เทพปีศาจหวนคืน 1474-1480

บทที่ 1474 วิญญาณความมั่งคั่ง

 

ทะเลทรายตะวันตก

 

มันเป็นทะเลทรายที่ไร้จุดสิ้นสุด

 

ลึกลงไปใต้พื้นทรายมีโลกอีกใบ มันคือเหมืองแร่ขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยแร่ธรรมชาติ

 

มนุษย์หินมากกว่าแสนคนอาศัยอยู่ที่นี่ในฐานะคนงาน พวกมันขุดหาทรัพยากรทุกประเภทให้กับผู้อมตะ

 

ที่นี่คือทะเลทรายหมื่นแร่ที่มีชื่อเสียงของทะเลทรายตะวันตก มันอยู่ภายใต้การปกครองของตระกูลซื่อ

 

นอกจากทรัพยากรระดับมนุษย์ที่ถูกขุดโดยมนุษย์หินยังมีทรัพยากรอมตะที่ผู้อมตะต้องขุดมันขึ้นมาด้วยตัวเอง

 

ลึกลงไปมีแม่น้ำทองคำขนาดใหญ่ไหลอยู่

 

เมื่อสวรรค์ทั้งเจ็ดถูกทำลาย เศษชิ้นส่วนของสวรรค์สีเหลืองร่วงหล่นลงสู่พื้นและกลายเป็นแร่ทองคำจำนวนนับไม่ถ้วนที่กระจัดกระจายไปในสถานที่ต่างๆ

 

สวรรค์สีเหลืองน้อยของฟางหยวนมีลำธารทองคำชนิดนี้อยู่เช่นกัน แต่มันมีขนาดเล็กมาก มันเหมือนมดที่อยู่ท่ามกลางมหาสมุทร

 

และในแม่น้ำทองคำขนาดใหญ่สายนี้มีค่ายกลวิญญาณถูกจัดตั้งเอาไว้โดยผู้อมตะ

 

ค่ายกลวิญญาณตรวจสอบแร่ล้ำค่าตลอดเวลาและยังสามารถควบคุมคนงานในเหมืองแร่

 

“บึม!”

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ขึ้นพร้อมกับรอยแตกร้าวของค่ายกลวิญญาณ

 

ประตูถูกเปิดออกพร้อมกับกลุ่มควันหนาทึบที่พวยพุ่งออกมาจากภายใน

 

“แค่ก แค่ก” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์หินผู้หนึ่งเดินออกมา

 

หลังจากนั้นหินที่อยู่บนร่างของเขาก็ร่วงหล่นลงและเผยให้เห็นตัวตนที่แท้จริงที่ซ่อนอยู่

 

แท้จริงแล้วเขาคือผู้อมตะมนุษย์

 

เขาอยู่ในรูปลักษณ์ของชายวัยกลางคนที่มีรูปร่างหน้าตาธรรมดาแต่ดูเป็นมิตร

 

ตอนนี้ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเขม่าควัน

 

“การหลอมรวมวิญญาณครั้งที่แปดสิบเก้าล้มเหลว!” ผู้อมตะวัยกลางคนถอนหายใจก่อนจะกระอักเลือดออกมา

 

ก้อนเลือดที่เขากระอักออกมากลายเป็นอัญมณีทุกประเภทไม่ว่าจะเป็นไข่มุก หยก ทองคำ เงิน และอื่นๆ

 

หากฟางหยวนอยู่ที่นี่ เขาจะตกใจมากที่เห็นสิ่งนี้ แม้เขาจะรู้เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังก็ตาม

 

สิ่งใดที่ทำให้ผู้อมตะวัยกลางคนมีอาการบาดเจ็บที่แปลกประหลาดเช่นนี้?

 

ผู้อมตะวัยกลางคนมองอัญมณีที่อยู่รอบๆและไม่รู้สึกประหลาดใจ

 

เพราะเขารู้ว่าตนเองกำลังทำสิ่งใด เขากำลังหลอมรวมวิญญาณความมั่งคั่ง!

 

วิญญาณความมั่งคั่งในตำนาน!

 

มนุษย์คนแรกสร้างมันขึ้นมาด้วยน้ำจากทะเลสาบแห่งชีวิต มือของเขา วิญญาณความกังวล วิญญาณความยากลำบาก วิญญาณความโศกเศร้า วิญญาณสติปัญญา และวิญญาณความโง่เขลา

 

แต่โดยพื้นฐาน เป็นไปไม่ได้ที่ผู้อมตะวัยกลางคนผู้นี้จะใช้วิธีเดียวกันในการหลอมรวมวิญญาณอมตะดวงนี้

 

มันไม่เกี่ยวกับข้อเท็จจริงของตำนาน แต่มันมีรายละเอียดมากเกินไป วัสดุเหล่านั้นสูญพันธุ์ไปแล้วในยุคปัจจุบัน

 

ฟางหยวนมีวิญญาณสติปัญญาระดับเก้า แม้เขาจะยังไม่ได้ปรับแต่งมันก็ตาม

 

แต่ทะเลสาบแห่งชีวิตไม่ปรากฏในยุคนี้ แล้วเขาจะหาน้ำสีฟ้าจากทะเลสาบแห่งชีวิตมาได้อย่างไร?

 

แม้มันจะมีอยู่ แล้วเขาจะหามือของมนุษย์คนแรกมาจากที่ใด?

 

แล้วเหตุใดผู้อมตะวัยกลางคนผู้นี้ยังต้องการหลอมรวมวิญญาณความมั่งคั่ง?

 

เพราะมนุษย์สามารถดัดแปลงเคล็ดลับการหลอมรวมวิญญาณอมตะ

 

หากวิธีในตำนานไม่สามารถใช้งาน เขาก็ต้องสร้างวิธีใหม่ขึ้นมาด้วยตนเอง

 

ผู้อมตะวัยกลางคนผู้นี้บ่มเพาะอยู่บนเส้นทางแห่งปฐพีแต่เขาได้รับเคล็ดลับการหลอมรวมวิญญาณความมั่งคั่งที่ไม่สมบูรณ์มาโดยบังเอิญ

 

เขาไม่รู้ว่าผู้ใดทิ้งเคล็ดลับนี้เอาไว้

 

แต่เมื่อผู้อมตะวัยกลางคนได้รับมันมา เป็นธรรมดาที่เขาจะทดลองหลอมรวมมัน

 

หากเขาประสบความสำเร็จในการหลอมรวมวิญญาณความมั่งคั่ง เขาจะได้รับทุกสิ่งที่ต้องการไม่ว่าจะเป็นเงิน ทอง หรือทรัพยากรอมตะ

 

แต่วิญญาณความมั่งคั่งไม่สามารถสร้างรูปแบบชีวิตเช่นพืช สัตว์ มนุษย์ มนุษย์กลายพันธุ์ หรือวิญญาณ

 

“หากข้ามีวิญญาณความมั่งคั่ง ข้าจะสามารถสร้างธุรกิจที่ทำกำไรมหาศาล ข้าจะสร้างทรัพยากรที่สูญพันธุ์ไปแล้วเพื่อสร้างความมั่งคั่ง ข้าจะสามารถยกระดับการบ่มเพาะของตนเองและเหนือกว่าคนตระกูลซื่อทั้งหมด!”

 

ผู้อมตะวัยกลางคนต้องการวิญญาณความมั่งคั่งเป็นอย่างมาก เขาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับคนนอก

 

คนผู้นี้คือซื่อจง

 

ตระกูลซื่อเป็นกองกำลังฝ่ายธรรมะของทะเลทรายตะวันตก

 

ซื่อจงมีสถานะที่น่าอึดอัดใจในตระกูลซื่อ แม้เขาจะเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด แต่เขาถูกกีดกันโดยผู้อมตะของตระกูล

 

มีเหตุผลทางประวัติศาสตร์สำหรับเรื่องนี้ บิดาของซื่อจงทรยศต่อตระกูลและสร้างความเสียหายครั้งใหญ่ให้กับพวกเขา ความเสียหายที่เกิดขึ้นนอกจากทรัพยากรยังรวมถึงชีวิตของผู้อมตะอีกด้วย

 

ซื่อจงไม่เคยได้รับการดูแลที่ดีจากตระกูล

 

เขาถูกตระกูลส่งตัวมาดูแลทะเลทรายหมื่นแร่แห่งนี้

 

สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยทรัพยากร แต่มันมีอาณาเขตติดกับกองกำลังอื่นที่เป็นศัตรูของตระกูลซื่อ กล่าวได้ว่าชีวิตของซื่อจงตกอยู่ในอันตรายขณะที่เขาไม่สามารถทำกำไรเพราะค่ายกลวิญญาณของที่นี่จะตรวจสอบเขาอย่างเข้มงวด

 

ในความเป็นจริงแม้ค่ายกลวิญญาณจะไม่ตรวจสอบเขา ซื่อจงก็ไม่มีความคิดที่จะทำสิ่งใด หากเขาถูกค้นพบ สถานการณ์ของเขาจะเลวร้ายยิ่งขึ้น

 

“พื้นฐานของการบ่มเพาะคือการจัดการมิติช่องว่าง โดยปราศจากทรัพยากร ไม่ว่าพลังการต่อสู้จะสูงเพียงใด มันก็เป็นเรื่องชั่วคราวเท่านั้น มันเหมือนกับการสร้างตึกสูงโดยโครงสร้างที่ทำจากทราย” ซื่อจงเข้าใจเรื่องนี้เป็นอย่างดี แม้มันจะยากลำบาก แต่เขาไม่เคยยอมแพ้และทำงานอย่างหนักเสมอ

 

นอกเหนือจากความยากลำบาก ซื่อจงยังต้องลงทุนด้วยทรัพยากรทั้งหมดของตนเองเพื่อหลอมรวมวิญญาณความมั่งคั่ง

 

“ความล้มเหลวแปดสิบเก้าครั้งทำให้ข้าเหลือมนุษย์ไม่เพียงพอ” ซื่อจงรักษาอาการบาดเจ็บของตนเองและตรวจสอบคลังทรัพยากรของเขา เขาตระหนักว่ามนุษย์ที่เป็นวัสดุในการหลอมรวมเหลือไม่พอที่จะหลอมรวมวิญญาณครั้งต่อไป

 

ซื่อจงเป็นผู้อมตะฝ่ายธรรมะแต่เขากลับใช้มนุษย์ในการหลอมรวมวิญญาณ กล่าวได้ว่าการกระทำของเขาไม่ต่างจากปีศาจที่ชั่วร้าย

 

แต่ตราบเท่าที่เขาเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับและไม่ทิ้งหลักฐานใดๆเอาไว้เบื้องหลัง เขาจะไม่พบปัญหา

 

ซื่อจงระวังตัวมาก เขาจะไม่ยอมให้ผู้ใดพบเบาะแสเกี่ยวกับการกระทำของเขา ทาสมนุษย์เหล่านี้ล้วนมาจากสวรรค์สีเหลือง นี่เป็นการซื้อขายทาสที่ปลอดภัย

 

“ข้าใช้มนุษย์แทนน้ำจากทะเลสาบแห่งชีวิตและมือของมนุษย์คนแรก แต่มันยังไม่พอ ข้าต้องเพิ่มวิญญาณอายุยืนหรือไม่?”

