เทพปีศาจหวนคืน 1054-1055

  บทที่ 1054 เผชิญหน้าภัยพิบัติ (2)

แปลโดย iPAT 

 

ฟางหยวนเรียนรู้จากความผิดพลาดระหว่างเดินทางมายังแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา เผชิญหน้ากับอสูรโคลนและสัตว์อสูรเมฆาบรรพกาล เขาพบความสูญเสียครั้งใหญ่ เมื่อพบกับสถานการณ์เดิม เหตุใดเขาจะไม่สามารถแก้ไขและเอาชนะ

 

ในช่วงเวลาที่ฟางหยวนรักษาตัวอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา เขาได้รับคำแนะนำจากจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาเกี่ยวกับวิญญาณอมตะดาบบินระดับเจ็ด

 

ฟางหยวนเป็นสมาชิกนิกายหลางหยา ในฐานะผู้อาวุโสสูงสุดนอก เขาจึงได้รับคำแนะนำที่ดีจากจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาอย่างตรงไปตรงมา

 

“มันง่ายมากที่จะลดระดับวิญญาณอมตะระดับเจ็ดให้เป็นระดับหก มันง่ายกว่าการยกระดับวิญญาณอมตะระดับหกเป็นระดับเจ็ด แต่เจ้าไม่คิดว่ามันเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่งั้นหรือ?  นอกจากนั้นการลดระดับวิญญาณอมตะยังต้องใช้เวลาพอสมควรขณะที่ภัยพิบัติของเจ้ากำลังใกล้เข้ามา หากเจ้าต้องการลดระดับวิญญาณอมตะ มันอาจไม่ทันเวลาที่เจ้าต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติ”

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยากล่าวก่อนจะส่งข้อมูลเกี่ยวกับท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งดาบให้กับฟางหยวน

 

“เจ้าโชคดีมาก ท่าไม้ตายนี้ถูกซื้อมาโดยตัวตนก่อนหน้าของข้า มันเหมาะสมกับวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งดาบที่หลากหลาย”

 

ฟางหยวนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาคนก่อนหน้าให้ความสนใจกับการหลอมรวมวิญญาณเท่านั้น เหตุใดเขาจึงซื้อท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งดาบที่ไม่สามารถใช้งาน

 

แต่หลังจากไตร่ตรอง ฟางหยวนจึงสามารถทำความเข้าใจ

 

ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งดาบเพื่อค้นหาจุดตายของเป้าหมายและจัดการมัน

 

ตัวอย่างเช่นการโจมตีก่อนหน้านี้ของฟางหยวน วิญญาณอมตะดาบบินเจาะทะลวงศีรษะของอสูรหิมะ การโจมตีนี้ไม่ได้สร้างบาดแผลร้ายแรงให้กับมัน แต่ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งดาบได้แทรกซึมเข้าไปในร่างกายของมันเพื่อค้นหาจุดตายและโจมตีไปที่จุดนั้นโดยตรง นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้อสูรหิมะได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิตในที่สุด

 

ด้วยวิธีนี้ วิญญาณอมตะดาบบินจึงสามารถสังหารเป้าหมายเช่นอสูรหิมะได้อย่างง่ายดาย

 

อย่างไรก็ตามท่าไม้ตายนี้มีค่าใช้จ่ายสูงมาก มันต้องจ่ายด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋า

 

ยิ่งวิญญาณอมตะมีระดับสูงเท่าใด พวกมันก็ยิ่งมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบรรจุอยู่มากเท่านั้น การสูญเสียร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจะทำให้พลังอำนาจของพวกมันลดลง

 

หากร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าลดลงจนถึงจุดหนึ่ง วิญญาณอมตะระดับเจ็ดจะกลายเป็นวิญญาณอมตะระดับหก

 

นี่เป็นเหตุผลที่ไม่มีผู้ใดสนใจท่าไม้ตายนี้

 

จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาคนก่อนหน้าซื้อท่าไม้ตายนี้มาเพราะเขาต้องการทำวิจัยเกี่ยวกับมัน

 

ในความเป็นจริงท่าไม้ตายที่ใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าในการโจมตีคล้ายกับการหลอมรวมย้อนกลับวิญญาณอมตะ เว้นเพียงการหลอมรวมย้อนกลับเป็นการดึงร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจำนวนมากออกมาในครั้งเดียวและให้ผลลัพธ์ที่ชัดเจนกว่า

