เทพปีศาจหวนคืน 1257-1259

 เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1257 มังกรดาบที่ดุร้าย

 

แปลโดย iPAT 

 

 

ไท่เป่ยหยุนเฉิงบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเป็นหลักแต่วิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้าและวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าของเขาถูกใช้เป็นของแลกเปลี่ยนกับทรัพยากรของฟางหยวน ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเมฆาเนื่องจากเขามีพื้นฐานด้านนี้อยู่แล้ว ขณะเดียวกันนิกายเงาก็ไม่ขาดแคลนมรดกบนเส้นทางแห่งเมฆา ดังนั้นวิธีป้องกันของชายชราจึงค่อนข้างดี

 

 

อย่างไรก็ตามหลังจากไท่เป่ยหยุนเฉิงสร้างวงแหวนเมฆา การแสดงออกของเขายังไม่ดีนัก

 

 

เมื่อผู้อมตะใช้ท่าไม้ตายอมตะในกำแพงภูมิภาค พวกเขาจะได้รับผลกระทบย้อนกลับ

 

 

การใช้ท่าไม้ตายอมตะห้าครั้งทำให้มิติช่องว่างของไท่เป่ยหยุนเฉิงเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นห้าครั้ง เขาพบกับความสูญเสียอย่างมาก

 

 

‘น่าสนใจ’ ฟางหยวนเผยรอยยิ้มชั่วร้าย ร่างมังกรดาบบรรพกาลบินขึ้นขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างคล่องแคล่ว

 

 

การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยและคนอื่นๆกลายเป็นมืดมน

 

 

ในกำแพงภูมิภาค ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขาเป็นไปได้อย่างยากลำบากเพราะพวกเขาถูกกดดันโดยพลังงานที่ไร้รูปแบบ

 

 

แต่ฟางหยวนกลับสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

 

 

ฟางหยยวนบินขึ้นไปด้านบนและสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ทันที เขามองลงมาและส่งลมหายใจมังกรพุ่งลงบนศีรษะของผู้อมตะทั้งห้าราวกับสายฝน

 

 

“ป้องกัน อย่าแยกกลุ่ม เราไม่สามารถต่อต้านเขาเพียงลำพัง!” อิงอู๋เซี่ยตะโกนเตือนทุกคน

 

 

เมื่อเห็นลมหายใจมังกรใกล้เข้ามา อิงอู๋เซี่ยเปิดปากคำราม

 

 

ท่าไม้ตายอมตะเสียงคำรามของภูตผี!

 

 

พลังอำนาจของท่าไม้ตายนี้พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแต่มันไม่ส่งผลกระทบต่อผู้อมตะที่อยู่รอบๆ นี่แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการควบคุมที่โดดเด่นของอิงอู๋เซี่ย

 

 

ลมหายใจมังกรของฟางหยวนถูกผลักดันก่อนจะฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

 

‘ตั้งแต่ข้าวางแผนต่อสู้กับนิกายเงา ข้าจะไม่เตรียมความพร้อมสำหรับการโจมตีทางจิตวิญญาณได้อย่างไร?’ ฟางหยวนเย้ยหยันอยู่ภายใน

 

 

เขาเตรียมใจมาแล้ว

 

 

อย่างไรก็ตามเขาไม่มีวิธีป้องกันการโจมตีทางจิตวิญญาณ แต่รากฐานจิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งมาก เขาสามารถอดทนต่อเสียงคำรามของภูตผีได้อย่างสมบูรณ์ มันไม่สำคัญแม้จิตวิญญาณของเขาจะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขามีวิญญาณความเด็ดเดี่ยว!

 

 

“บัดซบ!” อิงอู๋เซี่ยสาปแช่งขณะป้องกันตัวจากลมหายใจมังกร

 

 

เขารู้ว่าฟางหยวนมีวิญญาณความเด็ดเดี่ยว

 

 

ลมหายใจมังกรยังร่วงหล่นลงมาราวกับสายฝน ผู้อตะทั้งห้าถูกกำหราบอย่างสมบูรณ์

 

 

วิธีที่ดีที่สุดในการต่อต้านการโจมตีนี้คือการแยกย้ายและหลบเลี่ยง แต่หากพวกเขาทำเช่นนั้น ฟางหยวนจะมีโอกาสโจมตี

 

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่ซื่อหนิวกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะ

 

 

“ครืน…”

 

 

เสียงแผ่นดินสั่นสะเทือน มือยักษ์ที่เกิดจากดินและหินโผล่ขึ้นมาจากพื้น

 

 

มือยักษ์ปกป้องกลุ่มของอิงอู๋เซี่ยจากลมหายใจมังกร

 

 

แม้มันจะส่งสัญญาณของการพังทลายแต่ไห่ลั่วหลันยังสามารถใช้โอกาสนี้ปลดปล่อยท่าไม้ตายอมตะของนาง

 

 

นางผลักฝ่ามือขึ้นสู่ท้องฟ้า

 

 

“บึม!”

 

 

เพลิงสีแดงทะลุผ่านมือยักษ์และพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนอย่างรวดเร็ว หากฟางหยวนไม่ระวัง เขาจะถูกลอบโจมตีอย่างแน่นอน

 

 

อย่างไรก็ตามเพลิงสายนี้กลับไม่ส่งผลกระทบต่อฟางหยวน เขาสามารถหลบเลี่ยงได้อย่างง่ายดาย

 

 

“ไม่ได้ผล!” หัวใจของไห่ลั่วหลันจมดิ่งลง

 

 

ภาพอนาคตสามลมหายใจ!