 

ซื่อจงพิจารณา

 

เขามีวิญญาณอายุยืนอยู่ในมือแต่เขาไม่กล้าใช้มัน

 

“ตำนานกล่าวว่าแม้วิญญาณสติปัญญาจะไม่เสียสละตนเองเหมือนวิญญาณความโง่เขลาแต่มันก็เป็นส่วนหนึ่งในการหลอมรวมวิญญาณ ข้าไม่มีวิญญาณสติปัญญา แต่ขาสามารถใช้วิญญาณบนเส้นทางแห่งปัญญาดวงอื่นแทนที่มัน”

 

วิญญาณความกังวล วิญญาณความยากลำบาก วิญญาณความโศกเศร้า ซื่อจงมีวิญญาณระดับมนุษย์เหล่านี้ทั้งหมด พวกมันหาได้ไม่ยาก

 

เขาสามารถหลอมรวมวิญญาณความโง่เขลาขึ้นมาได้ด้วยตนเอง

 

“อย่างไรก็ตามหลังจากนี้เคล็ดลับการหลอมรวมวิญญาณจะสมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ” หลังจากอาการบาดเจ็บได้รับการรักษา ซื่อจงถ่มน้ำลายเลือดลงบนพื้น

 

เลือดของเขายังกลายเป็นอัญมณีเช่นเดิม

 

 

 

บทที่ 1475 หลอมรวมวิญญาณความลับสวรรค์

 

ซื่อจงหมกมุ่นอยู่กับสิ่งนี้เป็นเวลานาน เขาสามารถบอกได้ว่าอาการของเขาดีขึ้นจากการสังเกตก้อนเลือดเหล่านั้น

 

“แม้ข้าจะมีความก้าวหน้า แต่มันยังห่างไกลจากความสำเร็จ ขั้นตอนยังขาดไปสองสามขั้น ข้าต้องทำงานให้หนักขึ้น!” ซื่อจงมีประสบการณ์ในเรื่องนี้

 

เขาคำนวณและตระหนักว่าถึงเวลาให้อาหารวิญญาณของเขาอีกครั้ง

 

ซื่อจงรับสืบทอดมรดกมาจากครอบครัวของตนเอง เขามีวิญญาณอมตะหลายดวง นี่เป็นเรื่องที่ทำให้ผู้อมตะคนอื่นๆของตระกูลซื่อรู้สึกอิจฉา น่าเสียดายที่การรับสืบทอดมรดกจากครอบครัวเป็นกฎที่ไม่สามารถทำลายได้

 

ซื่อจงครอบครองวิญญาณอมตะจำนวนมาก นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาตกเป็นเป้าหมายและถูกกีดกันโดยผู้อมตะคนอื่นๆของตระกูลซื่อ

 

เขาตรวจสอบคลังสมบัติของตนและรู้สึกปวดหัวมาก

 

“มันค่อนข้างลำบาก ข้าขาดอาหาร ข้าลืมไปว่าการหลอมรวมวิญญาณความมั่งคั่งทำให้ข้าขาดแคลนทรัพยากร ข้าขายอาหารบางส่วนออกไปก่อนหน้านี้”

 

“ตอนนี้มันเป็นเรื่องยากที่จะรวบรวมอาหารเพิ่ม ข้าควรซื้อปลามังกรมาเป็นอาหารให้กับวิญญาณอมตะของข้าเป็นการชั่วคราว”

 

เมื่อคิดได้เช่นนี้ซื่อจงก็ไม่ลังเลที่จะส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในสวรรค์สีเหลือง

 

‘ปลามังกร…’ เขามีเป้าหมายที่ชัดเจน เขาพบว่ามีผู้ขายหลายรายกำลังขายปลามังกรอยู่ในขณะนี้

 

ในฐานะผู้ซื้อ เขาต้องเปรียบเทียบสินค้าของผู้ขายเหล่านั้น

 

ธุรกิจปลามังกรไม่เหมือนธุรกิจวิญญาณปี มันขายได้ตลอดเวลาเนื่องจากปลามังกรสามารถผสมพันธุ์ได้ทุกฤดูกาล นี่ทำให้ตลาดปลามังกรคึกคักเสมอ

 

ซื่อจงไปที่ร้านของโหยว่ชานเป็นอันดับแรก

 

ทุกคนรู้ว่าโหยว่ชานเป็นผู้ขายปลามังกรอันดับหนึ่งของสวรรค์สีเหลือง

 

แต่นางยังมีสินค้าชนิดอื่นด้วย

 

ในอดีตหากซื่อจงต้องการซื้อปลามังกร เขาจะซื้อจากโหยว่ชานเพราะชื่อเสียงของนาง

 

หากทุกอย่างเป็นไปตามความคาดหมาย ครั้งนี้เขาก็จะซื้อปลามังกรจากนางเช่นกัน

 

อย่างไรก็ตามหลังจากเห็นปลามังกรของโหยว่ชาน ซื่อจงยังไม่ได้ซื้อทันทีแต่มองไปรอบๆ

 

ในไม่ช้าเขาก็เห็นร้านของฟางหยวน

 

“หือ? มีคนขายปลามังกรอยู่ที่นี่ด้วยงั้นหรือ? เขามีสินค้าค่อนข้างมาก” ซื่อจงรู้สึกประหลาดใจ

 

เขาตรวจสอบและพบว่าปลามังกรของฟางหยวนมีคุณภาพสูงเทียบเท่ากับปลามังกรของโหยว่ชาน

 

“ร้านนี้ดูเหมือนจะได้รับความนิยมมากกว่า” ซื่อจงเห็นเจตจำนงและสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของผู้อมตะจำนวนมากอยู่ที่ร้านของฟางหยวน

 

“ผู้ใดจะคิดว่าหลังจากปิดประตูบ่มเพาะมานาน ธุรกิจปลามังกรในสวรรค์สีเหลืองจะมีคู่แข่งที่แข็งแกร่งรายใหม่เกิดขึ้น” ผู้อมตะบางคนกล่าว

 

“สหาย ท่านมาที่นี่เพื่อซื้อปลามังกรงั้นหรือ? เหตุใดเราไม่ซื้อด้วยกัน? มันจะถูกกว่า” ผู้อมตะคนเดิมแนะนำ

 

“โอ้ เกิดสิ่งใดขึ้น?” ซื่อจงถาม

 

ผู้อมตะผู้นั้นอธิบาย “ท่านไม่รู้งั้นหรือ? คนขายปลามังกรร้านนี้มีกฎเกณฑ์ที่แตกต่าง ตราบเท่าที่เราซื้อในปริมาณที่กำหนด ราคาจะลดลง มีหลายระดับราคา แต่ประเด็นคือยิ่งซื้อมากก็ยิ่งถูก”

 

ซื่อจงได้ยินเรื่องนี้และลอบยกย่องอยู่ในใจ ‘เป็นวิธีที่ยอดเยี่ยม!’

 

ต่อมา เขานึกถึงตัวเอง ‘บางทีข้าอาจใช้วิธีนี้ในการทำธุรกิจในอนาคต’

 

ซื่อจงพิจารณาและรู้สึกว่านี่เป็นความคิดที่ฉลาด

 

แม้ราคาจะลดลงแต่ด้วยปริมาณที่มากขึ้น กำไรจะเพิ่มขึ้นเช่นกัน หากเปรียบเทียบกับสงครามราคาของธุรกิจวิญญาณปี นี่เป็นวิธีที่ฉลาดและลึกซึ้งมากกว่า

 

‘วิธีนี้ไม่เพียงทำให้ยอดขายปลามังกรเพิ่มขึ้น แต่มันยังสามารถเพิ่มชื่อเสียง หากบางคนต้องการซื้อปลามังกรจำนวนมากเพื่อให้ได้ราคาที่ถูกลง พวกเขาจะชวนสหายหรือกระทั่งคนแปลกหน้ามาซื้อพร้อมกัน มันเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของการเผยแพร่ข่าวสารสำหรับผู้ขาย’

 

ซื่อจงคิดเกี่ยวกับมันและรู้สึกว่าคนขายปลามังกรมีความคิดที่น่าทึ่งมาก

 

‘ไม่แปลกใจเลยที่ร้านของเขามีลูกค้ามากมายเมื่อเปรียบเทียบกับร้ายของผู้ขายอันดับหนึ่ง’

 

‘ฮ่าฮ่า ผู้ขายอาจปลอมตัวมาที่นี่เพื่อสร้างสถานการณ์นี้ด้วยตัวเขาเอง’

 

ซื่อจงรู้สึกสนใจผู้ขายรายนี้ทันที

 

‘ลืมมันไปซะ ข้าจะซื้อสินค้าของที่นี่ หลังจากทั้งหมดราคาของมันถูกกว่า’ เมื่อคิดได้เช่นนี้ ซื่อจงก็ตัดสินใจร่วมงานกับผู้อมตะที่ไม่รู้จักทันที

 

ทั้งสองมีความสุขมาก หลังจากเจรจา พวกเขาก็ซื้อปลามังกรรวมกันถึงแสนตัว

 

หลังจากซื้อสินค้า พวกเขาก็แบ่งสินค้ากันในสวรรค์สีเหลือง

 

ซื่อจงต้องการให้อาหารวิญญาณอมตะ ขณะที่ผู้อมตะอีกคนออกจากสวรรค์สีเหลืองทันที

 

ความจริงก็คือซื่อจงเดาถูก ผู้อมตะที่ซื้อสินค้าร่วมกับเขาคือตัวแทนของฟางหยวน เขาไม่ใช่ฟางหยวนแต่เป็นหนึ่งในสมาชิกนิกายเงา

 

แม้ผู้คนจะสามารถคาดเดา แต่พวกเขาจะพิสูจน์อย่างไร?

 

ไม่มีทางเป็นไปได้

 

ในความเป็นจริงนี่ไม่ใช่วิธีที่ฟางหยวนคิดค้นขึ้นด้วยตนเอง

 

ซื่อจงหมกมุ่นอยู่กับการหลอมรวมวิญญาณและไม่ได้สนใจสวรรค์สีเหลืองมากนัก วิธีการนี้ถูกใช้มานานแล้ว

 

ความแปลกใหม่ของแนวคิดไม่ใช่สิ่งสำคัญ มีเพียงผลลัพธ์เท่านั้นที่สำคัญ

 

ฟางหยวนประสบความสำเร็จอย่างมากในการทำเช่นนี้

 

หลายวันที่ผ่านมาเขาเพิ่มปริมาณสินค้าที่วางขายในสวรรค์สีเหลือง ดังนั้นเขาจึงให้ความสนใจมันมากขึ้น

 

ปริมาณสินค้าแสดงถึงความสามารถของเขา ผู้ซื้อจะซื้อสินค้าจากผู้ขายที่น่าเชื่อถือ

 

ในทางกลับกันฟางหยวนใช้วิธีการที่เหมาะสมในการขาย ด้วยวิธีนี้ชื่อเสียงของเขาจึงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

 

แรกเริ่มมีไม่กี่คนที่ซื้อสินค้าของเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขาก็มีลูกค้ามากขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

ในฐานะที่เป็นผู้ขายอันดับหนึ่งในธุรกิจปลามังกร โหยว่ชานแห่งทะเลตะวันออกยังขายปลามังกรของนางอย่างสงบโดยไม่สร้างความโกลาหลใดๆ

 

‘การนิ่งเฉยเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ในระยะสั้นวิธีการของข้ายังไม่สามารถคุกคามนาง หากนางพยายามต่อสู้ กำไรของนางจะลดลง’ ฟางหยวนคิด

 

โหยว่ชานสงบนิ่งในสถานการณ์นี้

 

‘แต่อีกไม่นานนางจะเริ่มกังวล ฮ่าฮ่า’ ฟางหยวนมั่นใจมาก

 

หลังจากดึงสัมผัสศักดิ์สิทธิ์กลับมา ฟางหยวนไปที่ห้องหลอมรวมวิญญาณเพื่อพบผมที่หก

 

ใบหน้าของผมที่หกซีดขาวขณะหลอมรวมวิญญาณให้ฟางหยวน

 

ตอนนี้เขามาถึงขั้นตอนสุดท้ายในการหลอมรวมวิญญาณอมตะความลับสวรรค์อีกครั้ง

 

