เทพปีศาจหวนคืน 1025-1027

  บทที่ 1025 ค่ำคืนที่มืดมิด สายลมที่เหน็บหนาว

แปลโดย iPAT 

 

“ฮูม…”

 

ฟางหยวนบินข้ามท้องฟ้าด้วยร่างกายที่ลุกเป็นไฟ

 

สถานการณ์ก่อนหน้าค่อนข้างอันตราย

 

เผชิญหน้ากับเฮากงตง แม้ฟางหยวนจะมีวิญญาณอมตะสามดวงรวมถึงวิญญาณระดับมนุษย์บนเส้นทางแห่งความฝันและจิตวิญญาณ พวกมันก็มีประโยชน์ไม่มากในการต่อสู้

 

กระทั่งฟางหยวนจะต้องการเปลี่ยนวิญญาณกับเฮากงตง เขาก็ไม่สามารถทำได้

 

ก่อนหน้านี้ในการเปลี่ยนวิญญาณกับอิงอู๋เซี่ย เขาต้องจ่ายด้วยวิญญาณระดับมนุษย์จำนวนมาก

 

วิญญาณระดับมนุษย์ทั้งหมดที่เขามีอยู่ในเวลานี้ไม่เพียงพอให้เขาใช้ท่าไม้ตายอมตะ

 

แต่ด้วยการใช้ทักษะการแสดงที่สุดยอดของเขา มันจึงช่วยบรรเทาสถานการณ์และทำให้เขาสามารถปล้นชิงวิญญาณระดับห้าจำนวนสี่ดวงมาจากเฮากงตง

 

‘ในการต่อสู้บนภูเขาอี้เทียน ข้าได้เห็นความขัดแย้งระหว่างผู้อมตะภาคใต้และได้รับข้อมูลมากมาย ด้วยเหตุนี้ข้าจึงได้เรียนรู้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้อาวุโสสูงสุดลำดับที่เก้าของตระกูลช่ายกับตงฟางเซียงจี้’

 

‘แต่สิ่งสำคัญที่ทำให้ข้าสามารถหลอกเฮากงตงเป็นเพราะความช่วยเหลือจากวิญญาณทัศนคติ’

 

แม้ฟางหยวนจะมีท่าไม้ตายอมตะใบหน้าที่คุ้นเคย แต่นอกจากวิญญาณทัศนคติ เขาก็ไม่มีวิญญาณดวงอื่นที่ใช้ปลดปล่อยท่าไม้ตายนี้

 

เขาสามารถใช้เพียงวิญญาณทัศนคติเท่านั้น

 

‘ความสามารถของวิญญาณทัศนคติคือการปกปิดอารมณ์ที่แท้จริงและแสดงทัศนคติปลอมเพื่อทำให้ฝ่ายตรงข้ามหลงเชื่อ’

 

เมื่อคิดย้อนกลับไป ช่วยไม่ได้ที่ฟางหยวนจะรู้สึกว่าวิญญาณทัศนคติมีประโยชน์จริงๆ

 

ด้วยการใช้วิญญาณทัศนคติอย่างลับๆ การแสดงของฟางหยวนจึงยิ่งไร้ที่ติและทำให้เฮากงตงไม่กล้ายั่วยุเขา

 

มีข้อดีอีกประการ นั่นคือวิญญาณทัศนคติไม่พึ่งพาพลังงานอมตะ มันต้องการเพียงพลังจิตเท่านั้น

 

ฟางหยวนพึ่งเปลี่ยนร่าง เขายังต้องใช้เวลาสะสมพลังงานอมตะ

 

‘น่าเสียดายที่วิญญาณทัศนคติไม่ใช่ของข้า ข้าต้องคืนให้กับไห่ลั่วหลันในที่สุด’ ฟางหยวนรู้สึกเสียดาย

 

ฟางหยวนกับไห่ลั่วหลันมีข้อตกลงพันธมิตร ข้อตกลงนี้เข้มงวดมาก มันจำกัดทั้งในแง่ของร่างกายและดวงวิญญาณ

 

แม้ฟางหยวนจะอยู่ในร่างใหม่ เขาก็ยังไม่สามารถฝ่าฝืนข้อตกลง

 

‘แต่ผลกระทบจากข้อตกลงพันธมิตรจะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน หนึ่ง ร่างกาย สอง ดวงวิญญาณ ดังนั้นข้าถือว่าเป็นพันธมิตรเพียงครึ่งเดียว’

 

‘เห้อ…ถึงเป็นเช่นนั้นมันก็ยังอันตรายมาก กระทั่งมันจะไม่ส่งผลกระทบต่อร่างกายของข้า แต่ดวงวิญญาณของข้าจะไม่สามารถอดทน’

 

‘หือ…ร่างนี้มีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญาค่อนข้างมากทีเดียว!’

 

ขณะที่ฟางหยวนกำลังครุ่นคิด เขากระหนักถึงบางสิ่งอย่างกะทันหัน

 

ก่อนหน้าเขาอยู่ในร่างผีดิบอมตะ ความคิดของเขาไม่ต่างจากคนชราและต้องใช้วิญญาณบนเส้นทางแห่งปัญญาช่วยในการคิด

 

แต่ร่างใหม่ของเขาสามารถสร้างกลุ่มความคิดและมอบแรงบันดาลใจมากมายให้เขาราวกับน้ำพุธรรมชาติที่ปะทุขึ้นสู่อากาศ

 

‘ในที่สุดข้าก็สามารถหยุดใช้วิญญาณบนเส้นทางแห่งปัญญาเพื่อเติมเต็มความคิด’ ฟางหยวนรู้สึกดีใจจนแทบจะกลั่นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่

 

ในอดีตเขาเสียค่าใช้จ่ายมากมายกับเรื่องนี้

 

แต่ด้วยร่างที่มีชีวิต เขาสามารถผลิตกลุ่มความคิดได้ด้วยตนเอง

 