 

 

ไห่ลั่วหลันไม่รู้ว่าฟางหยวนมีท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบนี้

 

 

‘แปลก ไห่ลั่วหลันเป็นผู้อมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่งแต่นางสามารถใช้วิธีบนเส้นทางแห่งไฟโดยไม่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่แตกต่างกัน ดูเหมือนนิกายเงาจะมีวิธีการบางอย่าง ท้ายที่สุดวิญญาณทารกอมตะก็ถูกสร้างขึ้นโดยเทพปีศาจจิตวิญญาณ’ ฟางหยวนค้นพบรายละเอียดบางอย่างจากการโจมตีของไห่ลั่วหลัน

 

 

ในไม่ช้ามือยักษ์ก็พังทลายลง ลมหายใจมังกรโปรยปรายลงมาอีกครั้ง

 

 

แต่ผู้อมตะทั้งห้าก็ไม่ร้อนรน พวกเขายังสามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะเพื่อป้องกันตนเอง

 

 

‘ลองท่าไม้ตายนี้ ให้ข้าดูว่าพวกเจ้าจะจัดการมันอย่างไร?’ ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายอื่น

 

 

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลา อัญเชิญอสูรปี!

 

 

“โฮก…”

 

 

เสียงคำรามของพยัคฆ์ดังขึ้นก่อนที่อสูรปีขาลจะกระโดดออกมาจากสายธารแห่งกาลเวลาเพื่อช่วยต่อสู้

 

 

ฟางหยวนโยนวิญญาณปีจำนวนมากให้มันเพื่อยกขวัญกำลังใจของอสูรปีขาล

 

 

ซื่อหนิวรู้สึกขมขื่น เพียงลมหายใจมังกรก็ยากที่จะรับมืออยู่แล้ว แต่ตอนนี้ยังมีอสูรปีอีกตัว สถานการณ์เลวร้ายอย่างมาก

 

 

อสูรปีเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในกำแพงภูมิภาค

 

 

มันคล้ายกับอสูรเมฆาบรรพกาลที่เป็นสิ่งมีชีวิตจากสวรรค์สีขาวและไม่ได้รับผลกระทบจากกำแพงพลังงานของห้าภูมิภาค

 

 

สำหรับอสูรปี พวกมันอาศัยอยู่ในสายธารแห่งกาลเวลา ดังนั้นพวกมันจึงไม่ได้รับผลกระทบจากกำแพงภูมิภาคเช่นกัน

 

 

“ฮืม!” อิงอู๋เซี่ยก่นเสียงเย็นก่อนจะกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะที่คล้ายคลึงกัน

 

 

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ อัญเชิญอสูรวิญญาณ!

 

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นผู้สร้างเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ ดังนั้นนิกายเงาจึงมีความเชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณมากที่สุด ไห่ฟานสามารถอัญเชิญอสูรปี นิกายเงาก็สามารถอัญเชิญอสูรวิญญาณ

 

 

วิธีการของอิงอู๋เซี่ยถือว่าไม่ธรรมดาเพราะเขาสามารถอัญเชิญอสูรวิญญาณได้สามตัวพร้อมกัน

 

 

“อสูรวิญญาณของข้าไม่ได้รับผลกระทบจากกำแพงภูมิภาคเช่นกันเพราะพวกมันมาจากประตูแห่งชีวิตและความตาย!”

 

 

แต่ความพึงพอใจของอิงอู๋เซี่ยอยู่ได้ไม่นานเมื่อฟางหยวนพุ่งมาข้างหน้า

 

 

มังกรดาบบรรพกาลบินไปรอบๆอย่างรวดเร็ว

 

 

มันใช้กรงเล็บมังกรทำลายศีรษะของอสูรวิญญาณโดยตรง

 

 

หางของมันตัดขาของอสูรวิญญาณอีกตัว

 

 

ขณะที่ลมหายใจมังกรทะลวงผ่านร่างกายของอสูรวิญญาณตัวที่สาม

 

 

มังกรดาบบรรพกาลมีพลังการต่อสู้ที่โดดเด่น สิ่งสำคัญคือฟางหยวนยังมีท่าไม้ตายอมตะของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ ผนึกภูตผี!

 

 

สิ่งนี้ทำให้อสูรวิญญาณไม่สามารถสัมผัสถึงการคงอยู่ของเขา

 

 

ดังนั้นฟางหยวนจึงมีข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ในการต่อสู้กับอสูรวิญญาณ

 

 

อสูรวิญญาณเหล่านี้ไม่สามารถตอบสนองได้ก่อนที่ฟางหยวนจะโจมตีพวกมันจนได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

 

โชคดีที่อสูรวิญญาณไม่มีจุดอ่อนที่ชัดเจน มิฉะนั้นพวกมันจะถูกทำลายโดยการโจมตีเดียวของฟางหยวน

 

 

แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็อ่อนแอลงมาก ร่างกายของพวกมันโปร่งใสมากขึ้นเรื่อยๆ

 

 

การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยกลายเป็นไม่น่ามอง แต่เขาทำได้เพียงเฝ้าดูฟางหยวนทำลายอสูรวิญญาณทั้งสามเท่านั้น

 

 

อิงอู๋เซี่ยคิด ‘มันไม่สำคัญ แม้เจ้าจะกำจัดอสูรวิญญาณทั้งสามตัว แล้วอย่างไร? ข้าสามารถอัญเชิญพวกมันอีกครั้ง! มีอสูรวิญญาณมากมายอยู่หลังประตูแห่งชีวิตและความตาย!’

 

 

แต่ในจังหวะนี้ฟางหยวนกลับเลิกโจมตีอสูรวิญญาณและกระตุ้นใช้วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติ

 

 

ความเร็วของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างกะทันหัน

 

 

เร็ว! เร็วมาก! เร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!