มันเป็นเวลาที่ฟางหยวนต้องลงมือทำด้วยตนเอง

 

แสงสีขาวส่องประกายขึ้นรอบตัวฟางหยวน

 

“เราจะเริ่มต้นเดี๋ยวนี้” ฟางหยวนสงบจิตใจและกล่าวกับผมที่หก

 

หลังจากนับถอยหลัง ผมที่หกก็หยุดการทำงานของค่ายกลวิญญาณ

 

ฟางหยวนเข้าแทนที่ทันที

 

ความคิดจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นในใจของเขา เขาใช้วิธีบนเส้นทางแห่งปัญญาก่อนจะควบแน่นแสงสีขาวให้กลายเป็นวงแหวนขนาดใหญ่

 

ท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม วงแหวนแสงสวรรค์

 

การหมุนครั้งแรก

 

ฟางหยวนเริ่มหมุนวงแหวนแสงสีทองอย่างช้าๆ

 

การหมุนครั้งนี้ประสบความสำเร็จ

 

ในการหมุนครั้งที่สอง ฟางหยวนเปิดเปลือกตาขึ้นและมองไปที่วงแหวนแสง มันหมุนเร็วกว่ารอบแรก

 

หลังจากหลายนาที การหมุนครั้งที่สองก็สำเร็จ

 

ในการหมุนครั้งที่สาม ฟางหยวนใช้ลมหายใจขยับวงแหวนแสง หลังจากชั่วครู่เขาก็ทำสำเร็จ

 

การหมุนครั้งที่สี่ ครั้งที่ห้า และครั้งที่หกประสบความสำเร็จเช่นกัน เมื่อเวลาผ่านไปมันก็ถึงการหมุนครั้งที่เจ็ด

 

‘ดูเหมือนท่านผู้นำจะพยายามอย่างมากหลังจากการล้มเหลวครั้งนั้น’ ผมที่หกมองจากด้านข้างด้วยความกังวล

 

การหมุนครั้งที่เจ็ด

 

ฟางหยวนกัดฟันแน่นและพยายามหมุนวงแหวนแสงสีทองอย่างดีที่สุด

 

ตอนนี้วงแหวนแสงหดตัวลงมามีขนาดเท่าอ่างน้ำลอยอยู่เหนือศีรษะของเขาแล้ว

 

“บึม!”

 

ด้วยเสียงอันแผ่วเบา วงแหวนแสงหดตัวลงเป็นจุดเล็กๆ

 

วิญญาณความลับสวรรค์ระดับเจ็ด!

 

“ข้าทำสำเร็จจริงๆ!” กระทั่งฟางหยวนยังแปลกใจ

 

เขาล้มเหลวในการหลอมรวมครั้งแรก แต่เขากลับประสบความสำเร็จในการทดลองครั้งที่สอง

 

หลังจากประหลาดใจ ฟางหยวนรู้สึกมีความสุขมาก

 

“อาจเป็นเพราะวิธีการแห่งโชคทำให้ข้าโชคดีมาก”

 

ฟางหยวนหยิบวิญญาณอมตะความลับสวรรค์มาดู

 

มันดูเหมือนกิ่งไม้ที่มีความยาวเท่ากับครึ่งหนึ่งของต้นแขนมนุษย์และมีปีกเหมือนแมลงปอ

 

ฟางหยวนสังเกตมันอยู่ชั่วครู่ก่อนจะถอนหายใจ “ในที่สุดข้าก็ได้รับวิญญาณอมตะความลับสวรรค์”

 

 

 

บทที่ 1476 สลายเจตจำนงสวรรค์

 

ในส่วนลึกของทะเลตะวันออก

 

“ข้าละอายใจนัก เจ้ามาหาข้าที่นี่ แต่ข้ากลับไม่สามารถช่วยเหลือ” ฮัวอันเผยรอยยิ้มขมขื่นให้กับโหยว่ชาน

 

ทั้งสองกำลังจะแยกทางกัน

 

โหยว่ชานมาหาฮัวอันเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่เพียงฮัวอันจะล้มเหลวในการอนุมาน โหยว่ชานยังถูกฟางหยวนจับได้

 

หลังจากได้ยินคำกล่าวของฮัวอัน โหยว่ชานส่ายศีรษะ นางมองไปที่เส้นผมสีขาวของฮัวอันและกล่าวอย่างจริงใจ “ฮัวอัน อย่ากล่าวเช่นนั้น เจ้าใช้อายุขัยเพื่อช่วยข้าอนุมาน เหตุผลที่เราไม่ประสบความสำเร็จเป็นเพราะฝ่ายตรงข้ามแข็งแกร่งเกินไป”

 

ฮัวอันพยักหน้า “คู่ต่อสู้ของเจ้าในครั้งนี้ไม่ธรรมดา หากเจ้าต้องการความช่วยเหลือจากข้าในอนาคต โปรดมาหาข้าตราบเท่าที่เจ้าไม่รังเกียจความสำเร็จอันต่ำต้อยบนเส้นทางแห่งปัญญาของข้า”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอน” โหยว่ชานหัวเราะ

 

ทั้งสองกล่าวคำลาก่อนที่โหยว่ชานจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า

 

ลมทะเลปะทะใบหน้าและเสื้อผ้าของนาง นางรู้สึกถึงความหนาวเย็นแต่นางยังสงบนิ่งราวกับน้ำแข็ง

 

‘แม้คู่ต่อสู้จะแข็งแกร่ง แต่ข้าจะไม่ยอมแพ้!’

 

‘แม้ฮัวอันจะล้มเหลวในการอนุมาน แต่มันไม่ได้หมายความว่าข้าพ่ายแพ้ ถึงเวลาโต้กลับในแบบของข้าแล้ว’

 

โหยว่ชานตัดสินใจด้วยความมุ่งมั่น

 

ในไม่ช้าฟางหยวนก็รับรู้ได้ถึงการเคลื่อนไหวของโหยว่ชาน

 

โหยว่ชานเพิ่มกฎใหม่ในการขายปลามังกร ตราบเท่าที่ลูกค้าซื้อสินค้าจากนาง พวกเขาจะได้รับส่วนลดเป็นเวลาสิบปี ตราบเท่าที่พวกเขาซื้อปลามังกรจากนางติดต่อกันหลายปี พวกเขาจะได้รับส่วนลดที่มากขึ้น

 

เมื่อนางทำเช่นนี้ สถานการณ์ของนางก็เริ่มดีขึ้น ผู้ซื้อจำนวนมากถูกล่อลวง

 

วิธีการของโหยว่ชานเป็นประโยชน์ต่อนางอย่างเต็มที่ นางกำลังกลั่นแกล้งฟางหยวนเพราะเขาเป็นคนใหม่ในธุรกจนี้

 

ฟางหยวนไม่สามารถใช้วิธีเดียวกันกับนาง

 

นอกจากนั้นโหยว่ชานยังเพิ่มจำนวนสินค้าในสวรรค์สีเหลือง พวกมันกองรวมกันเป็นภูเขา

 

นางแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งและรากฐานที่แข็งแกร่งของนางอย่างโจ่งแจ้ง

 

แน่นอนว่าผลลัพธ์ของมันยอดเยี่ยม

 

ผู้คนในสวรรค์สีเหลืองล้วนพูดถึงนาง

 

“โหยว่ชานเป็นผู้ขายอันดับหนึ่ง นางมีปลามังกรมากมาย”

 

“ผู้ท้าชิงคนนั้นต้องตกตะลึง ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ใดก็มีความแตกต่างระหว่างเขากับโหยว่ชาน”

 

“โหยว่ชานอยู่ในธุรกิจนี้มานานแล้ว บัลลังก์ของนางไม่ง่ายที่จะโค่นล้ม”

 

“รอก่อน ข้ารู้สึกว่าผู้ท้าชิงผู้นี้ไม่ง่าย”

 

กลุ่มผู้อมตะพูดคุยและกำลังรอการตอบสนองจากฟางหยวน

 

แต่ในเวลาต่อมาฟางหยวนกลับไม่ได้ทำสิ่งใดเลย

 

ฟางหยวนยังขายปลามังกรของเขาเหมือนเดิมแม้ธุรกิจของเขาจะได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก

 

‘ความแข็งแกร่งในปัจจุบันของโหยว่ชานเหนือกว่าข้า หากข้าเข้าสู่การแข่งขัน มันจะไม่ฉลาด’ กระทั่งฟางหยวนก็ต้องยอมรับว่ารากฐานของเขาอ่อนแอกว่า

 

ฟางหยวนพึ่งเพาะเลี้ยงปลามังกรได้ไม่นานขณะที่โหยว่ชานอยู่ในธุรกิจนี้มานานแล้ว นี่คือจุดอ่อนของฟางหยวน เขาไม่สามารถแข่งขันกับนางได้ในเวลานี้

 

ฟางหยวนอดทนต่อการตอบโต้และยั่วยุของโหยว่ชาน

 

แต่การนิ่งเฉยของเขากลับทำให้โหยว่ชานรู้สึกประหลาดใจและกังวลเล็กน้อย

 

ดาบที่อยู่ในฝักน่ากลัวที่สุด หากฟางหยวนตอบโต้ โหยว่ชานจะสามารถตอบสนอง แต่ฟางหยวนกลับปฏิเสธที่จะทำสิ่งใด ดังนั้นโหยว่ชานจึงไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรต่อไป ตอนนี้นางรู้สึกรำคาญและวิตกกังวลในเวลาเดียวกัน

 

‘ข้าควรโจมตีหรือไม่? ข้าควรบังคับให้เขาตอบสนองหรือไม่?’ โหยว่ชานคิดและตัดสินใจใช้วิธีที่มีเสถียรภาพที่สุด

 

‘ลืมมันไปซะ สถานการณ์นี้เป็นประโยชน์ต่อข้า ในอีกไม่กี่เดือน ธุรกิจของคู่ต่อสู้จะพังทลายลง เขาจะสูญเสียลูกค้าทั้งหมด’

 

‘ในสถานการณ์นี้เหตุใดข้ายังต้องกังวล? เขาควรเป็นฝ่ายที่ต้องกังวลไม่ใช่ข้า’

 

‘ไม่มีความจำเป็นที่จะลงทุนมากเกินไป’ โหยว่ชานคิด

 

ฟางหยวนสังเกตนางเป็นเวลาสามวันและพบว่านางเริ่มหยุดเคลื่อนไหว

 

เขาลอบยกย่องนางอยู่ในใจและตระหนักว่านี่เป็นคู่ต่อสู้ที่รับมือได้ยาก

 

แต่ฟางหยวนไม่วิตก

 

เขามีวิธีแก้ปัญหาอยู่แล้ว

 

‘ยิ่งนาน ผลประโยชน์ของข้าก็ยิ่งมากขึ้น ข้าควรรอต่อไป’

 

เขากำลังพัฒนาธุรกิจปลามังกรแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาหยุดการบ่มเพาะในด้านอื่นๆ

 

รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของเขาบรรลุถึงระดับแปดสิบล้านคนแล้ว เขากำลังจะก้าวเข้าสู่ระดับหนึ่งร้อยล้านคน แต่ความล้มเหลวระหว่างการฝึกฝนท่าไม้ตายอมตะได้ส่งผลกระทบต่อรากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณของเขา

 

เขายังใช้แสงแห่งปัญญาพัฒนาท่าไม้ตายอมตะแยกวิญญาณอย่างต่อเนื่อง

 

นอกจากท่าไม้ตายอมตะแยกวิญญาณ ฟางหยวนยังฝึกฝนท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณท่าอื่นๆ

 

แต่พลังอำนาจของท่าไม้ตายเหล่านี้ลดลงจากท่าไม้ตายฉบับดั้งเดิมของมันเพราะเขาขาดวิญญาณอมตะที่จำเป็น

 

สิ่งที่ฟางหยวนให้ความสำคัญมากที่สุดในเวลานี้คือวิญญาณอมตะความลับสวรรค์

 

จนถึงตอนนี้เมื่อฟางหยวนเห็นวิญญาณอมตะดวงนี้ เขายังต้องถอนหายใจกับความโชคดีของตนเองเสมอ

 

เขาไม่ได้คาดหวังว่าความพยายามในการหลอมรวมวิญญาณครั้งที่สองจะประสบความสำเร็จ

 

นี่คือวิญญาณอมตะระดับเจ็ด!

