เทพปีศาจหวนคืน 1133-1135

 เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1133 รื้อค้นถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน

แปลโดย iPAT 

 

ภายในเวลาไม่กี่วันฟางหยวนสามารถสำรวจถ้ำสวรรค์ไห่ฟานเกือบทั้งหมด

 

บางครั้งเขารู้สึกว่าไห่ฟานกำลังสั่งสอนเขาเป็นการส่วนตัว

 

มีคำอธิบายอย่างละเอียดทิ้งไว้ขณะที่ตรงหน้าคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง หากพบความแตกต่าง ฟางหยวนจะค้นวิญญาณเชลยศึกอมตะและทำความเข้าใจสิ่งเหล่านั้น

 

ความสามารถของไห่ฟานทำให้ฟางหยวนรู้สึกชื่นชมและได้รับประโยชน์อย่างมากเกี่ยวกับการพัฒนามิติช่องว่าง

 

หลังจากทำความเข้าใจถ้ำสวรรค์ไห่ฟานทั้งหมด ฟางหยวนเริ่มเคลื่อนย้ายทรัพยากร

 

อันดับแรกคือคริสตัลสวรรค์

 

เขตต้องข้ามแห่งแรกของถ้ำสวรรค์ไห่ฟานคือสถานที่เก็บคริสตัลสวรรค์

 

มันเป็นสระน้ำลอยฟ้าที่ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ภายใต้ค่ายกลวิญญาณ คริสตัลสวรรค์ถูกเก็บไว้ในพื้นที่เล็กๆตรงกลางเท่านั้น

 

คริสตัลสวรรค์เหล่านี้มีสีฟ้าอ่อน

 

คริสตัลสวรรค์จะมีสีที่แตกต่างกันไปตามสถานที่ที่มันถือกำเนิดขึ้น

 

ฟางหยวนวางสระน้ำลอยฟ้าไว้ในสวรรค์สีฟ้าน้อย

 

‘น่าเสียดายที่สระน้ำแห่งนี้สามารถผลิตคริสตัลสวรรค์ได้เมื่อมันอยู่ในถ้ำสวรรค์ไห่ฟานเท่านั้น มันไม่สามารถเกิดขึ้นในมิติช่องว่างของข้า อย่างไรก็ตามคริสตัลสวรรค์ทั้งหมดที่ข้าได้รับควรจะอยู่ได้ประมาณห้าหรือหกปี’ ฟางหยวนประเมิน

 

ในช่วงเวลานี้เขาจะไม่มีปัญหาเกี่ยวกับอาหารของอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด

 

คริสตัลสวรรค์ยังสามารถหาซื้อได้ในสวรรค์สีเหลือง

 

เขตต้องห้ามที่สองอยู่ใต้ดิน

 

มันเป็นถ้ำขนาดใหญ่

 

มีหินงอกหินย้อยเติบโตขึ้นในถ้ำ สิ่งนี้คือหินบุปผา มันเป็นสมบัติที่หาได้ยากในโลกภายนอก

 

ฟางหยวนใช้ความพยายามทั้งหมดเพื่อนำพวกมันเก็บไว้ที่ภาคใต้น้อย

 

โชคดีที่เขามีวิญญาณอมตะยกภูเขา มิฉะนั้นมันจะกลายเป็นเรื่องยาก

 

‘แต่หลังจากที่ข้าทำเช่นนี้ หินบุปผาจะหยุดเติบโต พวกมันจะดูดซับปราณพิภพจากมิติช่องว่างของข้า นี่ทำให้ข้าต้องวางมิติช่องว่างลงเป็นครั้งคราว’

 

นอกจากทรัพยากรเหล่านี้ยังมีสัตว์อสูรบรรพกาลและพืชอสูรบรรพกาล

 

ในส่วนของพืชอสูรบรรพกาล มีต้นไม้กินเนื้ออยู่หนึ่งต้น

 

นี่เป็นพืชอสูรบนเส้นทางความแข็งแกร่ง โดยปกติพวกมันจะเติบโตขึ้นในสวรรค์สีดำ

 

ไห่ฟานสร้างสภาพแวดล้อมพิเศษไว้สำหรับมันโดยเฉพาะ

 

กิ่งก้านสาขาของมันราวกับหนวดปลาหมึกและสามารถจับสัตว์อสูรที่บินได้

 

ฟางหยวนเคยเห็นมันมาแล้วครั้งหนึ่งที่ถ้ำสวรรค์นภาแห่งดาว

 

ก่อนหน้านี้เขาต้องการต้นไม้กินเนื้อเพราะเขาสามารถใช้วิญญาณอมตะกินความแข็งแกร่งดูดซับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางความแข็งแกร่งจากมัน แต่ตอนนี้วิญญาณอมตะกินความแข็งแกร่งถูกทำลายไปแล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นโชคลาภที่มาได้ในเวลาที่ไม่เหมาะสม

 

ฟางหยวนวางต้นไม้กินเนื้อไว้ในสวรรค์สีดำน้อย

 

ความได้เปรียบของมิติช่องว่างจักรพรรดิเริ่มปรากฎให้เห็น ไห่ฟานจัดเตรียมทรัพยากรอย่างยากลำบาก แต่ฟาหงยวนไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นเนื่องจากสภาพแวดล้อมของสวรรค์สีดำน้อยใกล้เคียงกับสวรรค์สีดำที่แท้จริง ต้นไม้กินเนื้อกระทั่งมีความสุขมากขึ้นหลังจากย้ายถิ่นฐาน

 

ไห่ฟานเตรียมทุกอย่างเอาไว้แล้ว ฟางหยวนจึงมีช่วงเวลาที่ง่ายดายในการย้ายต้นไม้กินเนื้อ

 

เช่นเดียวกับสัตว์อสูรบรรพกาลหรือพืชอสูรบรรพกาลอื่นๆที่อยู่ในถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน ฟางหยวนสามารถเคลื่อนย้ายพวกมันได้อย่างไม่มีปัญหา

 

สิ่งที่ควรค่าแก่การเอ่ยถึงก็คือท่ามกลางสัตว์อสูรบรรพกาลเหล่านี้มีสุนัขสวรรค์อยู่สามตัว

 

น่าเสียดายที่ฟางหยวนต้องการสุนัขเดียวดายไม่ใช่สุนัขบรรพกาล เขาต้องใช้สุนัขระดับหกเป็นอาหารให้กับวิญญาณอมตะโชคอึสุนัข