 

 

ไท่เป่ยหยุนเฉิงไม่สามารถตอบสนองได้แม้แต่น้อย

 

 

วงแหวนเมฆาของเขาถูกทำลายลงโดยกรงเล็บมังกรขณะที่ท้องของชายชราถูกเปิดออกและทำให้ลำไส้ของเขาทะลักออกมา

 

 

แต่…

 

 

‘เขายังไม่ตาย?’ ฟางหยวนรู้สึกประหลาดใจ

 

 

ลมหายใจมังกรเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดของมังกรดาบ แต่ในช่วงเวลานั้นฟางหยวนไม่สามารถเปิดปาก ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้เพียงกรงเล็บเท่านั้น

 

 

เขาเห็นชั้นน้ำแข็งช่วยปิดปากแผลของไท่เป่ยหยุนเฉิงอย่างรวดเร็ว

 

 

‘มันคือไป่หนิงปิง!’ ฟางหยวนตระหนักถึงสิ่งนี้

 

 

ด้วยความเร็วของฟางหยวน ตอนนี้ร่างของเขาอยู่ห่างจากผู้อมตะทั้งห้าไปหลายลี้

 

 

ไป่หนิงปิงมองฟางหยวนด้วยดวงตาสีฟ้าอันเย็นเยียบ

 

 

“รวดเร็วนัก!” ไห่ลั่วหลันลากไท่เป่ยหยุนเฉิงไปด้านหลัง

 

 

จากนั้นนางก็ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของชายชราแต่กลับไร้ประโยชน์

 

 

อาการบาดเจ็บที่เกิดจากร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ายากที่จะรักษา

 

 

เนื่องจากมันมีความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าแต่ละชนิด

 

 

ทุกครั้งที่มังกรดาบบรรพกาลโจมตี มันจะทิ้งร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งดาบเอาไว้เป็นจำนวนมาก นี่เป็นเรื่องยากที่ร่างกายอันบอบบางของมนุษย์จะสามารถอดทน

 

 

“โอ้ หากข้ามีวิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้า มันจะไม่ลำบากเช่นนี้’ ไท่เป่ยหยุนเฉิงกล่าวก่อนหมดสติ

 

 

“เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือไท่เป่ยหยุนเฉิง!” การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยกลายเป็นมืดครึ้ม

 

 

เขาสามารถมองทะลุความคิดของฟางหยวน

 

 

ฟางหยวนแสร้งต่อสู้กับอสูรวิญญาณ แต่ในความเป็นจริงไท่เป่ยหยุนเฉิงเป็นเป้าหมายหลักของเขาตั้งแต่แรก

 

 

ท้ายที่สุดแล้วไท่เป่ยหยุนเฉิงก็อ่อนแอที่สุดในกลุ่มผู้อมตะทั้งห้า

 

 

กำจัดศัตรูที่อ่อนแอที่สุดก่อนเสมอ!

 

 

“ตอนนี้ไท่เป่ยหยุนเฉิงหมดประโยชน์แล้ว!” การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยแย่ลงเรื่อยๆ พวกเขาจะจัดการฟางหยวนที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?

 

 

“หือ?”

 

 

แต่ในจังหวะนี้ฟางหยวนกลับรู้สึกถึงความผิดปกติ

 

 

เขาค้นพบว่าเกล็ดมังกรของเขาถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งบางๆที่ไม่รู้ว่าก่อตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อใด

 

 

‘สายตาของไป่หนิงปิงแปลกมาก!’ ฟางหยวนตระหนักถึงสิ่งนี้อย่างรวดเร็ว

 

 

“หากเราต้องการโต้ตอบฟางหยวน เราต้องลดความเร็วของเขาเป็นอันดับแรก” ดวงตาของไป่หนิงปิงส่องประกายเย็นเยียบ นางเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดอย่างชัดเจน

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1258 หนึ่งต่อห้า (1)

 

แปลโดย iPAT 

 

 

แม้ไป่หนิงปิงพึ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะเมื่อไม่นานมานี้ แต่นางมีข้อได้เปรียบผู้อมตะทั่วไป

 

 

ประการแรก นางมีหนึ่งในสิบสุดยอดกายา น้ำแข็งแห่งความมืด มันเหมาะสมสำหรับการบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งหิมะและน้ำแข็ง นี่ทำให้นางเหนือกว่าผู้อมตะระดับหกทั่วไป

 

 

ประการที่สอง นางกลายเป็นเจ้าของถ้ำสวรรค์ไป่เซียง นางได้รับมรดกที่แท้จริงของไป่เซียงรวมถึงวิญญาณจำนวนมาก ท่ามกลางวิญญาณเหล่านี้ยังมีกระทั่งวิญญาณอมตะระดับเจ็ด!

 

 

อย่างไรก็ตามไม่มีวิญญาณอมตะระดับแปด

 

 

สถานะของไป่เซียงในประวัติศาสตร์ยังด้อยกว่าไห่ฟาน

 

 

จุดอ่อนของไป่หนิงปิงคือนางยังไม่คุ้นเคยกับวิญญาณอมตะและท่าไม้ตายอมตะ นางมักจะล้มเหลวในการกระตุ้นใช้งานพวกมันและได้รับบาดเจ็บจากผลกระทบย้อนกลับ

 

 

เพื่อทำความคุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้ ไป่หนิงปิงต้องใช้เวลาฝึกฝนอีกนาน

 

 

ด้วยเหตุนี้นางจึงอยู่ห่างไกลจากจุดที่สามารถใช้งานพวกมันได้อย่างอิสระ

 

 

แต่…

 

 

ในเวลานี้จุดอ่อนของไป่หนิงปิงกลับถูกปิดอย่างมีประสิทธิภาพ

 

 

เนื่องจากนางได้รรับการปกป้องจากคนอื่นๆ นั่นทำให้นางมีเวลาใช้ท่าไม้ตายอมตะโดยไม่รีบร้อน

 

 