‘ตราบเท่าที่เป็นมนุษย์มีชีวิต พวกเราสามารถใช้ความคิดทุกประเภท แต่ร่างนี้สามารถผลิตกลุ่มความคิดได้รวดเร็วกว่าปกติเป็นอย่างมาก ข้ารู้สึกราวกับอยู่ภายใต้แสงแห่งปัญญาตลอดเวลา’

 

ด้วยเหตุนี้ฟางหยวนจึงคาดเดาว่าร่างใหม่ของเขาเต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญา

 

สำหรับตัวเลขที่แน่ชัด เขายังไม่สามารถประเมิน

 

‘นอกจากร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปัญญา ข้ายังมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งไฟจำนวนมาก!’ ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายขึ้นเมื่อมองเปลวเพลิงที่ลุกไหม้อยู่บนร่างกาย

 

เปลวเพลิงนี้เกิดจากวิญญาณอาภรณ์เพลิงระดับห้า

 

เฮากงตงใช้วิญญาณดวงนี้เช่นกัน แต่เขาสามารถปลดปล่อยเปลวเพลิงได้เพียงเล็กน้อย

 

แต่อาภรณ์เพลิงของฟางหยวนยาวมาก

 

นอกจากวิญญาณอาภรณ์เพลิง ฟางหยวนยังยืมวิญญาณเขม่าควันระดับห้ามาด้วย

 

ตอนนี้ฟางหยวนกำลังบินอยู่บนท้องฟ้าด้วยความช่วยเหลือจากวิญญาณดวงนี้

 

วิญญาณเขม่าควันจะปลดปล่อยควันสีดำออกมาและทำให้ผู้ใช้วิญญาณสามารถพุ่งทะยานขึ้นสู่อากาศ

 

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือความเร็วของเขาเหนือกว่าความสามารถของวิญญาณดวงนี้ไปไกลมาก

 

มันสามารถเปรียบเทียบกับท่าไม้ตายระดับมนุษย์!

 

ฟางหยวนคิด ‘ดูเหมือนไม่เพียงร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งไฟแต่ข้ายังมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่เหมาะสมกับการบินอีกด้วย’

 

ด้วยวิธีนี้ ความสำเร็จด้านการบินของเขาจึงบรรลุสู่ระดับกึ่งปรมาจารย์เอก

 

ความสามารถในการบินหมายถึงความสามารถในการเคลื่อนไหวระหว่างการต่อสู้ มนุษย์เดินดินสามารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้าข้างหลังด้านซ้ายและด้านขวา แต่มนุษย์ที่บินได้ไม่มีข้อจำกัดด้านทิศทาง นี่ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพอย่างแท้จริง

 

ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขาเพิ่มสูงขึ้นด้วยวิญญาณเพียงดวงเดียว!

 

แน่นอนว่าพลังการต่อสู้ในปัจจุบันของฟางหยวนยังถือว่าต่ำมาก หากเขาพบผู้อมตะภาคใต้ เขาต้องใช้วิญญาณทัศนคติหลอกฝ่ายตรงข้ามเท่านั้น

 

‘ข้าควรหลีกเลี่ยงการต่อสู้และตามหาอิงอู๋เซี่ย ข้าต้องเปิดเผยตัวตนของเขาและรวมกลุ่มกับไห่ลั่วหลันและไท่เป่ยหยุนเฉิง’

 

เมื่อภูเขาอี้เทียนถูกปกคลุมไปด้วยอาณาจักรแห่งความฝัน อิงอู๋เซี่ยย่อมไม่กลับไปที่นั่น เจตจำนงพิเศษของฟางหยวนจะไม่ทำงานหากอิงอู๋เซี่ยไม่นำวิญญาณของเขากลับไปยังภูเขาอี้เทียน

 

นอกจากนั้นหากเกินเวลาที่กำหนด พวกมันจะระเบิดตัวเอง

 

แต่ตราบเท่าที่ฟางหยวนพบอิงอู๋เซี่ย เขายังสามารถเปลี่ยนสถานการณ์

 

วิธีการก็คือให้ไท่เป่ยหยุนเฉิงกับไห่ลั่วหลันช่วยรวบรวมวิญญาณเพื่อให้ฟางหยวนสามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนวิญญาณอีกครั้งและควบคุมวิญญาณของเขา

 

แต่เวลามีจำกัด ฟางหยวนต้องรีบ

 

ความสามารถในการบินของเขาช่วยขยายมุมมองสายตา

 

มันดีกว่าการเดินเท้ามาก!

 

ระหว่างทางเขาพบร่องรอยการต่อสู้มากมาย

 

ผู้อมตะมักต่อสู้กันบนท้องฟ้า นี่คือสิ่งที่แตกต่างจากผู้ใช้วิญญาณระดับมนุษย์

 

ดังนั้นร่องรอยของการต่อสู้ระหว่างผู้อมตะมักไม่ปรากฏบนพื้นดิน

 

อย่างไรก็ตามเมื่อเวลาผ่านไปฟางหยวนยังไม่พบเป้าหมาย

 

เมื่อท้องฟ้าเริ่มมืด หัวใจของฟางหยวนก็จมดิ่งลง

 

“เห้อ…” เขาถอนหายใจและยอมแพ้ที่จะตามหาอิงอู๋เซี่ย

 

เพื่อตามหาเป้าหมาย ฟางหยวนเสี่ยงมาก

 

สถานที่แห่งนี้ไม่ปลอดภัย

 

ผู้อมตะภาคใต้มากมายตกตายลงที่ภูเขาอี้เทียน ตอนนี้กองกำลังทั้งหมดของภาคใต้กำลังส่งคนออกมาตรวจสอบพื้นที่

 

กลุ่มของไห่ลั่วหลันพบผู้อมตะเหล่านั้นระหว่างทาง

 

ฟางหยวนก็เช่นกัน เขาพบเฮากงตง

 