 

เมื่อฟางหยวนเข้าใจเรื่องนี้ เขาจึงตระหนักถึงเหตุผลที่จิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาคนก่อนหน้าซื้อท่าไม้ตายนี้มา

 

นั่นเป็นเพราะความสนใจของจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาคนก่อนหน้าคือการหลอมรวมวิญญาณเท่านั้น

 

ฟางหยวนไตร่ตรองและตัดสินใจรับท่าไม้ตายนี้เอาไว้

 

กล่าวได้ว่าท่าไม้ตายดาบประหารชีวิตเหมาะสมกับเขามากที่สุดในเวลานี้

 

สายลมอันหนาวเย็นยังพัดไปรอบๆ

 

แสงดาบพุ่งเป็นเส้นโค้งก่อนจะทะลวงหน้าอกของอสูรหิมะและหมุนตัวบินกลับมาหาฟางหยวนอีกครั้ง

 

อาการบาดเจ็บของอสูรหิมะฟื้นฟูขึ้นอย่างรวดเร็วแต่เมื่อมันก้าวเท้าออกมาเพียงไม่กี่ก้าว ร่างกายของมันกลับแตกสลายกลายเป็นกองหิมะ

 

ในช่วงเวลาสั้นๆอสูรหิมะตายไปแล้วหลายสิบตัว

 

ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตสามารถสังหารพวกมันได้ในการโจมตีเดียว

 

ฟางหยวนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

 

เมื่อมาถึงจุดนี้เขาก็พบข้อดีอีกข้อหนึ่งของวิถีแห่งดาบ

 

‘เมื่อผู้ใช้วิญญาณบ่มเพาะ พวกเขาจะใช้วิญญาณ เลี้ยงดูวิญญาณ และหลอมรวมวิญญาณ สิ่งเหล่านี้มีความหมายที่ลึกซึ้ง แม้จะเป็นวิญญาณอมตะดาบบินดวงเดิม แต่เมื่อข้าเปลี่ยนวิธีใช้งาน ผลลัพธ์กลับแตกต่างออกไปอย่างไม่น่าเชื่อ’

 

ฟางหยวนใช้ดาบประหารชีวิตอีกครั้ง

 

ท่ามกลางพายุหิมะ อสูรหิมะปรากฏตัวขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่พวกมันก็ถูกสังหารไปอย่างรวดเร็ว

 

ความแข็งแกร่งของอสูรหิมะมีความสัมพันธ์กับขนาดร่างกายของพวกมัน

 

อสูรหิมะสูงสิบถึงยี่สิบเมตรมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้ใช้วิญญาณระดับหนึ่งและสอง อสูรหิมะสูงหกสิบเมตรมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้อมตะระดับหก อสูรหิมะสูงเจ็ดสิบเมตรมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้อมตะระดับเจ็ด

 

อสูรหิมะสูงหกสิบเมตรถูกสังหารโดยฟางหยวนอย่างง่ายดาย

 

ตอนนี้ความแข็งแกร่งของฟางหยวนเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก ย้อนกลับไปเขาเคยพบกับความยากลำบากในการต่อสู้กับปูบึงที่แดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หู แต่ตอนนี้เขาสามารถกำจัดอสูรหิมะเดียวดายจำนวนนับไม่ถ้วนและสามารถควบคุมสถานการณ์ทั้งหมด

 

แต่ฟางหยวนยังเฝ้าระวังต่อไป

 

‘ข้ามีช่วงเวลาที่ง่ายดายเพราะข้าใช้วิญญาณอมตะดาบบินระดับเจ็ดเพื่อกำจัดอสูรหิมะระดับสัตว์อสูรเดียวดาย นอกจากนั้นพวกมันยังไม่มีวิญญาณอมตะในการครอบครอง หือ…’

 

เขาสังเกตอย่างใกล้ชิดและพบว่าอสูรหิมะที่เกิดใหม่มีขนาดใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ

 

พวกมันแข็งแกร่งขึ้น!