ด้านฟางหยวน เขาไม่มีข้อมูลของไป่หนิงปิง เขาคิดว่าไป่หนิงปิงเหมือนไท่เป่ยหยุนเฉิงและไห่ลั่วหลันที่ได้รับผลประโยชน์จากนิกายเงา

 

 

ฟางหยวนไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับถ้ำสวรรค์ไป่เซียงเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงประเมินความแข็งแกร่งของไป่หนิงปิงต่ำเกินไป

 

 

หากเขารู้ความจริงทั้งหมด เขาจะไม่เลือกไท่เป่ยหยุนเฉิงเป็นเป้าหมายแรกแต่จะเลือกไป่หนิงปิง

 

 

แม้ฟางหยวนจะเป็นผู้กลับชาติมาเกิด แต่เขาไม่ได้รู้ทุกสิ่ง

 

 

สายตาของไป่หนิงปิงทำให้ความสามารถในการเคลื่อนที่ของฝ่ายตรงข้ามล่าช้าลง นี่เป็นวิธีของไป่เซียง

 

 

หลังจากตระหนักถึงสิ่งผิดปกติ ฟางหยวนเร่งตอบโต้ทันที เขาปกปิดร่องรอยและบินกลับไป

 

 

เขาหายไปจากมุมมองสายตาของไป่หนิงปิง

 

 

นางกัดฟันแน่น จิ้งจอกเฒ่าฟางหยวนสามารถมองทะลุขีดจำกัดความสามารถของนางได้อย่างรวดเร็ว

 

 

“แม้เขาจะมีไพ่ตาย แต่เขาจะไม่เสี่ยง โชคไม่ดีที่พวกเราวางแผนต่อต้านกลยุทธ์ที่เฉพาะเจาะจงของเขาเท่านั้น” ไป่หนิงปิงรู้สึกเสียใจ

 

 

ท่าไม้ตายอมตะที่ฟางหยวนใช้ทำลายค่ายกลวิญญาณในทะเลตะวันออกทรงพลังมาก มันทำให้กลุ่มของอิงอู๋เซี่ยรู้สึกหวาดกลัว

 

 

ระหว่างทางพวกเขาจึงได้หารือและคิดมาตรการป้องกันท่าไม้ตายนี้ของฟางหยวน

 

 

อย่างไรก็ตามฟางหยวนกลับไม่ใช้มันและทำให้การเตรียมการของอิงอู๋เซี่ยกลายเป็นไร้ประโยชน์

 

 

“น่าเสียดายที่ข้าพึ่งได้รับมรดกที่แท้จริงของไป่เซียง ท่าไม้ตายนี้มีขีดกำจัด แต่ท่าไม้ตายอื่นสามารถใช้งานร่วมกันเพื่อชดเชยขีดจำกัดนี้”

 

 

ไป่หนิงปิงไม่คุ้นเคยกับท่าไม้ตายเหล่านี้ เมื่อนางพยายามใช้ท่าไม้ตายหลายท่าพร้อมกัน นางจะล้มเหลวทุกครั้ง

 

 

ไป่หนิงปิงไม่ใช่ฟางหยวนที่สามารถทำงานหลายอย่างพร้อมกัน ความสำเร็จในด้านนี้ของไป่หนิงปิงยังต่ำมาก

 

 

ฟางหยวนถอยกลับและซ่อนตัว

 

 

ภายใต้สถานการณ์นี้ไป่หนิงปิงไม่สามารถเสี่ยง

 

 

หากนางล้มเหลว ฟางหยวนจะฉวยโอกาสโจมตีอย่างรุนแรง

 

 

ไป่หนิงปิงเข้าใจฟางหยวนเป็นอย่างดี เขาจะไม่ทิ้งโอกาสดังกล่าว กระทั่งไป่หนิงปิงก็ยังต้องชื่นชมความสามารถในการคว้าโอกาสของฟางหยวน

 

 

‘เกล็ดของฟางหยวนถูกแช่แข็ง แต่เมื่อมันฟื้นตัวขึ้น ด้วยความเร็วของเขา มันเป็นเรื่องยากที่ข้าจะมองตามเขาได้ทัน!’ ไป่หนิงปิงคิด

 

 

การระเบิดความเร็วของมังกรดาบบรรพกาลรวมกับวิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติ กระทั่งผู้อมตะระดับเจ็ดเย่หลิวชุนซิงก็ยังตกตายอยู่ในกำมือของเขา

 

 

ไป่หนิงปิงรู้ว่าก่อนหน้านี้นางสามารถแช่แข็งเพราะฟางหยวนไม่ได้เตรียมตัวรับมือกับสิ่งนี้

 

 

ตอนนี้ฟางหยวนย่อมต้องระวังตัวมากขึ้น มันเป็นเรื่องยากที่จะโจมตีฟางหยวนด้วยกระบวนท่าเดิมๆ

 

 

‘ดูเหมือนข้าต้องเปลี่ยนกลยุทธ์’ ไป่หนิงปิงตัดสินใจทันที

 

 

หากนางไม่เปลี่ยนกลยุทธ์ คนที่ตายอาจเป็นนาง!

 

 

สถานการณ์เต็มไปด้วยอันตราย ไป่หนิงปิงต้องล่าถอยไปด้านหลังซือหนิวและกล่าวกับอิงอู๋เซี่ย “ปกป้องข้า ข้าจะใช้ท่าไม้ตายนั่น!”

 

 

ไป่หนิงปิงและอิงอู๋เซี่ยมีไพ่ตายของพวกเขา

 

 

ดังนั้นอิงอู๋เซี่ยจึงเข้าใจโดยที่ไป่หนิงปิงไม่ต้องอธิบายให้มากความ

 

 

เขาพยักหน้า “ตกลง ใช้ท่านั้น ให้เราดูแลความปลอดภัยของเจ้า!”