ความแตกต่างระหว่างสองสถานการณ์ก็คือกลุ่มของไห่ลั่วหลันเป็นผู้อมตะจากภาคเหนือ พวกเขาเป็นปฏิปักษ์โดยธรรมชาติของผู้อมตะภาคใต้ ขณะที่ฟางหยวนปลดปล่อยกลิ่นของผู้อมตะภาคใต้ออกมา ดังนั้นเขาจึงไม่ดึงดูดความสงสัยมากเกินไป

 

แต่หากเขายังอยู่ต่อ กระทั่งวิญญาณทัศนคติก็ไม่ทำให้เขาปลอดภัย

 

‘ข้าทิ้งเจตจำนงปลอมไว้ในใจของอิงอู๋เซี่ยแต่เขากลับไม่ตามหาข้า มันเป็นเพราะการขัดขวางของผู้อมตะภาคใต้งั้นหรือ? เป็นไปได้หรือไม่ว่ามีรายละเอียดที่ข้าไม่รู้ซ่อนอยู่?’ ฟางหยวนคาดเดา

 

‘เทพปีศาจจิตวิญญาณและนิกายเงาวางแผนมานานหลายหมื่นปี พวกเขาย่อมทิ้งบางสิ่งเอาไว้ เพียงกองกำลังพันธมิตรผีดิบในห้าภูมิภาคก็มีสมบัติเก็บไว้มากมาย อิงอู๋เซี่ยจะไปสถานที่เหล่านั้นหรือไม่?’

 

‘ในกรณีเลวร้ายที่สุด เขาจะใช้ตัวตนของข้าปล้นชิงทรัพย์สินของข้า แล้วข้าควรทำเช่นไร?’

 

‘ภูเขาตงฮันและหุบเขาเหล่าโปเคยเป็นของเทพปีศาจจิตวิญญาณมาก่อน แม้อิงอู๋เซี่ยจะไม่รู้จักภูมิประเทศของแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูและแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งดวงดาว แต่เขาสามารถใช้วิญญาณท่องแดนอมตะเดินทางไปยังภูเขาตงฮันกับหุบเขาเหล่าโปได้โดยตรงใช่หรือไม่?’

 

‘แม้ดวงวิญญาณจะเปลี่ยนไป แต่มีหลายวิธีสามารถหลอกจิตวิญญาณแผ่นดิน สิ่งสำคัญก็คือศัตรูเป็นร่างแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณ!’

 

ฟางหยวนหยุดบินและลอยอยู่กลางอากาศ

 

สายลมที่เหน็บหนาวทำให้จิตใจของเขายิ่งเย็นชา

 

ค่ำคืนที่มืดมิดทำให้ใบหน้าของเขายิ่งดูเศร้าหมอง

 

อิงอู๋เซี่ย ไห่ลั่วหลัน ไท่เป่ยหยุนเฉิง พวกเขาอยู่ที่ใด?

 

วิญญาณท่องแดนอมตะ!

 

แสงสีเขียวส่องประกายขึ้นและนำอิงอู๋เซี่ยออกจากภาคใต้

 

“นายท่าน?” เสียงที่อ่อนน้อมดังขึ้น

 

“ถูกต้อง เป็นข้า” อิงอู๋เซี่ยตอบเสียงเย็น

 

เขามองไปรอบๆด้วยริมฝีปากที่ยกตัวขึ้นเป็นรอยยิ้ม

บทที่ 1026 มอบให้ฟงจินฮวง

แปลโดย iPAT 

 

“นายท่าน โปรดกล่าวรหัสลับ” เสียงที่อ่อนน้อมดังขึ้นอีกครั้ง

 

อิงอู๋เซี่ยกล่าว “สวรรค์มีเก้าชั้น”

 

เสียงสายเดิมตอบ “ปฐพีมีห้าภูมิภาค”

 

อิงอู๋เซี่ยกล่าวต่อ “ข้ามผ่านวันเวลา”

 

เสียงลึกลับตอบรับ “ปกครองทุกสรรพสิ่ง”

 

เจ้าของเสียงคุกเข่าลง “ซื่อหนิวคารวะนายท่าน”

 

“ลุกขึ้น” อิงอู๋เซี่ยหัวเราะ

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์หินโขกศีรษะลงบนพื้นสามครั้งก่อนจะลุกขึ้น

 

อย่างไรก็ตามเผชิญหน้ากับอิงอู๋เซี่ย เขายังก้มศีรษะลง ดวงตาของเขามองไปที่ปลายเท้าของอิงอู๋เซี่ยและไม่กล้ามองหน้าฝ่ายตรงข้ามโดยตรง

 

กลิ่นอายของเขาชัดเจนว่าเป็นผู้อมตะระดับเจ็ด

 

อิงอู๋เซี่ยใช้วิญญาณท่องแดนอมตะแต่จุดมุ่งหมายของเขาไม่ใช่แดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูหรือแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งดวงดาว ตรงข้ามเขาเดินทางมายังฐานทัพลับของนิกายเงาในภาคกลาง

 

อิงอู๋เซี่ยเป็นดวงวิญญาณแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณ

 

ก่อนหน้านี้เขายังไร้เดียงสาราวกับเด็กแรกเกิดเนื่องจากกายาแห่งความฝันลบความทรงจำทั้งหมดของเขาออกไป

 

แต่หลังจากผ่านการต่อสู้อันดุเดือดและได้รับความทรงจำบางส่วนจากเจตจำนงของเทพปีศาจจิตวิญญาณที่อยู่ในสายธารแห่งกาลเวลา อิงอู๋เซี่ยจึงเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ในระดับหนึ่งอย่างรวดเร็วและสามารถจัดการเรื่องต่างๆได้ดีขึ้น

 

เขากำเนิดใหม่และรู้แผนการของฟางหยวน

 

แต่อิงอู๋เซี่ยไม่สามารถใช้วิญญาณที่อยู่ในร่างผีดิบอมตะขณะที่เจตจำนงปลอมของฟางหยวนยังแฝงตัวอยู่ในใจและส่งผลกระทบต่อความคิดของเขา

 

ในสถานการณ์นี้มีเพียงวิญญาณท่องแดนอมตะเท่านั้นที่อิงอู๋เซี่ยสามารถใช้งาน

 

หากเขาเดินทางไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูโดยปราศจากการเตรียมตัว เขาอาจถูกค้นพบโดยจิตวิญญาณแผ่นดิน นั่นจะทำให้เขาพบปัญหา

 

ดังนั้นอิงอู๋เซี่ยจึงใช้วิญญาณท่องแดนอมตะเดินทางมายังสถานที่แห่งนี้เพื่อเตรียมการเป็นอันดับแรก

 

“ก่อนอื่นพาข้าไปยังห้องโถงหลักใต้พิภพ” อิงอู๋เซี่ยออกคำสั่ง

 

“ทราบแล้ว” ผู้อมตะซื่อหนิวเร่งตอบรับ

 

หลังจากชั่วครู่ทั้งสองก็ไปถึงห้องโถงขนาดใหญ่ที่อยู่ใต้พิภพ

 

รอบห้องเต็มไปด้วยค่ายกลวิญญาณที่ช่วยปกปิดและป้องกัน

 

อิงอู๋เซี่ยมองไปยังดวงจิตวิญญาณที่อยู่ลอยกลางห้อง

 

เขาสังเกตมันและถอนหายใจ

 

นี่คือดวงวิญญาณที่เหลืออยู่ของโป้ชิง!

 

ย้อนกลับไปโป้ชิงล้มเหลวในภัยพิบัติและถูกช่วยไว้อย่างฉิวเฉียดโดยสีเหลือง หลายพันปีผ่านไปแต่ดวงวิญญาณของโป้ชิงยังไม่ฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ นอกจากนั้นขนาดของดวงวิญญาณของเขายังหดเล็กลงเรื่อยๆอีกด้วย

 

ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งวารีจากภัยพิบัติครั้งนั้นยังวนเวียนอยู่รอบๆดวงวิญญาณของโป้ชิง แม้เขาจะได้รับร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งปฐพีคอยช่วยเหลือ แต่มันก็เป็นอาการบาดเจ็บที่ไม่สามารถรักษา

 

อย่างไรก็ตามนิกายเงาไม่เคยยอมแพ้

 

พวกเขาสร้างสถานที่แห่งนี้และเลี้ยงเผ่ามนุษย์หินเอาไว้ที่นี่ หลังจากผ่านวันเวลาผู้อมตะเผ่ามนุษย์หินจึงถือกำเนิดขึ้น

 

ผู้อมตะเผ่ามนุษย์หินผู้นี้ก็คือซื่อหนิว

 

แม้ซื่อหนิวจะเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ดแต่พลังการต่อสู้ของเขาก็ไม่ธรรมดา

 

น่าเสียดายในช่วงเวลาที่นิกายเงาต้องการความช่วยเหลือจากเขา วานรยักษ์ตาเดียวกลับปรากฏตัวขึ้นที่นี่ นั่นทำให้เขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้และขับไล่มันไป

 

ด้วยเหตุนี้ซื่อหนิวจึงรอดชีวิตจากเหตุการณ์บนภูเขาอี้เทียน

 

แท้จริงแล้วมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดมากมายเกิดขึ้นกับนิกายเงา

 

นอกเหนือจากซื่อหนิว ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดที่สุดก็คือฉินไป่เฉิงที่วิ่งเข้าไปหาฟงจิวเก้อ

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณวางแผนหลอมรวมวิญญาณทารกอมตะและท้าทายสวรรค์ เป็นเรื่องธรรมดาที่สวรรค์จะต้องการหยุดเขา หากเทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นปีศาจต่างโลก สถานการณ์ของเขาอาจดีกว่านี้ น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่ ดังนั้นเขาจึงถูกยับยั้งโดยเจตจำนงสวรรค์

 

นิกายเงาขยายอิทธิพลไปทั่วโลก พวกเขามีความแข็งแกร่งที่ไม่ธรรมดา แต่เนื่องจากเจตจำนงสวรรค์คอยขัดขวางพวกเขา นิกายเงาจึงไม่สามารถใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมด

 

หลังจากเทพปีศาจจิตวิญญาณพ่ายแพ้ สมาชิกนิกายเงาที่รอดชีวิตต่างแยกย้ายกันไปโดยเฉพาะกองกำลังพันธมิตรผีดิบที่ถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์

 

อย่างไรก็ตามนิกายเงายังทิ้งบางสิ่งเอาไว้เบื้องหลัง

 

ตัวอย่างเช่นผู้อมตะซื่อหนิวผู้นี้

 

หลังจากครึ่งชั่วโมง

 

“ที่นี่คือที่ใด?” ไท่เป่ยหยุนเฉิงออกมาจากมิติช่องว่างของอิงอู๋เซี่ย

 

“ไม่ใช่แดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูงั้นหรือ?” ไห่ลั่วหลันตามออกมาหลังจากนั้น

 

ทั้งสองมองไปรอบๆด้วยความสงสัย

 

ห้องใต้ดินแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นอย่างหยาบๆ แต่เมื่อทั้งสองใช้วิญญาณสายตรวจสอบ พวกเขากลับพบว่าที่นี่เป็นเพียงส่วนเล็กๆของเขาวงกตใต้พิภพเท่านั้น

 

“ที่นี่คือถ้ำของมนุษย์หินงั้นหรือ?” ไท่เป่ยหยุนเฉิงถาม

 

อิงอู๋เซี่ยพยักหน้า “ถูกต้อง เรากลับมาภาคกลางเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เราอยู่ที่นรกใต้พิภพ เผ่ามนุษย์หินถูกย้ายออกไปแล้ว มันกลายเป็นฐานทัพลับของท่านอาจารย์”

 

“ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าวางแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งดวงดาวไว้ในนรกใต้พิภพ ดังนั้นมันก็เป็นสถานที่ที่ท่านอาจารย์จัดเตรียมไว้ให้” ไท่เป่ยหยุนเฉิงเผยรอยยิ้มบาง

 

‘แดนศักดิ์สิทธิ์แห่งดวงดาวของฟางหยวนก็อยู่ที่นี่งั้นหรือ?’ อิงอู๋เซี่ยลอบคิด

 

“ราชันภูเขาม่วง?” หัวใจของไห่ลั่วหลันสั่นสะท้านขึ้นเมื่อคิดถึงราชันภูเขาม่วง นางเปิดปากถาม “เหตุใดเจ้าไม่กลับไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูโดยตรง?”