 

‘หากยังเป็นเช่นนี้ พวกมันอาจกลายเป็นสัตว์อสูรบรรพกาล’ ฟางหยวนไม่กล้าประมาท เขาเก็บวิญญาณอมตะดาบบินก่อนจะส่งพายุหมุนสีดำพุ่งออกไป

 

“ฟิ้ว…ฟิ้ว…ฟิ้ว…”

 

แสงสีดำร่วงหล่นลงจากท้องฟ้าราวกับสายฝน

 

อสูรหิมะเริ่มเสียชีวิตลงเมื่อเผชิญหน้ากับสายฝนสีดำอย่างต่อเนื่อง

 

แต่ในไม่ช้าซากศพของอสูรหิมะก็ให้กำเนิดอสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อยขึ้นมาอีกครั้ง

 

ฟางหยวนสังหารอสูรหิมะไปหลักสิบตัวแต่มันกลับเพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยตัว!

 

เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ฟางหยวนขมวดคิ้วและรู้สึกหนักใจ

 

เขาสังเกตอย่างรอบคอบ แม้อสูรหิมะจะกลับมาด้วยจำนวนที่มากขึ้น แต่พวกมันมีขนาดเล็กลง

 

ฟางหยวนคาดเดาก่อนจะส่งดาบสายลมสีเขียวพุ่งออกไป

 

ดาบสายลมราวกับตาข่ายขนาดใหญ่ที่กลืนกินอสูรหิมะจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่บนพื้น

 

อสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อยถูกหั่นเป็นชิ้นๆ

 

ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิญญาณสายตรวจสอบเพื่อสังเกตสนามรบ

 

‘ดังคาด เมื่ออสูรหิมะสูงสิบเมตรตาย พวกมันจะไม่สามารถสร้างอสูรหิมะตัวใหม่’ หลังจากยืนยันเรื่องนี้ เขาจึงสามารถผ่อนคลายลงเล็กน้อย

 

ความคิดหนึ่งพุ่งเข้าสู่จิตใจของฟางหยวน ‘มันเป็นเพราะพายุหิมะใช่หรือไม่?’

 

วิญญาณระดับมนุษย์นับร้อยดวงถูกกระตุ้นใช้งานภายในเวลาไม่กี่ลมหายใจ

 

ม่านแสงสีดำกระจายออกจากร่างของฟางหยวน

 

มันคือท่าไม้ตายเขตแดนอมตะของไห่เจิ้ง ม่านทมิฬ!

 

โดยปกติผู้อมตะจะไม่ใช้ท่าไม้ตายเขตแดนอมตะภายในมิติช่องว่างของตนน นั่นเป็นเพราะร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าอาจต่อต้านกันและทำให้เกิดความเสียหาย

 

อย่างไรก็ตามท่าไม้ตายที่ฟางหยวนใช้เป็นท่าไม้ตายเขตอมตะระดับมนุษย์ที่ฟางหยวนเลียนแบบมาจากท่าไม้ตายเขตแดนอมตะของไห่เจิ้ง ดังนั้นมันจึงไม่สร้างปัญหา

 

นอกจากนี้เขายังมีท่าไม้ตายเขตแดนหิมะของเซี่ยซ่งซื่อ แต่หากเขาใช้ท่าไม้ตายนี้ มันอาจเป็นการเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับอสูรหิมะ

 

เมื่อม่านทมิฬขยายตัวออกไป พายุหิมะที่อยู่รอบๆก็เริ่มอ่อนกำลังลง

 

ดังคาด การถือกำเนิของอสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อยมีอัตราเร็วที่ลดลง

 

แต่ดูเหมือนสิ่งนี้จะทำให้พายุหิมะโกรธจัดและทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ม่านทมิฬค่อยๆถูกผลักดันกลับมาก่อนจะหายไปอย่างสมบูรณ์

 

‘อสูรหิมะเดียวดายปรากฏตัวขึ้นอย่างต่อเนื่องขณะที่อสูรหิมะตัวเล็กถือกำเนิดจากซากศพของพวกมัน เมื่อพายุหิมะรุนแรงขึ้น พวกมันก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ดูเหมือนข้าจะทำได้เพียงกำจัดอสูรหิมะไปทีละขั้นเท่านั้น…’ ฟางหยวนสรุป

 

เขาเดาไม่ผิด

 

ภัยพิบัตินี้ทรงพลังมาก

 

นี่เป็นภัยพิบัติครั้งแรกของมิติช่องว่างจักรพรรดิ แต่มันกลับทรงพลังกว่าภัยพิบัติครั้งที่ห้า ครั้งที่หก และครั้งที่เจ็ดของแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หู