 

แต่สุนัขสวรรค์ทั้งสามไม่ได้ไร้ประโยชน์

 

ในอนาคต หากฟางหยวนสามารถยกระดับวิญญาณอมตะโชคอึสุนัขสู่ระดับเจ็ด พวกมันจะกลายเป็นอาหารชั้นยอด

 

ระหว่างการเคลื่อนย้ายทรัพยากร ระฆังทองเหลืองติดตามอยู่ข้างๆฟางหยวนตลอดเวลา

 

ฟางหยวนเป็นเจ้าของถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน ดังนั้นจิตวิญญาณสวรรค์จึงให้ความร่วมมือและไม่มีการต่อต้าน

 

หลังจากผ่านไปครึ่งเดือน ฟางหยวนก็เก็บกวาดทรัพยากรทั้งหมดของถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน

 

แม้ภูเขามรดกอมตะจะกลายเป็นว่างเปล่า แต่ฟางหยวนก็ยังนำมันเก็บไว้ในภาคใต้น้อย

 

มีผู้ใช้วิญญาณและมนุษย์จำนวนมากอาศัยอยู่ในถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน

 

พวกเขาล้วนเป็นบุตรหลานของอาชญากรเผ่าไห่

 

ฟางหยวนสังหารพวกเขาทั้งหมดและรวบรวมดวงวิญญาณทุกดวงเอาไว้เพื่อหล่อเลี้ยงภูเขาตงฮัน

 

สิ่งที่ทำให้ฟางหยวนรู้สึกเสียใจเล็กน้อยก็คือถ้ำสวรรค์ไห่ฟานไม่มีมนุษย์กลายพันธุ์

 

เมื่อแดนศักดิ์สิทธิ์หรือถ้ำสวรรค์พัฒนาไปถึงระดับหนึ่ง ผู้อมตะจะเริ่มเลี้ยงมนุษย์กลายพันธุ์เอาไว้ภายใน แม้ไห่ฟานจะสามารถทำสิ่งนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ทำ

 

แต่กระทั่งจะไม่มีมนุษย์กลายพันธุ์ เพียงทรัพยากรในถ้ำสวรรค์ไห่ฟานก็ยังทำให้ฟางหยวนได้รับกำไรมาหาศาล

 

‘นี่เป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่!’

 

‘หากข้าต้องรวบรวมพวกมันด้วยตนเอง ข้าต้องใช้เวลาหกร้อยปี! และนั่นยังเป็นกรณีที่ดีที่สุด แต่หลังจากได้รับทรัพยากรของถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน ข้าสามารถบรรลุถึงระดับนี้โดยตรง’

 

ถ้ำสวรรค์ไห่ฟานคงอยู่มาอย่างยาวนานและสะสมทรัพยากรเอาไว้มากมาย ท้ายที่สุดมันก็คือความมั่งคั่งของผู้อมตะระดับแปด

 

แม้พวกมันจะถูกใช้ไปบางส่วนแต่พวกมันก็ยังอยู่ในระดับที่ดี ฟางหยวนพอใจมาก

 

ก่อนหน้านี้มิติช่องว่างจักรพรรดิเหมือนคนอนาถา แต่ตอนนี้เขากลายเป็นเศรษฐีอย่างกะทันหัน

 

‘ตอนนี้ทรัพยากรในมิติช่องว่างจักรพรรดิเหนือกว่าผู้อมตะระดับเจ็ดทั่วไปแล้ว กระทั่งผู้อมตะระดับแปดบางคนก็ยังไม่บรรลุระดับเดียวกับข้า!’

 

‘แน่นอนว่าทรัพยากรจำนวนมากพึ่งถูกย้ายเข้าไปขณะที่ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งกาลเวลาลดน้อยลง นี่จะทำให้ผลผลิตของพวกมันลดลงอย่างมาก’

 

‘สัตว์และพืชจำเป็นต้องปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ มิติช่องว่างของข้าก็ต้องหลอมรวมกับพวกมันอย่างช้าๆ’

 

‘ทรัพยากรบางอย่างที่ข้าไม่สามารถใช้งาน ข้าควรขายหรือแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่ข้าต้องการ’

 

การย้ายทรัพยากรเป็นเพียงจุดเริ่มต้น

 

ต่อไปฟางหยวนต้องพัฒนาและจัดการกับพวกมันอย่างเหมาะสม

 

ไม่กี่วันต่อมาฟางหยวนนำชูตู๋มายังถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน

 

“หลังจากได้รับข้อความ ข้าก็รีบมาที่นี่ทันที นี่คือถ้ำสวรรค์ไห่ฟานงั้นหรือ? เหตุใดมันจึงแห้งแล้งนัก?” ชูตู๋มองไปรอบๆด้วยความผิดหวัง

 

แทบไม่เหลือสิ่งใดเลยในถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน

 

กระทั่งทุ่งหญ้าก็ถูกขุดออกไปโดยฟางหยวน แน่นอนว่าไม่มีต้นไม้เช่นกัน

 

แม่น้ำและสระน้ำต่างๆถูกย้ายไปไว้ในมิติช่องว่างจักรพรรดิโดยวิญญาณอมตะดึงแม่น้ำ

 

ถ้ำสวรรค์ไห่ฟานกลายเป็นดินแดนรกร้าง มีเพียงความว่างเปล่าเท่านั้นที่เหลืออยู่

 

ชูตู๋มองฟางหยวนด้วยสายตาสั่นไหว

 

การแสดงออกของเขาราวกับต้องการกล่าวว่า “น้องชาย ความอยากอาหารของเจ้ามากมายเกินไปหรือไม่? ข้ารีบมาที่นี่เพื่อดูสิ่งนี้งั้นหรือ?”

 

ฟางหยวนยิ้มและชี้ไปที่ท้องฟ้า “พี่ชู ตามข้อตกลงพันธมิตร ข้าจะมอบส่วนแบ่งสามสิบส่วนให้ท่าน ตอนนี้ถ้ำสวรรค์ไห่ฟานเป็นของท่านแล้ว”

 

สายตาของชูตู๋ที่มองฟางหยวนเปลี่ยนเป็นตกใจ “เจ้าแน่ใจงั้นหรือ?”

 

“แน่นอน” ฟางหยวนพยักหน้า

 

ชูตู๋ถูกล่อลวง!