 

เขาโชคดีมากที่มันประสบความสำเร็จ ฟางหยวนรู้สึกเหมือนมันเป็นความฝัน

 

การหลอมรวมวิญญาณอมตะเป็นเช่นนี้ มันอาจทำให้ผู้อมตะรู้สึกตื่นเต้นเหมือนนั่งรถไฟเหาะ

 

บางครั้งคนผู้หนึ่งอาจล้มเหลวนับร้อยครั้งโดยไม่ประสบความสำเร็จ แต่บางครั้งพวกเขากลับประสบความสำเร็จในความพยายามเพียงหนึ่งหรือสองครั้ง

 

ฟางหยวนหลอมรวมวิญญาณมานับครั้งไม่ถ้วน เขาพบความล้มเหลวมามากมายขณะที่เขาโชคดีประสบความสำเร็จในการหลอมรวมวิญญาณอมตะความลับสวรรค์ได้อย่างรวดเร็ว กล่าวได้ว่าการหลอมรวมวิญญาณเป็นเรื่องที่ไม่มีความแน่นอน

 

มันเป็นการพนัน!

 

แตกต่างจากวิญญาณอมตะดวงอื่น มีท่าไม้ตายอมตะที่ใช้วิญญาณอมตะความลับสวรรค์เพียงไม่กี่ท่า

 

นี่เป็นเพราะผู้อมตะเฒ่าม่านเยี่ยนซื่อต้องให้ความสำคัญกับแผนการในภาพรวม เขาไม่มีเวลาคิดค้นท่าไม้ตายใหม่ๆที่ไม่จำเป็น

 

ท่าไม้ตายที่ล้ำค่าที่สุดของเขาคือท่าไม้ตายอมตะเผยความลับสวรรค์

 

ท่าไม้ตายนี้สามารถทำนายภัยพิบัติต่างๆที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้า มันมีประโยชน์มาก

 

ตราบเท่าที่มันประสบความสำเร็จ พวกเขาจะสามารถหาวิธีป้องกัน โอกาสที่ผู้อมตะจะประสบความสำเร็จในการก้าวข้ามภัยพิบัติมีสูงมาก

 

‘หรือบางทีข้าอาจทำธุรกิจเกี่ยวกับเรื่องนี้?’ ฟางหยวนคิด

 

มีความเป็นไปได้ มันอาจไม่สามารถทำกำไรตลอดทั้งปี แต่ทุกครั้งที่ธุรกรรมเกิดขึ้น มันจะทำกำไรมหาศาล

 

มีตลาดสำหรับธุรกิจนี้อยู่อย่างแน่นอน

 

อย่างไรก็ตามหลังจากพิจารณาถึงสถานการณ์ปัจจุบัน ฟางหยวนตัดสินใจละทิ้งความคิดนี้

 

เพราะเขาไม่ต้องการเปิดเผยการคงอยู่ของวิญญาณอมตะความลับสวรรค์

 

ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือวังสวรรค์

 

เขามีเวลาสิบปีในการทำลายวิญญาณชะตากรรม

 

แม้เขาจะก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว แต่มันยังห่างไกลจากเป้าหมายดังกล่าว

 

ในสถานการณ์นี้ฟางหยวนต้องเก็บวิญญาณความลับสวรรค์ไว้เป็นไพ่ตาย หากเขาทำธุรกิจเกี่ยวกับเส้นทางแห่งปัญญา วังสวรรค์จะสามารถอนุมาน

 

ฟางหยวนเริ่มฝึกท่าไม้ตายของเขา

 

ท่าไม้ตายนี้ใช้วิญญาณอมตะความลับสวรรค์เป็นแกนกลาง มันไม่ใช่ท่าไม้ตายอมตะเผยความลับสวรรค์ แต่เป็นท่าไม้ตายอมตะสลายเจตจำนงสวรรค์

 

ฟางหยวนไม่มีความจำเป็นเร่งด่วนที่ต้องฝึกท่าไม้ตายอมตะเผยความลับในช่วงนี้

 

เนื่องจากภัยพิบัติพิภพและภัยพิบัติสวรรค์ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาอีกต่อไป

 

สิ่งเดียวที่เขาต้องกังวลคือภัยพิบัติใหญ่

 

แต่มันยังห่างไกล

 

ท่าไม้ตายอมตะสลายเจตจำนงสวรรค์เป็นท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งปัญญาที่สามารถกำจัดเจตจำนงสวรรค์

 

มันถูกสร้างขึ้นโดยผู้อมตะเฒ่าม่านเยี่ยนซื่อแต่เขาไม่ประสบความสำเร็จ มันเป็นท่าไม้ตายที่ไม่สมบูรณ์

 

ฟางหยวนเรียนรู้เรื่องนี้แต่เขายังรู้สึกยกย่องพรสวรรค์ของผู้อมตะเฒ่าม่านเยี่ยนซื่อ

 

ด้วยท่าไม้ตายนี้ เจตจำนงสวรรค์จะถูกโจมตีหรือกำจัดทิ้งโดยตรง

 

แต่มีหลายปัจจับที่ทำให้เขายังห่างไกลจากความสำเร็จ

 

อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับฟางหยวน

 

ความสำเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาของเขาต่ำกว่าผู้อมตะเฒ่าม่านเยี่ยนซื่อแต่เขามีรากฐานของตนเอง เขามีข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอยู่กับตัว นั่นคือแสงแห่งปัญญา!

 

วิญญาณสติปัญญาแสดงคุณค่าของมันให้เห็นอีกครั้ง

 

หลายวันต่อมาฟางหยวนสามารถพัฒนาท่าไม้ตายอมตะสลายเจตจำนงสวรรค์ได้ในที่สุด

 

เมื่อเขาได้รับท่าไม้ตายนี้ เขาจะใช้มันกับวิญญาณกาลเวลา!

 

 

 

บทที่ 1477 ปลามังกรทองแดง

 

ปัจจุบันวิญญาณกาลเวลาถูกผนึกไว้ในร่างผีดิบอมตะของฟางหยวน

 

ตอนนี้มันฟื้นตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์แล้วและพร้อมใช้งานได้ทันที

 

วิญญาณกาลเวลามีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่ มันถูกสร้างขึ้นโดยเทพปีศาจบัวแดงและเป็นวิญญาณหลักของเขา

 

พลังอำนาจของมันคือการส่งผู้ใช้งานกลับไปในอดีตผ่านสายธารแห่งกาลเวลาด้วยการเสียสละร่างกายภาพเพื่อเป็นเชื้อเพลิง

 

ความสามารถของวิญญาณกาลเวลาน่าอัศจรรย์แต่มันยังมีข้อบกพร่อง

 

วิญญาณกาลเวลาจะดึงดูดโชคร้ายเข้ามาหาผู้ใช้งาน

 

ฟางหยวนมองวิญญาณกาลเวลาด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน

 

มันอยู่กับเขาตั้งแต่ชีวิตแรก โดยปราศจากวิญญาณกาลเวลา เขาจะมาไม่ถึงจุดนี้

 

หากถามว่าวิญญาณดวงใดสำคัญมากที่สุดสำหรับผู้อมตะ คำตอบของคำถามนี้จะแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล ทุกคนมีคำตอบของตัวเอง แต่สำหรับฟางหยวน คำตอบของเขาคือวิญญาณกาลเวลา

 

ลืมอดีตของเขาไปก่อน มองเพียงชีวิตปัจจุบัน

 

ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์บนภูเขาชิงเหมา แดนศักดิ์สิทธิ์สามกษัตริย์ หรือภูเขาอี้เทียน วิญญาณกาลเวลาก็สามารถแสดงคุณค่าของมันออกมาได้เสมอ มันทำให้ฟางหยวนสามารถพลิกสถานการณ์และหลบหนีจากอันตราย

 

แต่หลังการต่อสู้บนภูเขาอี้เทียน ฟางหยวนสูญเสียวิญญาณกาลเวลา แม้เขาจะได้รับวิญญาณกาลเวลากลับคืนมาในภายหลัง แต่มันเต็มไปด้วยเจตจำนงสวรรค์และไม่สามารถใช้งานได้

 

ฟางหยวนแยกทางกับเจตจำนงสวรรค์และกลายเป็นศัตรูของมัน เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่สามารถใช้งานวิญญาณกาลเวลาได้อีกต่อไป

 

หากเขาต้องการใช้วิญญาณกาลเวลาอีกครั้ง เขาต้องกำจัดเจตจำนงสวรรค์ที่อยู่ภายในออกไป มิฉะนั้นแม้เขาจะพยายามกำเนิดใหม่ เจตจำนงสวรรค์ก็จะฆ่าเขาระหว่างกระบวนการนั้น

 

“ให้ข้าดูว่าท่าไม้ตายนี้จะทำสิ่งใดได้บ้าง?” ฟางหยวนพึมพำ

 

ท่าไม้ตายอมตะสลายเจตจำนงสวรรค์!

 

แสงสีเทาขาวส่องประกายขึ้นบนร่างของฟางหยวน

 

จากนั้นเขาใช้มือที่ปกคลุมไปด้วยแสงสีเทาขาวสัมผัสร่างผีดิบอมตะ

 

แสงสีเทาขาวราวกับสายน้ำที่ไหลเข้าปกคลุมร่างผีดิบอมตะเอาไว้ทั้งหมด

 

หลังจากชั่วครู่มันก็เกิดการเปลี่ยนแปลงบางขึ้น

 

ดวงตาหลายดวงปรากฏขึ้นในแสงสีเทาขาว

 

มันเป็นดวงตาหลากหลายสีสันที่แตกต่างกัน

 

พวกมันปรากฏขึ้นทั่วร่างผีดิบอมตะ เมื่อพวกมันกระพริบตา สีของพวกมันจะเปลี่ยนไปทุกครั้ง

 

ต่อมาดวงตาเหล่านี้ก็กระจายเข้าไปถึงทะเลวิญญาณ

 

ในที่สุดบนพื้นผิวของวิญญาณกาลเวลาก็ถูกปกคลุมไปด้วยดวงตาขนาดเล็กหลายดวง

 

ดวงตาเหล่านั้นกระพริบตาอย่างต่อเนื่อง ทุกการกระพริบตาคือการโจมตีเจตจำนงสวรรค์

 

วิญญาณกาลเวลาเริ่มสั่นไหว

 

ดวงตาหลากสีปรากฏขึ้นและถูกทำลายลง แต่ฟางหยวนยังสร้างดวงตาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

 

วิญญาณกาลเวลาสั่นสะท้านขึ้นอย่างรุนแรง

 

หลังจากชั่วครู่ฟางหยวนก็พบว่าผิวของวิญญาณกาลเวลาเกิดรอยแตกร้าวเล็กน้อย

 

หัวใจของฟางหยวนจมดิ่งลง เขารีบหยุดใช้ท่าไม้ตายทันที

 

ร่างของเขาสั่นราวกับถูกฟ้าผ่า การหยุดใช้ท่าไม้ตายอย่างกะทันหันทำให้เขาได้รับบาดเจ็บ

 