 

พลังงานอมตะของฟางหยวนถูกใช้ไปอย่างต่อเนื่อง

 

เขาเริ่มเหนื่อยล้าแต่มันก็ทำให้เขาคุ้นเคยกับท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตมากขึ้น

 

เมื่อเวลาผ่านไป พายุหิมะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น

 

การแสดงออกของฟางหยวนกลายเป็นมืดครึ้ม

 

เขาตระหนักว่าภัยพิบัติพิภพครั้งนี้นอกจากจะนาน มันยังรุนแรงกว่าภัยพิบัติใหญ่นับสิบเท่า!

 

อสูรหิมะเดียวดายเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วขณะที่ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตของฟางหยวนไม่สามารถสังหารพวกมันได้เร็วพอ

 

อสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อยยิ่งมีมากกว่า ฟางหยวนต้องใช้ท่าไม้ตายระดับมนุษย์เพื่อกำจัดพวกมันเช่นกัน

 

เขาต้องทำสองสิ่งในเวลาเดียวกัน นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย

 

‘โชคดีที่อสูรหิมะเหล่านี้ไม่สามารถบิน มิฉะนั้นมันจะยากลำบากมากขึ้น’

 

เพียงเมื่อฟางหยวนคิดถึงเรื่องนี้ เสียงกรีดร้องของนกอินทรีย์กลับดังขึ้นอย่างกะทันหัน

 

ฟางหยวนเงยหน้าขึ้นไปขณะที่การแสดงออกเปลี่ยนเป็นมืดมนยิ่งกว่าเดิม

 

ท่ามกลางพายุหิมะ อินทรีย์มงกุฎเหล็กที่กำเนิดจากหิมะปรากฏตัวขึ้น

 

อินทรีย์มงกุฎเหล็กกระพือปีกพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนด้วยความดุร้าย

 

ฟางหยวนรีบกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตเพื่อจัดการอินทรีย์มงกุฎเหล็ก

 

แต่ในระยะเวลาสั้นๆ อินทรีย์มงกุฎเหล็กอีกสามตัวก็ถือกำเนิดขึ้นอีกครั้งกลางอากาศ

 

แรงกดดันนี้ทำให้เขารู้สึกถึงอันตรายร้ายแรงที่ใกล้เข้ามา

บทที่ 1055 เผชิญหน้าภัยพิบัติ (3)

แปลโดย iPAT 

 

อินทรีย์มงกุฎเหล็กสามตัวพุ่งมาที่ฟางหยวน

 

ดาบประหารชีวิต!

 

แต่ฟางหยวนกลับพ่นเลือดคำโตออกมาจากปากเมื่อท่าไม้ตายล้มเหลว

 

หลังจากทั้งหมดเขาพึ่งได้รับท่าไม้ตายนี้มาไม่นานและยังไม่ชำนาญมากพอ ในสถานการณ์ฉุกเฉิน มันมีโอกาสล้มเหลวสูงมาก

 

เสียงกรีดร้องอันแหลมสูงของนกอินทรีย์ดังขึ้นขณะที่มันใช้กรงเล็บโจมตีศัตรู

 

ปีกค้างคาวมายาสะบัดตัวส่งร่างของฟางหยวนล่าถอยออกไป

 

อย่างไรก็ตามโล่สายลมที่อยู่รอบตัวเขาถูกทำลายในการโจมตีนี้

 

ฟางหยวนตัดสินใจใช้ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตอีกครั้งและครั้งนี้เขาประสบความสำเร็จ!

 

ดาบบินแทงทะลุแผ่นหลังของอินทรีย์มงกุฎเหล็ก

 

แต่ในจังหวะนี้ลมหนาวที่พัดมาจากด้านหลังทำให้หัวใจของฟางหยวนแทบกระโดดออกมาจากหน้าอก เขาไม่มีเวลาคิดสิ่งใดและกระตุ้นใช้วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติทันที

 

ฟางหยวนบินขึ้นสู่ท้องฟ้าราวกับลูกศรและสามารถหลบการโจมตีของอินทรีย์มงกุฎเหล็กได้อย่างฉิวเฉียด

 

วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติเร็วมาก เพียงเสี้ยวพริบตาฟางหยวนก็สามารถสร้างระยะห่างออกจากอินทรีย์มงกุฎเหล็กได้ถึงสิบลี้