 

 

เขาออกคำสั่งกับซื่อหนิว “แม้ต้องสละชีวิต เจ้าก็ต้องปกป้องไป่หนิงปิง!”

 

 

ซื่อหนิวผู้ภักดีพยักหน้าโดยปราศจากความลังเล

 

 

“ใจเย็น เขาถูกสายตาของข้าแช่แข็ง จากข้อบกพร่องของร่างทารกอมตะที่เจ้าอธิบาย หากเขาไม่มีวิธีการที่เฉพาะเจาะจงในการตอบโต้ เขาต้องใช้เวลาหลายสิบลมหายใจในการฟื้นฟูร่างกาย” ไป่หนิงปิงกล่าวด้วยความมั่นใจ

 

 

อิงอู๋เซี่ยพยักหน้า “เช่นนั้นก็ดี”

 

 

มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการท่าไม้ตายอมตะของศัตรู มีความเป็นไปได้น้อยมากที่ฟางหยวนจะมีวิธีการตอบโต้ท่าไม้ตายที่พึ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก

 

 

แต่ในเวลานี้แสงสีขาวกลับพุ่งผ่านดวงตาของผู้อมตะทั้งห้า

 

 

“ระวัง!”

 

 

“มันคือลมหายใจมังกร!”

 

 

“ปกป้องไป่หนิงปิงและไท่เป่ยหยุนเฉิง!”

 

 

ลมหายใจมังกรราวกับสายฝนที่โปรยปรายลงมา

 

 

ไป่หนิงปิงใช้สมาธิทั้งหมดในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะของนางขณะที่ไท่เป่ยหยุนเฉิงยังหมดสติจากอาการบาดเจ็บ

 

 

ดังนั้นตอนนี้จึงเหลือผู้อมตะที่สามารถต่อสู้เพียงสามคน พวกเขารู้สึกถึงแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นทันที

 

 

ฟางหยวนส่งลมหายใจมังกรมาจากระยะไกล

 

 

ร่างมังกรดาบบรรพกาลยังถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งบางๆ

 

 

ท่าไม้ตายของไป่หนิงปิงค่อนข้างมีประสิทธิภาพขณะที่ร่างทารกอมตะของฟางหยวนมีจุดอ่อนที่ชัดเจน

 

 

โชคดีที่มังกรดาบบรรพกาลมีร่างกายที่แข็งแกร่ง มันไม่เหมือนร่างกายของมนุษย์ที่อาจถูกแช่แข็งจนตาย

 

 

ฟางหยวนใช้ลมหายใจมังกรกำหราบกลุ่มของอิงอู๋เซี่ยและตรวจสอบการเคลื่อนไหวของพวกเขา

 

 

ในที่สุดเขาก็ค้นพบบางสิ่ง ไป่หนิงปิงได้รับการปกป้องอย่างเต็มที่ หากฟางหยวนไม่ใช้พลังทั้งหมด เขาจะไม่สามารถเข้าถึงตัวไป่หนิงปิง

 

 

“ต้องการใช้ท่าไม้ตายงั้นหรือ? ฮืม!” ฟางหยวนคิด เมื่อนางได้รับการปกป้องจากคนอื่นๆ แน่นอนตอนนี้นางกำลังจัดเตรียมท่าไม้ตายอมตะที่ทรงพลัง

 

 

ดังนั้นหลังจากฟางหยวนฟื้นตัวขึ้น เขาก็ระเบิดความเร็วพุ่งเข้าโจมตีทันที

 

 

เร็วมาก!

 

 

อิงอู๋เซี่ยและคนอื่นๆไม่มีเวลาแม้แต่จะตะโกนเตือนเมื่อฟางหยวนบุกเข้ามา

 

 

ไป่หนิงปิงเกือบล้มเหลวในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะ

 

 

ไห่ลั่วหลันได้รับบาดเจ็บสาหัส

 

 

แขนซ้ายของนางหายไปอย่างสมบูรณ์ กระทั่งลำตัวด้านซ้ายของนางยังได้รับบาดเจ็บร้ายแรง

 

 

เลือดพุ่งออกมาราวกับน้ำพุและกลายเป็นบ่อเลือดอยู่บนพื้น

 

 

บาดแผลถูกปกคลุมไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋า นั่นทำให้เลือดไหลไม่หยุด

 

 

หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ไห่ลั่วหลันจะเป็นคนแรกที่ตาย

 

 

ภายใต้สถานการณ์นี้ไห่ลั่วหลับเลือกที่จะเปลี่ยนร่างเป็นผีดิบอมตะ

 

 

ผีดิบอมตะสามารถอดทนต่ออาการบาดเจ็บระดับนี้ เลือดสีแดงกลายเป็นสีเขียวขณะที่ความเร็วในการไหลของเลือดลดลงอย่างมาก

 

 

ไห่ลั่วหลันคุกเข่าลงข้างหนึ่งและหอบหายใจอย่างหนักหน่วงแต่ริมฝีปากของนางยังยกตัวขึ้น “ฮี่ฮี่ฮี่…”

 

 

นางหัวเราะ!

 

 

ในทางกลับกันฟางหยวนรู้สึกแปลกๆ ‘หือ ข้าถูกโจมตีงั้นหรือ? ไม่เลว ไห่ลั่วหลัน!’

 

 

กรงเล็บมังกรที่เขาใช้ฉีกร่างของไห่ลั่วหลันยังมีเศษเลือดเนื้อของนางติดอยู่

 

 

เศษเลือดเนื้อเหล่านั้นค่อยๆลุกไหม้ขึ้นเป็นเพลิงสีเลือด

 

 

ท่าไม้ตายอมตะเพลิงเลือดเนื้อ!