 

อิงอู๋เซี่ยเตรียมคำตอบไว้แล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถตอบกลับอย่างใจเย็น “ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการกลับ แต่ตัวตนของข้าถูกเปิดเผยแล้ว ผู้อมตะวังสวรรค์รู้เรื่องเกี่ยวกับข้า แม้ความเร็วของพวกเขาจะไม่สามารถเปรียบเทียบกับวิญญาณท่องแดนอมตะ แต่พวกเขามีวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูล พวกเขาสามารถออกคำสั่งให้นิกายโบราณทั้งสิบยึดครองแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูได้ทันที สุดท้ายพวกเขาจะประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน”

 

“หากเรากลับไปที่นั่นโดยตรง มันอาจไม่ต่างจากการส่งตนเองเข้าสู่กับดัก ดังนั้นข้าจึงมาที่นี่เพื่อตรวจสอบเป็นอันดับแรก”

 

“แล้วผลลัพธ์เป็นอย่างไร?” ไห่ลั่วหลันถามต่อ

 

อิงอู๋เซี่ยถอนหายใจ “เป็นดังคาด ตัวตนของข้าถูกเปิดเผย นิกายโบราณทั้งสิบรู้แล้วว่าข้าอยู่เบื้องหลังการล่มสลายของวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริง ตอนนี้พวกเขากำลังบุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หู”

 

ไท่เป่ยหยุนเฉิงตกใจมาก “ภูเขาตงฮันอยู่ที่นั่น พวกเราควรทำเช่นไร?”

 

ไท่เป่ยหยุนเฉิงรู้ว่าฟางหยวนมีวิธีลบสถานะผีดิบแล้ว ดังนั้นภูเขาตงฮันจึงถูกลดคุณค่าลง อย่างไรก็ตามแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูยังเต็มไปด้วยสมบัติและเป็นแหล่งรายได้สำคัญของฟางหยวน

 

อิงอู๋เซี่ยหัวเราะเย้ยหยัน “ปล่อยให้นิกายโบราณทั้งสิบนำแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูไป ไม่ช้าก็เร็วข้าจะนำมันกลับมา เรื่องเร่งด่วนในเวลานี้คือการเตรียมตัวและฟื้นฟู…อา…”

 

อิงอู๋เซี่ยหยุดพูดอย่างกะทันหันและเผยใบหน้าตกใจ

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น?” ไท่เป่ยหยุนเฉิงเร่งถาม

 

ความโกรธพุ่งผ่านดวงตาของอิงอู๋เซี่ยก่อนที่เขาจะปั้นรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้าและนำเศษชิ้นส่วนของวิญญาณท่องแดนอมตะที่ถูกทำลายออกมา “ข้าถูกโจมตีโดยการจัดเตรียมของนิกายเงา ตอนนี้วิญญาณท่องแดนอมตะถูกทำลายแล้ว!”

 

“นี่!” ไท่เป่ยหยุนเฉิงกับไห่ลั่วหลันตกใจและเสียใจมาก

 

วิญญาณท่องแดนอมตะมีประโยชน์อย่างแท้จริง เมื่อมันถูกทำลาย ช่วยไม่ได้ที่คนทั้งสามจะรู้สึกถึงความสูญเสียครั้งใหญ่

 

อิงอู๋เซี่ยคิดด้วยความโกรธ ‘วิญญาณท่องแดนอมตะจะระเบิดตัวเองอย่างกะทันหันได้อย่างไร? ดูเหมือนฟางหยวนจะทิ้งบางอย่างเอาไว้ บัดซบ! เขาวางแผนทั้งหมด! เมื่อวิญญาณท่องแดนอมตะสามารถระเบิดตัวเอง วิญญาณดวงอื่นของเขาก็คงไม่ต่างกัน’

 

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ อิงอู๋เซี่ยไม่สามารถนิ่งเฉยอีกต่อไป

 

เขาต้องคิดวิธีกำหราบวิญญาณของฟางหยวน

 

หลังจากทั้งหมดแผนการของฟางหยวนเป็นสิ่งที่อิงอู๋เซี่ยไม่เคยคิดและเตรียมตัวมาก่อน

 

‘เจตจำนงพิเศษ! มันต้องเป็นเจตจำนงพิเศษ! ดูเหมือนข้าต้องแข่งกับเวลา ข้าต้องยืมวิญญาณอมตะมาเพื่อกำหราบพวกมัน ข้าไม่สามารถปล่อยให้พวกมันระเบิดตัวเองอีก!’ อิงอู๋เซี่ยกรีดร้องอยู่ภายใน

 

ไท่เป่ยหยุนเฉิงรู้สึกผิดปกติและถามด้วยความกังวล “ฟางหยวน เกิดสิ่งใดขึ้นงั้นหรือ?”

 

ใบหน้าของอิงอู๋เซี่ยมืดมนมาก “มีปัญหาใหญ่ที่ต้องรีบแก้ไข มิฉะนั้นวิญญาณดวงอื่นๆของข้าจะมีจุดจบเดียวกับวิญญาณท่องแดนอมตะ!”

 

“กระไรนะ!? มีสิ่งใดที่ข้าสามารถช่วยได้หรือไม่?” ไท่เป่ยหยุนเฉิงเต็มไปด้วยความกังวล

 

“พวกเจ้าสามารถพักผ่อน มนุษย์หินจะพาพวกเจ้าไปยังห้องพัก ข้าสามารถรับมือกับสถานการณ์นี้ ไม่ว่าอย่างไรท่านอาจารย์ก็ไม่ทอดทิ้งพวกเรา หลังจากทั้งหมดพวกเรายังมีพันธมิตร” อิงอู๋เซี่ยกล่าวและเร่งเดินจากไป

 

ในเวลาเดียวกันที่ภูเขาเทียนตี้ของภาคกลาง

 

“เราทะลวงเข้าไปได้แล้ว!”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า แดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูสุดท้ายก็ตกเป็นของพวกเรา!”

