเสียจริง…

ขณะที่เขาเสี่ยงชีวิตเพื่ออสูรสวรรค์เพียงตัวเดียว อีกฝ่ายถึงกับหลอมหินวิญญาณต้นกำเนิดทองคำอันแสนล้ำค่าให้กลายเป็นก้อนโลหะงี่เง่าก้อนหนึ่ง

จางเซวียนไม่ใส่ใจสภาพของผู้คนและอสูรที่อยู่รอบตัว เขาตวาดก้องอีกครั้ง “ไปเลย!”

ฟิ้ววววว!

กระบี่เปลวเพลิงสีดำ กระบี่สีทองของอู๋ชู่ หอกของเป่ยชิง และหอกสวรรค์กระดูกมังกรพุ่งพรวดออกไป

ในตอนนั้น เสือเมฆวิญญาณทองพลันรู้ตัวว่าถูกโจมตีจากของล้ำค่าอันทรงพลัง 5 ชิ้นพร้อมกัน และราวกับเท่านั้นยังไม่พอ หินหมึกก้อนหนึ่งยังพุ่งเข้ากระแทกใบหน้าของมันเป็นระยะๆอีกด้วย

“ให้นรกกินเถอะ…แบบนี้ยังเรียกว่าตัวต่อตัวได้หรือ?”

งูเขียวไม้สวรรค์ อสูรนรกลวงตา และอสูรตัวอื่นๆรู้สึกเหมือนจะหน้ามืด

ก่อนหน้านี้ หมอนี่ประกาศอย่างชัดเจนว่าต้องการดวลกับเสือเมฆวิญญาณทองอย่างชอบธรรมเพื่อหวังว่าจะมีโอกาสเอาชีวิตรอด ซึ่งพวกมันก็คาดหวังจะได้เห็นการดวลอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างทั้งคู่ แต่กลับตรงกันข้าม ชายหนุ่มกลับงัดของล้ำค่าออกมามากมายเพื่อสู้กับเสือเมฆวิญญาณทอง!

ขณะที่นักรบคนอื่นๆเฝ้าภาวนาขอให้ตัวเองได้ของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่มาสักชิ้น หมอนี่กลับมีของล้ำค่าระดับนั้นอยู่ในครอบครองถึง 6 ชิ้น…

คุณเป็นทายาทโดยชอบธรรมของประธานสมาคมช่างตีเหล็กสำนักงานใหญ่หรือ?

ไม่ใช่หรอก…ต่อให้ทายาทของประธานสมาคมช่างตีเหล็กสำนักงานใหญ่ก็คงไม่มีของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่อยู่กับตัวมากมายขนาดนี้!

เมื่อมีของล้ำค่าระดับนักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่เปิดการโจมตี ก็ดูเหมือนกับว่าเสือเมฆวิญญาณทองต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของนักรบขั้นชั่วกัลปาวสานถึง 6 คนพร้อมๆกัน…

คุณพระ คุณเรียกไอ้แบบนี้ว่าตัวต่อตัวได้จริงๆหรือ?

เห็นสหายของมันถูกซ้อมจนมีสภาพไม่ต่างอะไรกับแมวเชื่องๆ นกฟีนิกซ์ไฟสวรรค์ทนดูต่อไปไม่ไหว “เราควรเข้าไปไหม?”

“แต่ก่อนหน้านี้ หมอนั่นถามแล้วว่าเขาจะใช้ของล้ำค่าได้หรือไม่ และพวกเราก็ยินยอม…” งูเขียวไม้สวรรค์ตอบอย่างลำบากใจ

ตอนที่ชายหนุ่มตั้งคำถามเมื่อครู่นี้ พวกมันคิดว่าอีกฝ่ายคงถามตามมารยาทเพียงเพื่อจะใช้หอกที่มีอยู่

แต่ดูเหมือนพวกมันจะอ่อนต่อโลกเกินไปเสียแล้ว

มารยาทที่ควรจะมีมันหายไปไหนหมด! นี่มันกับดักชัดๆ หน้าไม่อายที่สุดเท่าที่พวกมันเคยเห็น!