 

 

ไฟชนิดนี้ใช้เลือดและเนื้อเป็นเชื้อเพลิง มันจะไม่ดับหากไม่มีวิธีการตอบโต้ที่เหมาะสม

 

 

นอกจากนั้นยิ่งร่างกายของเป้าหมายแข็งแกร่งเท่าใด ไฟก็จะยิ่งรุนแรงเท่านั้น

 

 

ร่างมังกรดาบบรรพกาลของฟางหยวนเป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์แบบสำหรับเพลิงเลือดเนื้อ

 

 

อย่างไรก็ตามฟางหยวนตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว

 

 

เขาเปลี่ยนร่างกลับเป็นมนุษย์และกระตุ้นใช้วิญญาณอมตะสายรักษาบนเส้นทางแห่งกาลเวลา

 

 

บุรุษคนก่อนหน้า!

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1259 หนึ่งต่อห้า (2)

 

แปลโดย iPAT 

 

 

ลูกพลัมแดงอมตะยี่สิบผลถูกใช้ไปในครั้งเดียว

 

 

วินาทีต่อมาไฟสีเลือดก็หายไปอย่างสมบูรณ์ ฟางหยวนกลับสู่สภาพเดิม

 

 

‘เห้อ…’

 

 

‘บุรุษคนก่อนหน้าใช้ได้รับร่างมนุษย์เท่านั้น เมื่อข้าเปลี่ยนเป็นสิ่งมีชีวิตรูปแบบอื่น ข้าไม่สามารถใช้วิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้าได้โดยตรง นี่ค่อนข้างลำบาก’

 

 

‘นอกจากนี้วิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้ายังมีข้อจำกัดในแง่ของช่วงเวลา โชคดีที่ข้ามีท่าไม้ตายออมตะสายตรวจสอบภาพอนาคตสามลมหายใจ!’

 

 

ฟางหยวนลอบถอนหายใจขณะกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะอีกครั้ง

 

 

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่งและทาส หมื่นตัวตน!

 

 

ฟางหยวนหลายหมื่นคนปรากฏตัวขึ้นราวกับคลื่นน้ำที่พุ่งเข้าทำลายล้างกลุ่มของอิงอู๋เซี่ย

 

 

“เป็นไปได้อย่างไร? เขาฟื้นตัวเร็วมาก! เขากำจัดเพลิงเลือดเนื้อของข้าไปแล้วงั้นหรือ?” ไห่ลั่วหลันรู้สึกประหลาดใจมาก

 

 

การโต้ตอบของฟางหยวนรวดเร็วเกินไป นี่ทำให้หัวใจของไห่ลั่วหลันจมดิ่งลง

 

 

ไห่ลั่วหลันรู้ว่าฟางหยวนมีวิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้า

 

 

แต่วิญญาณอมตะดวงนี้มีข้อกำหนดที่ค่อนข้างเข้มงวด แม้ฟางหยวนจะต้องการใช้งานมัน แต่เขายังต้องค้นพบสถานการณ์ของตนเองก่อน หากเขาลังเลหรือช้าไปเพียงเล็กน้อย เขาจะไม่สามารถใช้วิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้า

 

 

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไห่ลั่วหลันยังคิดว่าหากเป็นตัวนางเองที่ถูกโจมตีโดยท่าไม้ตายอมตะเพลิงเลือดเนื้อ มันเป็นเรื่องยากที่นางจะสามารถกำจัดมันได้อย่างรวดเร็ว

 

 

ฟางหยวนไม่เข้าใจวิธีการของไห่ลั่วหลันและไป่หนิงปิง ในทำนองเดียวกันไห่ลั่วหลันก็ไม่รู้ว่าฟางหยวนมีท่าไม้ตายอมตะภาพอนาคตสามลมหายใจ

 

 

ท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบนี้อนุญาตให้ฟางหยวนเห็นสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นล่วงหน้าสามลมหายใจ ด้วยเหตุนี้ฟางหยวนจึงมีเวลามากพอที่จะตอบสนอง

 

 

กล่าวโดยสรุป ไห่ลั่วหลันได้รับบาดเจ็บสาหัสแต่การโจมตีของนางแทบไม่สามารถทำสิ่งใดต่อฟางหยวน

 

 

ลูกพลัมแดงอมตะจำนวนมากถูกใช้ไป แต่ฟางหยวนร่ำรวยมาก ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยๆเหล่านี้

 

 

ท่าไม้ตายอมตะเสียงคำรามของภูตผี!

 

 

อิงอู๋เซี่ยกรีดร้องและทำให้ภูตมนุษย์จำนวนนับไม่ถ้วนระเบิดขึ้นทันที

 

 

ท่าไม้ตายอมตะป่าหอก!

 

 

ซื่อหนิวกระทืบเท้าขวาและส่งหอกหินจำนวนมากพุ่งขึ้นจากพื้นและแทงทะลุภูตมนุษย์นับพันร่างของฟางหยวน

 

 

ท่าไม้ตายอมตะทั้งสองมีประสิทธิภาพสูงมาก พวกมันสามารถทำลายภูตมนุษย์เกือบทั้งหมดของเขา

 

 

ผู้อมตะระดับเจ็ดซื่อหนิวถือเป็นกำลังรบที่สำคัญในการต่อสู้ครั้งนี้ โดยปราศจากการปกป้องจากเขา กลุ่มของอิงอู๋เซี่ยจะไม่สามารถคงอยู่มาถึงปัจจุบัน

 

 

‘ต่อไปเป็นเจ้า!’ ฟางหยวนเปลี่ยนร่างเป็นมังกรดาบบรรพกาลอีกครั้งและลอบหัวเราะอยู่ภายใน

 

 

“โฮก…”

 

 

อย่างไรก็ตามเสียงคำรามของพยัคฆ์กลับดังขึ้นในจังหวะนี้ อสูรปีขาลที่ต่อสู้มาตลอดได้รับบาดเจ็บสาหัส ดังนั้นมันล่าถอยกลับไปยังสายธารแห่งกาลเวลา

 

 

อสูรปีไม่มีความภักดีต่อผู้อัญเชิญ หากมันได้รับบาดเจ็บสาหัส มันจะล่าถอยทันที

 

 

แต่นี่ไม่สำคัญ

 

 

ท่าไม้ตายอมตะ อัญเชิญอสูรปี!