 

แม้ทรัพยากรทั้งหมดจะถูกฟางหยวนยึดครอง แต่นี่ก็ยังเป็นถ้ำสวรรค์!

 

ถ้ำสวรรค์และทรัพยากรไม่ต่างจากไก่กับไข่

 

ฟางหยวนนำไข่ไปและทิ้งไก่ไว้ให้กับชูตู๋

 

เป็นธรรชาติที่ชูตู๋จะไม่สามารถปฏิเสธ

 

เหตุผล?

 

เพราะถ้ำสวรรค์จะเป็นตัวช่วยที่ยิ่งใหญ่ในการบ่มเพาะของชูตู๋

 

แม้ชูตู๋จะมีมิติช่องว่างเช่นกัน แต่มันก็ยังเป็นเพียงระดับแดนศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งกาลเวลาหรือห้วงมิติ มันก็ยังไม่สามารถเปรียบเทียบกับถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน

 

แดนศักดิ์สิทธิ์ของชูตู๋มีแหล่งเพาะปลูกมากมาย แต่มันก็ไม่ปลอดภัยที่จะวางทรัพยากรทั้งหมดไว้ที่นั่น

 

เหตุผลสำคัญคือภัยพิบัติ

 

ภัยพิบัติจะทำลายทรัพยากรในมิติช่องว่างของผู้อมตะ

 

ชูตู๋เป็นผู้อมตะระดับเจ็ด เขาต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติใหญ่ เขาตระหนักและเจ็บปวดมามากจากการสูญเสียทรัพยากรเหล่านั้น

 

เขาไม่มีหนึ่งในสิบสุดยอดกายา พื้นที่แดนศักดิ์สิทธิ์ของเขามีจำกัด มันแตกต่างจากมิติช่องว่างจักรพรรดิของฟางหยวน แม้ฟางหยวนจะไม่ทิ้งทรัพยากรไว้ให้ชูตู๋ แต่ชูตู๋ก็ไม่สามารถตำหนิ

 

‘ถ้ำสวรรคไห่ฟานไม่มีภัยพิบัติเพราะมันดูดซับเศษชิ้นส่วนของสวรรค์สีฟ้าเข้าไป ข้าสามารถวางทรัพยากรไว้ที่นี่ แน่นอนว่าที่นี่มีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางความแข็งแกร่งไม่มาก แต่ข้าสามารถพัฒนามันในอนาคต’ ชูตู๋ประเมิน

 

‘หลิวกวนซื่อมอบถ้ำสวรรค์ไห่ฟานให้ข้า นอกเหนือจากทำตามข้อตกลง มันยังเป็นเพราะถ้ำสวรรค์แห่งนี้มีปัญหา’

 

ชูตู๋ไม่ได้โง่ เขาตระหนักถึงปัญหาได้อย่างรวดเร็ว ชูตู๋ยึดรังอินทรีย์คริสตัลสวรรค์ ทุกคนรู้ว่ามรดกที่แท้จริงของไห่ฟานอยู่ในมือเขา

 

ผู้ที่ได้รับมรดกของไห่ฟานคือฟางหยวน แต่ในอนาคตคนที่จะพบปัญหาคือชูตู๋

 

‘แม้จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูจะบุกโจมตี แล้วอย่างไร? ข้าก็ยังจะยึดครองถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน จักรพรรดิอมตะจะกลัวเรื่องเล็กๆน้อยๆเช่นนี้ได้อย่างไร?’

 

เมื่อคิดได้ดังนี้ชูตู๋จึงพยักหน้าตกลง

 

“ดี สมกับเป็นจักรพรรดิอมตะ!” ฟางหยวนปรบมือชื่นชม

 

แต่หลังจากส่งมอบถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน มีปัญหาเล็กน้อย

 

จิตวิญญาณสวรรค์ระฆังทองเหลืองไม่เต็มใจ

 

นั่นเป็นเพราะชูตู๋ไม่มีสายเลือดของเผ่าไห่

 

“เรื่องมาก” ฟางหยวนเผยรอยยิ้มน่ากลัวและทำลายระฆังทองเหลืองด้วยการโจมตีเดียว

 

ปัญหาถูกแก้ไขทันที!

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1134 จัดการสุนัขดาวตกเพลิง

แปลโดย iPAT 

 

หลังจากส่งมอบถ้ำสวรรค์ไห่ฟาน ชูตู๋ขอให้ฟางหยวนอยู่ต่อแต่เขาปฏิเสธ

 

เขาอยู่ในถ้ำสวรรค์ไห่ฟานมานานเกินไปแล้ว ฟางหยวนต้องเตรียมตัวรับมือภัยพิบัติครั้งที่สี่

 

แน่นอนว่าก่อนออกเดินทางเขาใช้ท่าไม้ตายอมตะความร่วมมือหนึ่งร้อยปีสร้างข้อตกลงพันธมิตรใหม่กับชูตู๋

 

ฟางหยวนจากไปอย่างรวดเร็ว ชูตู๋ที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังรู้สึกปวดหัวมากเมื่อมองไปยังถ้ำสวรรค์ที่รกร้าง

 

เขาเดินทางกลับแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาทันที

 

“โอ้ ฟางหยวนกลับมาแล้ว” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนบางคนเห็นฟางหยวนบินอยู่บนท้องฟ้า

 

“เขากลับมาแล้วอย่างไร?”

 

“ถูกต้อง มีเขาหรือไม่ก็ไม่แตกต่าง”

 

“เขาเป็นผู้อมตะเผ่ามนุษย์ เขาไม่ใช่พวกเรา”

 

“อย่าสนใจ เรามาวางแผนกันต่อว่าจะกำจัดสุนัขดาวตกเพลิงตัวนี้อย่างไร!”