แต่มันเป็นอาการบาดเจ็บเล็กๆน้อยๆเท่านั้น มันไม่สามารถเปรียบเทียบกับความปลอดภัยของวิญญาณกาลเวลา

 

ฟางหยวนเพิกเฉยต่ออาการบาดเจ็บของตน เขาเร่งตรวจสอบวิญญาณกาลเวลา

 

รอยแตกร้าวบนร่างวิญญาณกาลเวลาเล็กมาก แต่ฟางหยวนเป็นคนระมัดระวัง ทันทีที่มันเริ่มเกิดขึ้น เขาก็สังเกตเห็นและหยุดกระบวนการทั้งหมดทันที

 

รอยแตกร้าวหมายความว่าวิญญาณกาลเวลาได้รับบาดเจ็บ

 

วิญญาณเปราะบางมาก ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณอมตะระดับหก ระดับเจ็ด ระดับแปด หรือระดับเก้า กระทั่งวิญญาณกาลเวลาที่เป็นวิญญาณหลักของเทพปีศาจบัวแดงก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

 

หลังจากตรวจสอบ ใบหน้าของฟางหยวนกลายเป็นเคร่งขรึม

 

“เจตจำนงสวรรค์…” ฟางหยวนกัดฟันแน่น

 

อาการบาดเจ็บของวิญญาณกาลเวลาไม่รุนแรงเพราะฟางหยวนค้นพบมันอย่างรวดเร็ว อาการบาดเจ็บระดับนี้สามารถรักษาได้อย่างง่ายดาย

 

แต่เขาไม่สามารถใช้ท่าไม้ตายสลายเจตจำนงสวรรค์ได้อีก

 

หากทำต่อ วิญญาณกาลเวลาจะถูกทำลาย

 

เจตจำนงสวรรค์ส่งอิทธิพลต่อวิญญาณกาลเวลามากกว่าการคาดเดาของฟางหยวน

 

ฟางหยวนคิดและพบวิธีแก้ปัญหาสองทาง

 

หนึ่งคือพัฒนาท่าไม้ตายอมตะต่อไปจนกว่ามันจะสามารถสลายเจตจำนงสวรรค์ได้โดยไม่เป็นอันตรายต่อวิญญาณกาลเวลา

 

สองคือใช้วิธีหลอมรวมย้อนกลับของนิกายเงา ระหว่างกระบวนการนี้เจตจำนงสวรรค์จะถูกกำจัดออกไป

 

แต่ทั้งสองวิธีมีข้อบกพร่อง

 

เขาพัฒนาท่าไม้ตายอมตะสลายเจตจำนงสวรรค์จนเข้าใกล้ขีดจำกัดของตนเองแล้ว มันไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะพัฒนามันต่อไป แต่เขาต้องใช้เวลา ความพยายาม และทรัพยากรอีกมาก

 

สำหรับวิธีการหลอมรวมย้อนกลับของนิกายเงา มันเป็นเพียงแนวคิดและยากที่จะดำเนินการในโลกของความเป็นจริง

 

เจตจำนงสวรรค์ส่งอิทธิพลต่อวิญญาณกาลเวลาเป็นอย่างมาก อุบัติเหตุสามารถเกิดขึ้นได้เสมอ

 

‘ดูเหมือนข้าต้องรวมทั้งสองวิธีเข้าด้วยกัน นั่นจะเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด’ ฟางหยวนตัดสินใจ

 

ฟางหยวนไปหาวิญญาณสติปัญญาทันที

 

“ข้าต้องพึ่งพาเจ้าอีกครั้ง”

 

วิญญาณสติปัญญาบินไปรอบๆฟางหยวนก่อนจะปลดปล่อยแสงแห่งปัญญาออกมา

 

ฟางหยวนใช้วิธีบนเส้นทางแห่งปัญญาและสร้างคลื่นความคิดจำนวนมหาศาลขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

หน้าผากของเขาปกคลุมไปด้วยเหงื่อ คิ้วของเขาขมวดแน่น เห็นได้ชัดว่ามีความยากลำบากในการอนุมาน

 

สิบห้านาที สามสิบนาที…หลังจากสองชั่วโมงฟางหยวนก็หยุดอนุมาน

 

เขาถอนหายใจออกมาขณะที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซีดขาว

 

เขาทุ่มเททุกสิ่งในการอนุมาน นั่นทำให้เขารู้สึกปวดหัวมาก

 

หลังจากพักผ่อนและฟื้นตัวขึ้น ฟางหยวนใช้แสงแห่งปัญญาในการอนุมานอีกครั้ง

 

การอนุมานครั้งนี้ยากมาก มันเกินกว่าความสามารถในปัจจุบันของเขา

 

แต่ฟางหยวนเป็นคนแน่วแน่ เขาปฏิเสธที่จะยอมแพ้

 

เขาหยุดบ่มเพาะจิตวิญญาณและฝึกฝนท่าไม้ตายชั่วคราวเพื่อทุ่มเวลาและพลังงานทั้งหมดให้กับการอนุมานครั้งนี้

 

อย่างไรก็ตามความก้าวหน้าของเขายังช้ามาก

 

แต่ฟางหยวนมีความอดทน

 

‘ตราบใดที่ยังมีความก้าวหน้า แม้จะใช้เวลาหลายวัน หลายสิบวัน หรือนับเดือน ข้าก็จะทำ’

 

ด้วยความมุ่งมั่นและความอุตสาหะดังกล่าว ฟางหยวนค่อยๆแก้ปัญหาของเขาต่อไป

 

ในช่วงเวลานี้ธุรกิจปลามังกรของเขาเริ่มมีความก้าวหน้าเช่นกัน

 

มิติช่องว่างจักรพรรดิ ทะเลเกล็ดมังกร

 

ปลามังกรจำนวนนับไม่ถ้วนว่ายอยู่ในทะเล

 

ปลามังกรเดียวดายมีร่างกายใหญ่โต พวกมันเหมือนยักษ์ในท้องทะเล

 

แต่พลังการต่อสู้ของปลามังกรอยู่ในระดับล่างสุด

 

หลังจากช่วงเวลาของการขยายพันธุ์ ในที่สุดปลามังกรชนิดพิเศษก็ปรากฏขึ้นในทะเลเกล็ดมังกร

 

ปลามังกรตัวนี้มีขนาดเล็กกว่าปลามังกรทั่วไป ขณะเดียวกันเกล็ดของมันก็ส่องแสงคล้ายโลหะทองแดง

 

‘ในที่สุดปลามังกรทองแดงก็ถือกำเนิดขึ้น’ ฟางหยวนตรวจสอบและรู้สึกพึงพอใจ

 

ปลามังกรไม่ใช่สิ่งมีชีวิตตามธรรมชาติ พวกมันถูกสร้างขึ้นโดยผู้อมตะบนเส้นทางอาหาร

 

ฟางหยวนได้รับมรดกบนเส้นทางอาหารของผู้อมตะเผ่ามนุษย์อสูรมาจากนิกายเงา เขามีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับปลามังกร

 

หากเขาใช้วิธีที่อยู่ในมรดกนี้เพื่อผสมพันธุ์ มันจะให้กำเนิดปลามังกรสายพันธุ์ใหม่ที่มีคุณภาพสูงขึ้น

 

เช่นเดียวกับปลามังกรทองแดง มันเหนือกว่าปลามังกรทั่วไป

 

เมื่อพบว่าปลามังกรทองแดงถือกำเนิดขึ้นเป็นจำนวนมาก ฟางหยวนจึงนำส่วนหนึ่งของพวกมันเข้าไปวางขายในสวรรค์สีเหลือง

 

‘หากข้าพึ่งเริ่มต้นธุรกิจปลามังกร ปลามังกรทองแดงจำนวนเล็กน้อยนี้จะไม่ได้รับความสนใจเลย’

 

‘แต่ก่อนหน้านี้ข้าเริ่มขายปลามังกรไปแล้วและถูกโจมตีกลับโดยโหยว่ชาน ขณะเดียวกันผู้อมตะทั่วไปก็เริ่มรู้จักธุรกิจของข้าแล้ว’

 

“ฮ่าฮ่า” ฟางหยวนหัวเราะเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

 

เขาไม่จำเป็นต้องคาดเดาว่าปลามังกรทองแดงเหล่านี้จะสร้างความโกลาหลเพียงใดเมื่อพวกมันถูกนำเข้าสู่สวรรค์สีเหลือง

 

‘โอ้ โหยว่ชาน นี่คือไพ่ตายของข้า เจ้าจะจัดการมันอย่างไร?’ ฟางหยวนคิดด้วยความคาดหวัง

 

 

 

บทที่ 1478 สำเร็จ

 

หลังจากปลามังกรทองแดงถูกนำออกมาวางขาย

 

สวรรค์สีเหลืองเกิดความโกลาหลขึ้น

 

“ปลามังกรเหล่านี้คือสิ่งใด?”

 

“ปลามังกรทองแดง? สายพันธุ์ใหม่งั้นหรือ?”

 

“คนขายบอกว่าปลามังกรทองแดงเหนือกว่าปลามังกรทั่วไป”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า นี่เป็นการตอบโต้ที่ดี”

 

“แท้จริงแล้วข้าคิดว่าผู้ขายรายนี้คงพ่ายแพ้ให้กับโหยว่ชาน แต่ผู้ใดจะคิดว่าเขาจะโต้กลับได้รุนแรงถึงเพียงนี้!”

 

“พวกเราจะได้รับประโยชน์จากปลามังกรทองแดงสายพันธุ์ใหม่นี้ ข้าสามารถบอกได้ว่าผู้ขายรายนี้มีมรดกบนเส้นทางอาหาร!”

 

การให้อาหารวิญญาณอมตะเป็นปัญหาของผู้อมตะทุกคน

 

มรดกที่แท้จริงบนเส้นทางอาหารเป็นสิ่งที่ผู้อมตะส่วนใหญ่ต้องการแต่มันยากที่จะได้รับ

 

สวรรค์สีเหลืองเป็นสถานที่ปลอดภัย ดังนั้นผู้อมตะเหล่านี้จึงเริ่มเข้าหาฟางหยวน

 

พวกเขาแสดงความตั้งใจอย่างแรงกล้าที่จะซื้อมรดกที่แท้จริงบนเส้นทางอาหารจากฟางหยวน

 

แต่ฟางหยวนไม่สนใจ

 

เขามีมรดกมากมายอยู่ในมือ หากเขานำพวกมันออกมา มันจะสร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ เขาจะได้รับกำไรมหาศาล

 

แต่นั่นจะเป็นการเติมเชื้อเพลิงให้กับศัตรูของเขา

 

ยุคที่ยิ่งใหญ่กำลังจะมาถึง สงครามห้าภูมิภาคกำลังจะเริ่มขึ้น ทุกคนสามารถกลายเป็นศัตรูของฟางหยวนทั้งสิ้น

 

“ตามหาเขา ค้นหาตัวตนของคนผู้นี้” หลังจากถูกฟางหยวนปฏิเสธ บางคนไม่ยอมแพ้

 

ผู้อมตะระดับแปดบางคนตัดสินใจรวบรวมข้อมูลของฟางหยวนและขอความช่วยเหลือจากผู้อมตะบนเส้นทางแห่งปัญญาเพื่ออนุมานตัวตนของเขา

 

ผู้อมตะที่มีปัญหาเกี่ยวกับการให้อาหารวิญญาณอมตะคือผู้อมตะที่มีวิญญาณอมตะอยู่ในการครอบครอง

 

โดยธรรมชาติแล้วตัวตนเช่นนี้มักแข็งแกร่งเสมอ

 

ด้วยการปรากฏตัวของปลามังกรทองแดง ผู้อมตะสามารถมองเห็นศักยภาพของมรดกที่แท้จริงบนเส้นทางอาหารของฟางหยวน