 

 

ฟางหยวนกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายนี้ซ้ำอีกครั้ง คราวนี้เป็นอสูรปีมะแม

 

 

แม้ท่าไม้ตายอมตะอัญเชิญอสูรปีจะเรียกอสูรปีออกมาได้ครั้งละตัว แต่ในสายธารแห่งกาลเวลามีอสูรปีอยู่มากมาย เขาสามารถอัญเชิญตัวต่อไปออกมาได้ตลอดเวลา

 

 

เมื่ออสูรปีในร่างแพะภูเขาปรากฏตัวขึ้น ซื่อหนิวคำรามเสียงดังและขยายร่างจนมีขนาดเท่ากับอสูรปีมะแมก่อนจะใช้ทักษะการต่อสู้คว่ำมันลงบนพื้น

 

 

“บึม!”

 

 

แพะภูเขาล้มลงบนพื้นและทำให้แผ่นดินเกิดการสั่นสะเทือน

 

 

อสูรปีมะแมลุกขึ้นและพุ่งเข้าโจมตีซื่อหนิวด้วยความโกรธ

 

 

ซื่อหนิวหลบออกไปด้านข้าง ขณะเดียวกันเขาก็ใช้มือคว้าเขาแพะเอาไว้

 

 

สองยักษ์ต่อสู้กันพัลวันและทำให้สถานการณ์กลายเป็นชะงักงัน

 

 

ในช่วงท้ายฟางหยวนใช้ลมหายใจมังกรน้อยลง เขาเริ่มรู้สึกเจ็บคอราวกับคอของเขากำลังจะพ่นควันออกมา

 

 

ลมหายใจมังกรเป็นอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดของมังกรดาบบรรพกาล แต่กระทั่งมังกรดาบบรรพกาลที่แท้จริงก็ยังไม่สามารถใช้ลมหายใจมังกรติดต่อกันได้มากกว่ายี่สิบหรือสามสิบครั้ง

 

 

แต่ฟางหยวนใช้ลมหายใจมังกรไปแล้วมากกว่าร้อยครั้ง! ตอนนี้ร่างกายของเขากำลังจะถึงขีดจำกัด

 

 

หากเขายังปล่อยลมหายใจมังกรต่อไป เขาอาจได้รับบาดเจ็บ

 

 

การต่อสู้ดำเนินมาถึงจุดที่อสูรปีขาลหลบหนีขณะที่ฟางหยวนเริ่มเหนื่อยล้า

 

 

แม้เขาจะเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดและมีลูกพลัมแดงอมตะ แต่ศัตรูของเขาก็ไม่ใช่ตัวละครที่ไร้นัยสำคัญเช่นกัน

 

 

ไห่ลั่วหลันเป็นคนที่น่าเกรงขามด้วยสุดยอดกายาเทพยุทธ์ที่แท้จริง นอกจากนั้นนางยังได้รับมรดกที่แท้จริงของนางมารผลาญสวรรค์พร้อมกับวิญญาณอมตะของหญิงชรา

 

 

ไป่หนิงปิงมีสุดยอดกายาน้ำแข็งแห่งความมืด นางเปลี่ยนเป็นมนุษย์มังกรและยังได้รับมรดกที่แท้จริงของไป่เซียง

 

 

ไม่จำเป็นต้องกล่าวให้มากความเกี่ยวกับอิงอู๋เซี่ย เขาเป็นร่างแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณและเป็นความหวังสุดท้ายของนิกายเงา แน่นอนว่าเขาย่อมไม่ง่าย

 

 

ซื่อหนิวเป็นผู้อมตะเผ่ามนุษย์หิน ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปฐพีขณะที่เขาบ่มเพาะอยู่บนเส้นทางสายนี้เช่นกัน กล่าวได้ว่าพวกมันเติมเต็มซึ่งกันและกันได้เป็นอย่างดี

 

 

คนที่ไร้ประโยชน์มากที่สุดคือไท่เป่ยหยุนเฉิง แต่ถึงกระนั้นชายชราผู้นี้ก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ด้วยวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งเมฆา ท่าไม้ตายอมตะสายป้องกันของเขาจึงถือว่าค่อนข้างโดดเด่น

 

 

แม้สมาชิกส่วนใหญ่ในกลุ่มพวกเขาจะเป็นผู้อมตะระดับหกแต่ทุกคนล้วนเป็นตัวตนระดับสูงที่สามารถต่อสู้กับผู้อมตะระดับเจ็ด

 

 

ด้วยการผสานงานกันของสมาชิกนิกายเงา กระทั่งเย่หลิวชุนซิงก็ยังยากที่จะรับมือ

 

 

การต่อสู้ระหว่างผู้อมตะไม่สามารถเร่งรีบ

 

 

เนื่องจากมีผู้อมตะที่หลากหลาย มีท่าไม้ตายอมตะที่แตกต่างและไม่สามารถคาดเดาอยู่มากมาย บางท่าลึกลับ บางท่าทรงพลัง บางท่าน่ากลัวและแปลกประหลาด

 

 

ฟางหยวนต่อสู้กับศัตรูห้าคนเพียงลำพังและยังเป็นฝ่ายได้เปรียบขณะที่ฝ่ายหลังไม่สามารถพลิกสถานการณ์ นี่ถือว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว

 

 

‘บัดซบ! เขายังไม่ได้ใช้ท่านั้นจนถึงตอนนี้!’ อิงอู๋เซี่ยคิดขณะเช็ดเลือดสีเขียวที่ไหลออกมาจากจมูก

 

 

แต่เลือดยังไหลออกมาอีกครั้ง

 

 

‘บัดซบ!’