 

“ให้ข้าดูว่าเด็กผู้นี้ได้รับผลประโยชน์ใดบ้าง!”

 

“ใจเย็น อย่าลืมว่าภูเขาตงฮันจะถูกแบ่งปันให้กับทั้งสิบนิกายโบราณ”

 

กลุ่มผู้อมตะภาคกลางบินเข้าไปในแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูด้วยความตื่นเต้น

 

แต่หลังจากนั้นร่างกายของพวกเขากลับเปียกชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อ

 

“มันว่างเปล่าได้อย่างไร?”

 

“เกิดสิ่งใดขึ้น?”

 

“ภูเขาตงฮันอยู่ที่ใด?”

 

กลุ่มผู้อมตะภาคกลางกรีดร้อง

 

“ท่านคือฟงจิวเก้อใช่หรือไม่?” จิตวิญญาณแผ่นดินเสี่ยวหูปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าฟงจิวเก้อและมองเขาด้วยความโศกเศร้า

 

ฟงจิวเก้อพยักหน้าเล็กน้อย “ถูกต้อง เป็นข้า”

 

“เจ้านายของข้าสั่งให้ข้าบอกท่านว่าเขาได้นำทุกสิ่งที่จำเป็นออกไปจากที่นี่แล้ว สำหรับแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หู มันจะถูกมอบให้เป็นกรรมสิทธิของฟงจินฮวงบุตรสาวของท่าน” จิตวิญญาณแผ่นดินเสี่ยวหูกล่าวอย่างตรงไปตรงมา

 

“กระไรนะ!? ฟางหยวนเร็วกว่าพวกเรางั้นหรือ?”

 

“จากการอนุมานของพวกเรา ไม่ใช่ว่าเขายังอยู่ที่ภาคใต้เช่นนั้นหรือ?”

 

“เหตุใดเขาจึงมอบแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูให้กับฟงจินฮวง เป็นไปได้หรือไม่ว่าพวกเขาทั้งสอง…”

 

“กล่าวถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่การประลองบนเส้นทางแห่งการหลอมรวม พวกเขาดูสนิทสนมกันมาก ทุกคนต่างรู้เรื่องนี้”

 

กลุ่มผู้อมตะกระซิบกระซาบ

 

แต่เพียงเมื่อสายตาของฟงจิวเก้อกวาดผ่านพวกเขา เสียงกระซิบก็หยุดลงทันที

บทที่ 1027 มิติช่องว่างที่น่าทึ่ง

แปลโดย iPAT 

 

ย้อนกลับไปไม่นาน

 

เมื่อไม่พบอิงอู๋เซี่ย ฟางหยวนหยุดลอยอยู่กลางอากาศด้วยความรู้สึกหดหู่

 

แผนเดิมของเขาไร้ที่ติ

 

การทิ้งเจตจำนงปลอมและเจตจำนงพิเศษไว้ในร่างเดิมทำให้เขามีโอกาสสูงมากที่จะประสบความสำเร็จ

 

แต่ผลลัพธ์กลับล้มเหลว

 

ฟางหยวนไม่รู้ว่าเขาเคยประสบความสำเร็จมาครั้งหนึ่งแล้ว แต่เป็นเพราะเจตจำนงสวรรค์ที่กระตุ้นใช้วิญญาณกาลเวลาทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป

 

อย่างไรก็ตามแม้ฟางหยวนจะพ่ายแพ้แต่เขาก็พยายามแก้ไขสถานการณ์

 

ในความเป็นจริงเขาเตรียมใจมาแล้ว นี่คือประสบการณ์ที่เขาได้รับหลังจากใช้ชีวิตมาหลายร้อยปี

 

ไม่ว่าแผนการจะยอดเยี่ยมเพียงใด มันก็มีโอกาสล้มเหลว กระทั่งเทพปีศาจจิตวิญญาณและนิกายเงาจะวางแผนการทั้งหมดมานานหลายหมื่นปี แต่สุดท้ายพวกเขายังล้มเหลว

 

ในโลกใบนี้ไม่มีผู้ใดที่ไม่เคยล้มเหลว

 

ฟางหยวนพยายามคาดเดาสถานการณ์ของอิงอู๋เซี่ย

 

สิ่งที่เป็นไปได้มากที่สุดก็คืออิงอู๋เซี่ยเผชิญหน้ากับผู้อมตะภาคใต้ทำให้เขาไม่สามารถกลับไปยังภูเขาอี้เทียน

 

หากเป็นกรณีนี้ มันยังไม่เลวร้ายที่สุด แผนการของฟางหยวนยังสามารถดำเนินต่อ

 

เมื่อฟางหยวนค้นพบอิงอู๋เซี่ย เขาจะได้รับวิญญาณทั้งหมดกลับคืน

 

แต่นี่ไม่ใช่กรณีเดียวที่เป็นไปได้

 

ฟางหยวนเป็นคนรอบคอบ เขาจะคิดถึงสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดและเตรียมตัวรับมือกับมันเอาไว้เสมอ

 

‘แล้วสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดคือสิ่งใด?’ ฟางหยวนคิดขณะลอยอยู่กลางอากาศ

 

สถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดก็คืออิงอู๋เซี่ยค้นพบแผนการของเขาและต่อต้านมันโดยใช้ประโยชน์จากไห่ลั่วหลันกับไท่เป่ยหยุนเฉิง จากนั้นก็เดินทางไปยังแดนศักดิ์สิทธิ์ไป่หูและแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งดวงดาวเพื่อฉกชิงสมบัติทั้งหมดของฟางหยวน

 

กรณีนี้มีความเป็นไปได้สูง

 