 

อย่างไรก็ตามทุกคนพบกับความล้มเหลว

 

วิธีป้องกันการอนุมานของฟางหยวนทำให้หนึ่งในสามผู้เชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งปัญญาที่ยอดเยี่ยมที่สุดของทะเลตะวันออกพบกับความล้มเหลวในการอนุมาน กระทั่งวังสวรรค์หรือเจตจำนงสวรรค์ก็ยังไม่สามารถจัดการเขา แล้วคนอื่นจะทำได้อย่างไร

 

ในอดีตฟางหยวนต้องซ่อนตัวอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เพื่อหลีกเลี่ยงการอนุมานของผู้คน แต่ตอนนี้เขาไม่มีปัญหานี้อีกต่อไป

 

ปลามังกรทองแดงกำลังดิ้นรนอยู่ในมือของโหยว่ชาน

 

มือของนางสั่นเล็กน้อยขณะที่ใบหน้าของนางดูไม่น่ามอง

 

ปลามังกรทองแดงตัวนี้เป็นภัยคุกคามใหญ่หลวงของโหยว่ชาน สิ่งนี้น่ากลัวกว่าการลดราคาสินค้าเป็นอย่างมาก

 

“ผู้ใดจะคิดว่าศัตรูจะตอบโต้อย่างรุนแรงเช่นนี้ น่าประทับใจ น่าประทับใจจริงๆ ความกังวลของข้าเกิดขึ้นแล้ว”

 

หลังจากไม่นาน โหยว่ชานก็สงบจิตใจลงและถอนหายใจซ้ำๆ

 

การปรากฏตัวของปลามังกรทองแดงเป็นอันตรายต่อธุรกิจของนาง

 

โหยว่ชานตระหนักว่าตนเองตกอยู่ในสถานการณ์ร้ายแรง

 

ในความเป็นจริงไม่ใช่ธุรกิจปลามังกรของนางเท่านั้นแต่ธุรกิจปลามังกรทั่วโลกกำลังเผชิญหน้ากับความท้าทายนี้

 

“ข้าตรวจสอบมาหลายครั้งแล้ว ปลามังกรทองแดงเหนือกว่าปลามังกรทั่วไปจริงๆ เหตุผลก็คือร่างกายของมันมีสัดส่วนของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางอาหารสูงกว่า ข้าควรทำอย่างไร?”

 

โหยว่ชานกัดริมฝีปากของนางและแสดงออกอย่างเคร่งขรึม

 

หลังจากยอมรับข้อเท็จจริง นางรู้สึกขุ่นเคืองอยู่ในหัวใจ

 

“ข้าบ่มเพาะอย่างยากลำบากมานานหลายปี แล้วข้าจะยอมแพ้ง่ายๆได้อย่างไร?”

 

“ธุรกิจปลามังกรเป็นแหล่งรายได้หลักของข้า หากมันพังทลายลง การบ่มเพาะของข้าจะหยุดลง”

 

“ข้าจะแพ้ไม่ได้!”

 

“ถูกต้อง ข้า โหยว่ชาน ไม่ใช่หญิงอ่อนแอ ข้าจะยอมรับความพ่ายแพ้ง่ายๆได้อย่างไร?”

 

“ปลามังกรทองแดง เมื่อเขาสามารถเพาะเลี้ยงมัน เหตุใดข้าจะไม่สามารถ!?”

 

โหยว่ชานกำหมัดแน่น ดวงตาของนางส่องประกายขึ้นด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

 

นางต้องการแข่งขัน นางต้องเพาะเลี้ยงปลามังกรทองแดงของนางเอง!

 

นั่นเป็นวิธีเดียวที่นางจะสามารถต่อสู้กับศัตรู มิฉะนั้นนางจะไม่สามารถอยู่ในธุรกิจนี้ได้อีกต่อไป

 

โหยว่ชานมั่นใจในความสามารถบนเส้นทางอาหารของตัวนางเอง

 

นางเคยได้รับมรดกบนเส้นทางอาหารมาก่อน แม้มันจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับมรดกที่แท้จริงบนเส้นทางอาหารของฟางหยวน

 

กล่าวให้ถูกต้องกว่านั้นเหตุผลที่โหยว่ชานเลือกธุรกิจปลามังกรเป็นแหล่งรายได้หลักของนางก็เพราะนางครอบครองมรดกบนเส้นทางอาหารอยู่นั่นเอง

 

ในความเป็นจริงนางพยาายามพัฒนปลามังกรมาตลอด แต่นางยังไม่ประสบความสำเร็จ

 

“แต่ตอนนี้ปลามังกรดัดแปลงอยู่ตรงหน้าข้าแล้ว”

 

“ก่อนหน้านี้ข้าไม่มีความคืบหน้าเพราะความสำเร็จบนเส้นทางอาหารของข้าต่ำเกินไป ตอนนี้ข้ามีปลามังกรทองแดงเป็นข้อมูลอ้างอิง หากข้ายังทำไม่ได้ ข้าก็สมควรตายไปซะ!”

 

“ฮ่าฮ่า เจ้าอาจไม่รู้ แต่ปลามังกรทองแดงของเจ้าจะกลายเป็นโชคลาภของข้า!”

 

โหยว่ชานเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น นางรีบทำวิจัยปลามังกรทองแดงอย่างละเอียด

 

อีกด้านหนึ่งฟางหยวนกำลังทำงานหนัก เขายังอนุมานหาวิธีแก้ปัญาเกี่ยวกับวิญญาณกาลเวลา

 

ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความยากลำบาก มันเหมือนคนพึ่งหายป่วยพยายามปีนขึ้นภูเขาสูงด้วยร่างกายที่อ่อนแอ

 

แต่ไม่ว่ามันจะยากลำบากเพียงใด มันก็ไม่สามารถดับความทะเยอทะยานของฟางหยวน

 

เขาค่อยๆก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆแต่มั่นคง เขาสะสมกำไรไปทีละเล็กละน้อยแต่สิ่งเหล่านี้กลับสร้างประโยชน์ให้เขามากขึ้นเรื่อยๆ

 

ระหว่างกระบวนการนี้มันทำให้ฟางหยวนตระหนักถึงพลังอำนาจของแสงแห่งปัญญามาขึ้น

 

ยิ่งเขาใช้มันมากเท่าใด เขาก็ยิ่งได้รับแรงบันดาลใจมากเท่านั้น

 

ฟางหยวนเต็มไปด้วยแรงบันดาลใจและมันก็นำเขาไปสู่คำตอบที่ถูกต้อง

 

โดยเฉพาะความสำเร็จบนเส้นทางแห่งปัญญาระดับปรมาจารย์ที่เป็นตัวขับเคลื่อนชั้นยอด

 

เวลาครึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว  ในวันนี้ฟางหยวนยืดแขนขาและเปิดปากหาวเสียงดัง

 

เขาประสบความสำเร็จ!

 

ในที่สุดเขาก็พบวิธีแก้ปัญหาวิญญาณกาลเวลา

 

แทบจะในเวลาเดียวกัน

 

ในทะเลตะวันออก บริเวณทะเลปลามังกรที่ปราศจากคลื่นลม

 

ใต้ทะเลลึก โหยว่ชายโบกมือไปมาอย่างมีความสุข นางรู้สึกตื่นเต้นและยินดีมาก

 

“ข้าทำสำเร็จ!”

 

“ในที่สุดข้าก็สามารถสร้างปลามังกรทองแดงสายพันธุ์ใหม่ขึ้นมาได้ด้วยตัวข้าเอง!”

 

“แม้ข้าจะต้องใช้ปลามังกรทองแดงของเขาเพื่อผสมพันธุ์ แต่มันก็ทำให้ข้าได้รับปลามังกรทองแดงหลายตัว หลังจากนี้ข้าจะสามารถขยายพันธุ์พวกมันต่อไปได้เรื่อยๆ”

 

“ข้าจะไม่ยอมแพ้ในธุรกิจปลามังกร!”

 

“เจ้ายังมีวิธีการใดอีก ใช้ออกมาให้หมด!”

 

 

 

บทที่ 1479 หลอมรวมคู่ขนาน

 

มิติช่องว่างจักรพรรดิ ภาคใต้น้อย ภูเขาผนึกสวรรค์

 

มันเคยเป็นสถานที่ผนึกร่างผีดิบอมตะของฟางหยวน

 

ภูเขาลูกนี้ถูกเรียกว่าภูเขาผนึกสวรรค์เพราะมันหมายถึงการผนึกเจตจำนงสวรรค์

 

ฟางหยวนลอยอยู่กลางอากาศและมองลงไปที่ภูเขาผนึกสวรรค์โดยมีผมที่หกอยู่ข้างกาย

 

การอนุญาตให้ผมที่หกเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิเป็นสิ่งที่ฟางหยวนไตร่ตรองมาอย่างรอบคอบแล้ว

 

โดยปกติมิติช่องว่างของผู้อมตะจะถูกเก็บไว้เป็นความลับเพราะมันเป็นรากฐานของพวกเขา

 

แต่ฟางหยวนอนุญาตให้สมาชิกนิกายเงาเข้ามาในมิติช่องว่างของเขาก่อนแล้ว ขณะที่ผมที่หกก็เป็นหนึ่งในสมาชิกนิกายเงา ดังนั้นฟางหยวนจึงมอบความไว้วางใจให้ผมที่หกเช่นกัน

 

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาผมที่หกช่วยฟางหยวนหลอมรวมวิญญาณอมตะอย่างเต็มความสามารถ ฟางหยวนสามารถเห็นถึงความตั้งใจจริงของเขาและจดจำมันไว้

 

เหตุผลอีกประการหนึ่งก็คือผมที่หกและอิงอู๋เซี่ยสามารถติดต่อกัน พวกเขาเป็นสมาชิกนิกายเงาตั้งแต่เริ่มต้น ดังนั้นทั้งสองจึงเข้าใจมิติช่องจักรพรรดิเป็นอย่างดี เมื่ออิงอู๋เซี่ยเคยเข้ามาในมิติช่องว่างจักรพรรดิ มันก็ไม่มีความจำเป็นที่จะซ่อนสิ่งนี้จากผมที่หกอีก

 

“ข้าจะเริ่มหลมอรวมวิญญาณแล้ว” ฟางหยวนกล่าว

 

ผมที่หกพยักหน้า “ท่านผู้นำ ข้าจะช่วยเหลือท่านอย่างเต็มที่”

 

การหลอมรวมวิญญาณกาลเวลาในครั้งนี้มีความสำคัญมาก ฟางหยวนต้องการความช่วยเหลือจากผมที่หก

 

นอกจากนั้นฟางหยวนยังยืมวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมมาจากนิกายหลางหยาเพื่อใช้พวกมันจัดตั้งค่ายกลวิญญาณ

 

โดยการใช้ลูกพลัมแดงอมตะเป็นเชื้อเพลิง ค่ายกลวิญญาณอมตะถูกกระตุ้นใช้งานในที่สุด

 

คลื่นแสงสีขาวอาบย้อมภูเขาผนึกสวรรค์เอาไว้ทั้งหมด

 

ครู่ต่อมาฟางหยวนก็ใช้ท่าไม้ตายอมตะที่เตรียมไว้

 

“บึม!”

 

เสาแสงสีทองขนาดใหญ่พุ่งลงมาจากท้องฟ้าและทะลวงลึกลงไปยังจุดศูนย์กลางของภูเขาผนึกสวรรค์

 

เสาแสงสีทองปะทะร่างผีดิบอมตะของฟางหยวนและกลืนกินมันเข้าไป

 

หลังจากนั้นฟางหยวนก็นำสัตว์อสูรเดียวดายที่มีชีวิตออกมา

 

“ฉับ!”