 

 

‘ข้าใช้ท่าไม้ตายซ้ำแล้วซ้ำอีก ตอนนี้ร่างผีดิบอมตะของข้ามาถึงขีดจำกัดแล้ว!’

 

 

‘กระทั่งข้ายังอยู่ในสภาพนี้ คนอื่นๆจะยิ่งเลวร้ายกว่าข้า!’

 

 

อิงอู๋เซี่ยกวาดตามองพันธมิตรของเขาและพบว่าทุกคนอยู่ในสภาพน่าอนาถยิ่งกว่าเขา

 

 

ฟางหยวนไม่ถูกกดดันโดยกำแพงภูมิภาค แต่กลุ่มของอิงอู๋เซี่ยไม่ พวกเขาไม่เพียงต้องต่อต้านแรงกดดันจากกำแพงภูมิภาคแต่พวกเขายังต้องต่อสู้กับฟางหยวนในเวลาเดียวกัน ด้วยการใช้ท่าไม้ตายอมตะมากมาย ตอนนี้มิติช่องว่างของเขาได้รับความเสียหายอย่างมาก

 

 

‘กลุ่มของข้ามีทรัพยากรที่เหลืออยู่ของนิกายเงา เป็นเรื่องปกติที่ความแข็งแกร่งของพวกเราจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว’

 

 

‘แต่พลังการต่อสู้ของฟางหยวนก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน!’

 

 

ยิ่งอิงอู๋เซี่ยคิดมากเท่าใด เขาก็ยิ่งวิตกมากเท่านั้น ความเข้าใจที่มากขึ้นทำให้ความหวาดกลัวในใจของเขามากขึ้นไปด้วย

 

 

ถูกต้อง เขากลัว

 

 

อิงอู๋เซี่ยรู้สึกหวาดกลัว

 

 

เขาต้องยอมรับว่าฟางหยวนแข็งแกร่งและนั่นทำให้เขากลัวการเติบโตของฟางหยวน

 

 

“ไป่เซียง ไป!”

 

 

เป็นเพียงเวลานี้ที่ไป่หนิงปิงกรีดร้องและปลดปล่อยท่าไม้ตายอมตะของนางออกมา

 

 

อิงอู๋เซี่ยเต็มไปด้วยความคาดหวังเมื่อมองไปที่ไป่หนิงปิง “ในที่สุดเจ้าก็ประสบความสำเร็จ!”

 

 

รูปลักษณ์ของไป่หนิงปิงเปลี่ยนแปลงไป

 

 

ในเสี้ยวพริบตานางกลายเป็นยักษ์สูงห้าเมตร

 

 

นางมีสามหัว หกแขน เท้าเปล่า ร่างกายของนางปกคลุมไปด้วยเกราะน้ำแข็ง ขณะนี้นางกำลังยืนอยู่บนก้อนน้ำแข็งที่ลอยอยู่กลางอากาศ

 

 

ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นไป่เซียง!

 

 

“ฟางหยวน มาสู้กับข้า!” ไป่หนิงปิงตะโกนและเริ่มโจมตีทันที

 

 

“บัญชีเก่าและใหม่ของเราจะถูกชำระในวันนี้!” ดวงตามังกรของฟางหยวนส่องประกายขึ้นขณะที่เขาพุ่งเข้าปะทะ

 

 

ด้วยพลังและความเร็วที่น่าสะพรึงกลัว ทั้งสองต่างกระเด็นกลับหลัง

 

 

‘บาดเจ็บเล็กน้อย’ ฟางหยวนเห็นรอยกรีดเฉือนบางๆบนร่างกายของตน ปรากฏรอยดาบบนเกล็ดมังกรและยังมีเลือดไหลซึมออกมา

 

 

ในทางตรงข้ามไป่หนิงปิงได้รับความเสียหายมากกว่า

 

 

หน้าอกของนางกลายเป็นรู แขนสามข้างของนางถูกทำลาย และร่างกายเกือบครึ่งหนึ่งของนางสูญหายไป

 

 

แต่นางไม่มีเลือด มวลอากาศเย็นควบรวมและกู้คืนร่างกายของนางในเสี้ยวพริบตา

 

 

“สมกับเป็นท่าไม้ตายอมตะของไป่เซียง แม้ร่างกายจะถูกทำลาย แต่หากยังหลงเหลือบางส่วน มันก็สามารถฟื้นคืนกลับมาได้ในพริบตา เพราะหลังจากเปลี่ยนร่างเป็นไป่เซียง นางจะกลายเป็นรูปแบบชีวิตที่แตกต่างออกไป!” อิงอู๋เซี่ยรู้สึกตื่นเต้นมาก

 

 

ไป่หนิงปิงรู้สึกไม่ต่างจากอิงอู๋เซี่ย

 

 

แม้นางจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฟางหยวน แต่ด้วยร่างไป่เซียง นางสามารถกู้คืนร่างกายได้ทุกครั้ง

 

 

เมื่อการต่อสู้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ กระทั่งฟางหยวนยังรู้สึกหมดแรง เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเลือดและเนื้อขณะที่ไป่หนิงปิงราวกับการคงอยู่ที่ไร้ชีวิต

 

 

ดังนั้นฟางหยวนจึงตัดสินใจยอมแพ้และหันไปโจมตีคนอื่นๆ

 

 

“ถึงเวลาแล้ว!” อิงอู๋เซี่ยตะโกนและปลดปล่อยกลิ่นอายของวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนออกมาจากร่างกาย

 

 

เขามองฟางหยวนและกล่าว…

 

 

นำวิญญาณสู่ความฝัน!