 

เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

 

หลังจากสงบจิตใจ ฟางหยวนเรียกวิญญาณอมตะดาบบินกลับมา

 

ก่อนหน้านี้เขาส่งวิญญาณอมตะดาบบินออกไป หลังจากโจมตีอินทรีย์มงกุฎเหล็ก มันต้องใช้เวลามากกว่าสิบลมหายใจเพื่อบินย้อนกลับมาหาฟางหยวน

 

สำหรับอินทรีย์มงกุฎเหล็กที่ถูกแทง มันกรีดร้องอย่างน่าเวทนาก่อนจะร่วงลงสู่พื้นและกลายเป็นกองหิมะ

 

อินทรีย์มงกุฎเหล็กที่เหลืออีกสองตัวพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนอีกครั้งจากด้านซ้ายและขวา

 

ฟางหยวนไม่เต็มใจที่จะเผชิญหน้ากับพวกมัน เขาใช้วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติล่าถอยออกไป

 

เส้นทางแห่งดาบมีข้อดีด้านการโจมตีแต่ด้อยด้านการป้องกัน

 

ด้วยวิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติ ฟางหยวนสามารถสร้างระยะห่างออกมาจากอินทรีย์มงกุฎเหล็กอีกครั้ง

 

กระทั่งวิญญาณอมตะดาบบินก็ยังเร็วไม่เท่ากับการเคลื่อนไหวของฟางหยวน

 

ฟางหยวนบินเป็นวงกลมอยู่บนท้องฟ้าก่อนจะส่งวิญญาณอมตะดาบบินออกไปในจังหวะที่เหมาะสม มันบินผ่านอินทรีย์มงกุฎเหล็กตัวแรกและทะลวงร่างของอินทรีย์มงกุฎเหล็กทั้งสอง

 

ร่างของอินทรีย์มงกุฎเหล็กตัวที่สองแตกสลายกลายเป็นหิมะตกลงบนพื้น

 

อินทรีย์มงกุฎเหล็กตัวสุดท้ายบินเข้ามาหาฟางหยวนด้วยความโกรธแค้น

 

ฟางหยวนกำลังจะเรียกวิญญาณอมตะดาบบินกลับมาแต่ในจังหวะนี้หัวใจของเขากลับสั่นสะท้านขึ้น

 

คิ้วของเขายกตัวขึ้นขณะที่ใบหน้าไม่สามารถปกปิดความสุข

 

‘ความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่ง! ดูเหมือนการคาดเดาของข้าจะถูกต้อง มันประสบความสำเร็จ!’

 

ฟางหยวนตั้งใจมาที่แดนน้ำแข็งเพราะความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่ง

 

จากบันทึกในประวัติศาสตร์ เมื่อผู้ใช้วิญญาณบนเส้นทางความแข็งแกร่งและเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงเผชิญหน้ากับภัยพิบัติเพื่อก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะที่นี่ พวกเขาจะได้รับความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่ง

 

แต่ของขวัญชิ้นนี้มีไว้สำหรับผู้ใช้วิญญาณเท่านั้น

 

หลังจากพวกเขาก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะ แม้พวกเขาจะเผชิญหน้ากับภัยพิบัติ ณ สถานที่แห่งนี้ พวกเขาก็จะไม่ได้รับความหมายที่แท้จริงใดๆ

 

อย่างไรก็ตามหลังจากฟางหยวนได้รับท่าไม้ตายอมตะมิติภัยพิบัติ เขาสงสัยว่ามันจะทำให้เขาได้รับความหมายที่แท้จริงหรือไม่

 

ก่อนหน้านี้เมื่อเขาสังหารอสูรหิมะ เขาไม่ได้รับความหมายที่แท้จริงใดๆ เขาคิดว่าการคาดเดาของเขาผิด แต่หลังจากสังหารอินทรีย์มงกุฎเหล็ก เขากลับได้รับความหมายที่แท้จริงโดยไม่คาดคิด

 

ความหมายที่แท้จริงทำให้เขาเกิดความเข้าใจบางสิ่ง

 

เขารู้สึกราวกับได้เห็นอินทรีย์มงกุฎเหล็กตั้งแต่แรกกำเนิด บินครั้งแรก ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า เขายังรู้สึกถึงวิธีการกระพือปีกของพวกมัน เขากำหมัดแน่นราวกับกรงเล็บอินทรีย์ที่แข็งแกร่งขณะที่ดวงตาสามารถมองเห็นได้ในระยะไกล

 

ความสำเร็จบนเส้นทางความแข็งแกร่งและเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลงของเขาเพิ่มสูงขึ้น!