 

ในไม่ช้ากลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนก็ก้นหน้าลงอีกครั้ง

 

ฟางหยวนมองผ่านผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเหล่านี้ขณะใช้วิธีการบางอย่างเพื่อลอบฟังบทสนทนาของพวกเขา

 

ดวงตาของฟางหยวนเปลี่ยนเป็นน่ากลัว

 

ตอนนี้เขาได้รับมรดกที่แท้จริงของไห่ฟานมาแล้ว ขณะเดียวกันภัยพิบัติพิภพครั้งที่สี่ก็กำลังจะมาถึง

 

ฟางหยวนวางแผนรับมือภัยพิบัติพิภพครั้งนี้ด้วยตนเอง

 

แม้การได้รับความช่วยเหลือจากชูตู๋จะปลอดภัยกว่า แต่ความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่งก็จะถูกแบ่งออกไป

 

ฟางหยวนต้องการรับผลประโยชน์ทั้งหมด เว้นเพียงสถานการณ์ที่เขาไม่มีทางเลือกเท่านั้น

 

หลังจากได้รับมรดกที่แท้จริงของไห่ฟาน ความแข็งแกร่งของฟางหยวนเพิ่มสูงขึ้นอีกมาก นี่ทำให้เขามีความมั่นใจในการรับมือกับภัยพิบัติพิภพครั้งที่สี่ด้วยตัวเอง

 

‘แต่ในการเผชิญหน้ากับภัยพิบัติพิภพ ข้าต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติและต้องยืมวิญญาณมากมายจากจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา’

 

‘ด้วยความสัมพันธ์ในปัจจุบัน มีความเป็นไปได้ที่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาจะไม่ให้ข้ายืมพวกมัน เว้นเพียงข้าจะทำประโยชน์ครั้งใหญ่ให้กับนิกาย’

 

‘ดูเหมือนข้าต้องรับภารกิจกำจัดสุนัขดาวตกเพลิงเป็นอันดับแรก เรื่องนี้สามารถปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างพวกเรา จากนั้นข้าจะได้รับแต้มผลงานและใช้มันเป็นค่าใช้จ่ายในการยืมวิญญาณ’

 

ฟางหยวนไม่ได้กลับไปที่เมืองเมฆาของเขาแต่บินตรงไปยังเมืองเมฆาที่หนึ่ง

 

ที่นั่นเขาได้พบกับจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยา

 

“โอ้ เจ้ายังจำที่นี่ได้งั้นหรือ?” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าวด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

 

ฟางหยวนถอนหายใจและแสดงออกด้วยใบหน้าขมขื่น “ผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่ง โปรดเข้าใจข้าด้วย ข้ามีเหตุผล ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ว่าข้าไม่สนใจปัญหาของนิกาย ข้าเพียงไม่มีเวลา แต่หลังจากออกไปและสามารถแก้ไขวิกฤตของตน ตอนนี้ข้าตั้งใจมาหาผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งเพื่อรับภารกิจกำจัดสุนัขดาวตกเพลิง”

 

“โอ้” จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาขมวดคิ้ว “เจ้าจะรับภารกิจนี้จริงๆงั้นหรือ?”

 

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มขมขื่นอีกครั้ง “ข้าต้องการรับภารกิจ ข้าเป็นสมาชิกของนิกายหลางหยา ก่อนหน้านี้สถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย ข้าไม่มีทางเลือก แต่ตอนนี้ข้าสามารถวางเรื่องของตนเองและทุ่มเทความพยายามเพื่อนิกาย”

 

ด้วยทักษะการแสดงและวิญญาณทัศนคติทำให้จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยารู้สึกว่าฟางหยวนกล่าวความจริงและต้องการขอโทษอย่างจริงใจ

 

การแสดงออกของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาผ่อนคลายลง เขารีบเปลี่ยนคำกล่าว “มันค่อนข้างลำบากหากเจ้าต้องการรับภารกิจนี้ ก่อนหน้านี้ผมที่สิบสองและคนอื่นๆร่วมมือกัน ตอนนี้พวกเขากำลังวางแผนโจมตี คราวก่อนพวกเขาล้มเหลว แต่พวกเขาก็ได้รับประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม ครั้งนี้มีแนวโน้มที่พวกเขาจะประสบความสำเร็จ หากเจ้ารับภารกิจนี้ ไม่ว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ มันก็อาจเกิดความขัดแย้งภายใน”

 

ฟางหยวนเป็นคนนอกขณะที่คนอื่นๆเป็นมนุษย์ขนที่แท้จริง

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาต้องเข้าข้างพวกเขาโดยธรรมชาติ

 

ฟางหยวนพยักหน้า “ให้พวกเขาทำภารกิจนี้ก่อน หากพวกเขาไม่ประสบความสำเร็จ ข้าค่อยให้ความช่วยเหลือ เช่นนี้เป็นอย่างไร?”

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาคิดก่อนพยักหน้า “ตกลง”

 

ฟางหยวนกล่าวอีกครั้ง “ข้าหวังว่าผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่หนึ่งจะสามารถประกาศเรื่องนี้ออกไป”

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาทำตาที่ฟางหยวนขอ

 

เมื่อเรื่องนี้ถูกประกาศออไป ความปั่นป่วนเกิดขึ้นทันที

 

“ฟางหยวนจะต่อสู้ในที่สุด!?”

 

“ฮืม เขาเห็นว่าพวกเรากำลังจะประสบความสำเร็จ ดังนั้นเขาจึงต้องการเข้าร่วม!”

 

“คนขี้โกง น่ารังเกียจ!”

 

“หากไม่คำนึงถึงความจริงที่ว่าเขาเป็นคนน่ารังเกียจ เขาก็ทำให้รางวัลของการกำจัดสุนัขดาวตกเพลิงเพิ่มขึ้นมากกว่าหนึ่งพัน! หากผู้ใดประสบความสำเร็จจะได้รับผลประโยชน์มหาศาล!”

 

“ผมที่สิบสอง เจ้าต้องประสบความสำเร็จ อย่าปล่อยให้ฟางหยวนฉกฉวยผลประโยชน์!”

 

กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อฟางหยวน

 

ผมที่สิบสองพยักหน้าและกำหมัดแน่นโดยไม่รู้ตัว “ข้าจะต้องประสบความสำเร็จ พวกเราเตรียมตัวให้พร้อม ข้าจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง!”