 

แสงดาบพุ่งตัดศีรษะของสัตว์อสูรเดียวดายออกทันที

 

“พรวด!”

 

เลือดจำนวนมากทะลักออกมาจากลำคอที่ปราศจากศีรษะของสัตว์อสูรเดียวดายราวกับน้ำพุสีแดง

 

กลิ่นคาวเลือดกระจายออกไปขณะที่เลือดของสัตว์อสูรเดียวดายถูกเสาแสงสีทองดูดกลืนเข้าไป

 

ในไม่ช้าซากศพของสัตว์อสูรเดียวดายก็แห้งเหี่ยวลงเมื่อเลือดของมันถูกดูดออกไปจนหมด

 

ปรากฏร่องรอยของแสงสีแดงเลือดอยู่ภายในเสาแสงสีทอง นั่นทำให้มันดูน่ากลัวและทรงพลังมากกว่าก่อนหน้า

 

ฆ่า ฆ่า ฆ่า…

 

ฟางหยวนฆ่าสัตว์อสูรเดียวดายเจ็ดตัวอย่างไร้ปรานี

 

เสาแสงสีทองดูดซับเลือดของสัตว์อสูรเข้าไปทั้งหมดและเปลี่ยนเป็นเสาแสงสีแดงเลือดอย่างสมบูรณ์

 

ผมที่หกพยักหน้า

 

เขาตระหนักว่าวิธีที่ฟางหยวนใช้คือท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งเลือดที่เรียกว่าเจ็ดสังหาร วิธีนี้มาจากนิกายหลางหยา ผมที่หกเคยได้ยินชื่อของมันแต่ไม่รู้รายละเอียด

 

ฟางหยวนวิเคราะห์ท่าไม้ตายนี้และนำแก่แท้ของมันมาปรับเปลี่ยนกระทั่งสามารถใช้ประโยชน์ได้ในครั้งนี้

 

แม้แต่ผมที่หกยังรู้สึกชื่นชม

 

ฟางหยวนควบคุมเสาแสงสีเลือดขณะที่ผมที่หกเริ่มเคลื่อนไหว

 

ผมที่หกมีงานใหญ่รออยู่

 

โดยไม่จำเป็นต้องรอสัญญาณจากฟางหยวน ผมที่หกรู้ว่าเขาต้องทำสิ่งใด

 

เขานำวัสดุในการหลอมรวมออกมา

 

มันเป็นดอกไม้หลากหลายชนิด มีดอกทานตะวันหน้าผี ดอกฝ้าย ดอกไม้สวรรค์ ดอกไม้เจ็ดสมบัติ ดอกชานม ดอกเปลือกหอยเหล็ก ดอกเรือใบ ดอกโลหิตพิษ ดอกไม้แสงหลากสี และอื่นๆ

 

ดอกไม้บางชนิดเป็นทรัพยากรระดับมนุษย์ขณะที่บางชนิดเป็นทรัพยากรอมตะ

 

ผมที่หกเริ่มแปรรูปดอกไม้เหล่านี้

 

การจัดการวัสดุในการหลอมรวมต้องใช้ความรู้ที่กว้างขวาง

 

โชคดีที่ผมที่หกบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม เขามีประสบการณ์มากมาย ในฐานะร่างแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณ รากฐานของเขายิ่งล้ำลึกและสามารถจัดการดอกไม้เหล่านี้ได้อย่างไม่มีปัญหา

 

หลายนาทีผ่านไป ผมที่หกแปรรูปดอกไม้ทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว

 

แก่นแท้ของพวกมันถูกสกัดออกมาและหลอมรวมเป็นหนึ่ง

 

ฟางหยวนควบแน่นเสาแสงสีเลือดให้เล็กลง

 

“ของเหลวพร้อมแล้ว” ผมที่หกส่งน้ำดอกไม้ที่ดูราวกับฟองอากาศลอยเข้าไปหาฟางหยวน

 

ฟางหยวนคว้ามันเอาไว้

 

เขาสูดหายใจก่อนที่เมฆสีดำจะปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

 

ฟางหยวนคำรามและโยนน้ำดอกไม้ขึ้นไปด้านบน

 

น้ำดอกไม้พุ่งเข้าสู่ก้อนเมฆสีดำและเปลี่ยนมันให้เป็นสีชมพู

 

สายฝนเริ่มโปรยปรายลงมา

 

ฟางหยวนแสดงออกอย่างเคร่งขรึม นิ้วของเขาขยับอย่างรวดเร็วจนสร้างเป็นภาพติดตา

 

ฝนสีชมพูผสานเข้ากับเสาแสงสีเลือดและหลอมรวมกับร่างผีดิบอมตะ

 

อากาศเต็มไปด้วยกลิ่นดอกไม้

 

เสาแสงสีเลือดค่อยๆหดตัวลงและหายไปอย่างสมบูรณ์

 

ค่ายกลวิญญาณถูกกระตุ้นใช้งานอย่างเต็มที่

 

ด้วยความสำเร็จบนเส้นทางแห่งค่ยกลระดับปรมาจารย์และแสงแห่งปัญญา เขาสามารถคิดค้นค่ายกลวิญญาณที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการหลอมรวมวิญญาณของเขา

 

ค่ายกลวิญญาณทำงานอย่างต่อเนื่องขณะที่ฟางหยวนนำท่อนไม้สีเหลืองอำพันที่มีลวดลายเหมือนก้อนเมฆออกมา

 

มันคือทรัพยากรอมตะไม้ศักดิ์สิทธิ์ลายเมฆสีทอง

 

ฟางหยวนส่งมันเข้าไปในค่ายกลวิญญาณราวกับเชื้อเพลิง

 

ไม้ศักดิ์สิทธิ์ลายเมฆสีทองแตกสลายไปอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกัน ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งไม้ก็ก่อตัวขึ้นบนร่างผีดิบอมตะ

 

ฟางหยวนสูดหายใจลึกและกล่าวกับผมที่หก “เข้าแทนที่ข้า”

 

หลังจากแปรรูปดอกไม้ ผมที่หกมีเวลาพักผ่อนเล็กน้อย กระทั่งเขาได้ยินคำสั่งของฟางหยวน เขาจึงเข้าควบคุมค่ายกลวิญญาณอมตะ

 

ฟางหยวนนั่งลงพักผ่อน

 

แม้กระบวนการทั้งหมดจะราบรื่นมาก แต่ในความเป็นจริงทุกย่างก้าวราวกับการเหยียบลงบนชั้นน้ำแข็งบางๆ เขาใช้จ่ายพลังงานอมตะไปเป็นจำนวนมากขณะที่จิตใจของเขาเต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาล

 

แม้เขาจะมาถึงจุดนี้แต่เขาก็แทบไม่สามารถดำเนินการต่อ

 

มันอันตรายที่จะดำเนินการต่อไปในสภาพนี้ ดังนั้นฟางหยวนจึงเลือกที่จะพักผ่อนและปล่อยให้ผมที่หกเข้าแทนที่

 

หลังจากทั้งหมดการหลอมรวมวิญญาณอมตะไม่ใช่เรื่องง่าย โดยปกติผู้อมตะจะไม่สามารถเข้าแทนที่ในการหลอมรวมวิญญาณของอีกคนได้โดยง่าย

 

เนื่องจากแต่ละคนมีแก่นแท้และกลิ่นอายที่แตกต่างกัน มันจะเกิดความขัดแย้งและข้อบกพร่องมากมายในการหลอมรวมวิญญาณ

 

แต่ฟางหยวนอนุมานมาอย่างชัดเจนแล้ว เขาออกแบบทุกขั้นตอนมาอย่างพิถีพิถันและจะไม่พบปัญหาดังกล่าว

 

 

 

บทที่ 1480 รอยยิ้มเล็กๆ

 

ฟางหยวนพักเพียงชั่วครู่ก่อนจะเปิดเปลือกตาขึ้นอีกครั้ง

 

พละกำลังของเขาฟื้นคืนแล้ว จิตใจของเขาปลอดโปร่ง สถานการณ์ของเขาดีขึ้นอย่างมาก

 

ผมที่หกถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นฟางหยวนกลับเข้าประจำที่

 

ทั้งสองแลกเปลี่ยนบทบาทกันได้อย่างสมบูรณ์ นี่เป็นเพราะพวกเขาผ่านการฝึกฝนมาแล้วหลายครั้ง

 

ตอนนี้ร่างผีดิบอมตะของฟางหยวนดูราวกับไม้ศักดิ์สิทธิ์ลายเมฆสีทองร่างมนุษย์ เมื่อถึงจุดนี้ ฟางหยวนก็ดำเนินการขั้นตอนต่อไป

 

เขานำเม่นทะเลตัวใหญ่ออกมา

 

เม่นตัวนี้มีขนาดใหญ่โตเท่ากับบ้าน หนามแหลมของมันราวกับทำมาจากโลหะสีม่วงทองที่ส่องประกายระยิบระยับ

 

นี่คือเม่นดาราสีม่วง ทรัพยากรอมตะที่หายาก

 

ภายใต้พลังอำนาจของค่ายกลวิญญาณ เม่นดาราสีม่วงค่อยๆหดตัวลง

 

แต่ทันใดนั้นแสงดาวกลับระเบิดออกไปรอบๆ

 

ค่ายกลวิญญาณเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอย่างรุนแรง ฟางหยวนพยายามควบคุมมันอย่างเต็มความสามารถ แต่มันยังแทบไร้ประโยชน์

 

“โอ้ ไม่!” ผมที่หกกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจก่อนตะโกน “อสรพิษแดง!”

 

ด้วยความตั้งใจของผมที่หก รอยสักรูปอสรพิษสีแดงที่อยู่บนหน้าอกของเขาค่อยๆเลื้อยขึ้นไปที่ลำคอ

 

เวลานี้ความแข็งแกร่งของผมที่หกพุ่งสูงขึ้นอย่างมาก แม้แต่ฟางหยวนก็ยังตกใจ

 

ผมที่หกพุ่งเข้าไปหาฟางหยวนและช่วยควบคุมค่ายกลวิญญาณ

 

ด้วยความช่วยเหลือจากผมที่หก แสงดาวที่กระจัดกระจายเริ่มรวมตัวกันอีกครั้ง

 

“วิกฤตผ่านไปแล้ว” ไม่นานผมที่หกก็ปล่อยลมหายใจออกมา ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพที่เหนื่อยล้ามาก

 

“ท่านผู้นำ มันขึ้นอยู่กับท่านแล้ว” หลังกล่าวจบคำ ผมที่หกก็หมดสติลงทันที

 

ฟางหยวนเงียบ เขามองรอยสักรูปอสรพิษสีแดงที่อยู่บนลำคอของผมที่หกก่อนจะกลับไปให้ความสนใจค่ายกลวิญญาณอีกครั้ง

 

ผมที่หกทำให้วิกฤตของการหลอมรวมวิญญาณได้รับการแก้ไข ฟางหยวนสามารถก้าวเข้าสู่ขั้นตอนต่อไป

 

เขานำวัสดุในการหลอมรวมออกมาอีกครั้ง

 

มันเป็นหินที่มีลวดลายรูปใบหน้ามนุษย์อยู่บนพื้นผิว มีทั้งใบหน้าของผู้ชาย ผู้หญิง เด็ก และคนแก่ พวกเขามีการแสดงที่แตกต่างกัน บางคนร้องไห้ บางคนหัวเราะ บางคนกรีดร้อง และบางคนแสดงสีหน้าเคร่งเครียด

 

หินใบหน้ามนุษย์!