 

นอกจากนั้นความสำเร็จด้านการบินของเขายังเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย

 

ความหมายที่แท้จริงไม่ต่างจากการได้รับคำสั่งสอนโดยตรงจากเทพปีศาจคลั่ง

 

ปฏิเสธไม่ได้ว่าการเพิ่มขึ้นของระดับความสำเร็จเป็นประโยชน์ในหลายแง่มุม

 

หากเขาฝึกฝนด้วยตนเอง ความสำเร็จของเขาอาจเพิ่มขึ้นหลังจากผ่านไปหลายสิบหรือหลายร้อยปี นอกเหนือจากอาณาจักรแห่งความฝัน มีเพียงความหมายที่แท้จริงเท่านั้นที่จะทำให้ระดับความสำเร็จของคนผู้หนึ่งเพิ่มสูงขึ้นได้ในทันที

 

‘ในความเป็นจริงอาณาจักรแห่งความฝันเกิดจากอารมณ์ ความหลงใหล และความปรารถนา เมื่อคนผู้หนึ่งสามารถก้าวข้ามอุปสรรคในอาณาจักรแห่งความฝัน ระดับความสำเร็จของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น มันเหมือนการปลดปล่อยตนเองจากอารมณ์ต่างๆในอาณาจักรแห่งความฝันโดยไม่สูญเสียตัวตน ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถดึงความหมายที่แท้จริงออกมาจากความทรงจำที่กระจัดกระจายอยู่และเติบโตขึ้น’

 

‘แก่นแท้ของมันก็คือความหมายที่แท้จริง’

 

ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้น

 

ฟางหยวนหลบอินทรีย์มงกุฎเหล็กที่บินเข้ามา

 

เหลืออินทรีย์มงกุฎเหล็กอีกเพียงตัวเดียว ฟางหยวนสร้างระยะห่างออกไปก่อนจะใช้ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตกำจัดมันโดยไม่มีอุปสรรคใดๆ

 

เขาสำรวจพลังงานอมตะและพบว่ายังเหลืออยู่

 

แม้เขาจะใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งดาบและวิญญาณอมตะระดับเจ็ดหลายครั้ง แต่ฟางหยวนเตรียมตัวมาก่อนแล้ว

 

นอกจากนั้นเขายังไม่ได้ยืมหินวิญญาณอมตะจากจิตวิญญาณแผ่นดินหลาง

 

ในความเป็นจริงพลังงานอมตะส่วนใหญ่ของเขาถูกใช้ไปในกระบวนการสร้างมิติภัยพิบัติ

 

เมื่อไม่มีศัตรูอยู่บนท้องฟ้า ฟางหยวนมองลงไปบนพื้นอีกครั้ง

 

อสูรหิมะที่ยืนอยู่บนพื้นยกศีรษะขึ้นและคำรามด้วยความดุร้าย

 

‘จำนวนเพิ่มขึ้นจากก่อนหน้า’ ฟางหยวนขมวดคิ้ว

 

ในเวลาต่อมาดาบสายลมและพายุหมุนทมิฬก็ถูกปล่อยออกไป

 

“บึม บึม บึม…”

 

เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 

หลังจากผ่านไปหลายสิบรอบ ฟางหยวนจึงหยุดโจมตี

 

อสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อยถูกทำลายไปแล้ว ตอนนี้เหลือเพียงอสูรหิมะเดียวดายเท่านั้นที่ยังอยู่

 

ท่าไม้ตายระดับมนุษย์ไม่ใช่ภัยคุกคามของพวกมัน

 

แต่ในจังหวะนี้อสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อยกลับปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง

 

‘พวกมันยังอยู่!’ ฟางหยวนเริ่มรู้สึกปวดหัว

 

เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิตกำจัดอสูรหิมะเดียวดาย ขณะเดียวกันก็ใช้ท่าไม้ตายระดับมนุษย์เก็บกวาดอสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อย

 

สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจก็คือไม่ว่าเขาจะสังหารอสูรหิมะไปมากเท่าใด เขาก็ไม่เคยได้รับความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่ง

 

‘ภัยพิบัติพิภพครั้งนี้แปลกมาก มันไม่มีบันทึกอยู่ในประวัติศาสตร์ แต่ด้วยพลังอำนาจระดับนี้ มันก้าวข้ามภัยพิบัติของไห่ลั่วหลันไปแล้ว!’