 

การต่อสู้ครั้งก่อนทำให้พวกเขารู้สึกมั่นใจมาก

 

ผมที่สิบสองเตรียมพร้อมที่จะโจมตีภายในสองวัน แต่เพราะเรื่องนี้เขาจึงตัดสินใจใช้เวลาเตรียมความพร้อมให้มากขึ้น

 

เจ็ดวันต่อมาฟางหยวนได้รับการแจ้งเตือนจากผมที่สิบสองและคนอื่นๆว่าพวกเขากำลังจะออกไปปฏิบัติภารกิจ

 

ฟางหยวนตามไปโดยไม่ได้รับเชิญ

 

“ผู้อาวุโสฟางหยวน” ผมที่หกเดินออกมาข้างหน้าและกล่าวกับฟางหยวนด้วยน้ำเสียงที่แปลกประหลาด

 

ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือสายลับของนิกายเงาา อย่างไรก็ตามกระทั่งฟางหยวนจะเปิดเผยเรื่องนี้ แต่ผู้ใดจะเชื่อเขา นอกจากนั้นฟางหยวนยังทำข้อตกลงกับนิกายเงาไว้แล้ว พวกเขาอยู่บนเรือลำเดียวกัน ดังนั้นผมที่หกจึงไม่รู้สึกหวาดกลัว

 

ครั้งสุดท้ายที่เขาได้รับคำสั่งจากอิงอู๋เซี่ยคือการทำธุรกรรมกับฟางหยวน

 

ครั้งนั้นฟางหยวนเป็นฝ่ายเหนือกว่าและขูดรีดนิกายเงาอย่างโหดร้าย

 

ต่อมาฟางหยวนปฏิเสธที่จะรับภารกิจกำจัดสุนัขดาวตกเพลิง ผมที่หกจึงฉวยโอกาสปลุกปั่นกลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเพื่อทำลายความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา

 

“ผู้อาวุโสฟางหยวน ข้ารู้ว่าเพราะเหตุใดท่านถึงมาที่นี่ แต่ครั้งนี้ท่านคงต้องผิดหวัง” ผมที่สิบสองเดินออกมาและกล่าวด้วยความมั่นใจ

 

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงตรงไปตรงมาไม่เหมือนผมที่หก

 

ฟางหยวนมองผมที่สิบสองและเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนผู้นี้ เขามีความมั่นใจและระวังตัวมากกว่าก่อนหน้า

 

ฟางหยวนประเมิน ‘ผมที่สิบสองบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมและเส้นทางแห่งทาส คราวก่อนเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการต่อสู้กับสุนัขดาวตกเพลิง ตอนนี้เขาดีขึ้นมาก สภาพจิตใจของเขาก็พัฒนาขึ้นเช่นกัน’

 

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฟางหยวนจึงเผยรอยยิ้ม “เช่นนั้นข้าจะรอคอยชัยชนะของน้องสิบสอง”

 

“ฮืม คนเจ้าเล่ห์”

 

“ภายนอกดูเหมือนเขาจะยอมแพ้แต่เขาต้องกังวลอยู่ภายในอย่างแน่นอน ฮ่าฮ่า’

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนซุบซิบ

 

ฟางหยวนได้ยินทั้งหมดแต่เขาไม่สนใจ

 

ทุกคนยืนอยู่กลางค่ายกลวิญญาณขนส่ง

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนยืนรวมกลุ่มกันขณะที่ฟางหยวนถูกแยกออกไป

 

“ข้ากำลังจะกระตุ้นใช้ค่ายกลวิญญาณ” ผมที่สิบสองกล่าวก่อนจะมองไปที่ฟางหยวนราวกับต้องการบอกว่า คนเพิ่มขึ้นก็มีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น

 

กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนใช้ค่ายกลวิญญาณขนส่งมาหลายครั้งแล้วและคุ้นเคยกับมันดี

 

ค่ายกลวิญญาณค่อยๆส่องประกายขึ้น

 

ฟางหยวนเฝ้ามองอยู่อย่างเงียบๆ

 

ค่ายกลวิญญาณขนส่งในไท่ชิวถูกจัดตั้งโดยฟางหยวน เขาสามารถใช้มันได้อย่างง่ายดาย แต่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเหล่านี้กลับมีปัญหาในการกระตุ้นใช้งานมัน

 

ผมที่สิบสองจ่ายพลังงานอมตะอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายค่ายกลวิญญาณก็ถูกกระตุ้นการทำงานในที่สุด

 

วิสัยทัศน์ของทุกคนถูกปกคลุมด้วยพลังงานลึกลับ

 

ในพริบตากลุ่มผู้อมตะก็ตระหนักว่าพวกเขามาถึงไท่ชิวเรียบร้อยแล้ว

 

ฟางหยวนหันหลังกลับและพบกับซากศพของช้างตัวใหญ่

 

‘ค่าใช้จ่ายไม่ได้เพิ่มขึ้นมากนัก ดูเหมือนฟางหยวนจะมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าไม่มากนัก เขามีเพียงประสบการณ์ในการต่อสู้ที่เหนือกว่าพวกเราเท่านั้น’ ผมที่สิบสองมองฟางหยวนด้วยสายตารังเกียจ

 

“ครั้งนี้เราต้องชนะ เราจะแพ้ไม่ได้ ไปกันเถอะ!” ผมที่สิบสองโบกมือตะโกน

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเร่งตอบสนอง พวกเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ

 

พวกเขาเริ่มออกเดินทางโดยมีฟางหยวนติดตามอยู่ด้านหลัง เขาจงใจอยู่ด้านหลังโดยไม่เข้าใกล้กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเพื่อหลีกเลี่ยงการสร้างความเกลียดชัง

 

ก่อนที่พวกเขาจะก้าวเท้าออกมา ฟางหยวนก็พบเป้าหมายเรียบร้อยแล้ว

 

‘สุนัขดาวตกเพลิงยังไม่โตเต็มวัยงั้นหรือ?’ ฟางหยวนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

 

กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนพุ่งเข้าไปหามันทันที

 

“เจ้าหมาน้อย ครั้งนี้พวกเราจะเอาชนะเจ้า!” ผมที่สิบสองตะโกนเสียงดัง

 

สุนัขดาวตกเพลิงเห่าหอนก่อนจะทะยานร่างออกมาด้วยความเร็วสูง

 

กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนกระจายตัวกันออกไป

 

ผมที่สิบสองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เขาตะโกนด้วยความโกรธ “สัตว์ร้าย เจ้ากล้าลอบโจมตีพวกเรา เข้ามา เราจะสู้กันสามร้อยรอบ!”