นักรบขั้นชั่วกัลปาวสานจะต้านทานการโจมตีจากของล้ำค่าจำนวนมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร?

“เดี๋ยวก่อน…หมอนั่นทำอะไรอยู่น่ะ?”

ขณะที่เหล่าอสูรสวรรค์กำลังโกรธเกรี้ยวกับความหน้าไม่อายของจางเซวียน ก็เห็นชายหนุ่มยกมือขึ้นอีกครั้ง

ฟึ่บ!

ทันใดนั้น อสูร 6 ตัวก็ปรากฏและตีวงล้อมเสือเมฆวิญญาณทองไว้ ระดับวรยุทธของพวกมันมีตั้งแต่ขั้นแรงผลักดันสัญชาตญาณ โลกจารึก ไปจนถึงชั่วกัลปาวสาน…

ทันทีที่พวกมันปรากฏตัว ก็ปล่อยพลังเข้าใส่เสือเมฆวิญญาณทองทันที

อสูรสวรรค์ 4 ตัวที่เหลือมองหน้ากันด้วยความงงงัน

“พวกนั้นเป็นอสูรของเขาหรือ?”

“แต่พวกมันดูเหมือนจะเป็นอสูรในพื้นที่นี้นี่ ใช่ไหม?”

“น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ”

“แสดงว่าในช่วงระยะเวลาสั้นๆที่มิติลี้ลับแห่งนี้ปรากฏ เขาทำให้อสูรยอมจำนนได้แล้วถึง 6 ตัว?”

งูเขียวไม้สวรรค์ตัวสั่นด้วยความโกรธ “อสูรของเราขี้ขลาดและไร้ศักดิ์ศรีแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

การที่พวกมันพูดภาษามนุษย์ได้ก็หมายความว่าพวกมันพอรู้วัฒนธรรมของมนุษย์อยู่บ้าง เพราะฉะนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่พวกมันจะรู้จักอาชีพนักฝึกอสูร

ซึ่งเวลาก็เพิ่งผ่านไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้นนับตั้งแต่เหล่ามนุษย์ตบเท้าเข้าสู่ผืนป่าแห่งนี้ แต่หมอนี่ทำให้อสูรยอมจำนนได้แล้วถึง 6 ตัว จะเร็วไปหน่อยไหม?

“เราต้องจัดการเรื่องนี้อย่างรอบคอบนะ จะต้องแสดงให้บริวารของเรารู้ว่าพวกเราเผ่าพันธุ์อสูรจะไม่มีวันยอมก้มหัวให้ใคร!” งูเขียวไม้สวรรค์พึมพำด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน “โดยเฉพาะสำหรับเหล่าบริวารที่อยู่ในอาณาบริเวณของเสือเมฆ ด้วยความยิ่งใหญ่ของของเธอ บริวารของเธอจะเหยาะแหยะไร้ความสามารถได้อย่างไร…”

เสือเมฆวิญญาณทองเป็นอสูรผู้สูงส่งที่ยอมทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องชื่อเสียงและเกียรติยศของเธอไว้ แล้วทำไมบริวารของเธอถึงขี้ขลาดขนาดนี้?

แต่ยังไม่ทันที่งูเขียวไม้สวรรค์จะพูดจบ เสือเมฆวิญญาณทองซึ่งเมื่อครู่นี้ยังคงตอบโต้อย่างเกรี้ยวกราดกลับค้อมตัวลงกับพื้น

เลือดหยดหนึ่งลอยออกจากหว่างคิ้วของมันตรงเข้าหาชายหนุ่ม

เสือตัวมหึมาหมอบลงกับพื้นอย่างศิโรราบ “เสือเมฆวิญญาณทองคารวะนายท่าน!”