 

ทันใดนั้นพายุหิมะพลันเกิดการเปลี่ยนแปลง

 

นกกระเรียนหิมะหลายตัวบินออกมา

 

นอกจากนั้นพวกมันยังเป็นสัตว์อสูรเดียวดายกระเรียนเก้ามงกุฎ!

 

ฟางหยวนเลียริมฝีปากและพุ่งไปข้างหน้าด้วยความกระหายเลือด

 

หลังจากกำจัดกระเรียนเก้ามงกุฎ ฟางหยวนรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้รับความหมายที่แท้จริงของเทพปีศาจคลั่ง

 

ฟางหยวนต่อสู้กับกระเรียนเก้ามงกุฎอยู่ท่ามกลางพายุหิมะ

 

เขาเคลื่อนที่ไปรอบๆเพื่อหลบเลี่ยงและโจมตีด้วยความเร็วสูง

 

เดิมทีเขาถูกศัตรูจำนวนมากปิดล้อมและตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก

 

แต่หลังจากสังหารกระเรียนเก้ามงกุฎไปหลายตัว มันจึงเกิดพื้นที่ให้เขาบุกและล่าถอย

 

เมื่อเวลาผ่านไปเขาก็สามารถควบคุมสถานการณ์

 

กระเรียนเก้ามงกุฎมีจำนวนมากว่าอินทรีย์มงกุฎเหล็กถึงสามเท่า แต่พวกมันยังถูกสังหารโดยฟางหยวน

 

ผลลัพธ์เป็นที่น่าพอใจ

 

ฟางหยวนรู้สึกถึงความสำเร็จที่ยกระดับขึ้น

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นอสูรหิมะจำนวนนับไม่ถ้วนที่รออยู่บนพื้น หัวใจของฟางหยวนก็จมดิ่งลงอีกครั้ง

 

ตอนนี้มีอสูรหิมะมากขึ้นถึงห้าหรือหกเท่า

 

อสูรหิมะตัวเล็กตัวน้อยปรากฏขึ้นเรื่อยๆขณะที่อสูรหิมะเดียวดายค่อยๆยกระดับเป็นอสูรหิมะบรรพกาล

 

นี่ทำให้ฟางหยวนรู้สึกถึงแรงกดดันที่เพิ่มสูงขึ้น

 

‘สถานการณ์นี้ข้าต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งดาบท่าที่สามเท่านั้น’

 

ท่าไม้ตายอมตะ คลื่นดาบสามชั้น!

 

ฟางหยวนสูดหายใจลึกและเพ่งความสนใจมากกว่าหกสิบส่วนกับการใช้ท่าไม้ตายนี้

 

ความยากของท่าไม้ตายอมตะคลื่นดาบสามชั้นสูงกว่าท่าไม้ตายอมตะดาบประหารชีวิต ดังนั้นฟางหยวนจึงไม่สามารถละเลย

 

ฟางหยวนกำลังจะโจมตีอสูรหิมะแต่ในจังหวะนีักลับมีเงาร่างขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นด้านบน

 

ฟางหยวนเงยหน้าขึ้นไปและเห็นค้างคาวมรณะกำลังก่อตัวขึ้นกลางอากาศ

 

‘โอ้ ไม่!’ หัวใจของฟางหยวนแทบกระโดดออกมาจากหน้าอก

 

ค้างคาวมรณะตัวนี้มีขนาดร่างกายใหญ่โตมาก โดยไม่ต้องสงสัย มันคือสัตว์อสูรบรรพกาลที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้อมตะระดับเจ็ด!

 

ค้างคาวมรณะบรรพกาลเป็นสัตว์อสูรบนเส้นทางแห่งห้วงมิติ พวกมันมีพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัวมาก หากพวกมันอาละวาดอยู่ในมิติช่องว่าง พวกมันอาจเจาะทะลวงกำแพงมิติและทำให้เกิดรูช่องโหว่ขึ้น