 

หลังกล่าวจบคำผมที่สิบสองปรบมือและส่งแสงสีฟ้าออกไปข้างหน้า

 

แสงสีฟ้ากลายเป็นทะเลสาบก่อนที่สัตว์อสูรเดียวดายสามตัวจะปรากฏตัวขึ้น

 

หนึ่งกระทิง หนึ่งพยัคฆ์ และหนึ่งหมี

 

มันคือกระทิงเกาลัด พยัคฆ์ขาวลายทอง และหมีเพชร

 

สัตว์อสูรเดียวดายทั้งสามเข้าสู่การต่อสู้กับสุนัขดาวตกเพลิง

 

ผมที่สิบสองควบคุมสัตว์อสูรเดียวดายทั้งสามต่อสู้กับสุนัขดาวตกเพลิงขณะที่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนอีกหลายคนซ่อนตัวอยู่และพยายามโจมตีจากระยะไกล

 

ฟางหยวนเฝ้ามองจากนอกสนามรบ

 

สุนัขดาวตกเพลิงยังไม่โตเต็มวัยแต่สามารถต่อสู้กับกลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเหล่านี้ได้อย่างเท่าเทียม

 

ฟางหยวนยิ้มและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

 

เขาคิดกับตนเอง ‘ข้าอยู่ที่นี่แล้ว เจตจำนงสวรรค์ ครั้งนี้เจ้าจะจัดการข้าอย่างไร?’

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1135 อย่ารบกวน

แปลโดย iPAT 

 

“บึม!”

 

เสียงระเบิดดังขึ้นเมื่อสุนัขดาวตกเพลิงพุ่งชนหมีเพชร

 

หมีเพชรเป็นสัตว์อสูรเดียวดาย มันมีร่างกายที่แข็งแกร่งราวกับกำแพงหิน

 

อย่างไรก็ตามด้วยการโจมตีจากสุนัขดาวตกเพลิง หมีเพชรก้าวถอยหลังกลับไปหกก้าวแต่ยังสามารถยืนอยู่อย่างมั่นคง สุนัขดาวตกเพลิงกระโดดกลับหลังและรู้สึกเวียนศีรษะ

 

มันส่ายหัวปัดเป่าอาการมึนงงออกไป

 

ในจังหวะนี้ท่าไม้ตายหกท่าพุ่งออกมาจากหลังต้นไม้และโจมตีสุนัขดาวตกเพลิงอย่างพร้อมเพรียง

 

สุนัขดาวตกเพลิงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดหลังจากถูกลอบโจมตี

 

ฟางหยวนเฝ้ามองอยู่ด้านข้างด้วยการแสดงออกที่สงบนิ่ง

 

‘ไม่เพียงผมที่สิบสองแต่คนอื่นๆก็เรียนรู้ท่าไม้ตายอมตะใหม่เช่นกัน’

 

‘แต่ท่าไม้ตายอมตะเหล่านี้ใช้วิญญาณอมตะเพียงดวงเดียวเป็นแกนกลาง พวกมันล้วนเป็นท่าไม้ตายระดับหก’ ฟางหยวนประเมิน

 

สุนัขดาวตกเพลิงถูกโจมตีอย่างหนักแต่มันกลับได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย

 

มันเป็นสัตว์อสูรบรรพกาล แม้มันจะยังเด็ก แต่มันก็มีความสามารถในการป้องกันและฟื้นฟูที่น่าทึ่ง

 

‘ครั้งนี้ข้าจะล้มเหลวไม่ได้ ฟางหยวนจะหัวเราะข้า!’ ผมที่สิบสองเต็มไปด้วยเจตจำนงแห่งการต่อสู้

 

สัตว์อสูรเดียวดายทั้งสามราวกับสัมผัสได้ถึงเจตจำนงของเจ้านาย ดังนั้นพวกมันจึงตั้งใจต่อสู้มากขึ้น

 

ภายใต้การควบคุมของผลที่สิบสอง หมีเพชรใช้ร่างกายที่แข็งแกร่งของมันในการต่อสู้ขณะที่พยัคฆ์ขาวลายทองคอยสนับสนุน ด้านกระทิงเกาลัด มันอ่อนแอมาก มันทำได้เพียงมองอยู่ด้านข้างและฉวยโอกาสโจมตีเป็นครั้งคราวเท่านั้น

 

‘ผมที่สิบสองดูเหมือนจะมีช่วงเวลาที่ง่ายดายแต่สถานการณ์ยังน่าเป็นห่วง สุนัขดาวตกเพลิงโจมตีอย่างรุนแรง เขายังไม่ส่งสัตว์อสูรเดียวดายตัวที่สี่ออกมา ดูเหมือนเขาจะมีสัตว์อสูรเดียวดายเพียงสามตัว’

 

ฟางหยวนวิเคราะห์อย่างใจเย็น

 

ผมที่สิบสองใช้สัตว์อสูรเดียวดายที่อ่อนแอเช่นกระทิงเกาลัด ดังนั้นการคาดเดาของฟางหยวนมีความเป็นไปได้สูงมาก

 

‘หลังจากสวรรค์สีเหลืองเปิด ผมที่สิบสองซื้อหมีเพชรและพยัคฆ์ขาวลายทอง แต่ตัวเลือกของเขายังมีคำถาม หมีเพชรตัวเดียวก็เพียงพอแล้ว แต่เขายังซื้อพยัคฆ์ขาวลายทองที่เป็นสัตว์อสูรเดียวดายบนเส้นทางแห่งโลหะที่มีพลังป้องกันสูง หากเขาซื้อสัตว์อสูรเดียวดายที่สามารถบินได้ มันจะมีประโยชน์มากกว่า ด้วยวิธีนี้สุนัขดาวตกเพลิงจะถูกเบียงเบนความสนใจและเผยจุดอ่อนออกมา’

 

ขณะที่ฟางหยวนกำลังคิดถึงเรื่องนี้ ผมที่สิบสองก็ทำเรื่องผิดพลาด หมีเพชรเปิดช่องว่างขณะเคลื่อนที่!