 

นี่เป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุด

 

ฟางหยวนทุ่มเทสมาธิทั้งหมดกับการปรับแต่งหินใบหน้ามนุษย์

 

เพียงไม่นานหินก็สลายไปแต่ใบหน้าของมนุษย์กลายเป็นภาพเงาบินเข้าสู่ร่างผีดิบอมตะ

 

ทะเลวิญญาณของร่างผีดิบอมตะที่เต็มไปด้วยรอยแตกร้าวเกิดการเปลี่ยนแปลง

 

รอยแตกร้าวถูกเติมเต็มด้วยหินสีม่วงทองและมีหนานแหลมยื่นออกมาเหมือนเม่นดาราสีม่วง

 

ใบหน้ามนุษย์บินเข้าไปในร่างของวิญญาณกาลเวลาก่อนจะบินกลับออกมาอีกครั้ง

 

หลังจากชั่วครู่พวกมันก็ค่อยๆละลายเหมือนหิมะที่ถูกแผดเผาโดยแสงแดด พวกมันจางหายไปในความว่างเปล่าเหลือเพียงด้ายแสงเส้นเล็กๆทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง

 

ด้ายแสงเหล่านี้ก็คือเจตจำนงสวรรค์

 

ทุกครั้งที่ใบหน้ามนุษย์บินผ่านวิญญาณกาลเวลา มันจะดึงเจตจำนงสวรรค์ออกมา

 

เจตจำนงสวรรค์เหล่านี้สูญสลายไปด้วยพลังอำนาจของค่ายกลวิญญาณบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม

 

วิญญาณกาลเวลาสั่นสะท้านขึ้น แต่มันยังปลอดภัยและไม่ปรากฎรอยแตกร้าวใดๆ

 

ฟางหยวนทุ่มเทความพยายามทั้งหมดเพื่อคิดค้นค่ายกลวิญญาณนี้ มันเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการป้องกันอันตราย

 

หลังจากผ่านไปหลายสิบรอบ แม้ฟางหยวนจะสามารถควบคุมใบหน้ามนุษย์ แต่สุดท้ายพวกมันก็หยุดดึงเจตจำนงสวรรค์ออกมา

 

อย่างไรก็ตามฟางหยวนยังสัมผัสได้ว่าในส่วนลึกที่สุดของวิญญาณกาลเวลายังมีเจตจำนงสวรรค์เหลืออยู่เล็กน้อย

 

เจตจำนงสวรรค์ดังกล่าวแทบไร้นัยสำคัญแต่ฟางหยวนไม่กล้าปล่อยมันไว้

 

‘เจตจำนงสวรรค์ช่างน่ารำคาญนัก ไม่ว่าอย่างไรข้าก็ต้องกำจัดมัน’ ฟางหยวนถอนหายใจก่อนจะกระตุ้นใช้ค่ายกลวิญญาณจนถึงขีดสุด

 

หนานแหลมคล้ายเม่นดาราสีม่วงบนกำแพงหินเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับพวกมันกำลังโกรธจัด พวกมันแทงเข้าไปในร่างของจั๊กจั่นไม้กาลเวลาจากทุกทิศทาง

 

วิญญาณกาลเวลาไม่ได้ถูกทำลายแต่มันกลายเป็นกลุ่มก้อนของเหลวสีเขียวขณะที่หนานแหลมเหล่านั้นเริ่มดูดซับของเหลวสีเขียวเข้าไปทั้งหมด

 

เจตจำนงสวรรค์ที่เหลืออยู่ปรากฏขึ้นในตำแหน่งเดิมของวิญญาณกาลเวลา

 

ฟางหยวนใช้โอกาสนี้ทำลายมันอย่างรวดเร็ว

 

จากนั้นของเหลวสีเขียวก็ถูกขับออกมาจากหนามแหลมและรวมตัวกันตรงกลาง

 

ในขั้นตอนนี้ฟางหยวนรู้สึกกดดันมาก ค่ายกลวิญญาณทำงานอย่างเต็มที่ ลูกพลัมแดงอมตะจำนวนมากถูกใช้ไปในกระบวนการนี้

 

ของเหลวสีเขียวค่อยๆเปลี่ยนรูปร่างกลับไปเป็นจั๊กจั่นไม้กาลเวลาอีกครั้ง

 

มันปลอดภัย! สิ่งเดียวที่แตกต่างจากก่อนหน้าคือไม่มีเจตจำนงสวรรค์เหลืออยู่ในร่างของมันอีกต่อไป!

 

เดิมทีนิกายเงาวางแผนที่จะเลื่อนระดับวิญญาณกาลเวลาผ่านการหลอมรวมก่อนจะหลอมรวมย้อนกลับเพื่อกำจัดเจตจำนงสวรรค์ แต่หลังจากถูกฟางหยวนดัดแปลง มันกลายเป็นการหลอมรวมคู่ขนาน

 

การหลอมรวมคู่ขนานมีโอกาสประสบความสำเร็จสูงกว่าการหลอมรวมปกติ

 

แต่ถึงกระนั้นมันก็ยังเต็มไปด้วยความยากลำบาก ในการหลอมรวมครั้งนี้หากผมที่หกไม่สามารถกอบกู้วิกฤตได้อย่างทันท่วงที มันอาจล้มเหลวไปแล้ว

 

วิญญาณกาลเวลาลอยอยู่กลางอากาศอย่างเงียบๆในทะเลวิญญาณขณะที่ฟางหยวนรู้สึกมีความสุขมาก

ในที่สุดฟางหยวนก็สามารถควบคุมวิญญาณกาลเวลาได้อย่างสมบูรณ์

 

“แค่ก แค่ก”

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่เสียงแตกร้าวดังขึ้น

 

รอยแตกร้าวไม่ได้ปรากฏขึ้นบนร่างของวิญญาณกาลเวลาแต่มันเกิดขึ้นบนหินสีม่วงและหนามแหลม

 

ฟางหยวนเฝ้ามองและไม่ได้หยุดเหตุการณ์นี้

 

หินและหนามแตกออกพร้อมกับกำแพงคริสตัลของทะเลวิญญาณ

 

ทะเลวิญญาณของฟางหยวนถูกกดดันมาตลอดโดยวิญญาณกาลเวลา ตอนนี้มันถึงขีดจำกัดแล้ว

 

‘ในกรณีนี้ข้าก็ต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติอีกครั้ง’ ฟางหยวนหัวเราะขณะที่ดวงวิญญาณดวงหนึ่งปรากฏขึ้นด้านข้างค่ายกลวิญญาณ

 

หลังจากนั้นดวงวิญญาณดวงนี้ก็พุ่งเข้าไปในร่างผีดิบอมตะ

 

ร่างผีดิบอมตะเปิดเปลือกตาขึ้นและพยักหน้าให้ฟางหยวน

 

ความจริงก็คือมันเป็นดวงวิญญาณแยกของฟางหยวนที่เข้าครอบครองร่างผีดิบอมตะ

 

ท่าไม้ตายแยกวิญญาณ!

 

ฟางหยวนยิ้มและใช้ท่าไม้ตายอมตะกับร่างผีดิบอมตะ

 

ท่าไม้ตายอมตะความแข็งแกร่งเปลี่ยนชีวิตและความตาย!

 

นี่เป็นท่าไม้ตายที่เขาสร้างขึ้นนานแล้ว มันถูกดัดแปลงมาจากท่าไม้ตายอมตะเพลิงนิพพานของนางมารผลาญสวรรค์ มันช่วยให้ร่างผีดิบอมตะกลับคืนสู่ร่างมนุษย์ที่มีชีวิตอีกครั้ง

 

แน่นอนว่าด้วยการดัดแปลงของฟางหยวน ท่าไม้ตายอมตะความแข็งแกร่งเปลี่ยนชีวิตและความตายจึงเหนือกว่าท่าไม้ตายอมตะเพลิงนิพพาน

ฟางหยวนโยนวิญญาณอายุยืนสองดวงให้ร่างผีดิบอมตะที่กลับมามีชีวิต

 

ร่างเดิมของฟางหยวนใช้งานมันทันที

 

ร่างกายนี้อาบแสงแห่งปัญญามานานเกินไปขณะอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์เมืองหลวงของภาคเหนือ อายุขัยของมันใกล้หมดลงแล้ว

 

ด้วยการใช้วิญญาณอายุยืน ร่างเดิมของฟางหยวนจะไม่ตายทันทีเมื่อมันฟื้นคืนชีพขึ้นมา

ทะเลวิญญาณของเขาแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ปราณสวรรค์พิภพเริ่มสร้างความปั่นป่วนขึ้นในมิติช่องว่างจักรพรรดิ

 

ฟางหยวนไม่ต้องการให้ร่างเดิมของเขาเผชิญหน้ากับภัยพิบัติในมิติช่องว่างจักรพรรดิ ดังนั้นเขาจึงเปิดประตูมิติและส่งร่างเดิมของเขาออกไป

 

ร่างหลักของฟางหยวนตามออกมาเช่นกัน

ที่นี่เป็นสถานที่นิรนามแห่งหนึ่งของภาคเหนือ ฟางหยวนเลือกมันหลังจากตรวจสอบอย่างรอบคอบ ไม่มีผู้ใดอยู่ที่นี่ มันปลอดภัยมาก

 

ภัยพิบัติของการก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะน่ากลัวมากสำหรับผู้ใช้วิญญาณทั่วไป

แต่ต่อหน้าฟางหยวน มันเป็นเหมือนขนมหวานสำหรับเขา

ไม่ว่าจะเป็นการควบคุมปราณสวรรค์ ปราณพิภพ หรือปราณมนุษย์ รวมถึงการโจมตีของภัยพิบัติ ฟางหยวนล้วนคุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้เป็นอย่างดี

สวรรค์กำลังโกรธจัด!

 

ฟางหยวนสามารถกำจัดเจตจำนงสวรรค์ในร่างวิญญาณกาลเวลา นี่เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ

ด้วยเหตุนี้สวรรค์จึงส่งภัยพิบัติที่รุนแรงที่สุดเท่าที่มันจะทำได้ลงมา

แต่แน่นอนว่ามันไร้ประโยชน์ต่อหน้าฟางหยวน

ฟางหยวนสามารถกำจัดภัยพิบัติสวรรค์พิภพได้ในการโจมตีเพียงไม่กี่ครั้ง หลังจากนั้นร่างเดิมของเขาก็ก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะ

 

คราวก่อนเป็นเส้นทางความแข็งแกร่ง แต่ครั้งนี้เป็นเส้นทางแห่งกาลเวลา

 

มิติช่องว่างบนเส้นทางแห่งกาลเวลาของเขาเป็นมิติช่องว่างระดับสูง มันเต็มไปด้วยทรัพยากรบนเส้นทางแห่งกาลเวลา

 

เมฆสีดำกระจายหายไป ท้องฟ้ากลับมาแจ่มใส แสงแดดสาดส่องลงมา

 

ฟางหยวนกับร่างเดิมของเขาลอยอยู่กลางอากาศและมองดูทุ่งหญ้าที่กว้างใหญ่อย่างเงียบๆ

 

ความขมขื่นและความยากลำบากที่ต้องเผชิญมาตลอดระยะเวลาห้าร้อยปีของชีวิตก่อนหน้า การต่อสู้กับเจตจำนงสวรรค์หลังจากกำเนิดใหม่ การดิ้นรนเอาชีวิตรอด ความเหนื่อยล้าจากการพยายามรักษาภูเขาตงฮัน การให้อาหารวิญญาณอมตะ การพัฒนามิติช่องว่าง การดัดแปลงท่าไม้ตาย และอื่นๆอีกมากมาย

ความยากลำบากทั้งหมดกลายเป็นรอยยิ้มเล็กๆที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของฟางหยวนทั้งสองคน

อดีตเป็นเหมือนหมอกควัน ความยากลำบากและความเจ็บปวดทั้งหมดของเขาถูกเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มบางบนใบหน้า