จากมุมมองของฟางหยวน อิงอู๋เซี่ยเป็นร่างแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณ ด้วยรากฐานที่แข็งแกร่ง มันไม่ใช่เรื่องยากที่อิงอู๋เซี่ยจะค้นพบเจตจำนงปลอมและเจตจำนงพิเศษของฟางหยวน

 

สิ่งสำคัญก็คืออาณาจักรแห่งความฝันขนาดมหึมาที่ภูเขาอี้เทียน

 

แม้อิงอู๋เซี่ยจะต้องการกลับไปช่วยร่างกลักที่ถูกขังไว้ในอาณาจักรแห่งความฝัน แต่เขามีวิญญาณบนเส้นทางแห่งความฝันน้อยเกินไปและไม่สามารถทำสิ่งใด

 

ร่างกายาแห่งความฝันของอิงอู๋เซี่ยมีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งความฝันอยู่จำนวนหนึ่ง แต่หลังจากกายาแห่งความฝันระเบิดตัวเอง ผู้ใดจะรู้ว่าวิญญาณเหล่านั้นจะยังอยู่หรือไม่ วิญญาณเป็นสิ่งบอบบาง พวกมันอาจถูกทำลายได้ด้วยนิ้วเพียงนิ้วเดียวของเด็กน้อย

 

กระทั่งวิญญาณเหล่านั้นจะยังคงอยู่ แต่อาณาจักรแห่งความฝันที่เกิดขึ้นใหญ่โตเกินไป สถานะปัจจุบันของอิงอู๋เซี่ยไม่สามารถเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝันและนำวิญญาณเหล่านั้นกลับคืน

 

ฟางหยวนคิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหมดและหยุดไล่ล่า

 

เขาบินลงสู่ภูเขาลูกหนึ่งก่อนจะนั่งลงใต้ต้นไม้ใหญ่และเชื่อมต่อกับสวรรค์สีเหลือง

 

เขายืมวิญญาณระดับห้าจำนวนสี่ดวงมาจากเฮากงตง

 

หนึ่งคือวิญญาณเขม่าควัน สองคือวิญญาณอาภรณ์เพลิง อีกสองดวงคือวิญญาณเชื่อมโยงสวรรค์และวิญญาณสัมผัสศักดิ์สิทธิ์

 

วิญญาณสองดวงหลังเป็นวิญญาณที่ใช้เชื่อมต่อกับสวรรค์สีเหลือง

 

หากเขามีวิญญาณสองดวงนี้ตั้งแต่แรก เขาจะสามารถซื้อวิญญาณที่จำเป็นจากสวรรค์สีเหลืองได้โดยตรงและไม่ต้องยืมวิญญาณจากเฮากงตง

 

ฟางหยวนตรวจสอบวิญญาณทั้งสี่ดวงก่อนจะใช้งานพวกมัน

 

ดังนั้นมันจึงไม่มีปัญหาในการเชื่อมต่อสวรรค์สีเหลือง

 

อย่างไรก็ตามเพียงเมื่อฟางหยวนกระตุ้นใช้งานพวกมัน ร่างกายของเขากลับสั่นสะท้านขึ้นด้วยความตกใจ

 

นี่เป็นความตกใจครั้งใหญ่ที่สุดตั้งแต่เขากำเนิดใหม่

 

แม้ฟางหยวนจะรู้ว่าเบื้องหลังนิกายเงาคือเทพปีศาจจิตวิญญาณ แต่ฟางหยวนก็ยังตกใจกับเรื่องนี้

 

จิตใจของฟางหยวนสั่นไหวอย่างไม่สามารถระงับ ดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นและเต็มไปด้วยความงุนงง

 

“เย็นไว้” เขาบอกตนเองแต่หัวใจของเขายังเต้นระรัว

 

เขาเพ่งจิตเข้าไปในมิติช่องว่างของตนอีกครั้ง

 

ตะลึง!

 

ตะลึงเป็นครั้งที่สอง

 

เขาขมวดคิ้วลึกและรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

 

มิติช่องว่างของเขาน่าทึ่งมาก!

 

‘หากข้าไม่เห็นสิ่งนี้ด้วยตาของตนเอง ข้าจะไม่เชื่อว่ามีมิติช่องว่างเช่นนี้อยู่บนโลกใบนี้จริงๆ!’ ฟางหยวนคิด

 

ในความเป็นจริงเขาเตรียมใจไว้แล้ว

 

เทพปีศาจจิตวิญญาณทุ่มเทความพยายามหลายหมื่นปีเพื่อสิ่งใด?

 

เขาต้องการหลอมรวมวิญญาณทารกอมตะระดับเก้า!

 

เขาใช้ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาทั้งสิบ บูชายัญผู้อมตะภาคใต้จำนวนนับไม่ถ้วนรวมถึงกองกำลังพันธมิตรผีดิบ สุดท้ายเทพปีศาจจิตวิญญาณยังเสียสละตนเองและเผชิญหน้ากับภัยพิบัติมากมายเพื่อสิ่งนี้!

 

ความยากลำบากของมันไม่ใช่สิ่งที่ผู้อมตะระดับแปดจะสามารถจินตนาการถึง เพียงการรวบรวมสุดยอดกายาทั้งสิบ มันก็ยากมากแล้วโดยไม่ต้องกล่าวถึงการเตรียมการมานานกว่าหลายหมื่นปี

 

หลังจากใช้จ่ายทรัพยากรจำนวนมหาศาลและพึ่งพาการเสียสละมากมาย วิญญาณระดับเก้าถึงถูกหลอมสร้างขึ้น

 

แม้ฟางหยวนจะไม่รู้รายละเอียดในเชิงลึก แต่เขารู้ว่าวิญญาณทารกอมตะย่อมไม่ธรรมดา

 

วิญญาณระดับเก้ามีสถานะไม่ต่างจากผู้อมตะระดับเก้า มันทั้งหายากและทรงพลัง

 

ฟางหยวนเคยสัมผัสความยิ่งใหญ่ของวิญญาณระดับเก้ามาก่อน

 

มันก็คือวิญญาณสติปัญญา

 

กล่าวถึงวิญญาณสติปัญญา ฟางหยวนไม่แม้แต่จะสามารถปรับแต่งมัน

 

เขาทำได้เพียงอาบแสงแห่งปัญญา นี่ไม่ต่างจากการเห็นอาหารอันโอชะวางอยู่ตรงหน้าแต่ทำได้เพียงจ้องมองและดมกลิ่น

 

ถึงกระนั้นกลิ่นของมันก็น่าอัศจรรย์และทำให้ฟางหยวนได้รับผลประโยชน์มหาศาล

 

ปราศจากแสงแห่งปัญญา ฟางหยวนจะมาไม่ถึงจุดนี้

 

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขากลับได้รับวิญญาณระดับเก้าดวงที่สอง!