 

“บัดซบ!” ผมที่สิบสองเต็มไปด้วยโกรธและเร่งส่งกระทิงเกาลัดเข้าเติมเต็มช่องว่างทันที

 

‘อดทนไว้!’ ผมที่สิบสองกรีดร้องอยู่ในใจ

 

สุนัขดาวตกเพลิงส่งกระทิงเกาลัดกระเด็นกลับหลัง

 

จากนั้นสุนัขดาวตกเพลิงยังพุ่งออกไปด้านนอก

 

นี่ทำให้กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนที่ซ่อนตัวอยู่กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว

 

“เร็วใช้ท่านั้น!” เมื่อเห็นสุนัขดาวตกเพลิงกำลังจะโจมตี ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนที่โชคร้ายเร่งตะโกนด้วยความหวาดกลัว

 

ในเวลาต่อมาเขาหายตัวไปก่อนจะปรากฏขึ้นอีกครั้งด้านข้างผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนอีกคนที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งพันก้าว

 

“ขอบคุณ ขอบคุณที่ดำเนินการอย่างรวดเร็ว มิฉะนั้นข้าคงตายไปแล้ว” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนที่รอดชีวิตเร่งกล่าว

 

คนที่ช่วยเขาคือผมที่หก

 

เขาตบไหล่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนที่รอดชีวิต “สบายใจได้ อย่าลืมว่ามีคนนอกอยู่ที่นี่ เราจะทำให้นิกายหลางหยาเสียหน้าไม่ได้”

 

กระทั่งเวลานี้ผมที่หกก็ยังพยายามหว่านความไม่ลงรอย

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนที่ถูกช่วยไว้เร่งปกปิดการแสดงออกแต่ร่างกายของเขายังสั่นเล็กน้อย

 

ฟางหยวนก่นเสียงเย็นขณะมองผมที่หก

 

‘ข้าจะฆ่าสหายผู้นี้ในวันหนึ่ง แต่ตอนนี้พวกเราเป็นสมาชิกนิกายหลางหยาและยังมีข้อตกลงพันธมิตร เราไม่สามารถฆ่ากันเองได้โดยตรง หากผมที่หกต้องการฆ่าข้า เขาต้องกำจัดข้อตกลงพันธมิตรของนิกายหลางหยาอย่างลับๆเป็นอันดับแรก’

 

ฟางหยวนต้องการใช้ประโยชน์จากนิกายหลางหยาแต่ผมที่หกยังเป็นอุปสรรค

 

ผมที่หกมีบทบาทสำคัญที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างฟางหยวนกับนิกายหลางหยาเปลี่ยนแปลงไป

 

ในนิกายหลางหยา ฟางหยวนและผมที่หกต่างมีแรงจูงใจซ่อนเร้น ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกัน

 

ฟางหยวนทำข้อตกลงพันธมิตรกับนิกายหลางหยา เขาไม่สามารถทำร้ายสมาชิกของนิกาย แน่นอนว่าเขาสามารถคิดและพูดถึงพวกเขา ผมที่หกเป็นสมาชิกนิกายหลางหยาเช่นกัน หากเขาตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย ฟางหยวนต้องช่วยเขา แต่มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ หากผมที่หกพยายามทำให้ตนเองตกอยู่ในอันตรายและล่อลวงสัตว์อสูรเข้ามาเพื่อวางกับดักโจมตีฟางหยวน เขาไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือผมที่หก

 

เนื่องจากฟางหยวนเข้าร่วมนิกายหลางหยาและอยู่ภายใต้ข้อตกลง เขาจึงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้โดยง่าย

 

ผมที่หกต้องการร่างกายของฟางหยวน แต่เขามีความแข็งแกร่งไม่เพียงพอ นอกจากนั้นฟางหยวนยังยังรู้ว่าเขาเป็นสายลับของนิกายเงา

 

ทั้งสองฝ่ายต่างมีข้อจำกัดของตนเองและต้องระวังซึ่งกันและกัน

 

ราวกับผมที่หกสัมผัสได้ถึงการจ้องมองของฟางหยวน เขาหันหน้ามาและเผยรอยยิ้มชั่วร้าย

 

ผมที่หกเป็นร่างแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณ เขามีประสบการณ์ในการต่อสู้ นี่คือเหตุผลที่เขาสามารถช่วยผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนได้ในทันที

 

ผมที่หกพยายามผลักฟางหยวนออกจากกลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเพื่อชะลอการเติบโตของเขา

 

การต่อสู้ยังดำเนินต่อไป

 

สุนัขดาวตกเพลิงไม่สามารถสังหารผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเพราะหมีเพชรและพยัคฆ์ขาวลายทองช่วยเบี่ยงเบนความสนใจ

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนคนอื่นๆยังโจมตีจากระยะไกล

 

อย่างไรก็ตามแม้ผมที่สิบสองจะพัฒนาขึ้นแต่เขายังทำเรื่องผิดพลาดตลอดการต่อสู้

 

หลังจากหลุดจากวงล้อม สุนัขดาวตกเพลิงพยายามสังหารผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนคนอื่นๆอีกครั้ง

 

แต่พวกเขายังสามารถหลบหนีด้วยท่าไม้ตายอมตะ

 

‘ท่าไม้ตายอมตะนี้น่าสนใจทีเดียว’ ฟางหยวนเฝ้ามองอยู่อย่างเงียบๆ เขาคิดโดยไม่รู้ตัวว่าหากตนเองเป็นสุนัขดาวตกเพลิง เขาจะทำอย่างไรเพื่อทำลายท่าไม้ตายนี้

 

ในไม่ช้าฟางหยวนก็ได้รับคำตอบ

 

มันยากที่จะรับมือท่าไม้ตายนี้เพราะเขามีข้อมูลเพียงเล็กน้อย

 

เขาไม่รู้กระทั่งชื่อของท่าไม้ตาย

 

ในช่วงเวลาสั้นๆท่าไม้ตายนี้ไม่ได้เผยข้อบกพร่องใดๆออกมา

 

‘แม้ข้าจะไม่สามารถทำลายท่าไม้ตายนี้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะสังหารผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขน  ความเร็วของข้าสูงกว่าพวกเขามาก ข้าสามารถใช้ท่าไม้ตายดาบประหารชีวิตหรือท่าไม้ตายลอบสังหารในความมืด แต่ในความเป็นจริงเพียงวิญญาณอมตะดาบบินก็เพียงพอแล้ว แน่นอนว่าผมที่หกซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้ นั่นเป็นอีกปัจจัยสำคัญที่จะทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป’

 

“ข้าต้องประสบความสำเร็จ ข้าต้องเอาชนะสุนัขดาวตกเพลิงในครั้งนี้!” ผมที่สิบสองตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ

 

ครั้งนี้เขาทำได้ดีกว่าครั้งก่อนหน้า ด้วยกลยุทธ์ที่เหมาะสม พวกเขาจะได้รับชัยชนะ

 

‘ฟางหยวน เจ้าเห็นหรือไม่? แม้จะไม่มีเจ้า พวกเราก็สามารถกำจัดสุนัขดาวตกเพลิง!’ ผมที่สิบสองกรีดร้องอยู่ภายใน

 

เขามีความภักดีต่อนิกายหลางหยาอย่างมาก ก่อนหน้านี้เมื่อนิกายหลางหยาพบปัญหาที่ไท่ชิวแต่ฟางหยวนไม่เคลื่อนไหว ผมที่สิบสองรู้สึกโกรธมาก

 

เมื่อผมที่สิบสองได้รับบาดเจ็บ ฟางหยวนไปเยี่ยมแต่เขาไม่ต้อนรับ

 

ชัยชนะครั้งนี้มีความหมายอย่างมากสำหรับผมที่สิบสอง

 

หากได้รับชัยชนะต่อหน้าฟางหยวน ผมที่สิบสองจะมีความสุขและภูมิใจมาก

 

เมื่อเวลาผ่านไปสถานการณ์เริ่มชัดเจนมากขึ้น

 

สุนัขดาวตกเพลิงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบขณะที่แรงกดดันของผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนลดน้อยลง

 

พวกเขารู้สึกตื่นเต้นมาก

 

มันไม่ง่ายเลย

 

สุนัขดาวตกเพลิงทำให้พวกเขาพบกับความพ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

 

เพื่อจัดการกับสุนัขดาวตกเพลิงตัวนี้ พวกเขาต้องหลั่งเลือดและหยาดเหงื่ออย่างมาก พวกเขาฝึกฝนกลยุทธ์โดยไม่ได้พักผ่อน สุดท้ายวันนี้พวกเขาก็กำลังจะประสบความสำเร็จ

 

แม้พวกเขาจะเหนื่อยล้าและสูญเสียพลังงานอมตะไปแทบหมดสิ้น แต่ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนก็รู้สึกมีชีวิตชีวามาก

 

“ฆ่าเจ้าหมาตัวนี้!”

 

“ถูกต้อง ฉีกผิวหนังของมันออกมาและแขวนไว้เหนือเมืองเมฆาเพื่อให้ทุกคนเห็นชัยชนะของพวกเรา!”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ในที่สุดมันก็ต้องสยบต่อพวกเรา”

 

“ฟางหยวน เจ้าเห็นสิ่งนี้หรือไม่? ข้ารู้ว่าเจ้าไม่เต็มใจ แต่แล้วอย่างไร?”

 

“วันนี้เราจะมอบบทเรียนให้เจ้า ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนของนิกายหลางหยาไม่ได้ไร้พลัง พวกเราไม่ด้อยกว่ามนุษย์เช่นเจ้า!”

 

กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนตะโกนด้วยความตื่นเต้น

 

ฟางหยวนเผยรอยยิ้มบางราวกับเขาไม่ได้ยินสิ่งใด

 

ทัศนคติของเขาทำให้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนบางคนรู้สึกผิดหวัง รังเกียจ และโกรธ

 

“เขาแค่ปกปิดความรู้สึกเอาไว้เท่านั้น!” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนบางคนหัวเราะเย้ยหยัน

 

อย่างไรก็ตามสถานการณ์กลับเปลี่ยนแปลงไปในเวลานี้

 

สุนัขอินทรีย์ปรากฏตัวขึ้นกลางสนามรบอย่างกะทันหัน ด้วยการกวาดกรงเล็บเพียงครั้งเดียว หมีเพชรล้มลงทันที! จงอยปากของมันจิกตากระทิงเกาลัดจนบอด! ปีกที่แข็งแกร่งส่งลมพัดพยัคฆ์ขาวลายทองให้บินกลับหลังหลายสิบก้าว! สุนัขดาวตกเพลิงขดตัวและส่งเสียงครวญครางด้วยความหวาดกลัว

 

“อันใด!? สัตว์อสูรบรรพกาลตัวนี้มาจากที่ใด?” ผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนตกตะลึง

 

“ไม่ใช่เพียงตัวเดียว!” ในไม่ช้าสุนัขอินทรีย์ห้าตัวก็ปรากฏขึ้นจากพุ่มไม้และยังมีอีกสามตัวบินอยู่กลางอากาศ

 

ฝูงสุนัขอินทรีย์ล้อมกรอบผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนเอาไว้อย่างสมบูรณ์

 

“มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?” รูม่านตาของผมที่สิบสองหดเล็กลง เขาตกใจมาก

 

เขารู้สึกราวกับตกจากสวรรค์สู่นรกในครั้งเดียว

 

ไม่นานมานี้เขายังมีความสุขกับชัยชนะแต่ตอนนี้เขากลับตกลงสู่สถานการณ์ที่สิ้นหวังอย่างกะทันหัน

 

‘เจตจำนงสวรรค์ นี่คือการซุ่มโจมตีของเจ้างั้นหรือ? น่าประทับใจ’ ฟางหยวนหัวเราะอยู่ภายใน

 

สุนัขอินทรีย์ไม่ส่งเสียงใดๆขณะที่กลุ่มผู้อมตะเผ่ามนุษย์ขนตกใจเกินคำบรรยาย ดังนั้นสนามรบจึงกลายเป็นเงียบสงัด

 

“โอ้ ผมที่สิบสอง ดูเหมือนพวกเจ้าจะไม่สามารถรับมือกับสถานการณ์ ตามข้อตกลง มันถึงเวลาของข้าแล้ว” ท่ามกลางความเงียบ เสียงของฟางหยวนดังขึ้น

 

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ผมที่สิบสองรู้สึกหัวใจเต้นแรงด้วยความโกรธ เขากรีดร้อง “เจ้า! เจ้ากล่าวสิ่งใด? เปิดตาของเจ้าและดูพวกเราจัดการกับสถานการณ์นี้!”

 

ริมฝีปากของฟางหยวนม้วนตัวขึ้นเล็กน้อย

 

“บึม!”

 

กำปั่นยักษ์หมื่นตัวตนปรากฏขึ้นและทุบสุนัขอินทรีย์ที่อยู่ใกล้ฟางหยวนมากที่สุดลงบนพื้น

 

ฝุ่นควันลอยคละคลุ้งขึ้น

 

สุนัขอินทรีย์ทั้งหมดหันหน้ามาทางฟางหยวน พวกมันต้องระวังศัตรูที่แข็งแกร่งผู้นี้

 

ภายใต้กลุ่มฝุ่นควัน เสียงของฟางหยวนดังขึ้น “เอาล่ะ ข้าจะรับของขวัญชิ้นนี้เอาไว้ ทุกคนโปรดอยู่ห่างๆ อย่ารบกวนข้า”