 

มันก็คือวิญญาณทารกอมตะและครั้งนี้ไม่ใช่เพียงการสูดดมแต่เขายังสามารถกลืนกินมันเข้าไปทั้งตัว!

 

‘เทพปีศาจจิตวิญญาณพยายามหลอมรวมวิญญาณทารกอมตะ แน่นอนว่ามันย่อมมีเบื้องหลัง’ ความคิดนี้ติดอยู่ในใจของฟางหยวนตลอดมา

 

แต่เขาต้องไล่ล่าอิงอู๋เซี่ยและไม่มีเวลาสำรวจความลึกลับของร่างกายนี้

 

หลังจากล้มเหลวในการตามจับอิงอู๋เซี่ย เขาพยายามแก้ไขสถานการณ์โดยการเชื่อมต่อสวรรค์สีเหลือง

 

นี่จึงเป็นครั้งแรกที่ฟางหยวนเพ่งจิตเข้าไปในมิติช่องว่างของตน

 

แค่เพียงแวบแรก มันก็ทำให้เขาตกตะลึงไปแล้ว

 

ทิวทัศน์ของมิติช่องว่างแห่งนี้ไม่ใช่เรื่องปกติ มันเกินกว่าจินตนาการของฟางหยวนไปไกลมาก

 

แม้มันจะเป็นมิติช่องว่างของผู้อมตะระดับหกแต่มันกลับใหญ่โตมาก

 

ใหญ่โตถึงระดับใด?

 

สำหรับผู้อมตะระดับหก มิติช่องว่างระดับต่ำมีพื้นที่ไม่เกินสองพันตารางกิโลเมตร มิติช่องว่างระดับกลางมีพื้นที่ประมาณสองพันถึงสี่พันตารางกิโลเมตร นี่เป็นมิติช่องว่างของผู้อมตะระดับหกส่วนใหญ่

 

มีผู้อมตะไม่มากที่ครอบครองมิติช่องว่างระดับสูงเช่นไท่เป่ยหยุนเฉิง แต่ถึงกระนั้นมันก็มีพื้นที่เพียงสี่พันเจ็ดร้อยถึงหกพันตารางกิโลเมตรเท่านั้น

 

หากเป็นมิติช่องว่างระดับสูงสุดของสุดยอดกายาทั้งสิบเช่นไห่ลั่วหลัน มันมีพื้นที่มากกว่าหกพันเจ็ดร้อยแต่ไม่เกินหนึ่งหมื่นสามพันตารางกิโลเมตร

 

มิติช่องว่างระดับสูงสุดหาได้ยากมากเนื่องจากมนุษย์ที่ครอบครองหนึ่งในสิบสุดยอดกายามักจะตกตายไปอย่างรวดเร็ว มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถก้าวเข้าสู่ขอบเขตอมตะ

 

แน่นอนว่าเมื่อสุดยอดกายาสามารถบรรลุสู่ขอบเขตอมตะ พวกเขาจะได้รับทรัพยากรมหาศาล

 

มิติช่องว่างระดับสูงสุดไม่เพียงมีพื้นที่มากกว่า มันยังมีร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ามากกว่า และสามารถผลิตทรัพยากรได้มากกว่า กล่าวได้ว่าพวกเขามีอนาคตที่สดใสมาก

 

ผู้อมตะมากมายประสบปัญหาในการบ่มเพาะ

 

เหตุผลสำคัญเกิดจากมิติช่องว่างที่ไม่สามารถผลิตทรัพยากรได้เพียงพอต่อความต้องการของพวกเขา

 

เมื่อฝูงสัตว์อสูรที่อาศัยอยู่ในมิติช่องว่างของพวกเขามีมากเกินไป พวกเขาต้องขายบางส่วนออกไป เมื่อมนุษย์กลายพันธุ์ขยายเผ่าพันธุ์ พวกเขาต้องขายพวกมันไปเป็นทาส ไม่ว่าจะเป็นพืชพันธุ์การเกษตร หากมีมากเกินไป พวกมันก็ต้องถูกกำจัด

 

ทุกคนรู้ดีว่ายิ่งมีสัตว์อสูรมากเท่าใด พวกมันก็ยิ่งสืบพันธุ์มากเท่านั้น ทุกคนรู้ดีว่ายิ่งมีมนุษย์กลายพันธุ์มากเท่าใด พวกมันก็ยิ่งขยายเผ่าพันธุ์มากเท่านั้น ทุกคนรู้ดีว่ายิ่งมีพืชพันธุ์มากเท่าใด พวกมันก็ยิ่งเติบโตและแพร่พันธุ์มากเท่านั้น

 

แต่ผู้อมตะไม่มีทางเลือก

 

เพราะมิติช่องว่างของพวกเขาเล็กเกินไป

 

ดังนั้นผู้อมตะทุกคนจึงพยายามทุกวิถีทางเพื่อเพิ่มขนาดมิติช่องว่างของตน ตัวอย่างเช่นวิญญาณขยายอาณาเขตที่สามารถเพิ่มร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งห้วงมิติ นี่เป็นหนึ่งในวิธีขยายพื้นที่ของมิติช่องว่าง